حمایت یهودیان از رژیم اسرائیل صرف‌نظر از سکونت آنها در داخل یا خارج سرزمین‏‌های اشغالی، مستلزم شکل‏‌گیری و تثبیت هویت صهیونیستی در میان آنها بوده است. این درحالی است که صهیونیسم، هویت ذاتی یهودیان نبوده و فرض صهیونیست‌بودن همه یهودیان، نتیجه عملکرد گفتمان صهیونیسم فرهنگی از سال‏های ۱۸۸۹ به بعد است. کتاب حاضر با استفاده از مباحث پیر بوردیو و نیز تحلیل متون دست اول صهیونیستی و نیز بهره‌‏گیری از روش انتقادی گفتمان این موضوع را مورد مطالعه قرار می‏‌دهد. با مطالعه کتاب حاضر نه‌تنها فهم کلی از عملکرد گفتمان صهیونیسم در هویت‏‌سازی یهودیان به‏دست می‏‌آید؛ بلکه زمینه‏ شناخت بهتر روش گفتمان انتقادی پل گی نیز فراهم می‏‌شود که هنوز در ایران ترجمه قابل‏‌ملاحظه‌‏ای از آن انجام نشده است. مطالعه کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه صهیونیسم و رژیم صهیونیستی، و همچنین علاقه‌مندان به نظریه و روش‌‏های گفتمانی مفید خواهد بود.

صلاح‌الدین سلجوقی (1274ـ1349 ه.ش) نویسنده، شاعر و پژوهشگر بنام افغانستان بوده است. او احاطه شگفت‌آور بر ادبیات، عرفان، فلسفه و دیگر علوم اسلامی داشت و تفکر و فلسفه اروپایی را نیز به‌خوبی می‌شناخت. نویسنده‌ای چیره‌دست و پرکار بود و بر زبان‌های عربی و انگلیسی تسلط داشت. از آثار او می‌توان «افکار شاعر»، «تجلی خدا»، «نقد بیدل»، «نگاهی به زیبایی»  به عربی و ترجمه کتاب‌های «سرگذشت یتیم جاوید» محمد شوکت التونی، «تهذیب الاخلاق» ابن مسکویه و… را نام برد.

علامه سلجوقی در مقاطعی مسئولیت‌های مهم رسمی و اداری هم داشته است. همچون مدیریت معارف هرات، نمایندگی مردم هرات در مجلس شورای ملی، ریاست مستقل مطبوعات و سفارت افغانستان در مصر.

من آزادم. این ادعا نیازمند اثبات نیست. فراتر از این می‌توان گفت که استدلال در این حیطه بی‌وجه و ناممکن است؛ زیرا هر اثباتی منوط و مشروط به این است که فرد بتواند آزادانه استدلال کند. پس آزادی من پیش‌شرط تحقق سخن و اندیشه من است. آزادی من چیزی نیست که آن را باید اثبات کنم و یا از جایی به‌دست آورم. آزادی من از پیش با من است و بلکه من بدون آزادی‌ام تصورناپذیرم. من از آزادی‌ام ناگزیرم. آزادی من یک بنیاد پیشین است نه چیزی در میانه چیزهای درون جهان.

صلاح‌الدین سلجوقی ( 1274-1349 ش)، نویسنده، شاعر و پژهشگر بنام افغانستان بوده است. او احاطه شگفت‌آور بر ادبیات، عرفان، فلسفه و دیگر علوم اسلامی داشت و تفکر و فلسفه اروپایی را نیز به‌خوبی می‌شناخت. نویسنده‌ای چیره‌دست و پرکار بود و بر زبان‌های عربی و انگلیسی تسلط داشت. از آثار او می‌توان «افکار شاعر»، «تجلی خدا» ، «نقد بیدل»، «نگاهی به زیبایی»، «الاسلام فی العلوم و الفنون» (به عربی) و ترجمه کتاب‌های «سرگذشت یتیم جاوید» محمد شوكت التونی، «تھذیب الاخلاق» ابن مسکویه و «اخلاق نیکوماخوس» ارسطو را نام برد.

علامه سلجوقی در مقاطعی مسئولیت‌های مهم رسمی و اداری هم داشته است، همچون مدیریت معارف هرات، نمایندگی مردم هرات در مجلس شورای ملی، ریاست مستقل مطبوعات و سفارت افغانستان در مصر.

برتل اولمن (زاده 30 آوریل 1935 در میلواکی)، استاد سیاست در دانشگاه نیویورک است. او هم روش‌شناسی دیالکتیکی و هم نظریه سوسیالیستی تدریس می‌کند. او نویسنده چندین اثر دانشگاهی در رابطه با نظریه مارکسیستی است. اولمن در دانشگاه ویسکانسین تحصیل کرد و در سال 1956 لیسانس علوم سیاسی و در سال 1957 فوق‌لیسانس علوم سیاسی دریافت کرد. او به تحصیل در دانشگاه آکسفورد ادامه داد و مدرک لیسانس گرفت. در فلسفه، سیاست و اقتصاد در سال 1959، فوق‌لیسانس در نظریه سیاسی در سال 1963، و دکترا در نظریه سیاسی در سال 1967.

نافراد قبیله‌ای بیابان‌نشین (در استرالیا) که خود را مردم حقیقی می‌خوانند،از زنی آمریکایی دعوت می‌کنند تا در سفری چهارماهه در بیابان‌ها، آن‌ها را همراهی کند. او طی2500 کیلومتر پیاده‌روی با پاهای برهنه، در صحرای پرفرازونشیب، شیوه تازه‌ای برای زندگی و شفاگری می‌آموزد که برمبنای حکمت فرهنگی پنجاه‌هزارساله بنا شده و به دگرگونی عمیق وی منجر می‌شود. کتاب پیام گم‌گشته، پیامی بی‌همتا، به‌موقع و قدرتمند به تمامی بشریت ارائه می‌کند؛ هنوز امکان نجات جهان وجود دارد؛ به شرط آنکه متوجه شویم تمامی موجودات، چه گیاه، چه حیوان و چه انسان، بخشی از یگانه در همه‌جا حاضر هستند. اگر این پیام را به‌کار بندیم، زندگی ما همچون زندگی مردم حقیقی، از معنا و حس هدفمندی سرشار خواهد شد.

احتمالاً در جهان جدید مهم‏ترین تحولى كه در قلمرو عشق‏شناسى رخ داده غلبه عشق مجازى بر عشق حقیقى است. عشق‏شناسى قدما عموماً «عشق حقیقى» یا «عشق الهى» را بر صدر مى‏نشاند، و عشق مجازى را به دیده تحقیر مى‏نگریست یا صرفاً آن را وسیله‏اى (ولو ارزشمند و حتى جایگزین‏ناپذیر) مى‏دانست. براى نیل به عشق حقیقى. اما در عشق‏شناسى جهان مدرن، عشق حقیقى همان است كه در چشم پیشینیان مجازى تلقى مى‏شد. این كتاب مشتمل بر ترجمه پاره‏اى مقالات فلسفى مهم درخصوص عشق یا به بیان دقیق‏تر، «عشق مجازى»، یعنى عشق رمانتیك یا اروتیك میان انسان‏هاست. نویسندگان این مقالات ازجمله فیلسوفان صاحب‏نام در سنت فلسفه معاصر هستند، و هریک مى‏كوشد تجربه عشق انسانى را از زاویه‏اى خاص مورد تحلیل و بررسى فلسفى قرار دهد.

کتاب «كاربرد هنر در مسیر نوجوانی» که توسط آلن دو باتن، فیلسوف مشهور نوشته شده است، بحثی کاملاً جذاب درباره هنر ارائه می‌دهد. بسیاری از آنچه به جوانان و نوجوانان گفته می‌شود ضروری است مثل فرهنگ‌سازی، کتاب‌خوانی، مهربان‌بودن و هنر. در عین حال، همه بزرگسالان درک کاملی از موضوعی مانند هنر ندارند که بخواهند آن را به کودکان خود ارائه دهند.

در این کتاب با لحنی مهربان، آموزنده، به هنر برای کودکان پرداخته شده است. این کتاب توضیح می‌دهد که هنر چگونه می‌تواند در زندگی ما جای بگیرد. ما یاد می‌گیریم که انگیزه ایجاد هنر از کجا می‌آید، در حالات خاص به چه هنری نگاه کنیم، چگونه بدون خسته‌شدن از یک موزه دیدن کنیم و چرا بدون اینکه حتی متوجه شویم، با تزئین اتاق خواب خود به متخصص هنر تبدیل می‌شویم؟

بی‌تردید ترس در همه انسان‌ها و حتی حیوانات و گیاهان حسی آشنا و ملموس است و انسان‌ها در هر سطحی از آگاهی و در هر مرحله از زندگی ترس را تجربه می‌کنند. باوجوداین، ترس دشمن بزرگ آدمی و سدی برای پیشرفت اوست. ترس به سلامت و تعادل انسان آسیب می‌زند؛ انرژی آدمی را می‌مکد و شیره نیروی حیات او را بیرون می‌کشد. ترس ذخیره انرژی در سامانه عصبی را می‌خشکاند و سستی به‌بار می‌آورد. در این کتاب سوامی شیواناندا، با استفاده از آموزه‌های یوگا، روش‌های بسیار خلاقانه‌ای را برای چیرگی بر ترس بیان می‌کند.

گرامشی، حدود همان زمان که برنامه‌های درازمدتش را اعلام کرد، به خواهر کوچک‌ترش اطمینان داد: «من واقع‌بینانه و با آرامش همه‌چیز را نظاره می‌کنم و اگرچه نمی‌توانم به هیچ توهم کودکانه‌ای بیندیشم، قاطعانه اعتقاد دارم که نباید در زندان بپوسم.» همین لحن کاملاً مبارزه‌طلبانه در بسیاری نامه‌های دیگر ظاهر می‌شود، نظیر زمانی که به همسرش می‌گوید «اطمینان دارم که هرگز آدم بی‌فرهنگی نخواهم شد.» او به شعاری وفادار بود که از رومن رولان اقتباس و در سرصفحه‌ لوردینه نوو استفاده کرده بود؛ «بدبینی عقل، خوش‌بینی اراده.» گرامشی، با ارزیابی خونسردانه از وضعیتش، همه‌ امیدهای باطل به رهایی سریعش را رد کرده بود، اما به ضرب قدرت اراده خود را متقاعد کرده بود که به وجودی بیهوده تقلیل نخواهد یافت. در این زمینه، بد نیست که اظهارنظری را از او ذکر کنیم که در دفتر نهم خود حدود سال 1932 نوشته بود:

خوش‌بینی و بدبینی. باید توجه کرد که اغلب اوقات خوش‌بینی چیزی بیش از دفاع از کاهلی، بی‌مسئولیتی و عدم‌اراده در انجام هر کاری نیست. همچنین شکلی است از سرنوشت‌باوری و مکانیکی‌انگاری. بر عواملی بیرون از اراده‌ و فعالیت فرد تکیه می‌کنیم، آن‌ها را به عرش اعلا می‌رسانیم و به‌نظر می‌رسد که با شور‌و‌شوقی مقدس ملتهب می‌شویم. و شور‌و‌شوق چیزی بیش از ستایش بت‌واره‌ها نیست. واکنشی لازم است که برای عزیمت خود متکی به عقل باشد. یگانه شور‌و‌شوق موجه شور‌و‌شوقی است که ملازم اراده‌ هوشمندانه، فعالیت هوشمندانه و به‌نحو بدیعی سرشار از ابتکارهای مشخصی باشد که واقعیت موجود را تغییر بدهد.

کامل‌ترین و سرشارترین زندگی واقعاً انسانی «زندگی عمل‌ورزانه» است. پیش‌فرض «عمل» تکثر و تنوع انسانی است و مستلزم همراهی دیگر انسان‌هاست… حوزهٔ عمومی در عین اینکه قلمرو مناسب عمل انسانی است، خود زاده عمل انسانی هم هست.

یک دهه پس از اظهارات مشهور خود از «پایان تاریخ»، فرانسیس فوکویاما استدلال می‌کند که در نتیجه پیشرفت‌های زیست‌پزشکی، ما به احتمال زیاد با آینده‌ای روبه‌رو هستیم که در آن خود بشریت دچار تغییرات بسیار بزرگی می‌شود.

فوکویاما در کتاب «آینده فراانسانی ما» تاریخچه مختصری از تغییر درک و شناخت انسان از ماهیت انسان را ترسیم می‌کند: از افلاطون و ارسطو گرفته تا مدینه فاضله و دیکتاتورهای مدرنیته که در پی بازآفرینی بشر برای اهداف ایدئولوژیک بودند.

فوکویاما استدلال می‌کند که دستکاری DNA همه فرزندان یک شخص عواقب عمیقی و بالقوه وحشتناک برای نظم سیاسی ما خواهد داشت، حتی اگر با بهترین اهداف انجام شود. در آینده فراانسانی ما، یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان اجتماعی شروع به توصیف اثرات احتمالی اکتشافات ژنتیکی جدید بر پایه دموکراسی لیبرال می‌کند، نظری که انسان با طبیعت برابر است.

انتشار کتاب شرق‌شناسی بسیار تأثیرگذار ادوارد سعید در سال 1981، تمام تاریخ مطالعات غربی فرهنگ اسلامی را زیر سؤال برد، و این رسم علمی را محکوم کرد و آن را ارائه ناصحیح و تحقیرآمیز نماینده‌های مردم مسلمان و نهادها دانست؛ به‌حدی که کلمات «شرقی »و« مستشرق »منفی‌ترین مفاهیم را به خود گرفته‌اند.

اما شرق‌شناسی چیست؟ و شرق‌شناسان چه کسانی هستند؟ و چگونه محققان غربی فرهنگ اسلامی در کتاب ادوارد سعید به‌عنوان عوامل موذی امپریالیسم اروپا مورد تحقیر قرار گرفتند؟ در کتاب دانش خطرناک، تاریخ جدید و پیشگامانه رابرت اروین، وی با داستانی مفصل و رنگارنگ از روشنفکران و افراد عجیب‌وغریب که درک درستی از جهان اسلام را به غرب آوردند، به این سؤال پاسخ می‌دهد. در روایتی که از تجزیه‌وتحلیل برداشت یونان باستان از پارسیان گرفته تا تصویری از نخستین مترجمان عربی اروپای غربی و برداشت‌های جهان اسلام معاصر از مطالعه غرب درباره اسلام، ایروین ارزش میراث مستشرقان را تأیید می‌کند: نه‌فقط برای دانشمندان معاصر که آن را نپذیرفته‌اند، بلکه همچنین برای کسانی که متعهد به پرورش تفاهم بین فرهنگی شده‌اند و معتقدند که می‌تواند شکاف واقعی یا خیالی بین تمدن اسلامی و غربی را پر کند.

کتاب دانش خطرناک، شرق‌شناسی و مصائب آن یک تاریخ پرجاذبه و سرگرم‌کننده است، یک بحث جسورانه و یک جبران فوری برای برداشت‌های ما درباره رابطه فرهنگ غرب با نزدیک‌ترین همسایه‌هایش.

«ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام» اثری است به قلم استاد «غلامحسین ابراهیمی دینانی» که اندیشه فلسفی را در چهارچوب اسلام و تاریخچه آن بررسی می‌کند. مفاهیم فلسفی در جهان اسلام نیز همچون هر دین و بنیاد فکری دیگری، بدون تعارض و ناآرامی، مورد پذیرش واقع نشده‌اند و در برهه‌های مختلف، انتقادات، خصومت‌ها و مخالفت‌های خاص خودشان را دیده‌اند. ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام به قلم غلامحسین ابراهیمی دینانی، فرازونشیب‌های تفکر فلسفی را که از گروه‌بندی‌های مختلف و متضاد و مخالف عبور کرده و بحران‌های سختی را تجربه کرده، به بحث می‌گذارد. تفکر فلسفی در نتیجه تبادل مفاهیم شکل می‌گیرد. آنچه در تاریخ اندیشه فلسفی در جهان اسلام کمتر مدّنظر قرار گرفته، تفکر معارضان و مخالفان فلسفه است که هر دو نقش بسزایی در «ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام» داشته‌اند.

غلامحسین ابراهیمی دینانی در این اثر، برای اولین بار با اشاره به نوشته‌های اصلی مخالفان فلسفه، تاریخ اندیشه فلسفی در جهان اسلام را آشکار می‌کند و در این کتاب خواننده را با تفکر اندیشمندان ضدفلسفی آشنا می‌نماید. نویسنده گاه به‌صورت اجمالی و گاه مفصل، دیدگاه متفکرانی نظیر خواجه‌ نصیرالدین طوسی، شیخ مفید، ابن سینا، ابوسعید سیرافی، زکی ارسوزی، سیف‌الدین آمدی، جلال‌الدین دوانی، میرداماد، ملاصدرا، فیض کاشانی، آذرکیوانیان و باقی علما را تشریح می‌کند و از حدود فلسفه و شریعت، معتزله، انجمن‌سری اخوان‌الصفا، تعاطی افکار و دادوستد اندیشه‌ها، فیلسوفان مسلمان شرقی و غربی، دیدگاه فلسفی در وجوب و اختیار، حکمت معنوی تشیع، حوزه‌های فلسفی ری، اصفهان و شیراز سخن می‌گوید.

تاریخ فلسفه غرب اثر فیلسوف و پژوهشگر معاصر فلسفه، «آنتونی کنی» است که در چهار جلد نوشته شده است. جلد اول آن به فلسفه باستا؛ جلد دوم به فلسفه قرون‌وسطی؛ جلد سوم به پیدایش فلسفه جدید و جلد چهارم و پایانی آن به فلسفه جدید می‌پردازد. تمام جلدهای کتاب‌های کنی با جملاتی چون «اثری فوق‌العاده با ارزش عالی» و «عمومی و قابل‌دسترسی» ستایش شده‌اند. این چهار جلد در کنار یکدیگر، گزارشی مداوم از تفکر بزرگ جهان غرب را ارائه می‌دهند. در اینجا خوانندگان نه‌تنها راهنمای معتبری برای تاریخ فلسفه، بلکه مقدمه‌ای قانع‌کننده برای هر زمینه اصلی تحقیق فلسفی پیدا می‌کنند. کنی داستان فلسفه را به‌صورت وقایع می‌گوید؛ روایت پرجنب‌وجوش او زندگی فیلسوفان بزرگ را از نو زنده می‌کند و پیشینه تاریخی و فکری کارهای آنها را به‌صورت کامل ارائه می‌دهد. کنی همچنین از نزدیک به هریک از زمینه‌های اصلی کاوش فلسفی نگاه می‌کند: دانش و فهم؛ علوم پایه؛ متافیزیک؛ ذهن و روح؛ ماهیت و محتوای اخلاق؛ فلسفه سیاسی؛ و خدا.

کتاب «تاریخ فلسفه غرب» یک تاریخ‌نگاری از رشد فکری تمدن غربی است و به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا تولد و رشد فلسفه را از دوران باستان تا به امروز ردیابی کنند.

تاریخ فلسفه غرب اثر فیلسوف و پژوهشگر معاصر فلسفه، «آنتونی کنی» است که در چهار جلد نوشته شده است. جلد اول آن به فلسفه باستا؛ جلد دوم به فلسفه قرون‌وسطی؛ جلد سوم به پیدایش فلسفه جدید و جلد چهارم و پایانی آن به فلسفه جدید می‌پردازد. تمام جلدهای کتاب‌های کنی با جملاتی چون «اثری فوق‌العاده با ارزش عالی» و «عمومی و قابل‌دسترسی» ستایش شده‌اند. این چهار جلد در کنار یکدیگر، گزارشی مداوم از تفکر بزرگ جهان غرب را ارائه می‌دهند. در اینجا خوانندگان نه‌تنها راهنمای معتبری برای تاریخ فلسفه، بلکه مقدمه‌ای قانع‌کننده برای هر زمینه اصلی تحقیق فلسفی پیدا می‌کنند. کنی داستان فلسفه را به‌صورت وقایع می‌گوید؛ روایت پرجنب‌وجوش او زندگی فیلسوفان بزرگ را از نو زنده می‌کند و پیشینه تاریخی و فکری کارهای آنها را به‌صورت کامل ارائه می‌دهد. کنی همچنین از نزدیک به هریک از زمینه‌های اصلی کاوش فلسفی نگاه می‌کند: دانش و فهم؛ علوم پایه؛ متافیزیک؛ ذهن و روح؛ ماهیت و محتوای اخلاق؛ فلسفه سیاسی؛ و خدا.

کتاب «تاریخ فلسفه غرب» یک تاریخ‌نگاری از رشد فکری تمدن غربی است و به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا تولد و رشد فلسفه را از دوران باستان تا به امروز ردیابی کنند.

تاریخ فلسفه غرب اثر فیلسوف و پژوهشگر معاصر فلسفه، «آنتونی کنی» است که در چهار جلد نوشته شده است. جلد اول آن به فلسفه باستا؛ جلد دوم به فلسفه قرون‌وسطی؛ جلد سوم به پیدایش فلسفه جدید و جلد چهارم و پایانی آن به فلسفه جدید می‌پردازد. تمام جلدهای کتاب‌های کنی با جملاتی چون «اثری فوق‌العاده با ارزش عالی» و «عمومی و قابل‌دسترسی» ستایش شده‌اند. این چهار جلد در کنار یکدیگر، گزارشی مداوم از تفکر بزرگ جهان غرب را ارائه می‌دهند. در اینجا خوانندگان نه‌تنها راهنمای معتبری برای تاریخ فلسفه، بلکه مقدمه‌ای قانع‌کننده برای هر زمینه اصلی تحقیق فلسفی پیدا می‌کنند. کنی داستان فلسفه را به‌صورت وقایع می‌گوید؛ روایت پرجنب‌وجوش او زندگی فیلسوفان بزرگ را از نو زنده می‌کند و پیشینه تاریخی و فکری کارهای آنها را به‌صورت کامل ارائه می‌دهد. کنی همچنین از نزدیک به هریک از زمینه‌های اصلی کاوش فلسفی نگاه می‌کند: دانش و فهم؛ علوم پایه؛ متافیزیک؛ ذهن و روح؛ ماهیت و محتوای اخلاق؛ فلسفه سیاسی؛ و خدا.

کتاب «تاریخ فلسفه غرب» یک تاریخ‌نگاری از رشد فکری تمدن غربی است و به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا تولد و رشد فلسفه را از دوران باستان تا به امروز ردیابی کنند.

آیا پزشکان واقعاً می‌دانند چه می‌گویند وقتی به ما می‌گویند که واکسن‌زدن خطری ندارد؟ آیا باید حرف متخصصان اقلیم‌شناسی را باور کنیم که دربارهٔ خطرات گرمایش جهانی هشدار می‌دهند؟ چرا باید به علم اعتماد کنیم؛ آن هم وقتی سیاستمداران ما چنین اعتمادی ندارند؟ چگونه معرفت علمی (و خودمان) را از شرّ کسانی حفظ کنیم که علم منافعشان را تهدید می‌کند؟ در عصر اخبار جعلی و حقایق شبه‌علمی و در دوره‌ای که ایدئولوژی و نظرات شخصی غیرعلمی روی دست شواهد تجربی و روش علمی بلند شده است، علم چه جوابی دارد؟ چرا، چگونه و در چه زمانی می‌توان یا نمی‌توان به علم اعتماد کرد؟ چرا معرفت علمی را خصوصیت اجتماعی‌اش اعتمادپذیر می‌کند؟ چگونه به حقیقت دست می‌یابیم؟

نیومی اورسکیز در این کتاب بسیار مهم دفاعی جسورانه و قاطع از علم می‌کند و روشن می‌سازد که چرا ماهیت اجتماعی معرفت علمی بزرگ‌ترین نقطهٔ قوت آن است و نیز مهم‌ترین دلیلی که می‌توانیم به علم اعتماد کنیم.

اورسکیز با دنبال‌کردن تاریخ و فلسفهٔ علم از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، توضیح می‌دهد که برخلاف باور رایج، هیچ روش علمی واحدی وجود ندارد؛ بلکه مطمئن‌بودن مدعاهای علمی ناشی از فرایندهایی اجتماعی‌ است که از طریق آنها مدعاها با دقت فراوان بررسی و ارزیابی می‌شوند. این فرایندها بی‌نقص نیستند ـــ‌ وقتی پای انسان در میان است هیچ‌ چیزی بی‌نقص نیست اما نویسنده از موارد به خطا رفتن دانشمندان درس‌های بسیاری اقتباس می‌کند. اورسکیز بیان می‌کند که چطور اجماعْ شاخصی اساسی است که نشان می‌دهد چه‌وقت تکلیف مسئله‌ای علمی روشن شده و چه هنگام معرفت تولیدشده به احتمال فراوان قابل‌اعتماد است.

کتاب عدالت، اثری نوشته مایکل سندل است که اولین بار در سال 2008 به انتشار رسید. سندل در این کتاب تحسین‌شده، آموزه‌هایی کمیاب را در رابطه با تفکر درباره مسائل و چالش‌های پیچیده پیش‌روی ما در جوامع امروزی به مخاطبین ارائه می‌کند. کتاب عدالت، نام خود را به‌عنوان راهنمایی روشن و جذاب برای آن دسته از افرادی مطرح کرده که به‌دنبال گفتمان اجتماعی مستحکم‌تر و عاقلانه‌تری هستند؛ تبعیض مثبت، اتانازی، سقط جنین، خدمات عمومی، محدوده‌های اخلاقی بازارها. سندل در این اثر، ارتباطی میان سؤالات اساسی فلسفه سیاسی و چالشی‌ترین مسائل روز برقرار می‌کند و نشان می‌دهد چگونه داشتن درکی قابل‌اطمینان‌تر از فلسفه می‌تواند به ما در فهم سیاست، اخلاقیات و حتی اعتقادات خودمان کمک کند.

این اثر، وجد و سماع را در عرصه‌های مختلف دینی، فقهی، عرفانی، حِکمی، علمی و هنری با استناد به مآخذ موثق، تحلیل و تبیین می‌کند. موسیقی در نصوص دینی، جایگاه ویژه‌ای دارد. به ‌نظر حکمای شرق و غرب، موسیقی بیانگر هماهنگی فطرت و خلقت انسان با نظام هستی است. موسیقی می‌تواند در قلمرو تربیت، بیان هویت، تعالی حمیّت، ایجاد قرابت با اقوام و ملیت‌ها، نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا کند. جغرافیای معرفت و شناخت انسان در حرمت و حلیت موسیقی، بسیار مؤثر است. وجه غالب در دایره فقه شیعی، ممنوعیت و محدودیت وجد و سماع است. موسیقی در دایره تصوف و عرفان، یکی از عوامل سلوک معنوی به‌شمار می‌رود. مخالفان و موافقان، جهت اثبات مدعای خود به آیات و روایاتی استناد می‌جویند. دانشمندان و هنرمندان، نگاه خاصی به وجد و سماع دارند.

امام محمد غزالی می‌نویسد: «روا نباشد که سماع حرام بُوَد بدان سبب که خوش است که خوشی‌ها حرام نیست و آنچه از خوشی‌ها حرام است، نه از آن حرام است که خوش است؛ بلکه از آن حرام است که در وی ضرری باشد و فسادی. چه، آواز مرغان خوش است و حرام نیست و سبزه و آب روان و نظاره در شکوفه گل خوش است و حرام نیست. پس آواز خوش در حق گوش، همچون سبزه و آب روان و شکوفه است در حق چشم و همچون بوی مُشک است در حق بینی و همچون طعم خوش است در حق ذوق و همچون حکمت‌های نیکو در حق عقل. و هر یکی را از این حواس به‌نوعی لذت است، چرا باید که حرام باشد؟»

کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر، اثری فلسفی نوشته ی ژان پل سارتر است که در سال 1946 به چاپ رسید. سارتر به منظور تصحیح سوءبرداشت های رایج درباره ی تفکرات خود، پذیرفت تا در 29 اکتبر 1945 در پاریس سخنرانی کند. هدف ذکر نشده ی سخنرانی سارتر، تشریح فلسفه ی خود به عنوان فُرمی از «اگزیستانسیالیسم» بود؛ واژه ای که در آن زمان بسیار مورد بحث قرار می گرفت. متن منتشر شده از این سخنرانی او خیلی زود به یکی از سنگ بناهای اگزیستانسیالیسم تبدیل گشت و نام سارتر را در سطحی بین المللی مطرح کرد. مفهوم «آزادی» در کانون تفکرات سارتر قرار دارد. انسان به عقیده ی سارتر، در جهانی پوچ و خالی از معنا زاده می شود و در ابتدا، هیچ است. این موجود سپس از طریق تصمیم هایی که آزادانه می گیرد، ذات، خویشتن و وجود خود را می سازد. سارتر بیان می کند که اگر مرگ، حتمی نبود، انسان هیچوقت پایانی بر خود نمی دید. در نظر سارتر، انتخاب مختلف ما، مهر تأییدی است بر ارزش چیزی که انتخاب می کنیم.

مقدمه کتاب
این کتاب بر محور بحث‌هایی دربارۀ کلمات ناظر به زیبایی در شش زبان سامان یافته است

بیوتی (انگلیسی): متعلَق تمنا

یافا (عبری): درخشش، شکوفایی

سوندارا (سانسکریت): کل، مقدس

تو کالُن (یونانی): ایده، ایدئال

وابی-سابی (ژاپنی): فروتنی، ناتمامی

هوژو (ناواهو): سلامت، هماهنگی

همان‌طور که این کلمات نشان می‌دهند، آن جنبه‌هایی از زیبایی که در هنر و معنویتِ ملت‌های مختلف درک و تحسین شده‌اند تنوع چشمگیری دارند. شاید به نظر برسد برخی از آنها با یکدیگر ناسازگارند. اما کنار هم قرار دادنشان موجب حساسیت ما به امکانِ زیبایی می‌شود. هر فرهنگی با محیط‌ها، نیازها و توانایی‌های مختلف جهت می‌یابد، اموری که ما را به واکاوی جنبه‌های مختلف امور زیبا سوق می‌دهند.