شاعر عراقی در مقدمه‌ی این کتاب برای خوانندگان فارس‌زبان نوشته است:

وقتی که شعر از کرانه‌ها بگذرد، چگونه زندگی دیگری در پیش می‌گیرد؟ شعر زمانی آزاد می‌شود که شاعرش به دام بیفتد و هیچ دامی‌بزرگ‌تر و لذت‌بخش‌تر از آن نیست که شعر به زبان دیگری برگردانده شود. چنین چیزی به جمع شدن کلمات‌عاشقانه در دهانه‌ی تفنگ شباهت دارد و بسیار زیباست، مخصوصاً اگر هدف این باشد که آن تفنگ شلیک کند. کلمه در شعر، موجودی فرومایه است. هر قدر هم که فرهنگ‌های لغت در کشف و توصیف آن بزرگ‌نمایی کنند ولی چیزی فراتر از یک واژه نیستند که در چهارچـوب شعـر قرار می‌گیـرند و به گونه‌ای دیگر معنایشان را از دست می‌دهند. در نتیجه هیچ شعری به آن اندازه که مورد آزمایش و ساخت‌گرایی و تحلیل قرار می‌گیرد به ارائه‌ی معنا نمی‌پردازد. شاعر سزاوار آن است که جهان‌بینی‌اش را با دیدگاهی نامحدود بیان کند، آن هم از طریق شک کردن به هر تصور آماده‌ای که زندگی ارائه می‌دهد. آری! ما می‌توانیم همین حالا ریشه‌ی درختی را در سرزمینی دور تصور کنیم، سایه را تصور کنیم که بر روی هیچ‌کس نمی‌افتد ولی می‌تواند از روی معنای پاییز به روی معنای بهار بخزد. آری، تنها با شعر می‌توان جهانی ساخت که سایه‌ها بتوانند در آن از نوری که همچنان در زندگی انسان پابرجاست کناره‌گیری کنند.

این کتاب در 86 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

فاطمه مجیدی در کتاب «یک پیاله چای آتشی» به سراغ قالب نیمایی رفته که این روزها شاعران کمتری این قالب را برای سرودن انتخاب می‌کنند. اما این قالب همچنان ظرفیت‌ها و ظرافیت‌های خاص خود را دارد و هر شاعری را ترغیب می‌کند تا یک بار هم که شده در این قالب شعری بنویسد. عناصر طبیعی نقش پررنگ تری در شعرهای فاطمه مجیدی دارد. او بیشتر از زندگی و امید صحبت کرده و با زبانی روان و انتخاب موسیقی‌های مناسب برای موضوعات اشعارش، آثار دلنشینی را به نمایش گذاشته است. این کتاب شامل 43 شعر نیمایی است که در 60 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

این کتاب روایت های شفاهی بیش از پنجاه قصه از مثنوی مولانا را که در میان مردم ایران رایج اند گردآورده و در دو بخش تنظیم کرده است. بخش اول حاوی قصه هایی است که مولانا شرح کامل آن ها را بیان کرده و بخش دوم شامل تمثیل ها و قصه هایی است که در مثنوی بن مایۀ آن در یکی دو بیت آمده است. ترتیب و توالی این روایت ها منطبق با دفترهای شش گانۀ مثنوی است. هدف این اثر نشان دادن این نکته بوده که قصه های مثنوی در ادبیات و فرهنگ مکتوب ما به گونه ای مرتباً تکرار و بازروایی شده اند. حدود پنجاه درصد این روایت ها نتیجۀ کار میدانی نویسندگان کتاب است که بار اول به چاپ می رسد. به سایر روایت ها که پژوهشگران دیگری در گذشته آن ها را گردآورده و منتشر کرده اند با ذکر مشخصات کتاب شناختی ارجاع شده است. به علاوه، با استفاده از کتاب معتبر تیپ شناسی قصه های عامیانۀ جهان، کد بین المللی هر قصه تعیین شده و حسب مورد به روایت شفاهی آن در کشورهای دیگر اشاره شده است.

حتی خورشید هم تاریکی دارد. اگر بگوییم که هیچ چیز معنی ندارد،باید نتیجه بگیریم که جهان بیهوده و مهمل است.اما آیا واقعا هیچ چیز معنایی ندارد؟من هیچ گاه معتقد به چنین چیزی نبوده ام. انسان تنها آفریده ای است که نمیخواهد همان باشد که هست. به دست آوردن خوشبختی بزرگ ترین پیروزی در زندگی است. بدون کار،هر نوع زندگی فاسد میشود. ترجیح میدهم طوری زندگی کنم که گویی خدا هست و وقتی مردم بفهمم که نیست.تا این که طوری زندگی کنم که انگار خدا نیست و وقتی مردم بفهمم که هست. ما میخواهیم در برابر سرنیزه هرگز سر تسلیم فرود نیاوریم تا قدرتی که در خدمت اندیشه نیست چیره نگردد…انسان برای ادامه ی «این تلاش»آفریده شده است.باید بدانیم که چه میخواهیم!به اندیشه معتقد باشیم،حتی اگر قدرت،برای فریفتن ما نقاب عقیده یا رفاه به چهره ی خود بزند… در جهانی که ناگهان از هر خیالی واهی و از هر نوری محروم شده است. انسان احساس میکند که بیگانه است. محبوب کسی نبودن فقط یک بدشانسی است،در حالی که عاشق نبودن،یک بدبختی است.

کتاب «گلهای رنج» یک مجموعه شعر فرانسوی از شارل بودلر است.

کتاب «گلهای رنج» تقریبا گزیده ای از همه شعرهای بودلر است که از سال 1840 شروع شد و با مرگ او در آگوست 1867 پایان یافت. این اثر برای اولین بار در سال 1857 منتشر شد و در جنبش های نمادگرایانه و مدرنیستی مهم بود. این کتاب پس از انتشار بسیار بحث برانگیز تلقی شد و شش شعر به دلیل بی اخلاقی در آنها سانسور شدند.

با این حال ، در حال حاضر به عنوان یک اثر اصلی شعر فرانسوی در نظر گرفته می شود. اشعار در کتاب گلهای رنج غالبا با استفاده از تصاویر بدیل و فرمهای غیرعادی سنت را نقض می کنند. این اشعار به موضوعات مربوط به انحطاط و اروتیسم می پردازد ، به ویژه بر رنج و رابطه آن با گناه اصلی ، انزجار از شر و خود ، وسواس در مرگ و آرزوی رسیدن به دنیای ایده آل. کتاب گلهای رنج بر چندین شاعر برجسته فرانسوی از جمله پل ورلن ، آرتور رمبو و استفان مالارمه بسیار تأثیرگذار بود.

اشعار ارائه شده در این مجموعه همه با احساس گمنامی و بیگانگی در شهر های مدرن سروکار دارند. بودلر از خیابانهای تمیز و هندسی پاریس انتقاد می کند که باعث از بین رفتن قهرمانان ضد قهرمانی پاریس می شود که برای شاعر الهام بخش است: متکدیان ، نابینایان ، کارگران صنعتی ، قماربازها ، روسپیان ، پیران و پیران قربانی امپریالیسم. این شخصیت ها که بودلر زمانی آنها را به عنوان ستون فقرات پاریس می ستود ، اکنون در اشعار نوستالژیک او مداحی می شوند. از نظر بودلر ، این شهر به مورچه ای از بورژوایی یکسان تبدیل شده است که بازتاب دهنده ساختارهای یکسان جدیدی است که پاریسی را که زمانی خانه خود نامیده بود ، ویران کرده است.

داستانی از نخستین عشق دو نوجوان و شهامت. محل رخداد داستان دهکده یی ماهیگیری در ژاپن است، جایی که بوی آب شور دریا، رایحه ی طناب های کنفی کشتیها و دود نامریی زغال سنگ در فضایش موج می زند. به رغم فاصله ی بسیار دنیای پیشرفته ی ما از این دهکده، این داستان، داستانی ست جهانی که چون افسانه ی دافنه و کلوئه، یا آکاسین و نیکولت، امکان دارد در هرجایی رخ دهد. این داستان در ژاپن یکی از بزرگترین داستان های عاشقانه ی جهان شناخته میشود. آوای موجها در ژاپن با نام شیوسایی چاپ شده و در سال ۱۹۵۴ جایزه ی بزرگ ادبی ژاپن به نام شینچوشا را به خود اختصاص داده است.

در این کتاب نمونه های بهگزین از غزل پارسی از آغاز تا امروز چاپ شده است. غزلعای انتخاب شده در نوع خود از بهترین و زیباترین اشعار پارسی است و تصویری جامع از بهترین شاعران و بهترین غزلهای در اختیار خوانندگان علاقه مند قرار میدهد.