تاریخ فلسفه غرب اثر فیلسوف و پژوهشگر معاصر فلسفه، «آنتونی کنی» است که در چهار جلد نوشته شده است. جلد اول آن به فلسفه باستا؛ جلد دوم به فلسفه قرون‌وسطی؛ جلد سوم به پیدایش فلسفه جدید و جلد چهارم و پایانی آن به فلسفه جدید می‌پردازد. تمام جلدهای کتاب‌های کنی با جملاتی چون «اثری فوق‌العاده با ارزش عالی» و «عمومی و قابل‌دسترسی» ستایش شده‌اند. این چهار جلد در کنار یکدیگر، گزارشی مداوم از تفکر بزرگ جهان غرب را ارائه می‌دهند. در اینجا خوانندگان نه‌تنها راهنمای معتبری برای تاریخ فلسفه، بلکه مقدمه‌ای قانع‌کننده برای هر زمینه اصلی تحقیق فلسفی پیدا می‌کنند. کنی داستان فلسفه را به‌صورت وقایع می‌گوید؛ روایت پرجنب‌وجوش او زندگی فیلسوفان بزرگ را از نو زنده می‌کند و پیشینه تاریخی و فکری کارهای آنها را به‌صورت کامل ارائه می‌دهد. کنی همچنین از نزدیک به هریک از زمینه‌های اصلی کاوش فلسفی نگاه می‌کند: دانش و فهم؛ علوم پایه؛ متافیزیک؛ ذهن و روح؛ ماهیت و محتوای اخلاق؛ فلسفه سیاسی؛ و خدا.

کتاب «تاریخ فلسفه غرب» یک تاریخ‌نگاری از رشد فکری تمدن غربی است و به خوانندگان این امکان را می‌دهد تا تولد و رشد فلسفه را از دوران باستان تا به امروز ردیابی کنند.

کتاب‌های من آنات خاص زندگی من هستند. آن‌ها از زمین‌های خاموش سر برمی‌آورند، اما این آنات استثنایی مرا به فراسوی همه‌چیز می‌برند. نوشتن همواره از برون می‌آید و هیچ‌گاه از درون سرچشمه نمی‌گیرد. برون به‌سان قطاری بی‌مهار، به درونم می‌آید. آنگاه احساس می‌کنم که گویی حجابی برابر دیدگانم دریده می‌شود و من سرگرم تماشا می‌شوم. برابر من تکه‌ای مخمل سیاه قرار دارد که گاه دریده می‌شود و در پس این مخمل سیاه، طلای ناب است. در این لحظه، از اینکه می‌بینم زندگی مغلوب نشده است بسیار تحت‌تأثیر قرار می‌گیرم.

در جست‌وجوی طبیعت مقدمه‌ای خواندنی و مفهوم برای آشنایی با یکی از بااستعدادترین دانشمندان جهان است.

ادوارد ویلسون، شاید بیش از هر دانشمند دیگری در قرن ما، جانوران را در زیستگاه طبیعی‌شان زیر نظر گرفته و قوانین حاکم بر رفتار، سازمان اجتماعی، و روابط‌شان را با محیط دریافته است.

او نه‌فقط در پی آنچه این یافته‌ها دربارۀ خودِ این جانوران به ما می‌گویند، بلکه در پی چیزی است که می‌توانند دربارۀ طبیعت انسان و رفتارِ گونۀ ما به ما بگویند. او نتایج جذاب و گاه شگفت‌انگیز بررسی‌هایش را به‌واسطۀ کتاب‌هایی فوق‌العاده همچون تنوع حیات، طبیعت انسان و زیست‌شناسی اجتماعی، با خوانندۀ عام در میان گذاشته است. نثر جذاب و دقیق او دربارۀ موضوعات پیچیده دو جایزۀ پولیتزر برایش به ارمغان آورده و ستایش دانشمندان و خوانندگان سرتاسر جهان را برانگیخته است.

این اثر، وجد و سماع را در عرصه‌های مختلف دینی، فقهی، عرفانی، حِکمی، علمی و هنری با استناد به مآخذ موثق، تحلیل و تبیین می‌کند. موسیقی در نصوص دینی، جایگاه ویژه‌ای دارد. به ‌نظر حکمای شرق و غرب، موسیقی بیانگر هماهنگی فطرت و خلقت انسان با نظام هستی است. موسیقی می‌تواند در قلمرو تربیت، بیان هویت، تعالی حمیّت، ایجاد قرابت با اقوام و ملیت‌ها، نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا کند. جغرافیای معرفت و شناخت انسان در حرمت و حلیت موسیقی، بسیار مؤثر است. وجه غالب در دایره فقه شیعی، ممنوعیت و محدودیت وجد و سماع است. موسیقی در دایره تصوف و عرفان، یکی از عوامل سلوک معنوی به‌شمار می‌رود. مخالفان و موافقان، جهت اثبات مدعای خود به آیات و روایاتی استناد می‌جویند. دانشمندان و هنرمندان، نگاه خاصی به وجد و سماع دارند.

امام محمد غزالی می‌نویسد: «روا نباشد که سماع حرام بُوَد بدان سبب که خوش است که خوشی‌ها حرام نیست و آنچه از خوشی‌ها حرام است، نه از آن حرام است که خوش است؛ بلکه از آن حرام است که در وی ضرری باشد و فسادی. چه، آواز مرغان خوش است و حرام نیست و سبزه و آب روان و نظاره در شکوفه گل خوش است و حرام نیست. پس آواز خوش در حق گوش، همچون سبزه و آب روان و شکوفه است در حق چشم و همچون بوی مُشک است در حق بینی و همچون طعم خوش است در حق ذوق و همچون حکمت‌های نیکو در حق عقل. و هر یکی را از این حواس به‌نوعی لذت است، چرا باید که حرام باشد؟»