این کتاب بدون هیچ تردیدی اثری است بسیار اصیل از ارنستو لاکلائو که با تسلط تمام در راه کاوشی فلسفی و سیاسی قدم می‌گذارد و استادانه دریچه‌های ذهن ما را به سوی واقعیت سیادت‌طلبی و سازوکارهای سوسیالیستی می‌گشاید. در قالب مباحثاتی قابل تامل از زبان او می‌شنویم که برساخت همسانی‌های مردمی چگونه در کالبد کنشگران جمعی پدیدار می‌شود و با دنبال کردن تحلیل‌های نظری او که از صدها منبع تجربی در زمینه‌های متعدد تاریخی و جغرافیایی و البته روان‌شناسی توده مایه گرفته است، قدم‌به‌قدم در خوانش انتقادی ادبیات موجود در مورد پوپولیسم با او همراه می‌شویم. او رابطه‌ی پوپولیسم را با دمکراسی و منطق بازنمایی پیش چشم ما قرار می‌دهد و رویکرد خود را از نگاه ژیژک ، هارت، نِگری و رانسیر متمایز می‌کند.
.
– این کتاب برای تمام کسانی که به پرسش همسانی سیاسی در جوامع کنونی علاقه‌مند هستند، یک منبع مطالعاتی اساسی است. آنچه در این کتاب می‌آید با مضامینی از نظرات کورستاژه ماکسیمیلانو ای، فیلسوف آرژانتینی، از دانشگاه لیدز در مورد این اثر تامل برانگیز درآمیخته است.
.
– لاکلائو که یکی از بنیانگذاران مکتب تحلیل گفتمان اِسِکس در انگلستان است، در خلال تفاسیر منسجم در باب پوپولیسم چنان بر طبل استدلال می‌کوبد که آوای هشیاری‌بخش آن در فضای عـلوم اجتماعی و فلسـفه همچنـان طنین‌انداز است، چه او مجـدانه کوشـیده است تا با دور کردن پوپولیسم از زبان تلخ و سیاه‌نما، یا تحلیل‌هایی در حوزه‌ی آسیب‌شناسی اجتماعی نشان دهد که این مفهوم به‌واقع هسته‌ی اصلی سیاست است؛ روشی است برای پرداختن به مطالبات، یعنی به آنچه که یک موضوع و مباحثه‌ی مشترک را می‌سازد و به یک همسانی مشترک راه می‌یابد.