نامه‌های چخوف،از نظر ادبی و درون‌مایۀ طنزآمیزشان نسبت به دیگر نامه‌نگاری‌های نویسندگان جهان از بدعت خاصی برخوردارند.کرمر و ژورسکو در این اثر از میان دریای مکاتبات چخوف ، مهمترین آن‌ها را برگزیده‌اند.

خواننده به واسطۀ این کتاب نه تنها با زندگی نه چندان بلند نویسنده و آن‌چه او زیسته همراه می‌شود،بلکه به درک این‌که چطور آن‌ها را در آثارش به تصویر کشیده کشیده است ،دست می‌یابد؛گویی فرصت ارزشمندی یافته که در کنار چخوف برروی تراس در ملیخوو بنشیند و به او که از همه چیز سخن می‌گوید،گوش بسپارد: از مردم،از دهقانانی که مداوا می‌کند،از درختانی که می‌کارد،از تولستوی و گورکی،از داستان یا نمایشنامه‌ای که در حال نگارش آن است،از استپ،از تبعیدگاه ساخالین،از زنان زندگی‌اش و از هرآنچه که او را به خنده وامی‌دارد.

این نمایشنامه به منزلۀ یه تلاقی است: تلاقی آنتوان با چخوف و تلاقی مخاطب با هردوی آن‌ها.

اگر اسلام هرگز وجود نداشت چه؟ برای برخی، این یک فکر آرامش بخش است: بدون برخورد تمدن ها، بدون جنگ های مقدس، بدون تروریست. اما اگر اصلا اینطور نبود چه؟ در کتاب جهانی بدون اسلام، گراهام ای. فولر ما را در سفری روشنگر در تاریخ، ژئوپلیتیک و دین راهنمایی می‌کند تا بررسی کنیم که آیا اسلام واقعا عامل برخی از عاطفی‌ترین و مهم‌ترین بحران‌های بین‌المللی امروزی است یا خیر. فولر ما را از تولد اسلام تا سقوط روم تا ظهور و فروپاشی امپراتوری عثمانی می برد. او به بررسی و تحلیل ریشه های تروریسم، درگیری در اسرائیل و نقش اسلام در حمایت و انرژی بخشیدن به مبارزه ضد امپراتوری می پردازد. به طرز تحریک آمیزی، او دریافت که برخلاف ادعای بسیاری از سیاستمداران، متفکران، متکلمان و سربازان، جهان بدون اسلام ممکن است تفاوت زیادی با آنچه امروز می شناسیم به نظر نرسد.

درست است که درد کسی را نمی‌کشد، ولی به قطع یقین می‌تواند فسرده و رنجورش ‌کند. به دنیا آمدن ما در لحظه‌ی آغازش با دردی‌ جانکاه و ورای تصور برای دیگری‌ای به نام مادر همراه است، دردی به شدت شکستن همزمان بیست استخوان و بیشتر و این آغاز دردی‌ست که آمدن ما به دیگری می‌دهد و پس‌ازآن همواره درحال حرکت میان دردهایی هستیم که از سوی خودمان یا دیگران متحمل شده یا به دیگران تحمیل می‌کنیم. اما درد همه‌ی ماجرا نیست، ماجرای اصلی آن رنجی‌ست که از پی درد می‌آید و چنان عنان ما را در دست می‌گیرد که تک‌تک اکت‌ها و کنش‌هایمان نه فقط متأثر و متصل به آن رنج که در ید بیضای آن رنجی‌ست که می‌بریم. کتاب «درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج در میان نابودی و نوزایی» بحثی‌ست که به گره‌گاه‌های عیان و نهان رابطه‌ی درد و رنج می‌پردازد و نقطه‌های اتصال را پی می‌گیرد. داوید لوبروتون، انسان‌شناس و جامعه‌شناسی که کتاب جامعه‌شناسی بدن‌اش یکی از مهم‌ترین منابع این حوزه است، در این کتاب به لحظه‌هایی که درد به رنج منتهی می‌شود و واکنش‌های بدن و روان ما تمرکز کرده است. درآمدی بر انسان شناسی درد و رنج، با پی گرفتن لحظه‌هایی که بسیاری از ما تجربه‌اش کرده‌ایم، دردهایی که نه تنها هیچ رنجی را موجب نمی‌شوند بلکه گشودگی عظیمی در جهان فردی شخص ایجاد می‌کنند را هم زیر نظر می‌گیرد و با رفتن به دل اعصار و اسطوره‌ها و تاریخ فردی و جمعی انسان، دردهایی که به جان دوست داشته می‌شوند را پیش رویمان می‌گذارد که این خود موید فرم‌های گونه‌گون مواجهه‌ی آدمی با مقوله‌ی درد و رنج است.

مرگ و به‌خصوص نحوۀ مواجهۀ انسان با آن تاریخی دارد که کتاب تاریخ مختصر مرگ شرحی مختصر از این مواجهه است. انسان‌ها از پیشاتاریخ تا اکنون درگیر تعریف چیستی مرگ بوده‌اند و متناسب با پاسخی که به آن داده‌اند، ترس از مرگ را تخفیف داده‌اند. از این‌رو، تاریخ مرگ در عین حال تاریخ انسان و آیین‌های او است؛ از طرز رفتار با جسد مردگان تا مراسم تشییع و سوگواری و فکر زندگی ابدی و سپس آیندۀ خود مرگ. باری، تاریخ مرگ همان تاریخ انسان و نحوی مواجهه با فقدان خودش و دیگران است. با نگاهی مختصر به فهرست مطالب، دامنۀ وسیع این مواجهات روشن‌تر می‌شود.

جان لاک از فیلسوفان سده ۱۷ میلادی انگلستان بود که به‌طور گسترده به عنوان پدر لیبرالیسم کلاسیک شناخته می‌شود.[اک از مهم‌ترین شارحان نظریه قرارداد اجتماعی و پیروان مکتب تجربه‌گرایی است. نظرات او بر پیشرفت شناخت‌شناسی و فلسفه سیاسی مؤثر بود. او از تأثیرگذارترین اندیشمندان عصر روشنگری شمرده می‌شود. نوشته‌های او بر ولتر و ژان ژاک روسو، بسیاری از اندیشوران اسکاتلندی و انقلابیون آمریکائی اثرگذار بود. این تأثیر را می‌توان در اعلامیه استقلال ایالات متحده آمریکا مشاهده کرد.

فرضیه لاک در مورد ذهن معمولاً خاستگاه تصورات امروزی در مورد آگاهی و خود شمرده می‌شود. فرضیه‌ای که در آثار فیلسوفانی چون دیوید هیوم، ژان ژاک روسو و ایمانوئل کانت برجستگی می‌یابد. لاک نخستین فیلسوفی بود که «خود» را از طریق استمرار «هوشیاری» تعریف کرد. او معتقد بود که انسان‌ها چون لوح پاک و دست‌نخورده و تهی از دانش زاده می‌شوند و هیچ دانسته درونی و ذاتی ندارند بلکه هر آنچه می‌دانند از راه مشاهده (تجربه) به دست می‌آید.

این کتاب شامل دو بخـش است. بخـش نخست به فلسفـه‌ی علم و معرفت‌شناسی و مسائل علوم طبیعی می‌پردازد و پوپر در آن‌ها برخی از مهم‌ترین و جسورانه‌ترین دیدگاه‌های خود در مورد معرفت و علم انسـانی و مسـائلی از قبیـل چگونگی تکامـل نظـریه‌ی علمی، نظـریه‌ی سـه جهـان، حدس‌هـا و ابطال‌ها، نظریه‌ی تکاملی معرفت، و … را بیان می‌کند. بخش دوم مقالاتی در زمینه‌ی تاریخ و سیاست هستند و به مسائلی از قبیـل دموکراسـی، صلـح، پیشـرفت، آزادی، تکنـولوژی، فلسفه‌ی تاریخ، کمونیسم و سوسیالیسم می‌پردازند.

بسیاری با فروپاشی شوروی، جشن و پایکوبی‌ها برگزار کردند که دیگر مارکس و مارکسیسم تمام شده‌، اما هنوز یک دهه بیشتر نگذشته بود که از آغاز هزاره‌ی سوم، با بالا آمدن بوی تعفن سرمایه‌داری همه‌گستر جهانی و حقایق برآمده از دل پژوهش‌های تازه و رسانه‌های آزادتر، باگشت به مارکس و مارکسیسم تبدیل به ضرروتی شد که ناگزیر بودنش بیش از هر زمان دیگری هویدا بود. کارل مارکس که به حق تأثیرگذارترین انسان چند قرن اخیر است، کسی که هرآنچه امروز حق حیاتی خود می‌دانیم (ساعت کار حداقلی روزانه، حق بیمه، دستمزد مکفی، حق بازنشستگی، آموزش عمومی، بهداشت و درمان عمومی، حق و امکان تفریح و فراغت برای همگان و …) برآمده از نوشته‌ها و مبارزات اوست، امروز بیش از هر زمان دیگری الزام خوانش و تفسیر دوباره‌اش از منظرها و رویکردهای مختلف احساس می‌شود. کتاب «مارکس انسان‌شناس» پژوهش مفسرانه‌ی «تامس پترسون» درباره‌ی بخش‌هایی از آرای مارکس است که کمتر به آن پرداخته شده است. مارکس با توجهش به انسان در مقام موجودی اساسا اجتماعی معتقد بود که ورای هرچیزی، تک‌تک کنش‌های انسان در مواجهه با جهان اجتماعی و پدیده‌های آن دیده و سنجیده می‌شود. تامپسون در این کتاب سویه‌های مهم اندیشه‌ی مارکس که به انسان اجتماعی، نظام طبقاتی، ازخودبیگانگی، استعمار، استثمار و … می‌پردازد را زیر نظر می‌گیرد و مارکس انسان‌شناس را به شدت متأثر از وجوه انتقادی جنبش روشنگری معرفی می‌کند.

بیشتر مقالاتی که در این دفتر گرد آمده است پیش از این در نشریات نامه فرهنگ و نامه پژوهش، مجموعه مقالاتی به نام ما و غرب و کتاب سروش: رویارویی فرهنگی ایران و غرب در دوره معاصر، چاپ شده است. از این میان تنها مقاله «ملاحظاتی در باب امکان شناخت غرب» برای اولین بار چاپ می­‌شود. غیر از این مقالات، من چیزهایی درباره غرب نوشته­‌ام که احیانا موجب سوءتفاهم‌های بسیار شده است. گرچه در بعضی موارد، چنانکه از اظهارنظرهای معترضان و منتقدان بر می­‌آید، دشواری مطلب و اختلاف در مبادی در سوءتفاهم دخیل بوده است.

اینکه فلسفه‌ی پراکسیس به خود به شیوه‌ای تاریخی گرا می نگرد یعنی به عنوان مرحله‌ای گذرا از اندیشه‌ی فلسفی، نه تنها به طور ضمنی در تمام نظام آن مندرج است. بلکه در این تز مشهور مارکس نیز صراحت کامل دارد که پیشرفت تاریخی در یک نقطه‌ی مشخص با گذار از قلمروی ضرورت به قلمروی آزادی شناخته خواهد شد. تمام فلسفه های تا کنون موجود (نظام های فلسفی) نمودهایی از تضادهایی درونی بوده اند که جامعه را دچار شکاف می کنند. اما هر نظام فلسفه‌ای به خوری خود بیان آگاهانه‌ی این تضادها نبوده است. زیرا این بیان را تنها مجموعه‌ی نظام ها ی فلسفی در تعارض با یکدیگر می توانند فراهم آورند.

کتاب اینک و اینجا مجموعه ای از گفت و گو هایی با اکهارت تله، نویسنده و معلم معنوی آلمانی است. تله در سال 2011 از سوی Watkins review به عنوان تاثیرگذارترین شخصیت معنوی جهان معرفی شد. در سال ۲۰۰۸ ستون نویس مجله ی نیویورک تایمز تله را محبوب ترین نویسنده کتاب های معنوی نامید. تله خود ادعا می کند که بیشتر سال های زندگی اش را تا پیش از ۲۹ سالگی، که دستخوش یک دگرگونی درونی شد، در افسردگی گذرانده است. پس از این تجربه، او چند سال را بدون کار و سرگردان اما در حالت سرخوشی درونی گذراند و بعدتر یک معلم معنوی شد. پس از آن ، او به آمریکای شمالی مهاجرت کرد و کتاب نیروی حال را در سال ۱۹۹۷ منتشر کرد. او ده سال در ونکوور کانادا زندگی کرد. تا سال ۲۰۰۹ تنها در آمریکای شمالی، سه میلیون نسخه از کتاب نیروی حال و پنج میلیون نسخه از کتاب زمینی نو به فروش رفته است. در سال ۲۰۰۸ حدود ۳۵ میلیون نفر در ۱۰ وبینار که با حضور تله و اپرا وینفری در تلویزیون برگزار شد شرکت کردند. در حالیکه او از تعالیم مختلف معنوی تأثیر گرفته است اما هیچ دینی را نمایندگی نمی کند.
این کتاب شامل گفت و گوهایی با این نویسنده است که در سایت های مختلف منتشر شده است. کتاب مجموعا شامل 15 گفت و گو است که هر کدام حول موضوع متفاوتی است. از این گفت و گو ها می توان به گفت و گو درباره ی رهایی از خود، بهتر و بدتر شدن امور، تعادل درون و بیرون و … اشاره کرد.

تمام آرمان‌هایی که در گذشته به زندگی معنا می‌دادند: خدا، ملت، انقلاب، آزادی، دموکراسی‌؛ امروزه موضوعیت ندارند. بسیاری در آن‌ها تردید کرده‌اند و کسانی که به آن‌ها باور داشتند بی‌باور شده‌اند. اما ارزش دیگری هست که در تولد خانواده‌ی مدرن و در گذار از ازدواج سنتی به ازدواج مدرن ریشه دارد، ارزشی که زندگی ما را به شیوه‌های بنیادین و اغلب معلوم‌نشده‌ای متحول کرده است: عشق. عشق نه تنها بر زندگی شخصی ما، بلکه بر جنبه‌های زیادی از زیست اجتماعی و جمعی ما، از هنر گرفته تا آموزش و سیاست، تاثیر گذاشته است.
لوک فری در این کتاب نشان می‌دهد که چطور ظهور خاموش عشق در مقام ارزش اصلی جوامع مدرن، اصل جدیدی از معنا خلق کرده و تعریف نوینی از زندگی خوب ارائه داده که مستلزم اندیشه‌ی فلسفی به‌کلی متفاوتی از گذشته است.

«درباره بیداری» کتابی است از هفت مجموعه عکس و یادداشت‌های آیدین رحیمی پورآزاد به همراه گزیده‌ای از آثار دیگر نویسندگان.