پنیر و کرم‌ها مطالعه‌ای است در مورد فرهنگ عامه در قرن شانزدهم که از چشم یک مرد دیده می‌شود، آسیابانی که در جریان تفتیش عقاید محاکمه شد. کارلو گینزبورگ از سوابق محاکمه دومنیکو اسکاندلا، آسیابانی که با نام منوکیو نیز شناخته می‌شود، استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه یک نفر به شرایط گیج‌کننده سیاسی و مذهبی زمان خود واکنش نشان داده است.

برای یک آسیابان معمولی، منوکیو به‌طرز شگفت‌انگیزی باسواد بود. او در شهادت محاکمه‌اش به بیش از دوازده کتاب از جمله کتاب مقدس، دکامرون بوکاچیو، سفرهای ماندویل، و کتابی «اسرارآمیز» که احتمالاً قرآن بوده است، اشاره کرد و آنچه را که خواند، با عباراتی که برای او آشنا بود، مانند نسخه خود از آفرینش، بازنویسی کرد: «همه‌چیز هرج‌ومرج بود، یعنی خاک، هوا، آب و آتش با هم مخلوط شدند؛ و از آن انبوه توده‌ای تشکیل شد ـ درست همان‌طور که پنیر از شیر درست می‌شود و کرم‌هایی در آن ظاهر می‌شوند و اینان فرشتگان بودند.»

«معجزه‌گر خاموش» به قلم «سیدرضا حیات‌الغیب»، با ادعای جسورانه‌ای خود را به مخاطب معرفی می‌کند. روی جلد این کتاب عنوان شده است که «اگر قرار باشد در کل زندگیتان فقط یک کتاب بخوانید، باید این کتاب را انتخاب کنید!.» اما دلیل چنین ادعایی را با خواندن این اثر قابل‌توجه از سیدرضا حیات‌الغیب که به‌راستی همچون یک «معجزه‌گر خاموش» عمل می‌کند، متوجه می‌شوید.

برخلاف آن دسته از کتاب‌هایی که در تلاشند تا خواننده را در چهارچوب مشخصی اسیر کنند و او را به اهداف کلی و جزئی مدنظرشان برسانند، «معجزه‌گر خاموش» چنین هدفی ندارد و تنها نوری جدید بر حقایق مخفی در ظلمت نادیده‌انگاری می‌تاباند. با دیدن حقایقی که درست جلوی چشمتان بوده‌اند اما هرگز آن‌ها را نمی‌دیده‌اید، زندگی شما شکل و رنگ جدیدی به خود خواهد گرفت. ممکن است برخی از این حقایق از قبل برایتان آشنا باشد؛ اما همچون هر انسان دیگری، نمونه‌هایی هستند که از دید شما مخفی مانده‌اند و با خواندن آن‌ها در «معجزه‌گر خاموش» به‌وجد خواهید آمد. سیدرضا حیات‌الغیب این اثر را به شیوه‌ای نوشته که مخاطبین مختلف، در سطوح آگاهی متفاوت با عقاید گوناگون بتوانند از خواندنش لذت برده و بینشی نوین کسب کنند. این اثر با الهام از چند صد کتاب و سخنرانی از برترین اساتید دنیا به نگارش درآمده و یک کتاب خودپرروی تمام‌عیار است که به خوانندگان کمک می‌کند زندگی آزادانه، روابطی باکیفیت‌تر و اوقاتی مملو از آرامش را در مسیر رسیدن به خوشبختی و رفاه و عشق تجربه کنند.

آیا پزشکان واقعاً می‌دانند چه می‌گویند وقتی به ما می‌گویند که واکسن‌زدن خطری ندارد؟ آیا باید حرف متخصصان اقلیم‌شناسی را باور کنیم که دربارهٔ خطرات گرمایش جهانی هشدار می‌دهند؟ چرا باید به علم اعتماد کنیم؛ آن هم وقتی سیاستمداران ما چنین اعتمادی ندارند؟ چگونه معرفت علمی (و خودمان) را از شرّ کسانی حفظ کنیم که علم منافعشان را تهدید می‌کند؟ در عصر اخبار جعلی و حقایق شبه‌علمی و در دوره‌ای که ایدئولوژی و نظرات شخصی غیرعلمی روی دست شواهد تجربی و روش علمی بلند شده است، علم چه جوابی دارد؟ چرا، چگونه و در چه زمانی می‌توان یا نمی‌توان به علم اعتماد کرد؟ چرا معرفت علمی را خصوصیت اجتماعی‌اش اعتمادپذیر می‌کند؟ چگونه به حقیقت دست می‌یابیم؟

نیومی اورسکیز در این کتاب بسیار مهم دفاعی جسورانه و قاطع از علم می‌کند و روشن می‌سازد که چرا ماهیت اجتماعی معرفت علمی بزرگ‌ترین نقطهٔ قوت آن است و نیز مهم‌ترین دلیلی که می‌توانیم به علم اعتماد کنیم.

اورسکیز با دنبال‌کردن تاریخ و فلسفهٔ علم از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، توضیح می‌دهد که برخلاف باور رایج، هیچ روش علمی واحدی وجود ندارد؛ بلکه مطمئن‌بودن مدعاهای علمی ناشی از فرایندهایی اجتماعی‌ است که از طریق آنها مدعاها با دقت فراوان بررسی و ارزیابی می‌شوند. این فرایندها بی‌نقص نیستند ـــ‌ وقتی پای انسان در میان است هیچ‌ چیزی بی‌نقص نیست اما نویسنده از موارد به خطا رفتن دانشمندان درس‌های بسیاری اقتباس می‌کند. اورسکیز بیان می‌کند که چطور اجماعْ شاخصی اساسی است که نشان می‌دهد چه‌وقت تکلیف مسئله‌ای علمی روشن شده و چه هنگام معرفت تولیدشده به احتمال فراوان قابل‌اعتماد است.

آثار سعدی، به‌ویژه گلستان، بوستان، و غزل‌های او، از حدود اواخر سده هفتم ه. ق / سده سیزدهم م. به بعد سهم و نقش بی‌مانند و انکارناپذیری از نظر ساختار ادبی و محتوای فکری در جامعه و فرهنگ ایرانی و نیز قلمرو زبان فارسی (مانند شبه‌قاره هند ، آسیای مرکزی، قفقاز و آسیای صغیر) ایفا کرده است. با این همه، با ورود به دوره تجدد ادبی و اجتماعی در نیمه دوم سده نوزدهم م. این سهم و نقش به‌تدریج کمرنگ شد. در واقع انتقادهای طرح‌شده از شخصیت و آثار سعدی به‌تدریج بسیار وسیع شد. ازاین‌رو؛ اکنون به‌ویژه پس از سپری‌شدن سده بیستم میلادی می‌توانیم به جست‌وجو برآییم که چه کسانی و با چه گرایش‌هایی از سعدی انتقاد می‌کردند؟ سبب انتقاد آنان چه بود؟ انتقاد آنان به‌طور دقیق بر چه مواردی مبتنی بود؟ چرا چنین اتفاقی افتاد؟ آیا این انتقادها از سوی دوستداران سعدی پاسخ داده می‌شد؟ کامیار عابدی، پژوهشگر و منتقد ادبی در کتاب حاضر کوشیده است تا به‌طور مشروح و مستند به این پرسش‌ها پاسخ دهد.

امیر، پسر یک تاجر ثروتمند کابلی و از قبیله ی صاحب‌قدرت پشتون‌هاست. حسن، خدمتکار و همراه همیشگی امیر، از قبیله طردشده و فقرزده هزاره‌هاست. رابطه غیرمعمول این دو شخصیت، با تصمیم امیر به ترک دوستش در خلال تنش‌ها و ناآرامی‌های قومی، مذهبی و سیاسی سال‌های پایانی پادشاهی افغانستان، از هم می‌پاشد و این دو از هم بسیار دور می‌افتند. اما رابطه میان این دو شخصیت، آنقدر قوی است که امیر، برای جبران اشتباهات گذشته در قبال تنها دوست حقیقی‌اش، مسیری بسیار طولانی را بازمی‌گردد. رمان بادبادک‌باز، داستان به یادماندنی و تأثیرگذار یک دوستی نامحتمل بین پسری ثروتمند و فرزند خدمتکار پدرش را به‌شکلی استادانه روایت می‌کند؛ داستانی که در کشوری روبه‌نابودی و اضمحلال اتفاق می‌افتد و به قدرت دانش، تاوان خیانت، امکان رستگاری و عشق، ایثار و دروغ‌های میان دو پدر و پسرانشان می‌پردازد. رمان بادبادک‌باز، رمانی غیرمعمول و قدرتمند است که به یک اثر کلاسیک منحصربه‌فرد و دوست‌داشتنی تبدیل شده است.

گشتاپو که در سال 1933 شکل گرفت، به یکی از ترسناک‌ترین نیروهای دولتی رایش سوم قبل و در طول جنگ جهانی دوم تبدیل شد.

کتاب گشتاپو که وقایع‌نگاری تاریخی سازمان‌یافته، از پیدایش آن، جنایات وحشیانه و وحشتناکی که علیه صدهاهزار نفر مرتکب شده بود تا سقوط نهایی را به مخاطب ارائه می‌دهد، یک داستان جذاب از قدرت و ویرانی است که به وحشتناک‌ترین حد خود رسیده است.

همه ما در فیلم‌ها عوامل گشتاپو را به‌عنوان مردانی شوم که کت‌های چرمی سیاه‌رنگی به‌تن دارند دیده‌ایم. دیده‌ایم که آنها به مسخره‌ترین بهانه‌ها افراد را دستگیر می‌کنند

با استفاده از منابع متعدد ، کتاب گشتاپو نحوه تولد این نیروی مخفی پلیس ایالتی را در 26 آوریل 1933، حاصل کار هرمان گورینگ ، کشف می‌کند. گشتاپو می‌تواند سلطه ترور را بر آلمان و در سراسر اروپا اعمال کند>

کتاب گشتاپو حاوی مشخصات شخصیت‌های کلیدی و داستان‌های ترسناک و کاریی سادیستیک جوخه‌های مرگ آن – از شکنجه اعضای مقاومت تا کشتار جمعی را نشان می دهد و نیز نشان می‌دهد که چگونه این سازمان در سایه ناامنی هیتلر پیشرفت می‌کند تا زمانی که متفقین پیروز می‌شوند، اعضای آن سرانجام دستگیر شده و تا آنجا که ممکن بود به دادگاه کشانده شدند.

کتاب هنر انسان‌شدن، اثری نوشته کارل راجرز است که اولین بار در سال 1954 انتشار یافت. کارل راجرز، بنیان‌گذار جنبش روان‌شناسی انسان‌گرایانه، روان‌درمانگری را با خلق مفهوم «درمان مخاطب‌محور» متحول ساخت. یافته‌های جدید در حوزه «روان داروشناسی»، به‌خصوص در ارتباط با داروی ضدافسردگی پروزاک، درمان‌هایی مبتنی بر دارو را به‌وجود آورده‌اند که هدف خود را تسریع فرایند بهبودی در نظر می‌گیرند؛ اما این شیوه‌های درمانی همچنین، باعث شده‌اند تا رابطه انسانی میان مراجعه‌کننده و درمانگر به حاشیه رانده شود. امروزه که اهمیت و تأثیر برقراری ارتباط انسانی در نتیجه روند درمان، دوباره درحال بازگشت به مرکز توجهات است، «درمان مخاطب‌محور» دکتر راجرز و اطلاعات ارزشمند او در کتاب هنر انسان‌شدن، بیش از هر زمان دیگری کمک‌کننده خواهد بود.

لیا اوپی یازده‌ساله و نابالغ، به‌عنوان پیشگامی جوان، به حرکت جمهوری سوسیالیستی خلق آلبانی به‌سوی آزادی که رهبران کشور وعده‌اش را داده‌اند، کمک می‌کند. سپس، به‌ناگاه دیوار برلین و ستون‌های ایدئولوژیک جامعه فرومی‌ریزند و مجسمه استالین ـ که او را رهبری مهربان و دوستدار کودکان می‌دانست ـ به زیر کشیده می‌شود.

آلبانی به‌همراه دیگر کشورهای پساکمونیستی، انتقالی آشفته را برای پیوستن به دنیای ««بازار آزاد»» آغاز کرد؛ ملغمه‌ای از فساد اقتصادی و جنایات سازمان‌یافته. پدرش با وجود داشتن اعتقادات چپ رادیکال، مجبور شد کارگران کارخانه را اخراج کند. مادرش با الگو قراردادن مارگارت تاچر، سیاستمداری محافظه‌کار شد، و نگرانی‌های نوجوانانه لیا اوپی درباره زندگی آینده به صخره سخت واقعیت برخورد کرد.

نویسنده توصیف دوران بلوغ خود را که همزمان با گذار کشور از تحولات سیاسی است، با پرسش‌هایی درباره رابطه بین امر شخصی و امر سیاسی و نگاه به موضوع آزادی پیوند می‌دهد؛ اینکه آزادی چیست و برای چه کسانی است؟ و چه کسی واقعاً آزاد است؟

مغز انسان پیچیده‌تر از مغز سایر گونه‌هاست اما دلایل اندکی داریم که فکر کنیم فرایند رشد مغز تماماً یا تقریباً متفاوت از فرایند تکامل مغز سایر حیوانات است. از منظر جعبه ابزار زیست‌شناسی رشد مغز فقط آرایش مولکولی است اگر بپذیریم ذهن ما محصول مغز ماست، باید بپذیریم فرایندهای اساسی که سازنده ذهن ما هستند با فرایندهایی که سیستم ذهنی و مغز سایر موجودات را می‌سازند از یک جنس و یک بخش‌اند

یافته‌های شگفت‌انگیز اخیر نشان داده که ژنوم انسان بسیار کوچک‌تر از آن چیزی است که زمانی تصور می‌کردیم و حداکثر حاوی سی‌هزار تا چهل‌هزار ژن است. گری مارکوس در این کتاب با تلفیق دقیق زیست‌شناسی با یافته‌های اصلی خود درباره رشد کودک نخستین کسی است که این تناقض آشکار را با شرح گام‌به‌گام ایجاد پیچیدگی‌های نامحدود ذهن انسان توسط ژن‌ها رفع کرد. زایش ذهن که با قلمی پویا نوشته شده برای همیشه طرز فکر ما را درباره خاستگاهمان تغییر خواهد داد.

الهیات فرهنگ شاخه‌ای از الهیات است که به مطالعه فرهنگ و پدیده‌های فرهنگی می‌پردازد. این به فلسفه فرهنگ نزدیک است، اما بیشتر بر اگزیستانسیالیسم و معنویت‌گرایی تمرکز دارد.

پل تیلیش اولین الهیاتی بود که درباره الهیات فرهنگ نوشت. او درباره فرق‌گذاشتن امر مقدس و دنیوی بحث می‌کرد. امروزه، الهیات فرهنگ به تفاوت‌های فرهنگی بین ادیان نیز می‌پردازد و ازاین‌رو ویژگی‌های بسیاری با الهیات ادیان مشترک است. مواجهه الهیات با فرهنگ مدرن و تجلیات انضمامی آن در قلمرو عرفان، فلسفه، علم، نقاشی، روان‌شناسی و سیاست… محتوای اصلی کتاب حاضر را تشکیل می‌دهد. نویسنده کتاب (پل تیلیش) تلاش می‌کند تا خواننده را به حضور همواره ساحت دینی در همه آفریده‌های فرهنگ بشری دلالت کند؛ حتی اگر این آفریده‌ها علی‌الظاهر با دین به مفهوم محدودتر کلمه، هیچ نسبتی نداشته باشند. تیلیش با بهره‌گیری از «دیالکتیک تهاجمی» کی یرکگور و مارکس در نقد جامعه و فرهنگ بورژا ـ مسیحی، تصویری تأثیرگذار و زنده از تعاطی دین و فرهنگ مدرن را به نمایش می‌گذارد؛ و گویی اثبات می‌کند که مباحث الهیات بدون الهیات فرهنگ بدون ثمر و عقیم می‌ماند.

کتاب «نظری به موسیقی» نوشته روح‌الله خالقی شامل دو قسمت است که در بخش اول راجع به قواعد کلی موسیقی گفت‌وگو می‌شود و بخش دوم که در سال ۱۳۱۷ جداگانه چاپ و منتشر شده مخصوص موسیقی وطنی و شناسایی و اصول نغمات و آهنگ‌های ملی ایران است. به‌طور کلی، باید گفت که این پژوهش در پی این است تا که موسیقی را به طریق علمی تعریف کند . در این راستا سرفصل‌های مشخصی برای این پژوهش تئوریک تدوین شده است. گفتنی است که کتاب علاوه بر اینکه یکی از پژوهش‌های نخستین تئوریک در حوزه موسیقی ایران است، نگاهی هم به زمینه شکل‌گیری نظریات موسیقی در غرب دارد که در نوع خود دارای ارزشی معرفت‌شناختی خواهد بود. راجع به نویسنده کتاب یعنی روح‌الله خالقی باید گفت که او آهنگساز و نوازنده ویولون بوده که در سال 1328 هنرستان ملی موسیقی را تأسیس کرد و رئیس آن شد.

ازدست‌دادن هنر است؛ هنری که مهارت‌یافتن در آن بهایی دارد. تمام خشم من رمانی است برای تفکر دوباره در مفاهیم عمیقی چون اندوه، شکست، عشق، مبارزه و بخشش؛ مفاهیمی که امروزه بیش از همیشه به نگاهی عمیق‌تر و جدی‌تر به آن‌ها احتیاج داریم، آن‎هم در داستانی پیچیده که قرار است مخاطب را به سفری جادویی و مسحورکننده ببرد.

اگر از طرفداران رمان‌های خالد حسینی هستید، اگر شکست را تجربه کرده‌اید، اگر گوشه‌ای از قلب‌تان اندوهگین است، اگر حسرتی همراهتان است، اگر خشمی در گلو دارید، احتمالاً تمام خشم من به دلتان بنشیند و از خواندنش لذت ببرید. تمام خشم من یک فرورفتن عمیق در اندوه، خیانت و بخشش، از‎دست‎دادن و البته خشم است؛ یک نوع بازنگری در امید، اما نه به روشی سطحی. داستانی درباره پنهان‎شدن درون خود برای محافظت از قلبمان. صبا طاهر در رمان تمام خشم من که برنده‌ جایزه‎ کتاب ملی آمریکا در سال ۲۰۲۲ شده، زندگی چند نسل آدمِ عاشق را روایت می‌کند و به مفاهیم تأمل‌برانگیزی مانند خانواده، عشق، حسرت، احساسات سرکوب‌شده و… می‌پردازد و خواننده را عمیقاً به تفکر وامی‌دارد. این کتاب روایتی است از لاهور تا کالیفرنیا، در نوسان از زمان گذشته و حال که شخصیت‌های اصلی داستان با زبان خود از روابط و حسرت‌ها و آرزوهایشان می‌گویند و حقایقی از زندگی‌شان را برملا می‌کنند.

خاطرات یک گیشا روایتی از خاطرات زندگی زنی گیشا به نام «نیتا سایوری» و دیدگاه و تجربیات او از حرفه گیشاگری در برخورد با مردم و خود زندگی است.

اما آنچه آرتور گلدن، نویسنده آمریکایی این کتاب در سیر داستان به ما نشان می‌دهد،چیزی فراتر از فقط یک زندگی‌نامه است. در واقع طی این داستان ما با فرهنگ و شیوه زندگی گیشاهای ژاپنی در طول زمان گزارش‌ها و شایعات گوناگونی درباره‌شان شنیده‌ایم آشنا می‌شویم

از نوع زندگی گیشاهای ژاپنی مطلع می‌شویم که آداب و رسوم دیرینه خشک و انعطاف‌ناپذیر،همراه با انضباط شبه‌نظامی حاکم بر زندگی شخصی و اجتماعی‌شان از آنان چهره‌ای مرموز و ناشناخته ساخته است.

فهم هر پدیده، نخستین بنیان برای داشتن اندیشه‌ای انتقادی و اتّخاذ رویکردی منتقدانه به آن است. فهم و نقد در حوزۀ هنر، هر دو امری فلسفی و زیباشناسانه هستند. در کنار رویکردهایی چون نقد جامعه‌شناسانه، نقد روان‌شناسانه، نقد اقتصادمحور و دیگر نگرش‌هایی از این دست، ابتدا و در درجۀ نخست باید آن پدیده را فهمید و سپس به بررسی و پژوهیدن آن از زوایای گوناگون پرداخت. موسیقی، به‌عنوان یکی از پیچیده‌ترین و اسرارآمیزترین توانایی‌ها و هنرهای انسانی، پدیده‌ای است که بیشترین چالش را در جهت فهم و ادراک پیش‌روی ما قرار می‌دهد. پرسش اصلی آن است که معنای یک قطعۀ موسیقی را چگونه باید فهمید؟ چگونه می‌توان احساس یا مطلب خاصی را در قالب نغمه‌ها و اصوات به شنونده «فهماند» و اساساً چگونه می‌توان انتظار داشت که همگان آن را به یک اندازه و یکسان فهم کنند؟ معنا، برآیند صورت هنری (فُرم) و درون‌مایه (محتوا) است. به بیان دیگر، آنچه قرار است به مخاطب انتقال داده شود (معنا)، باید به‌واسطۀ برگزینش سازمایه‌های مناسب (درون‌مایه) و شکل‌دادن آن درون قالبی هنری (فُرم) پیش‌روی وی قرار گیرد. در فرایند انتقال احساس یا یک مفهوم (درون‌مایه) به زبان موسیقی نیز، آن را در قالب و فُرم مشخصی باید به گوش شنونده رساند. از‌این‌رو، آهنگساز آنچه را از موسیقی خود مراد می‌کند با شنونده به اشتراک می‌گذارد، اما مسئله آن‌جایی پیچیده‌تر می‌شود که ما با این پرسش مواجه می‌شویم که آیا شنونده نیز مقصود آهنگساز و معنای موسیقی وی را به همان صورت فهم می‌کند یا خیر؟

آشنایی ایرانیان با تئاتر فرنگی از حدود سال ۱۲۴۴ هجری قمری آغاز شد و پس از آن میرزا فتحعلی آخوندزاده به تقلید از اسلوب جدید و به زبان ترکی به نوشتن نمایشنامه پرداخت؛ اما نخستین نمایشنامه‌نویس فارسی‌زبان مردی به نام میرزاآقا تبریزی بود. نوشتار پیش‌رو به بررسی نمایشنامه‌های منتشرشده در دهه چهل شمسی می‌پردازد که شامل معرفی شخصیت‌ها، خلاصه‌ای از داستان و مروری بر کل نمایشنامه است.

این هجویه  تأثیرگذار از زندگی در دوران حکومت شوروی، نوشته میخائیل بولگاکاف، در تاریک‌ترین دوره رژیم استالین به رشته تحریر درآمد. رمان مرشد و مارگریتا با تلفیق دو بخش جدا از هم و در عین حال، درهم‌تنید ـ یکی در اورشلیم باستان و دیگری در مسکوی معاصر ـ از صحنه‌های پرهیجان و پرتنشی چون طوفان‌های سهمگین و حمله خون‌آشام‌ها به صحنه‌های تاریکی تغییر مسیر می‌دهد: صحنه‌هایی مانند ملاقات عیسی با پیلاتس، قتل یهودا در شبی مهتابی و صحنه‌هایی حاکی از واقعیت مضحک و سیرک‌گونه مسکو. شخصیت‌های مرکزی کتاب-ولاند و همراهانش، گربه‌ای سیاه به نام بهیموث، شاعری به نام ایوان هوملس، پونتیوس پیلاتس، نویسنده‌ای که با نام مرشد شناخته می‌شود و همراه مشتاق او، مارگریتا ـ در دنیایی گرد هم آمده‌اند که فانتزی و واقعیت عریان را درهم می‌آمیزد و کلاژی هنرمندانه است از عجایب، کمدی سیاه و مسائل بی‌پایان اخلاقی. اگرچه نوشتن کتاب در سال 1940 به پایان رسیده بود، اما این اثر برای اولین بار در مجله موسکوا در سال 1966 به انتشار رسید و خیلی زود به موفقیتی جاودان مبدل گشت. مخاطبین مرشد و مارگریتا از بیان آزادی‌های هنری و معنوی در این کتاب، استقبال فوق‌العاده و کم‌نظیری کردند.

جازمین دارزنیک در پنج‌سالگی همراه با خانواده‌اش ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد و درحالی بزرگ شد که چیز زیادی از گذشته‌ خانواده‌اش نمی‌دانست. در بیست‌وچند سالگی وقتی به مادرش کمک می‌کرد وسایلش را برای اثاث‌کشی از یک خانه جمع کند، عکسی میان یک دسته نامه قدیمی یافت. دختر توی عکس مادر جازمین بود در لباس عروسی، اما کنار او مردی ایستاده بود که جازمین قبلاً هیچ‌وقت او را ندیده بود…

زمانی که اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید، جهان در خصوص سرنوشت خود متعجب شد. علی‌رغم خسارات وارده، روسیه همچنان قدرتی با ذخایر عظیم نظامی و غول انرژی است که ذخایر نفت آن با نرخ بهره‌برداری کنونی بیش از سی سال و با گاز طبیعی بیش از 180 سال دوام خواهد آورد. سؤالات فراوانی درباره اینکه چه چیزی منافع ملی روسیه را تشکیل می‌دهد، به‌ویژه درحال‌حاضر، در کتاب «روسیه در عصر رویارویی محدود» وجود دارد. با توجه به اینکه ولادیمیر پوتین دیگر رئیس‌جمهور نیست، بسیاری از روس‌ها از بی‌ثباتی و ناامنی هراس دارند. اما دنیای بیرون نیز مدام به این فکر می‌کند که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. این لحظه تعیین‌کننده‌ای برای روسیه است که پیامدهای گسترده‌ای برای بقیه جهان دارد.

مایکل استورمر، رئیس‌جمهور سابق را درحالی‌که کشورش را از هرج‌ومرج سال‌های پس از یلتسین خارج می‌کرد، از نزدیک مشاهده کرده است. تاریخ جدید معتبر او از روسیه مدرن آینده کشوری را در نظر می‌گیرد که تلاش می‌کند بار دیگر قدرتی بزرگ با گستره جهانی باشد..

یوسا در این رمان، دو روایت موازی را به پیش می برد که اگرچه در حوالی پایان اثر به‌هم می‌رسند، اما هرکدام دنبال‌کننده موضوع اجتماعی خاصی است.

حوادث رمان در جامعه معاصر پرو رخ می‌دهد. ماجرای اول، با نامه‌های افرادی مشکوک آغاز می‌شود که قصد باج‌خواهی از صاحب یک شرکت ترابری را دارند. او قرار نیست تسلیم باج‌خواهان شود و همین مسئله، گره‌های داستان را شکل می‌دهد. در روایت دوم، رابطه پسر یک خانواده با مردی مرموز، برای او دردسرساز شده است…

با وجودی که برخی شخصیت‌های پیشین رمان‌های یوسا در این اثر نیز حاضر شده‌اند، اما باید گفت که حال و هوای این رمان با دیگر آثار او متفاوت است و نویسنده درصدد دست‌زدن به تجربه‌ای تازه بوده و بیش از هر چیز به مسائل گریبانگیر انسان جوامع امروزی نظر داشته است.

در این شماره می‌خوانید:

1. گوشه امن/ دکتر هوشنگ دولت‌آبادی؛
2. نویسندگان و ایدئولوژی/ جرج ارول/ دکتر عزت‌الله فولادوند؛
3. سیره استاد ما ادیب/ دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی؛
4. زیاد و کم گوگول/ احمد اخوت؛
5. تازه‌ها و پاره‌های ایران‌شناسی (63)؛پ/ ایرج افشار؛
6. باریابی نزد امپراطور ژاپن پس از یک قرن/ دکتر هاشم رجب‌زاده؛
7. مشکلات مطالعه تاریخ جهان و ایران باستان/ دکتر تورج دریایی/ سیما سلطانی؛
8. ایران‌شناسی و تاریخ از فراسوی آب‌ها/ خداداد رضاخانی؛
9. معرفی نشریه مطالعات ایرانی به سردبیری دکتر کاتوزیان/ یاسمین ثقفی؛
10. معرفی کتاب‌ها و نشریاتی از تاجیکستان/ مسعود عرفانیان؛
11. و غیره.
    

در این شماره می‌خوانید:

1. دانشنامه‌نگاری در ایران و آینده آن از دید کلان/ عبدالحسین آذرنگ؛
2. دکتر فولادوند و عرصه متون فلسفی/ علی دهباشی؛
3. کتاب‌شناسی دکتر عزت‌الله فولادوند؛
4. چرا به ترجمه روی آوردم؟ (گفت‌وگوی سیروس علی‌نژاد با دکتر فولادوند)؛
5. سودای گشودن مازندران/ دکتر هوشنگ دولت‌آبادی؛
6. مگر می‌شود لسان‌الغیب را ترجمه کرد؟ دکتر شهلا حائری؛
7. جنسیت در شعر پروین (گفت‌وگو با دکتر محمد صنعتی)؛ لعیا درفشه؛
8. بزرگ بانوی ما…؛ غلامرضا امامی؛
9. فانی‌ای که من می‌شناسم/ دکتر داریوش شایگان؛
10. گزارش شب ابن عربی/ زینت افسری؛
11. و غیره.
    

کتاب جنگ، چهره زنانه ندارد، اعتراف، سند و یادداشتی است بر خاطرات و تجارب افرادی زخم‌دیده در جنگ. بیش از دویست زن در کتاب جنگ، چهره زنانه ندارد حرف‌هایی برای گفتن دارند و توضیح می‌دهند که چگونه دختران جوان در آرزوی عروس‌شدن، به جبهه جنگ رفته و به سربازان خط مقدم در سال 1941 تبدیل شدند. بیش از پانصدهزار زن در شوروی، دوشادوش مردان در فاجعه بزرگ جنگ جهانی دوم شرکت داشتند و نه‌تنها افراد زخمی و مجروح را نجات داده و مداوا می‌کردند، بلکه به تک‌تیراندازی، منفجرکردن پل‌ها، شناسایی مواضع دشمن و جنگ رودررو نیز مشغول بوده‌اند. آن‌ها با دشمنی می‌جنگیدند که با بی‌رحمی تمام به سرزمین، خانه و فرزندانشان حمله کرده بود.

نویسنده روس این اثر، سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ، چهار سال را صرف کار بر روی کتاب کرده، از بیش از صد شهر و روستا بازدید و داستان‌ها و خاطرات کهنه‌سربازان زن را ثبت و ضبط کرده است. مطبوعات شوروی از کتاب جنگ، چهره زنانه ندارد به‌عنوان «گزارشی روشن و آشکار از گذشته‌ای دور و تأثیرگذار بر کل کشور» یاد کرده‌اند. اصلی‌ترین ویژگی جنگ، چهره زنانه ندارد، تجارب و داستان‌های باورنکردنی و شوکه‌کننده زنان در جنگی خون‌بار است.