روابط بریتانیا و ایران همیشه پرتنش و همراه با پس‌زمینه‌ای از دسیسه، چپاول و رقابت با روسیه برای نفوذ بوده است. سر دنیس رایت (سفیر سابق انگلیس در ایران) در این کتاب تجربیات، ماجراجویی‌ها و سیاست‌های انگلیسی «انگلیسی‌ها» را ترسیم می‌کند. بریتانیا و ایران از اواخر قرن هجدهم تا اوایل قرن بیستم، ارتباطات کاملاً یک‌طرفه‌ای را با هم داشته‌اند که همیشه طرف قربانی ایران خانم بوده است. در این کتاب فرصتی پیش آمده تا ما با دیپلمات‌ها و کنسول‌ها، سربازان، مرزبانان، جاسوسان، بازرگانان، مسافران، مبلغان، شکارچیان امتیاز و سیاحانی ملاقات کنیم تا شاید بتوان در نگاه خود به این دایه مهربان‌تر از مادر تجدیدنظر کنیم و جلوی دخالت‌ها و چپاول دارایی‌های کشور را از دست این روباه پیر که همچنان در کمین ماست، بگیریم.

نلسون ماندلا در سال 1918 متولد شد. در سال 1940 از مدرسه اخراج شد و به ژوهاسبورگ فرار کرد. ماندلا اولین مشارکت قانون سیاه را آغاز کرد. وی در سال 1982 به زندان منتقل شد و هشت سال زندانی بود. ماندلا و کلرک در سال 1992 موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شدند. دو سال بعد به‌عنوان رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی انتخاب شد. وی در سال 2013 درگذشت.

باراک اوباما در سال 1961 در هاوایی متولد شد. چند سال بعد از تولد به همراه مادرش به اندونزی مهاجرت کرد. در سال 1983 وارد دانشگاه کلمبیا شد. در سال 1995 کتاب «رؤیاهایم از پدرم» را منتشر کرد. در سال 2009 به‌عنوان چهل‌وچهارمین رئیس‌جمهور انتخاب شد…

لامو تندوپ در سال 1935 در خانواده‌ای کشاورز در تبت به دنیا آمد. وی در سال 1940 به عنوان دالایی لاما در کاخ پوتالا بر تخت نشست. پس ورود نیروهای چینی به تبت در سال 1950 قدرت سیاسی کامل را به‌دست گرفت. چند سال بعد پیش‌نویس قانون اساسی برای دولت دموکراتیک‌تر برای تبتی‌های تبعیدی در هند را به نگارش درآورد. جایزه صلح نوبل را دریافت کرد…

عباس میرزا ولیعهد فتحعلی شاه به ژوبر، فرستاده ناپلئون، در غائله ترکمانچای می‌گوید: مشکل در کجاست؟ چرا شما، شما شدید و ما، ما شدیم؟ آیا آب و خاک اروپا با آب و خاک ما متفاوت است؟ آیا خدا خواسته که شما آن‌گونه شدید و ما این‌گونه؟

صادق زیباکلام در ما چگونه ما شدیم؟ به‌جای جست‌وجوی مقصر از میان اعراب، شرق و غرب، خارجی‌ها و استعمارگران، به‌دنبال دلایلی ریشه‌ای و داخلی است و شاه‌کلید این عقب‌ماندگی را خود ما می‌داند نه دیگران و استعمار و حتی دلیل ورود استعمار را نیز عقب‌ماندگی خودمان بیان می‌کند.

این کتاب براساس دیدگاه‌هایی کاملاً جدید و غیرمتعارف نسبت به توسعه نوشته شده است که توسعه مقوله‌ای کیفی و جامع و چندبعدی و انسانی و اجتماعی قلمداد می‌شود که از گذر نوسازی یعنی تغییرات اجتماعی در هر دو ایستارها و ساختارها (اقتصادی – اجتماعی، سیاسی) صورت می‌گیرد.

کتاب حاضر حاوی بحثی در باب موانع تاریخی و ساختاری توسعه سیاسی در ایران است. ساختار قدرت سیاسی، شکاف‌ها و چندپارگی‌های اجتماعی و فرهنگی در ایران به‌عنوان موانع اصلی توسعه معرفی و تحلیل شده‌اند. به بیان دیگر، استدلال اصلی این است که تکوین ساخت دولت مطلقه همراه با گسترش چندپارگی‌های اجتماعی و فرهنگی و تداوم و تقویت فرهنگ پدرسالارانه موانع اصلی توسعه سیاسی در ایران بوده‌اند.

برتل اولمن (زاده 30 آوریل 1935 در میلواکی)، استاد سیاست در دانشگاه نیویورک است. او هم روش‌شناسی دیالکتیکی و هم نظریه سوسیالیستی تدریس می‌کند. او نویسنده چندین اثر دانشگاهی در رابطه با نظریه مارکسیستی است. اولمن در دانشگاه ویسکانسین تحصیل کرد و در سال 1956 لیسانس علوم سیاسی و در سال 1957 فوق‌لیسانس علوم سیاسی دریافت کرد. او به تحصیل در دانشگاه آکسفورد ادامه داد و مدرک لیسانس گرفت. در فلسفه، سیاست و اقتصاد در سال 1959، فوق‌لیسانس در نظریه سیاسی در سال 1963، و دکترا در نظریه سیاسی در سال 1967.

خاطرات یک مدیر اقتصادی بانک مرکزی ایران در دوران جنگ ایران و عراق

مؤلف این کتاب که از مدیران سابق بانک مرکزی ایران است، اقدام‌های بانک مرکزی را در دوران جنگ هشت‌ساله ایران و عراق بررسی کرده است. این بررسی که مستظهر به اطلاعات اقتصادی، داده‌های آماری و مشاهدات و تجربه‌های بلاواسطه مؤلف است، واکاویِ وضع اقتصادی و پولی ایران را از دهه پنجاه و افزایش ناگهانی درآمدهای نفتی آغاز می‌کند، با طرح‌های دولتی‌سازی اوایل انقلاب ادامه‌ می‌دهد و با تحولات دوران جنگ به پایان می‌رساند. در فصول مربوط به مقاطع سه‌گانه جنگ (ابتدای جنگ، دوره بهبودی نسبی اقتصادی، دوره فرسایش اقتصادی) فرصت‌های از دست‌رفته اقتصادی تحلیل می‌شود. تعمق در تجربه‌های مطرح‌شده در این کتاب، چراغ راهنمای مناسبی است برای فهمیدن وضع اقتصادی امروز ایران.

کتاب به بررسی جنبه‌های گوناگون مهاجرت نخبگان ایرانی بین دهه‌های هفتاد تا نود شمسی می‌پردازد. در بخشی از پیش‌گفتار کتاب می‌خوانیم: «ایران به‌عنوان یکی از کشورهای دارای جمعیت جوان که بخش شایان‌توجهی از آن شامل جوانان درحال تحصیل و همچنین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌باشد ازجمله کشورهای درحال توسعه است که با مشکلات خاص خود در زمینه رسیدگی به امور حرفه‌ای متخصصان روبه‌روست و ازاین‌رو چه در گذشته و چه در زمان حال با خروج درصدی از این متخصصان به خارج به‌منظور ارتقای شرایط تحصیلی و حرفه‌ای خود روبه‌روست. این روند خروجی تحصیل‌کردگان علمی که در اصطلاح، «مهاجرت نخبگان» یا به‌عبارتی بدبینانه‌تر فرار مغزها نامیده می‌شود از معضل‌های جدی در امر آموزش و بهره‌برداری از دانش نیروهای علمی در کشور است.

می‌توان تحلیل مارکس از کالاها ـ به‌عنوان اساس ثروت سرمایه‌دارانه ـ را به‌صورت تفسیری از وضعیت زنان در جوامع اصطلاحاً پدرسالار نیز درک کرد. نظم نمادین، سامان‌بخش جوامع پدرسالار است و مسند و بازنماینده نظم نمادین، اسم اعظم است: نام پدر، نام خدا. سیرهایی که مارکس به‌عنوان شاخصه‌های تشکیل یک رژیم سرمایه‌داری تعریف کرده است، از این قبیل‌اند: واگذاری «طبیعت» به یک ابزار «کار» ازسوی انسان‌ها (مردان) و بدین نحو [ از نو] ترکیب‎‌شدن طبیعت به‌صورت ارزش استفاده و ارزش مبادله؛

تقسیم کار بین تولیدکننده ـ مالک‌هایی خصوصی که زنان – کالاهایشان را نه‌فقط میان خود؛ بلکه میان سایر تولیدکنندگان، استثمارگران و حتی استثمارشوندگان نظم اجتماعی مبادله می کنند؛ [وجود] گرایشی به انباشت ثروت که درواقع گرایشی متعلق به نماینده‌های اعظم‌ترین اسم‌ها ـ رهبرها – و معطوف است به اینکه در مقایسه با همتایان، زنان بیشتری را به سرمایه‌های خود تبدیل کنند؛ حرکت کار اجتماعی امر نمادین به‌سوی هرچه بیشتر انتزاعی‌شدن؛ و…

ناپلئون، بیل گیت، جورج دابلیو بوش، اسامه بن‌لادن. رهبران و مفهوم رهبری موضوعی کهن اما همچنان داغ است. رهبری چیست؟ چگونه کسی رهبر می‌شود. آیا به‌واقع به رهبر نیاز داریم؟ کیث گرینت در این کتاب پاسخ‌هایی جذاب به این پرسش‌ها می‌دهد و خوانندگان را وامی‌دارد در مفروضاتشان از رهبری تجدیدنظر کنند. گرینت استدلال می‌کند که رهبری مفهومی لغزنده است و به همین دلیل است که انبوه کتاب‌های مربوط به رهبری علی‌رغم جنجالی که به‌پا می‌کنند پاسخی درخور به پرسش‌های فوق نداده‌اند. اما پرسش‌های مهمی در اینجا مطرحند که آشکار می‌کنند چرا مفهوم رهبری دربرابر تعریف‌شدن مقاومت می‌کند. کیث گرینت به چگونگی تحول مفهوم رهبری در جوامع کهن پرداخته، نگاهی به تعریف افلاطون، سون سو، ماکیاولی و دیگران می‌اندازد و نشان می‌دهد چگونه نیروهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باعث تضعیف برخی شیوه‌های رهبری می‌شوند.

گروه فشار اسرائیل و سیاست خارجی آمریکا، توسط جان جی. میرشایمر از دانشگاه شیکاگو و استفان ام. والت از دانشکده جان اف کندی دانشگاه هاروارد ، یکی از بحث‌برانگیزترین مقالات اخیر بود که هم فریاد خشم و هم تشویق و قدردانی برای به چالش‌کشیدن آنچه را که در آمریکا تابو بوده است برانگیخت: تأثیر لابی اسرائیل بر سیاست خارجی ایالات متحده.

اکنون در کاری بسیار پراهمیت، میرشایمر و والت استدلال خود را تعمیق و گسترش داده و با تحولات اخیر در لبنان و ایران مواجه می‌شوند. آنها سطح درخورتوجهی از حمایت مادی و دیپلماتیکی را که ایالات متحده به اسرائیل ارائه می‌دهد توضیح می‌دهند و استدلال می‌کنند که این پشتیبانی را نمی‌توان چه براساس زمینه‌های استراتژیک و چه اخلاقی توضیح داد. این رابطه استثنایی عمدتاً به‌دلیل اثرات سیاسی اتحاد سست افراد و سازمان‌هایی است که به‌طور فعال برای شکل‌دادن به سیاست خارجی ایالات متحده درجهت طرفداری اسرائیل تلاش می‌کنند. میرشایمر و والت به‌طرز تحریک‌آمیز ادعا می‌کنند که این لابی تأثیر گسترده‌ای بر وضعیت آمریکا در سرتاسر خاورمیانه دارد – در عراق، ایران، لبنان، و درگیری اسرائیل و فلسطین – و سیاستی که پیش گرفته شده نه به نفع ملی آمریکاست و نه به‌طور بلندمدت، مورد علاقه اسرائیل. این لابی همچنین بر روابط آمریکا با متفقین مهم تأثیر می‌گذارد و خطراتی را که همه کشورها درخصوص تروریسم جهانی با آن روبه‌رو هستند افزایش می‌دهد.

مانس اشپربر در پایان زندگی‌اش گفت: سال‌های بسیار است که دیگر سعی نکرده‌ام بگویم: یقین دارم، مگر یقین‌های منفی. همان‌گونه که یک‌بار نوشته بودم: همواره وقتی علیه چیزی، علیه ظلم و ناحق مبارزه کرده‌ام، حق با من بود. در انتخاب بدی‌هایی که علیه‌شان مبارزه می‌کردم و مبارزه می‌کنم، درواقع اشتباه نکرده‌ام؛ ولی بسیاری از اوقات، وقتی باور داشتم که برای چیز درستی مبارزه می‌کنم، در اشتباه بودم. این داستان زندگی من است. این درست چون «قطره‌ اشکی در اقیانوس» است.

مانس اشپربر در نوشته‌هایش قطعیتی به ‌ما ارائه نمی‌کند، نوشته‌هایش فراخوانی است به اینکه یقین‌های خود را زیر سؤال ببریم و بیاموزیم با دیدی شکاک و انتقادگر بنگریم.

او می‌گوید: تفکر انقلابی با این امر شروع می‌شود که وضعیت موجود را قطعی و نهایی نپندارد، به‌جای «بودن»، «شدن» را قرار دهد.

اقدام‌کردن فرایندی است در چهارچوب شدن.‌ِ پیران و محافظه‌کاران می‌گویند: چنین بوده و تا هست چنین خواهد بود. انقلابیون در پاسخ می‌گویند: اصلاً درست نمی‌دانیم چگونه بوده است، اما به هر حال ایدئولوژی‌ها همواره آن‌ را نادرست ترسیم کرده‌اند. از سوی دیگر اصلاً مهم نیست که از نیاکان خود چه به ارث برده‌ایم، مهم آن است که از آنچه می‌سازیم، نهایی نیست. ردّ قطعیت اصولاً پیش‌شرط تفکر انقلابی واقعی است و همه آنهایی که خود را انقلابی می‌خوانند و همواره قطعی و نهایی سخن می‌گویند، بدین‌ترتیب ثابت می‌کنند که اصلاً انقلابی نیستند؛ درحالی‌که برای من هیچ‌چیز قطعی و نهایی وجود ندارد. پایان تاریخ، یک یاوه است، وجود ندارد.

نویسنده ضمن اشاره به پیشینه تاریخی و فلسفی پدیده اخبار جعلی، تأثیرات گرایش‌های سیاسی و اجتماعی جوامع در قرن بیست‌ویکم را نیز در اوج‌گیری این پدیده بررسی کرده است.

کتاب با روایت دیالوگ جنجالی «جیم آکوستا» گزارشگر سی.ان.ان با «دونالد ترامپ» در نخستین کنفرانس خبری رئیس‌جمهوری منتخب آمریکا آغاز می‌شود؛ کسی که سابقه اظهارات جنجالی و اغلب توهین‌آمیز او درخصوص افراد، کشورها و سیاست‌های مختلف حتی پیش از به قدرت‌رسیدنش توجه رسانه‌ها را جلب کرده بود. او در جریان مبارزات انتخاباتی‌اش بارها رسانه‌ها، سازمان‌های خبری و روزنامه‌نگاران را «دروغگو» و «تولیدکننده اخبار جعلی» خوانده بود.

مک نیر معتقد است پدیده اخبار جعلی درواقع نمایانگر وجود بحرانی گسترده در زمینه اعتماد به نخبگان و ازجمله نخبگان سیاسی و نخبگان رسانه‌ای شاغل در رسانه‌های اصلی دنیاست که کارکنان آن‌ها برای حفظ نقش سنتی خود در دموکراسی‌های لیبرال دست و پا می‌زنند.

مترجم کتاب نیز در یادداشت مقدماتی خود با اشاره به اهمیت و ضرورت بررسی و تحلیل پدیده اخبار جعلی در عصر کنونی، یادآوری کرده است: وقتی رئیس‌جمهوری آمریکا به‌عنوان به اصطلاح قدرتمندترین رهبر جهان ازسوی بسیاری از سیاستمداران، کارشناسان و رسانه‌های باسابقه، رسماً به استفاده از اخبار جعلی متهم می‌شود و در عین حال خود او به‌صورت علنی رسانه‌های اصلی جهان را به تولید اخبار جعلی متهم می‌کند، می‌توان تا حدودی به اهمیت این پدیده نوظهور و تفاوت‌های اساسی آن با اشتباه در روزنامه‌نگاری و یا انتشار اخبار دروغ در گذشته‌های نه‌چندان دور پی برد.

زندگی ابوذر در تاریخ اسلام آیا جمهوری 1946 کردستان بەراستی نمایندە چە بود؟

مبارزەای ملی و شجاعانە یا شورشی خیانتکارانە و جدایی‌خواهانە؟

هدف بارزانی‌ها از شرکتشان چە بود؟ مساعدتی فداکارانە بە مسئلەای باعظمت و شریف و مقدس، یا کوششی خودخواهانه برای توسعە نفوذ شخصی و قبیله‌ای؟

در فاصله زمانی سال‌هایی که جمهوری از هم پاشیده، جواب‌هایی به این سؤالات داده شده که بیشتر این پاسخ‌ها سرچشمەاش تعصبات شخصی یا ملی بوده است. یکی از علت‌های این مسئله این بوده که واقعیت‌ها، جدای از تفسیرها و تعبیرها روبه‌ابهام و فراموشی رفته‌اند، به همین دلیل…

همان‌طور که می‌دانید کاخ سفید محل اقامت و کار رئیس‌جمهور آمریکا و خانواده‌ اوست. این بنا در شهر واشینگتن پایتخت این کشور قرار دارد.

جرقه‌ ایجاد این بنا و ساخت شهر واشنگتن زمانی خورد که در یکی از روزهای پاییز سال 1792 رئیس‌جمهور وقت آمریکا، جرج واشنگتن در کنار زمین بایری ایستاده بود که اطراف آن را جنگل‌های سبزی احاطه کرده بودند. او نخستین رئیس‌جمهور کشور آمریکا بود و در کار نقشه‌برداری هم مهارت داشت. به همین دلیل علامت گذاری زمین را برای ساخت کاخ سفید، شخصاً انجام داد.

ساخت بنای کاخ سفید هشت سال به‌طول انجامید. شخص جرج واشینگتن هرگز در آنجا زندگی نکرد؛ اما نام پایتخت را به افتخار او واشینگتن گذاشتند.

مگان استاین در کتاب «رازهای کاخ سفید؟» سعی دارد تا چگونگی شکل‌گیری کاخ سفید را با زبانی ساده و نگاهی داستان‌گونه به رشته‌ تحریر درآورد و مرور کوتاهی دارد بر زندگی کسانی که برای مدتی در این عمارت زندگی کرده‌اند.

کتاب بهار کُردی انقیاد کردها را ازسوی قدرت‌های عرب و عثمانی و… درطول یک سده به کاوش می‌نشیند و نشان می‌دهد چرا کردها از مردمانی قربانی درحال تحول به‌سوی یک جامعه منسجم سیاسی هستند. دیوید فیلیپس در این کتاب فروپاشی و شکنندگی عراق را پیش‌بینی نموده و استدلال می‌کند که استراتژی آمریکا و منافع امنیتی این کشور ازطریق همکاری و مساعدت با کردها در جایگاه خاکریزی درمقابل داعش و افراط گرایی اسلامی به‌هم رسیده‌اند این اثر افکارعمومی را تشجیع می‌نماید تا به گونه ای انتقادی عصر پسا استعماری را مورد مداقه قرار داده و بی عدالتی و ناکارآمدی دولت هایی را که توسط قدرت‌های بزرگ آن عصر تأسیس شدند بشناسند؛ سویه دیگر این کتاب ارائه منظرهای جدیدی است که در باب حاکمیت و دولت‌شدگی به نمایش می‌گذارد.

کامل‌ترین و سرشارترین زندگی واقعاً انسانی «زندگی عمل‌ورزانه» است. پیش‌فرض «عمل» تکثر و تنوع انسانی است و مستلزم همراهی دیگر انسان‌هاست… حوزهٔ عمومی در عین اینکه قلمرو مناسب عمل انسانی است، خود زاده عمل انسانی هم هست.

قاتـل واقـعی تـروتسکی چه کسی بـود؟ چگونه گزارش محرمانۀ جنایات استالین منتشر شد؟ نقش سازمان‌های امنیتی در سـرکـوب جـنـبـش‌هـای آزادی‌خـواهـانۀ مجارستان و چکسلواکی چه بود؟ چگونه بوریس یلتسین گورباچف را سرنگون کرد؟ پوتین، سرهنگ گمنام کا.گ.ب. چطور از جنگ چچن برای کسب قدرت سود برد؟

آقای ایـکس و پاتریک پنو در این کتاب می‌کوشند ضمن پاسخ‌دادن به این پرسش‌ها خواننده را با سازوکار پیچیده و مخوف سازمان‌های امنیتی روسیه آشنا کنند.

آقای ایکس کیست؟ هیچ‌کس نمی‌داند. اما او از ده سال پیش اسرارش را در رادیو «فرانس‌انتر» فاش می‌کند. ماُموریتی خطـرناک برای افـشای بـی‌رحمانه‌ترین عملیات‌های مخفی معاصر.

کتاب پیش‌رو گزیده چند مقاله از آنتونیو گرامشی است.

این مقالات همگی به دوران تولد فاشیسم در ایتالیا مربوط می‌شوند؛ دورانی که در بنیتو موسولینی درحال قدرت‌گیری بود و چپ هیچ برنامه منسجمی برای مبارزه با این موج جدید در چنته نداشت. گرامشی را باید در دل همین وضعیت نومیدانه جست؛ وضعیتی که در آن هیچ امیدی برای بهبود وجود ندارد و گویی هیچ کورسویی از رهایی به‌چشم نمی‌آید.

اگر بتوان امروزه از گرامشی درسی گرفت، این درس هماره درک رادیکالیته نهفته در این نومیدی است.

این مجموعه دانش سیاسی حاوی گفتارهایی با عناوین متنوع است، به‌عنوان مثال: «مسائل بنیادی در فلسفه سیاسی»، «تغییرات نوین در تفکر سیاسی و اقتصادی در غرب: رویکردهای لیبرال جدید»، «مکتب فرانکفورت: نقد آیین‌های اثباتی و نقد جامعه‌شناسی انتقادی»، «مکس وبر و نقش اسلام در جامعه‌شناسی مذهبی»، «تحولات در رابطه دولت و جامعه مدنی در خاورمیانه»، «تئوری وابستگی و نقد توسعه‌نیافتگی: درآمدی به رشد فکری آندره گوندر فرانک»، «از دیالکتیک تمدن‌ها تا دیالوگ متون»، «ایدئولوژی و فرهنگ سیاسی گروه‌های حاکم در دوران پهلوی»، «جامعه مدنی، قدرت و ایدئولوژی: موانع در راه تحقق جامعه مدنی در ایران»، «کاریزما، سنت و قانون: منابع مشروعیت سیاسی در ایران» و «ایدئولوژی سیاسی و هویت اجتماعی در ایران».

کتاب «بانوی آهنین» اثری نوشته «جان کمپل» است که اولین بار در سال 2009 به انتشار رسید. در این کتاب که به‌عنوان منبع الهام برای ساخت فیلم «بانوی آهنین» استفاده شده است، زندگی اولین نخست‌وزیر زن در بریتانیا را پی می‌گیریم ـ از دوران کودکی و نوجوانی او در «گرانتام» تا نبرد غیرمنتظره او با «ادوارد هیث» برای رهبری حزب محافظه کار و کنار رفتن همیشگی او از قدرت. این کتاب، شرحی خارق‌العاده از زنی خارق‌العاده است. «جان کمپل» زنی بلندپرواز و مصمم را به تصویر می‌کشد که کارش را با ترس و تردید آغاز می‌کند اما پس از وقوع جریانات «فالکلند»، خودرأی‌تر و بی‌پرواتر می شود و در نهایت، اعتماد همکارانش را از دست می‌دهد.

استالین زندگی‌نامه‌ جامع ایوسیف استالین، رهبر شوروی، از کودکی تا مرگ است. ادوارد رادزینسکی، نویسنده‌ کتاب، چند زندگی‌نامه دیگر نیز درباره‌ شخصیت‌های تاریخی روسیه نوشته است و همچنین به نوشتن نمایش‌نامه هم شهرت دارد. وی در نوشتن این زندگی‌نامه از اسناد و مدارکی فوق‌محرمانه استفاده کرده که پیش از فروپاشی شوروی در دسترس نبوده‌اند و اینگونه از چند راز بزرگ ازجمله؛ راز مرگ استالین پرده برداشته است. رادزینسکی، بدون اینکه دست به تحریف وقایع بزند، روایتی نسبتاً دراماتیک از زندگی استالین و تاریخ روسیه در آن سال‌ها ارائه می‌دهد. چنان‌که خود رادزینسکی می‌گوید، هدفش بیش از نمایش شخصیت استالین، توصیف زمانه‌ای بوده که دیگر گذشته و از یاد رفته است. استالین مستقیماً از زبان روسی ترجمه شده و در سال 1394 برنده‌ جایزه‌ کتاب سال شده است.

بروز پدیدۀ توتالیتاریسم در غرب و شرق اروپا، نظریه‌پردازان علوم سیاسی و اجتماعی را به بازبینی جدّی در برداشت‌های سیاسی و اجتماعی خویش وادار کرد و به مطالعات گسترده‌ای دامن زد که هم تأمل در قوانین اساسی را شامل می‌شد، هم سنجش مجدد نقش و فعالیت سازمان‌های صنفی و سیاسی را در بر می‌گرفت و هم ارزیابی اندیشه‌ها را ایجاب می‌کرد. کتاب حاضر مشتمل بر تعدادی از مقالات و مباحث مهمی است که در نتیجۀ این مطالعات منتشر شدند.

خزان خود كامه رمانی است از گابریا گارسیا ماركز كه درباره ژنرال پیری است كه بین 107 و 232 سال دارد و 5هزار بچه نامشوع به دنیا آورده است. دیكتاتوری شكاك و هذیان‌گو كه بر كشور استوایی كوچكی در منطقه كارائیب فرمان می‌راند و تن تنهایش را در كاخ فرسوده‌ای آلوده به تاپاله و فضله حیوانات به این سو و آن سو می‌كشد. این رمان كه هجو‌نامه‌ای تلخ از زندگی دیكتاتور‌های آمریكای جنوبی است، سبك نگارش خاصی دارد و با همه آثار گابریل گارسیا‌ ماركز فرق دارد. متن بدون جداكردن پاراگرف‌ها از یكدیگر و تقریباً بدون فواصل لازم دنبال می‌شود. جمله‌های طولانی گاه تا یك فصل فقط با ویرگول از هم جدا شده‌اند.

پری آندرسون مورخ و نظریه‌پرداز بزرگ بریتانیایی در سال 1938 متولد شد. او از پایه‌گذاران مکتب مارکسیسم است. آندرسون در کتاب پیش‌رو به بررسی تاریخ قرن شانزدهم اروپا و چگونگی رشد و شکل‌گیری حکومت‌های استبدادی با هدف پاسخگویی به مسائل امروزی پرداخته است. او سعی دارد در این اثر شکاف عمیق مابین اندیشه‌های دو گروه مورخان و فیلسوفان مارکسیست را از بین برده و تجارب تاریخی و ایدئولوژی را با یکدیگر هم‌سو سازد.

شاید به‌نظر رسد دیدگاه‌‎ها و اندیشه‌های تورن در پیوند با جوامع «پساصنعتی» طرح می‌شود و نمی‌تواند برای جامعۀ «شبه‌صنعتی» ایران رهاوردی داشته باشد. این شبهه هم وارد است و هم وارد نیست؛ وارد است، زیرا بسیاری از مفاهیم نظری و مصادیق عملی که نظریۀ تورن را شکل می‌دهد، برآمده از تحولات تاریخ غرب و وضعیت امروزی جوامع «اطلاعاتی» است و پاره ای از نظرات او مانند تقدم کنش اجتماعی بر کنش سیاسی بر جوامعی صادق است که پس از کسب حقوق سیاسی، در پی کسب حقوق فرهنگی‌اند و طرح بحث «جنبش‌های اجتماعی در کشورهای غیردموکراتیک» در این کتاب نیز برآمده از همین ملاحظه است. اما این شبهه از دیگر سو وارد نیست، زیرا نظریۀ تورن بیانگر صورت‌بندی جدیدی از میان کنش‌های اجتماعی است که کنشگر کانونی آن نه اصلاحگر دینی، دولت ملی و طبقۀ اقتصادی که کنشگر انسانی است.

یکی از مهم ترین رهاوردهای نظری تورن برای جامعۀ ایرانی کمک به داشتن درکی بهتر در رویارویی با مدرنیته است؛ چیزی که دست‌کم از زمان عباس‌میرزا یکی از پیچیده‌ترین پرسش‌ها و دشواره‌های ما ایرانیان بوده است. دو قرن از رویارویی جامعۀ ایرانی با مدرنیته می‌گذرد؛ مواجهه‌ای که گاهی چهره‌ای شوق‌آفرین و رهایی‌بخش و گاهی سیمایی دردناک و هراس‌انگیز به خود گرفته است. گاهی از آن به تلبیس ابلیس و گاهی به تنها راه رهایی یاد شده، اما یک چیز روشن است و آن اینکه جامعۀ ایرانی هنوز نتوانسته نسبت خود را با مدرنیته تعیین کند و در هزارتوی تردید میان پناه‌بردن به گذشته یا فرار به آینده سرگردان است.

اینکه کمونیسم در حرکت برای «تغییر جهان»، خود تا چه حد دستخوش تغییر شده، ماهیت این تغییر چیست، و چه پیامدهای سیاسی‌ای به‌بار آورده، مسائله‌ای است که مطالعهٔ آن ضروری می‌نماید.

کتاب حاضر، در این راه ارزش‌هایی نمایان دارد و از سه مزیت عمده برخوردار است: نخست اینکه جنبه توصیفی واقع‌بینانه‌ای دارد که از پیشداوری فارغ است؛ دوم اینکه به زبانی نگاشته شده که درک مطلب را بدون داشتن اطلاعات قبلی بالنسبه گسترده از مارکسیسم کاملاً ممکن می‌سازد؛ و آخر اینکه نویسندهٔ آن به تجربه‌های ملموس و عینی سال‌ها اقامت در شوروی و کشورهای «بلوک شرق» اتکا دارد.

کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» تاریخچه‌ای از نقش تأثیرگذار فوق‌العاده ضدفرهنگ در زندگی فرهنگی و سیاسی آلمان غربی است. نویسنده این کتاب « سابینه فون دیرکه» با بررسی جنبش‌های ضدفرهنگی نوپا در آلمان غربی طی دهه 1950 آغاز به‌کار کرد. او سپس به سراغ گزارش ظریف جنبش دانشجویی دهه 1960 می‌رود ، و توصیف سازگاری آن با نظریه‌های مارکوزه، آدورنو و بنیامین، و سپس حمله خود به مفاهیم «بورژوازی» استقلال هنر و فرهنگ را بازگو می‌کند. وی در ادامه توسعه بعدی زیبایی‌شناسی بنیادی و تأثیرات تروریسم چپ بر فضای سیاسی آلمان را بررسی می‌کند. در فصل‌های بعدی به «داگ تاژسایتونگ»، جنبش بوم‌شناسی و ظهور حزب سبزها توجه شده است.

«سابینه فون دیرکه» در پایان با طرح این سؤالات که آیا تحولی که این کتاب دنبال می‌کند ـ از نقدهای متأثر از مارکسیست به فرهنگ و جامعه گرفته تا مواضع چپ‌گرایانه متنوع‌تر – نشان‌دهنده پیشرفت است یا خیانت به آرمان‌های رادیکال. کتاب «مبارزه علیه وضع موجود» با جاه‌طلبی در مورد چپ آلمان، سهم مهمی در درک ما از تاریخ اروپا پس از جنگ دارد.

لیا اوپی یازده‌ساله و نابالغ، به‌عنوان پیشگامی جوان، به حرکت جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی به‌سوی آزادی که رهبران کشور وعده‌اش را داده‌اند، کمک می‌کند. سپس، به‌ناگاه دیوار برلین و ستون‌های ایدئولوژیک جامعه فرومی‌ریزند و مجسمه استالین ـ که او را رهبری مهربان و دوستدار کودکان می‌دانست ـ به زیر کشیده می‌شود.

آلبانی به‌همراه دیگر کشورهای پساکمونیستی، انتقالی آشفته را برای پیوستن به دنیای ««بازار آزاد»» آغاز کرد؛ ملغمه‌ای از فساد اقتصادی و جنایات سازمان‌یافته. پدرش با وجود داشتن اعتقادات چپ رادیکال، مجبور شد کارگران کارخانه را اخراج کند. مادرش با الگو قراردادن مارگارت تاچر، سیاستمداری محافظه‌کار شد، و نگرانی‌های نوجوانانه لیا اوپی درباره زندگی آینده به صخره سخت واقعیت برخورد کرد.

نویسنده توصیف دوران بلوغ خود را که همزمان با گذار کشور از تحولات سیاسی است، با پرسش‌هایی درباره رابطه بین امر شخصی و امر سیاسی و نگاه به موضوع آزادی پیوند می‌دهد؛ اینکه آزادی چیست و برای چه کسانی است؟ و چه کسی واقعاً آزاد است؟