در پاسخ به این پرسش که هنر به چه دردی می‌خورد، جوابی دیرینه و تحقیرآمیز وجود دارد: هنر به هیچ دردی نمی‌خورد؛ هنر برای خود هنر است. طرفداری از این پاسخ به میانۀ قرن نوزدهم بازمی‌گردد؛ به عصر شکوفایی صنعت و پیشرفت علمی. آنانی که مشتاق حمله به هنر و ارزش‌های آن بودند، می‌پرسیدند هنر تا آن زمان واقعاً چه دستاوردی داشته است. آیا نقاش می‌تواند راه‌آهن بسازد؟ آیا شاعر می‌تواند نان بپزد؟

این رویکرد سوءتفاهمی غم‌انگیز درخصوص کاری است که هنرمندان می‌توانند برای ما انجام دهند. برای اینکه ما انسان‌ها به‌سوی زندگی خوب هدایت شویم، فقط به لامپ برق و خط تلفن و سهام بورس احتیاج نداریم؛ بلکه نیاز داریم هنگام اندوه تسلی یابیم، برای رسیدن به حکمت هدایت شویم، فرصتی برای خودشناسی به دست آوریم، به وقت دلواپسی آرام شویم، امیدهایی تازه پیدا کنیم و افق‌هایی گسترده‌تر پیش چشمانمان گشوده شود؛ یعنی تمام کارهایی که برای انجام آنها ابزاری کارآمد به نام هنر وجود دارد.

فوکو در برابر روان‌کاوی از جهانی سخن می گفت که در آن تعهدی به ابراز و بازنمایی میل خویش نداشتیم. چه شد که حقیقت فانتزی ها جای حقیقت لذات فعال را گرفت؟ به عبارت دیگر، فوکو می کوشیدتا اخلاق را از اخلاقیات تفکیک کند. اخلاق نزد فوکو مبارزه ای بود برای زندگی ای که خواستار آن هستیم از طریق دگردیسی و تربیت خویشتن..

«معنای زندگی چیست؟» پرسشی است که مدت‌ها نزد فیلسوفان غربی مهجور افتاده بود، اگرچه عموماً آن را بیانگر دغدغه‌هایی می‌شمرند که بسیاری از افراد دربارۀ زندگی، عموماً، و زندگی خود، خصوصاً، احساس می‌کنند. کتاب در جست‌وجوی معنا به دو موضوع عمده می‌پردازد: نخست، واقعیت‌هایی دربارۀ زندگی، مانند مرگ و فقدان هدف نهایی و شیوع رنج، که ممکن است به نظر برسد زندگی را بی‌معنا می‌کنند. دوم، خودشکوفایی و اینکه چگونه و به چه معنا می‌تواند آرمانی رضایت‌بخش یا سازوار باشد.

اسوالد هنفلینگ پاسخ‌ها و رویکردهای مختلفی را به این مسائل و موضوعات برمی‌رسد. آیا دین می‌تواند پاسخی به دست دهد؟ آیا اصلی بنیادین وجود دارد که بر طبق آن بتوان ادعا کرد زندگی مقدس است؟ آیا زندگی ما باید بر طبق امیال و در پی خوشبختی باشد؟ آیا چیستی ما را جایگاه‌مان در جامعه تعیین می‌کند؟ آیا تمسک به ماهیت انسانی را باید «دروغ‌باوری» شمرد و رد کرد؟

| این جهان گذرا خُردترین کتاب در زمینۀ تاریخ کلان است، کتابی که داستان عالم و آدم را در کمترین صفحات ممکن نقل می‌کند. از پیدایش ستارگان و نخستین موجودات زنده تا شکل‌گیری مرحله‌به‌مرحلۀ تمدن بشری، از تکوین شهرها و امپراتوری‌ها تا ظهور نظام سرمایه‌داری و شبکۀ جهانی اینترنت. دیوید کریسچن، نویسندۀ کتاب، همۀ این پدیده‌های پراکنده را، به‌نحوی وحدت‌یافته، در قالب یک کتاب راهنمای موجز، قابل‌فهم و برانگیزنده گردآورده است. یک مورخ بزرگ قادر است به نحوی تجربی پیوند‌های موجود میان نخستین انسان هوشمند و نسخۀ امروزی آن انسان را روشن سازد و یک قصه‌گوی بزرگ قادر است از پیوندهای پیش‌گفته تصویری زنده و جاندار به دست دهد. دیوید کریسچن، و به تبع آن کتاب حاضر، هر دو ویژگی را یکجا در خود دارد. کتاب در اصل داستان یک سفر است، شرحی دلکش از مسیری طولانی و پرفرازونشیب که آدمی از عصر غذاجوییِ اولیه تا عصر مدرن امروزی پیموده است.

| ژولیس سزار در عبارتی که اکنون زبانزد شده، همۀ شگفتی‌های ده‌سال جنگ قلمروگشایانۀ خود در سرزمین گل را در سه واژه لاتین خلاصه کرد: «veni, vidi, vici»: «آمدم، دیدم، فتح کردم». در کتاب حاضر دیوید کریسچن، در یک اقدام هنرمندانۀ مشابه،همۀ شگفتی‌ها و آشفتگی‌های 250 هزار سال تاریخ بشر را در کمترین صفحات ممکن خلاصه و به مخاطب عرضه کرده است؛ و هم او با نشان‌دادن این مطلب که چگونه یادگیری مستمر جمعی، در طی اعصار و قرون، بر مهارت‌های انسانی و نیز بر جمعیت، ثروت و قدرت آدمی افزوده است، حتی گامی فراتر از رجزخوانی‌های ژولیس سزار برداشته است. برای گام‌نهادن در مسیر فهم جهانی که پیچیدگی‌هایش پیوسته پراکندگی خاطر می‌آورد، چه راهی سهل‌تر و متقاعد‌کننده‌تر از این. (ویلیام مک‌نیل، استاد تاریخ دانشگاه شیکاگو)

همواره این کلمات هستند که در شکستن سد دنیوی و فانی به من یاری می‌‌رسانند. چیزی در روح شعر، یعنی کاملاً شکل و نغمه‌ی دقیقش، مرا موظف می‌‌کند که آن را در قالب کلمات درآورم. چنین فعالیتی راهی است برای رهایی از خیال واهی زمان. شعر سرعت زمان را کاهش می‌‌دهد، آن را نگه می‌‌دارد و ما را از دستش رها می‌‌سازد؛ چه شعرگونگی کلمات در ادبیات باشد، چه شعرگونگی آواهای موسیقی.

اسپینوزا صادقانه فلسفه‌اش را در زندگی پیاده کرد همان‌گونه که دین‌داران راستین مطابق با دین‌شان زندگی می‌کنند. او هیچ نشانی از دورنگی و تقیه از خود برجای نگذاشت بلکه عامل به موعظه‌های خویش بود؛ یعنی به آموزه‌ای که خود با متقن‌ترین براهین بدان اعتقاد داشت، عمل می‌کرد. فلسفه برای او به‌راستی که شیوه‌ای برای زندگی بود و بر ماست که نوشته‌های او را از این منظر بخوانیم نه این‌که آن‌ها را به‌مثابه نظریه‌پردازی محض یا صرفاً فعالیتی منطقی ببینیم. اسپینوزا بی‌گمان دقیق‌ترین شکل بیانی را که می‌توانست به اندیشه درآورد، [برای نظام فکری‌اش] برگزید اما این، جز ابزاری برای دستیابی به آنچه آن را حقیقت مسلمش می‌دانست، به‌شمار نمی‌رفت و روش به‌خودی‌خود غایت نبود.
این کتاب که در آن، آراء اصلی اسپینوزا و شیوه‌ی برهان‌پردازی که او اتخاذ کرده و شرح‌وبسط داده، به زبانی ساده و به‌اجمال طرح می‌شود، برای استفاده‌ی دانشجویانی در نظر گرفته شده است که در آغاز راه مطالعه برای فهم فلسفه اسپینوزا قرار دارند.

از مارکس انبوهی از آثار، یادداشت‌ها، و نوشته‌های تحلیلی و انتقادی به یادگار مانده، اما بی‌شک، منسجم‌ترین اثر او کاپیتال است. این اثر به‌نوعی ماحصل زندگی پرفرازونشیب اندیشگانی و سیاسی او، و نیز مجموعه‌ی پژوهش‌های خستگی‌ناپذیرش در باب سازوکار سرمایه است که مارکس آن را با وسواس فکریِ ویژه‌ای به دست چاپ و نشر سپرد. واردشدن شبح مارکس و به تعبیری بازگشت به ایده‌های او، به‌ویژه در کاپیتال، به ظرفیت‌های تحلیلی او برای فهم سازوکارهای پیچیده، چندوجهی و متکثر انباشت سرمایه مربوط می‌شود: این‌که چه‌طور در زمانه‌ی خوش‌باشی‌های وهم‌آلود اینستاگرامی، آزادی‌های مجازیِ فیس‌بوکی، و اختیارهای اجباریِ مصرفی، در چنبره‌ی مناسبات استثمارگرایانه گرفتار آمده‌ایم؛ به پیچ و مهره‌هایی در ماشین سرمایه بدل شده‌ایم تا هر دم مقدار بیشتری ارزش تولید کنیم؛ به زامبی‌های از درون تهی‌شده‌ای استحاله یافته‌ایم که با همدستی در «جنون خرد اقتصادیِ» سرمایه‌داری، هدف راستین تولید و مصرف را به دست فراموشی سپرده‌ایم.
ایده‌های مارکس در کاپیتال، بیش از هر اثر دیگری، ما را با مختصات و ویژگی‌های این خِرد جنون‌آمیز آشنا می‌کند.

پرورش توانایی های استدلال اخلاقی بسیار مهم است- هم برای اخلاقی زیستن و هم برای ساختن جهانی اخلاق مدار. در این کتاب راهنمای مختصر میخواهیم به مبانی استدلال اخلاقی بپردازیم. قصدمان آشنا کردن خواننده با تمهیدات فکری لازم است برای استدلال در مورد قضایا و مسائل اخلاقی به روشی روشن بینانه. علاوه بر قدرت تمیز دادن اصلاحات مطلقا اخلاقی از تعابیر دینی یا عرفی، استدلال ماهرانه در حوزه ی احخلاق مستلزم همان مهارت ها و فضیلت های فکری است که برای استدلال در سایر حوزه ها لازم داریم… این راهنمای مختصر قرار نیست به خودی خود کسی را به فردی اخلاق مند بدل کند. اما شالوده ای پیش میگذارد که بدون آن گفت و گو در زمینه ی اخلاق اغلب به جدل های بی پایان یا ناسازگاری های دلسرد کننده و کج فهمی می انجامد. رسیدن به جایگاه استدلالگر اخلاقی صاحب بینش و انسان اخلاق مدار وقت و تمرین بسیار میخواهد. برای رسیدن به چنین جایگاهی خود باید همت کنیم.

مدعای ژیژک در این کتاب ــ معاصر بودن مانیفست با زمان ما ــ شاید عجیب به نظر برسد. به گفته‌ی اکثر تحلیل‌گران، چه تحلیل‌گران چپ و چه راست، سرمایه‌داری از دوران مارکس چنان دچار تحول شده است که دشوار می‌توان شباهت چندانی بین سرمایه‌داری صنعتی قرن نوزدهم و سرمایه‌داری مالی کنونی پیدا کرد. شاید به نظر برسد که حتی اگر نقد مارکس بر نظام سرمایه‌داری عصر صنعتی موجه بوده باشد، به راحتی نمی‌توان آن را به سرمایه‌داری مالی کنونی تعمیم داد. اما ژیژک معتقد است که به رغم تفاوت‌های غیرقابل انکار میان سرمایه‌داری امروزی و سرمایه‌داری زمان مارکس، از قضا نقد مارکس امروز موضوعیت بیشتری دارد. مارکس در تحلیل خود گویی بحران‌های عصر ما را با دقتی مثال‌زدنی پیش‌بینی کرده بود.

گفت‌و‌گوی فیلسوفان اسلامی با هگل به معنای درست کلمه آزمون معاصرت فلسفهٔ اسلامی و مواجهه با اندیشهٔ غربی است که هگل نمایندهٔ تام‌الاختیار آن است. این نوشته در صدد تطبیق میان آراء هگل و فیلسوفان اسلامی نیست. در این نوشته رأی هیچ فیلسوفی بر دیگری تحمیل نمی‌شود. بنای این نوشته تفسیر آراء هگل برحسب آراء فیلسوفان اسلامی نیست.
همچنین مقصود از این نوشته نقد آراء فیلسوفان اسلامی در سایهٔ اندیشهٔ هگل نیست. این نوشته‌ای در میان است. می‌کوشد تا به معاصرت بیندیشد و راهی برای تفکر جستجو کند.

آنچه انسان را از سایر موجودات ممتاز می سازد این است که او طریق خود را انتخاب می کند و این انتخاب نیز از یک اراده عقلی ناشی می شود. این موجود انتخاب کننده همانند سایر موجودات نیست که تنها در جهان به سر می برند و روزگار خویش را درگذر لحظه ها سپری می سازند، بلکه او تنها موجودی است که در پی پیدا کردن معنی جهان خویش برآمده و..

در ایران زمینه‌های شکل‌گیری مکتب دورکیم و همچنین تداوم آن در فرانسه چندان شناخته نیست و همین مسئله باعث شده اساساً روایت رادیکال از دورکیم، در نظر اغلب جامعه‌شناسان ایرانی، متأثر از خوانش پارسنزی از دورکیم، بسیار دور از ذهن باشد. اثر حاضر تلاشی است برای عبور از درک مسلط از دورکیم در جامعه‌شناسی ایران و گشودن راه برای خوانشی رادیکال از او و پیروانش…
به طور کلی مکتب دورکیمی، هم در برابر اتمیزاسیون ناشی از سیاست‌های نئولیبرال و فایده‌گرا و هم در برابر واکنش‌های فاشیستی و هویت‌خواهانه‌ی جوامع توده‌ای و ناامن، که اعضای آن برای دستیابی به همه‌ی ناداشته‌های خود به چهره‌های اقتدارگرا پناه می‌برند، از بازسازماندهی اجتماعی و شکل‌گیری نهادهای واسط مانند اصناف، اتحادیه‌ها و انجمن‌ها دفاع کرده است. از نظر آن‌ها وجود گروه‌های ثانوی میان دولت و افراد از به وجود آمدن جامعه‌ی توده‌ای و دولت توتالیتر ممانعت می‌کند. سازماندهی اجتماعی، از پایین در قالب‌های متنوعی چون انجمن‌ها، اصناف، سندیکاها، سمن‌ها و سایر تشکل‌های اجتماعی و مشارکت آن‌ها در حیات اجتماعی و سیاسی، برای شکل‌گیری دموکراسی و بقای آن ضروری است.

این کتاب بدون هیچ تردیدی اثری است بسیار اصیل از ارنستو لاکلائو که با تسلط تمام در راه کاوشی فلسفی و سیاسی قدم می‌گذارد و استادانه دریچه‌های ذهن ما را به سوی واقعیت سیادت‌طلبی و سازوکارهای سوسیالیستی می‌گشاید. در قالب مباحثاتی قابل تامل از زبان او می‌شنویم که برساخت همسانی‌های مردمی چگونه در کالبد کنشگران جمعی پدیدار می‌شود و با دنبال کردن تحلیل‌های نظری او که از صدها منبع تجربی در زمینه‌های متعدد تاریخی و جغرافیایی و البته روان‌شناسی توده مایه گرفته است، قدم‌به‌قدم در خوانش انتقادی ادبیات موجود در مورد پوپولیسم با او همراه می‌شویم. او رابطه‌ی پوپولیسم را با دمکراسی و منطق بازنمایی پیش چشم ما قرار می‌دهد و رویکرد خود را از نگاه ژیژک ، هارت، نِگری و رانسیر متمایز می‌کند.
.
– این کتاب برای تمام کسانی که به پرسش همسانی سیاسی در جوامع کنونی علاقه‌مند هستند، یک منبع مطالعاتی اساسی است. آنچه در این کتاب می‌آید با مضامینی از نظرات کورستاژه ماکسیمیلانو ای، فیلسوف آرژانتینی، از دانشگاه لیدز در مورد این اثر تامل برانگیز درآمیخته است.
.
– لاکلائو که یکی از بنیانگذاران مکتب تحلیل گفتمان اِسِکس در انگلستان است، در خلال تفاسیر منسجم در باب پوپولیسم چنان بر طبل استدلال می‌کوبد که آوای هشیاری‌بخش آن در فضای عـلوم اجتماعی و فلسـفه همچنـان طنین‌انداز است، چه او مجـدانه کوشـیده است تا با دور کردن پوپولیسم از زبان تلخ و سیاه‌نما، یا تحلیل‌هایی در حوزه‌ی آسیب‌شناسی اجتماعی نشان دهد که این مفهوم به‌واقع هسته‌ی اصلی سیاست است؛ روشی است برای پرداختن به مطالبات، یعنی به آنچه که یک موضوع و مباحثه‌ی مشترک را می‌سازد و به یک همسانی مشترک راه می‌یابد.

این نسخه از شاهنامه فردوسی توسط ادیب، پژوهشگر و شاهنامه‌شناس ایرانی، «جلال خالقی مطلق» تصحیح و ویرایش شده است.

جلال خالقی مطلق، ادیب، پژوهشگر و شاهنامه‌شناس ایرانی است. مهم‌ترین دستاورد جلال خالقی مطلق، تصحیح شاهنامه فردوسی است در هشت دفتر که طی سال‌های 1366 تا 1386 در نیویورک زیر نظر احسان یارشاطر انتشار یافت. تصحیح شاهنامهٔ فردوسی، حاصل بیش از سی سال کار مداوم خالقی در گردآوری و بررسی کهن‌ترین دست‌نویس‌های شاهنامه و مقابلهٔ آنها با پیروی از روش‌های جدید تصحیح متون است. جلال خالقی در کار مقابلهٔ دست‌نویس‌ها از همکاری محمود امیدسالار و ابوالفضل خطیبی در دفترهای ششم و هفتم بهره گرفت. شاهنامه، حماسه‌ای منظوم در بحر متقارب مثمن محذوف و شامل حدود 60٬000 بیت و یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین اثر حماسه‌ای جهان است که سرایش آن سی سال به طول انجامید. محتوای این شاهکار ادبی، اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح ایران توسط اعراب در سدهٔ هفتم است که در چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان خلاصه می شوند و به سه بخش اسطوره‌ای (از عهد کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از قیام کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و ظهور اسکندر تا فتح ایران توسط اعراب) تقسیم می شود. شاهنامه بزرگ‌ترین کتاب به زبان پارسی است که در همه جای جهان مورد توجه قرار گرفته و به همهٔ زبان‌های زندهٔ جهان بازگردانی شده‌است. نخستین بار بنداری اصفهانی شاهنامه را به زبان عربی بازگردانی کرد و پس از آن بازگردانی های دیگری از شاهنامه (از جمله بازگردانی ژول مل به فرانسوی) انجام‌گرفت.

کتاب پژوهشی در معناداری و صدق، اثری نوشته ی برتراند راسل است که اولین بار در سال 1940 انتشار یافت. برتراند راسل در این کتاب، مبانی دانش را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. او با پرداختن به موضوعاتی چون زبان و روابط میان حقیقت و تجربه، مفاهیم مورد نظر خود را به بحث می گذارد و بر این نکته تأکید می کند که چگونه دانش مربوط به ساختار زبان می تواند به ما در رسیدن به درکی بهتر از ساختار جهان کمک کند. برای آن دسته از مخاطبینی که تصور می کنند این شیوه از فلسفه، تحلیلی منطقی از زبان و عاری از هرگونه ملاحظات روانشناسانه است، فهمیدن این نکته غافلگیرکننده خواهد بود که راسل در کتاب پژوهشی در معناداری و صدق با استفاده از مفاهیم روانشناسی به تحلیل و بررسی معنا می پردازد.

کتاب حاضر با ترجمه‌ای از ارسطو و سپس تحقیقی درباره منطق ارسطو و بخش‌های آن، و بیان انحصار ابواب منطق در نه باب به عنوان مقدمه آغاز می‌شود. سپس مباحث عمومی مربوط به مقولات می‌پردازد و این مباحث را مطرح می‌کند:

-ترجمه شارحان و مفسران قاطیغوریاس؛ و معرفی34 نفر از شارحان، مترجمان و مفسران منطق ارسطو در شرق و غرب؛

-فهرست جامع مقولات ارسطو مطابق ترجمه اسحاق بن حنین؛ با نشان دادن موضع هر مطلب در تلخیص ابن‌رشد و منطق ارسطو؛

-تفسیر مقولات و تعبیرهای مختلف آن؛ و…

پس از ذکر مباحث عمومی مقولات، زیر عنوان مباحث مشترک جوهر و عرض، بررسی ماهیت جوهر و عرض، و اقسام ترکیب جوهر و عرض مورد بحث قرار گرفته است…

تاریخ فلسفه اثری است در حوزۀ فلسفه که با چنین حجمی (9جلد) دربارۀ این موضوع از حسن قبول برخوردار بوده است. مقایسۀ این اثر با آثار قبل و حتی بعد از آن کافی است تا شایستگی کاپلستون و کوشش او برای معرفی فیلسوفان بزرگ جهان را آشکار کند. هدف کاپلستون فلسفه ساختن نیست، بلکه «توصیف» است. مع‌هذا، هر قدر هم مورخ امینی باشد، فراموش نمی‌کند که خود فیلسوف باقی بماند. این کتاب، که هر جلد آن به فیلسوفان خاصی پرداخته است از منابع معتبر و مهم فلسفه در دانشگاه‌های جهان و ایران است و هیچ علاقه‌مند فلسفه‌ای از آن بی‌نیاز نیست. ترجمۀ این اثر پرحجم کار گروهی از مترجمان طراز اول ایران از جمله آقایان مجتبوی، اعوانی، دادجو، اعلم، آشوری، سعادت، بزرگمهر، خرمشاهی، آذرنگ و یوسف ثانی است.

به گزارش روابط‌عمومی انتشارات سروش؛ “تاریخ فلسفه” اثری است در حوزۀ فلسفه که با چنین حجمی (9جلد) دربارۀ این موضوع از حسن قبول برخوردار بوده است. مقایسۀ این اثر با آثار قبل و حتی بعد از آن کافی است تا شایستگی کاپلستون و کوشش او برای معرفی فیلسوفان بزرگ جهان را آشکار کند. هدف کاپلستون فلسفه ساختن نیست، بلکه “توصیف” است. مع‌هذا، هر قدر هم مورخ امینی باشد، فراموش نمی‌کند که خود فیلسوف باقی بماند. این کتاب، که هر جلد آن به فیلسوفان خاصی پرداخته است از منابع معتبر و مهم فلسفه در دانشگاه‌های جهان و ایران است و هیچ علاقه‌مند فلسفه‌ای از آن بی‌نیاز نیست. ترجمۀ این اثر پرحجم کار گروهی از مترجمان طراز اول ایران است.

مجموعه تاریخ فلسفه اثر فردریک کاپلستون یکی از برجسته ترین آثار کلاسیک در زمینه تاریخ فلسفه است که در نه جلد به نگارش درآمده است. این مجموعه یکی از معتبرترین و بزرگترین تاریخ فلسفه هاست که از حیث عمق و و مستند بودن و جامعیت جزو بهترین هاست. این دوره نه جلدی که به همت عده ای از مترجمان زبده به فارسی ترجمه شده است، مجموعه ای را در دسترس خوانندگان فارسی زبان قرار می دهد که تا حد زیادی می تواند آنان را از متن های دیگر بی نیاز سازد، زیرا هدف نگارنده این بوده است که سیر تحول فلسفه را از آغاز تا اواخر قرن بیستم با زبانی ساده و روان برای خواننده تحصیل کرده معمولی بیان کند.
این مجموعه به همت عده ای از مترجمان زبده از جمله سیدجلال الدین مجتبوی، عبدالحسین آذرنگ، اسماعیل سعادت، داریوش آشوری، غلامرضا اعوانی، ابراهیم دادجو، بهاءالدین خرمشاهی و امیرجلال الدین اعلم به فارسی ترجمه شده است..

جلد پنجم این مجموعه، در ادامه بحث فلسفه مدرن به شرح فلسفه های فیلسوفان انگلیسی ( از هابز تا هیوم ) مربوط می شود. برخی از عنوان های مطرح شده در این جلد بدین قرارند: هابز، افلاطونیان کیمبریج، لاک، نیوتن، مسائل دینی، مسائل اخلاقی، بارکلی هیوم، موافقان و مخالفان هیوم. جلد پنجم این مجموعه توسط “امیر جلال الدین اعلم“، ترجمه شده است.

(از مجموعۀ 9 جلدی)کتاب حاضر، جلد دوم از مجموعه یازده جلدی «تاریخ فلسفه» اثر «فردریک چارلز کاپلستون» است که در آن به قرون‌وسطی پرداخته می‌شود. مطالب این کتاب با دوره آغازین مسیحیت آغاز می‌شود و در آن تاریخ فلسفه قرون‌وسطی تا پایان قرن سیزدهم که شامل «دنز اسکوتس» هم می‌شود، مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این جلد به تاریخ فلسفه قرن‌هایی پرداخته شده است که مسیحیت کاتولیک بر جهان غرب و بر اندیشه اندیشمندان آن جهان نفوذ و تأثیری بی‌بدیل داشته است.

تاریخ فلسفه اثری است در حوزۀ فلسفه که با چنین حجمی (9جلد) دربارۀ این موضوع از حسن قبول برخوردار بوده است. مقایسۀ این اثر با آثار قبل و حتی بعد از آن کافی است تا شایستگی کاپلستون و کوشش او برای معرفی فیلسوفان بزرگ جهان را آشکار کندهدف کاپلستون فلسفه ساختن نیست، بلکه «توصیف» است. مع‌هذا، هر قدرهم مورخ امینی باشد، فراموش نمی‌کند که خود فیلسوف باقی بماند. این کتاب، که هر جلد آن به فیلسوفان خاصی پرداخته است از منابع معتبر و مهم فلسفه در دانشگاه‌های جهان و ایران است و هیچ علاقه‌مند فلسفه‌ای از آن بی نیاز نیست. ترجمه این اثر پرحجم کار گروهی از مترجمان طراز اول ایران از جمله آقایان مجتبوی، اعوانی، دادجو، اعلم، آشوری، سعادت، بزرگمهر، خرمشاهی، آذرنگ و یوسف ثانی است.

نامه‌های چخوف،از نظر ادبی و درون‌مایۀ طنزآمیزشان نسبت به دیگر نامه‌نگاری‌های نویسندگان جهان از بدعت خاصی برخوردارند.کرمر و ژورسکو در این اثر از میان دریای مکاتبات چخوف ، مهمترین آن‌ها را برگزیده‌اند.

خواننده به واسطۀ این کتاب نه تنها با زندگی نه چندان بلند نویسنده و آن‌چه او زیسته همراه می‌شود،بلکه به درک این‌که چطور آن‌ها را در آثارش به تصویر کشیده کشیده است ،دست می‌یابد؛گویی فرصت ارزشمندی یافته که در کنار چخوف برروی تراس در ملیخوو بنشیند و به او که از همه چیز سخن می‌گوید،گوش بسپارد: از مردم،از دهقانانی که مداوا می‌کند،از درختانی که می‌کارد،از تولستوی و گورکی،از داستان یا نمایشنامه‌ای که در حال نگارش آن است،از استپ،از تبعیدگاه ساخالین،از زنان زندگی‌اش و از هرآنچه که او را به خنده وامی‌دارد.

این نمایشنامه به منزلۀ یه تلاقی است: تلاقی آنتوان با چخوف و تلاقی مخاطب با هردوی آن‌ها.

اگر اسلام هرگز وجود نداشت چه؟ برای برخی، این یک فکر آرامش بخش است: بدون برخورد تمدن ها، بدون جنگ های مقدس، بدون تروریست. اما اگر اصلا اینطور نبود چه؟ در کتاب جهانی بدون اسلام، گراهام ای. فولر ما را در سفری روشنگر در تاریخ، ژئوپلیتیک و دین راهنمایی می‌کند تا بررسی کنیم که آیا اسلام واقعا عامل برخی از عاطفی‌ترین و مهم‌ترین بحران‌های بین‌المللی امروزی است یا خیر. فولر ما را از تولد اسلام تا سقوط روم تا ظهور و فروپاشی امپراتوری عثمانی می برد. او به بررسی و تحلیل ریشه های تروریسم، درگیری در اسرائیل و نقش اسلام در حمایت و انرژی بخشیدن به مبارزه ضد امپراتوری می پردازد. به طرز تحریک آمیزی، او دریافت که برخلاف ادعای بسیاری از سیاستمداران، متفکران، متکلمان و سربازان، جهان بدون اسلام ممکن است تفاوت زیادی با آنچه امروز می شناسیم به نظر نرسد.

درست است که درد کسی را نمی‌کشد، ولی به قطع یقین می‌تواند فسرده و رنجورش ‌کند. به دنیا آمدن ما در لحظه‌ی آغازش با دردی‌ جانکاه و ورای تصور برای دیگری‌ای به نام مادر همراه است، دردی به شدت شکستن همزمان بیست استخوان و بیشتر و این آغاز دردی‌ست که آمدن ما به دیگری می‌دهد و پس‌ازآن همواره درحال حرکت میان دردهایی هستیم که از سوی خودمان یا دیگران متحمل شده یا به دیگران تحمیل می‌کنیم. اما درد همه‌ی ماجرا نیست، ماجرای اصلی آن رنجی‌ست که از پی درد می‌آید و چنان عنان ما را در دست می‌گیرد که تک‌تک اکت‌ها و کنش‌هایمان نه فقط متأثر و متصل به آن رنج که در ید بیضای آن رنجی‌ست که می‌بریم. کتاب «درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج در میان نابودی و نوزایی» بحثی‌ست که به گره‌گاه‌های عیان و نهان رابطه‌ی درد و رنج می‌پردازد و نقطه‌های اتصال را پی می‌گیرد. داوید لوبروتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناسی که کتاب جامعه‌شناسی بدن‌اش یکی از مهم‌ترین منابع این حوزه است، در این کتاب به لحظه‌هایی که درد به رنج منتهی می‌شود و واکنش‌های بدن و روان ما تمرکز کرده است. درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج، با پی گرفتن لحظه‌هایی که بسیاری از ما تجربه‌اش کرده‌ایم، دردهایی که نه تنها هیچ رنجی را موجب نمی‌شوند بلکه گشودگی عظیمی در جهان فردی شخص ایجاد می‌کنند را هم زیر نظر می‌گیرد و با رفتن به دل اعصار و اسطوره‌ها و تاریخ فردی و جمعی انسان، دردهایی که به جان دوست داشته می‌شوند را پیش رویمان می‌گذارد که این خود موید فرم‌های گونه‌گون مواجهه‌ی آدمی با مقوله‌ی درد و رنج است.

مرگ و به‌خصوص نحوۀ مواجهۀ انسان با آن تاریخی دارد که کتاب تاریخ مختصر مرگ شرحی مختصر از این مواجهه است. انسان‌ها از پیشاتاریخ تا اکنون درگیر تعریف چیستی مرگ بوده‌اند و متناسب با پاسخی که به آن داده‌اند، ترس از مرگ را تخفیف داده‌اند. از این‌رو، تاریخ مرگ در عین حال تاریخ انسان و آیین‌های او است؛ از طرز رفتار با جسد مردگان تا مراسم تشییع و سوگواری و فکر زندگی ابدی و سپس آیندۀ خود مرگ. باری، تاریخ مرگ همان تاریخ انسان و نحوی مواجهه با فقدان خودش و دیگران است. با نگاهی مختصر به فهرست مطالب، دامنۀ وسیع این مواجهات روشن‌تر می‌شود.

جان لاک از فیلسوفان سده ۱۷ میلادی انگلستان بود که به‌طور گسترده به عنوان پدر لیبرالیسم کلاسیک شناخته می‌شود.[اک از مهم‌ترین شارحان نظریه قرارداد اجتماعی و پیروان مکتب تجربه‌گرایی است. نظرات او بر پیشرفت شناخت‌شناسی و فلسفه سیاسی مؤثر بود. او از تأثیرگذارترین اندیشمندان عصر روشنگری شمرده می‌شود. نوشته‌های او بر ولتر و ژان ژاک روسو، بسیاری از اندیشوران اسکاتلندی و انقلابیون آمریکائی اثرگذار بود. این تأثیر را می‌توان در اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا مشاهده کرد.

فرضیه لاک در مورد ذهن معمولاً خاستگاه تصورات امروزی در مورد آگاهی و خود شمرده می‌شود. فرضیه‌ای که در آثار فیلسوفانی چون دیوید هیوم، ژان ژاک روسو و ایمانوئل کانت برجستگی می‌یابد. لاک نخستین فیلسوفی بود که «خود» را از طریق استمرار «هوشیاری» تعریف کرد. او معتقد بود که انسان‌ها چون لوح پاک و دست‌نخورده و تهی از دانش زاده می‌شوند و هیچ دانسته درونی و ذاتی ندارند بلکه هر آنچه می‌دانند از راه مشاهده (تجربه) به دست می‌آید.

این کتاب شامل دو بخـش است. بخـش نخست به فلسفـه‌ی علم و معرفت‌شناسی و مسائل علوم طبیعی می‌پردازد و پوپر در آن‌ها برخی از مهم‌ترین و جسورانه‌ترین دیدگاه‌های خود در مورد معرفت و علم انسـانی و مسـائلی از قبیـل چگونگی تکامـل نظـریه‌ی علمی، نظـریه‌ی سـه جهـان، حدس‌هـا و ابطال‌ها، نظریه‌ی تکاملی معرفت، و … را بیان می‌کند. بخش دوم مقالاتی در زمینه‌ی تاریخ و سیاست هستند و به مسائلی از قبیـل دموکراسـی، صلـح، پیشـرفت، آزادی، تکنـولوژی، فلسفه‌ی تاریخ، کمونیسم و سوسیالیسم می‌پردازند.

بسیاری با فروپاشی شوروی، جشن و پایکوبی‌ها برگزار کردند که دیگر مارکس و مارکسیسم تمام شده‌، اما هنوز یک دهه بیشتر نگذشته بود که از آغاز هزاره‌ی سوم، با بالا آمدن بوی تعفن سرمایه‌داری همه‌گستر جهانی و حقایق برآمده از دل پژوهش‌های تازه و رسانه‌های آزادتر، باگشت به مارکس و مارکسیسم تبدیل به ضرروتی شد که ناگزیر بودنش بیش از هر زمان دیگری هویدا بود. کارل مارکس که به حق تأثیرگذارترین انسان چند قرن اخیر است، کسی که هرآنچه امروز حق حیاتی خود می‌دانیم (ساعت کار حداقلی روزانه، حق بیمه، دستمزد مکفی، حق بازنشستگی، آموزش عمومی، بهداشت و درمان عمومی، حق و امکان تفریح و فراغت برای همگان و …) برآمده از نوشته‌ها و مبارزات اوست، امروز بیش از هر زمان دیگری الزام خوانش و تفسیر دوباره‌اش از منظرها و رویکردهای مختلف احساس می‌شود. کتاب «مارکس انسان‌شناس» پژوهش مفسرانه‌ی «تامس پترسون» درباره‌ی بخش‌هایی از آرای مارکس است که کمتر به آن پرداخته شده است. مارکس با توجهش به انسان در مقام موجودی اساسا اجتماعی معتقد بود که ورای هرچیزی، تک‌تک کنش‌های انسان در مواجهه با جهان اجتماعی و پدیده‌های آن دیده و سنجیده می‌شود. تامپسون در این کتاب سویه‌های مهم اندیشه‌ی مارکس که به انسان اجتماعی، نظام طبقاتی، ازخودبیگانگی، استعمار، استثمار و … می‌پردازد را زیر نظر می‌گیرد و مارکس انسان‌شناس را به شدت متأثر از وجوه انتقادی جنبش روشنگری معرفی می‌کند.

بیشتر مقالاتی که در این دفتر گرد آمده است پیش از این در نشریات نامه فرهنگ و نامه پژوهش، مجموعه مقالاتی به نام ما و غرب و کتاب سروش: رویارویی فرهنگی ایران و غرب در دوره معاصر، چاپ شده است. از این میان تنها مقاله «ملاحظاتی در باب امکان شناخت غرب» برای اولین بار چاپ می­‌شود. غیر از این مقالات، من چیزهایی درباره غرب نوشته­‌ام که احیانا موجب سوءتفاهم‌های بسیار شده است. گرچه در بعضی موارد، چنانکه از اظهارنظرهای معترضان و منتقدان بر می­‌آید، دشواری مطلب و اختلاف در مبادی در سوءتفاهم دخیل بوده است.

اینکه فلسفه‌ی پراکسیس به خود به شیوه‌ای تاریخی گرا می نگرد یعنی به عنوان مرحله‌ای گذرا از اندیشه‌ی فلسفی، نه تنها به طور ضمنی در تمام نظام آن مندرج است. بلکه در این تز مشهور مارکس نیز صراحت کامل دارد که پیشرفت تاریخی در یک نقطه‌ی مشخص با گذار از قلمروی ضرورت به قلمروی آزادی شناخته خواهد شد. تمام فلسفه های تا کنون موجود (نظام های فلسفی) نمودهایی از تضادهایی درونی بوده اند که جامعه را دچار شکاف می کنند. اما هر نظام فلسفه‌ای به خوری خود بیان آگاهانه‌ی این تضادها نبوده است. زیرا این بیان را تنها مجموعه‌ی نظام ها ی فلسفی در تعارض با یکدیگر می توانند فراهم آورند.

کتاب اینک و اینجا مجموعه ای از گفت و گو هایی با اکهارت تله، نویسنده و معلم معنوی آلمانی است. تله در سال 2011 از سوی Watkins review به عنوان تاثیرگذارترین شخصیت معنوی جهان معرفی شد. در سال ۲۰۰۸ ستون نویس مجله ی نیویورک تایمز تله را محبوب ترین نویسنده کتاب های معنوی نامید. تله خود ادعا می کند که بیشتر سال های زندگی اش را تا پیش از ۲۹ سالگی، که دستخوش یک دگرگونی درونی شد، در افسردگی گذرانده است. پس از این تجربه، او چند سال را بدون کار و سرگردان اما در حالت سرخوشی درونی گذراند و بعدتر یک معلم معنوی شد. پس از آن ، او به آمریکای شمالی مهاجرت کرد و کتاب نیروی حال را در سال ۱۹۹۷ منتشر کرد. او ده سال در ونکوور کانادا زندگی کرد. تا سال ۲۰۰۹ تنها در آمریکای شمالی، سه میلیون نسخه از کتاب نیروی حال و پنج میلیون نسخه از کتاب زمینی نو به فروش رفته است. در سال ۲۰۰۸ حدود ۳۵ میلیون نفر در ۱۰ وبینار که با حضور تله و اپرا وینفری در تلویزیون برگزار شد شرکت کردند. در حالیکه او از تعالیم مختلف معنوی تأثیر گرفته است اما هیچ دینی را نمایندگی نمی کند.
این کتاب شامل گفت و گوهایی با این نویسنده است که در سایت های مختلف منتشر شده است. کتاب مجموعا شامل 15 گفت و گو است که هر کدام حول موضوع متفاوتی است. از این گفت و گو ها می توان به گفت و گو درباره ی رهایی از خود، بهتر و بدتر شدن امور، تعادل درون و بیرون و … اشاره کرد.

تمام آرمان‌هایی که در گذشته به زندگی معنا می‌دادند: خدا، ملت، انقلاب، آزادی، دموکراسی‌؛ امروزه موضوعیت ندارند. بسیاری در آن‌ها تردید کرده‌اند و کسانی که به آن‌ها باور داشتند بی‌باور شده‌اند. اما ارزش دیگری هست که در تولد خانواده‌ی مدرن و در گذار از ازدواج سنتی به ازدواج مدرن ریشه دارد، ارزشی که زندگی ما را به شیوه‌های بنیادین و اغلب معلوم‌نشده‌ای متحول کرده است: عشق. عشق نه تنها بر زندگی شخصی ما، بلکه بر جنبه‌های زیادی از زیست اجتماعی و جمعی ما، از هنر گرفته تا آموزش و سیاست، تاثیر گذاشته است.
لوک فری در این کتاب نشان می‌دهد که چطور ظهور خاموش عشق در مقام ارزش اصلی جوامع مدرن، اصل جدیدی از معنا خلق کرده و تعریف نوینی از زندگی خوب ارائه داده که مستلزم اندیشه‌ی فلسفی به‌کلی متفاوتی از گذشته است.

«درباره بیداری» کتابی است از هفت مجموعه عکس و یادداشت‌های آیدین رحیمی پورآزاد به همراه گزیده‌ای از آثار دیگر نویسندگان.