گلسرن بودایجی اوغلو در سال ۱۹۴۷ در آنکارا به دنیا آمد. وی در سال ۲۰۰۵ بزرگترین، اولین و تنها مرکز روان‌پزشکی ترکیه را در آنکارا به نام “MEDALLION” تأسیس کرد. وی در سال ۲۰۱۱ اولین کتاب خود به نام “برگرد به زندگی” را به چاپ رساند که داستان این کتاب موضوع سریال معروف “عروس استانبول” شد. کتاب “دختر پشت پنجره” چهارمین کتاب خانم بودایجی اوغلو است. دیگر آثار او عبارتند از: سه رنگ گناه، داخل مادالیون، برگرد به زندگی داستان “دختر پشت پنجره” داستان بسیاری از زنانی است که نه خود را به طور کامل شناخته‌اند و نه به درک درستی از عشق نائل شده‌اند و در نهایت گرفتار مردانی شده‌اند که آنهـا نیز دوران کودکی خود را بدون درک خوشبختی گذرانده‌اند. جریان داستان دختر پشت پنجره ضمن جذب خواننده به پیگیری ادامه‌ی ماجرا، وی را ترغیب می‌‎کند که به کنکاش شخصیت خود پرداخته و ضعف‌ها و توانمندی‌های به یادگار مانده از دوران کودکی خود را کشف کند. خواننده‌ی این کتاب بعد از پایان مطالعه‌ی کتاب، به روشنگری خاصی نسبت به شخصیت درونی خود و اطرافیان می‌رسد و اطلاعات مفیدی را در مورد شناخت درونیات خود درمی‌یابد. گفتنی‌ست که سریالی با همین نام و بر اساس این رمان در ترکیه تولید شده و در حال پخش است.. این کتاب شامل ۱۳ فصل است که در 346 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

شاعر عراقی در مقدمه‌ی این کتاب برای خوانندگان فارس‌زبان نوشته است:

وقتی که شعر از کرانه‌ها بگذرد، چگونه زندگی دیگری در پیش می‌گیرد؟ شعر زمانی آزاد می‌شود که شاعرش به دام بیفتد و هیچ دامی‌بزرگ‌تر و لذت‌بخش‌تر از آن نیست که شعر به زبان دیگری برگردانده شود. چنین چیزی به جمع شدن کلمات‌عاشقانه در دهانه‌ی تفنگ شباهت دارد و بسیار زیباست، مخصوصاً اگر هدف این باشد که آن تفنگ شلیک کند. کلمه در شعر، موجودی فرومایه است. هر قدر هم که فرهنگ‌های لغت در کشف و توصیف آن بزرگ‌نمایی کنند ولی چیزی فراتر از یک واژه نیستند که در چهارچـوب شعـر قرار می‌گیـرند و به گونه‌ای دیگر معنایشان را از دست می‌دهند. در نتیجه هیچ شعری به آن اندازه که مورد آزمایش و ساخت‌گرایی و تحلیل قرار می‌گیرد به ارائه‌ی معنا نمی‌پردازد. شاعر سزاوار آن است که جهان‌بینی‌اش را با دیدگاهی نامحدود بیان کند، آن هم از طریق شک کردن به هر تصور آماده‌ای که زندگی ارائه می‌دهد. آری! ما می‌توانیم همین حالا ریشه‌ی درختی را در سرزمینی دور تصور کنیم، سایه را تصور کنیم که بر روی هیچ‌کس نمی‌افتد ولی می‌تواند از روی معنای پاییز به روی معنای بهار بخزد. آری، تنها با شعر می‌توان جهانی ساخت که سایه‌ها بتوانند در آن از نوری که همچنان در زندگی انسان پابرجاست کناره‌گیری کنند.

این کتاب در 86 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

فاطمه مجیدی در کتاب «یک پیاله چای آتشی» به سراغ قالب نیمایی رفته که این روزها شاعران کمتری این قالب را برای سرودن انتخاب می‌کنند. اما این قالب همچنان ظرفیت‌ها و ظرافیت‌های خاص خود را دارد و هر شاعری را ترغیب می‌کند تا یک بار هم که شده در این قالب شعری بنویسد. عناصر طبیعی نقش پررنگ تری در شعرهای فاطمه مجیدی دارد. او بیشتر از زندگی و امید صحبت کرده و با زبانی روان و انتخاب موسیقی‌های مناسب برای موضوعات اشعارش، آثار دلنشینی را به نمایش گذاشته است. این کتاب شامل 43 شعر نیمایی است که در 60 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

نقد ادبی یکی از حوزه‌­هایی است که در دهه‌­های اخیر رشد چشمگیری داشته است. برای همین، لازم است منتقدین و محققان ادبی، خود را در زمینه­‌های جدید به روز کنند. رویکردهای مختلفی برای تحلیل و بررسی متون ادبی وجود دارد. نمونه­‌های اولیه که در کتاب­‌های نقد ادبی اغلب دیده می­‌شود، نقد نو، فرمالیسم روسی، ساختارگرایی، پساساختارگرایی، تاریخ‌­گرایی، مارکسیسم و فمنیسم می­‌باشند. اما رویکردهای نوینی هم خود را در عرصه‌ی نقد ادبی مطرح کرده‌­اند، اما بیشتر کتاب­‌های نقد ادبی محتوای خود را مرتبط با این رویکردهای جدید به روز نکرده‌­اند. از جمله‌ی این رویکردهای جدید می‌­توان به مطالعات تروما، نقد بوم­گرا، نقد فرگشتی، بوطیقای ادبی، مطالعات فضا و مکان، پسامارکسیسم، پساانسان­گرایی، نقد اخلاقی و مطالعات قومیتی و نژادی اشاره کرد. اکثر این رویکردها بینارشته‌­ای هستند و شاهد این موضوع هستیم که ادبیات با رشته‌­های دیگر گره خورده و مبانی جدیدی به نقد اضافه شده است. دانستن و اشراف به این رویکردها به منتقد ادبی کمک می­‌کند درک عمیق­‌تری از اثر ادبی داشته و ابعاد اثر را بیشتر برای خوانندگان نقد ادبی روشن کند. کتاب حاضر تلاش کرده با پرداختن به همه‌ی این رویکردها در یک کتاب، این حوزه­‌های جدید در نقد ادبی را به محققان و منتقدان ادبی و هنری معرفی کند.

نزدیک می آید چون پرنده ای کم رو
که از قافله ی پرستوها جا مانده
در ایوان معطر به هوای اسفند
از دانه های گندم روی میزم
که برای سبزه ی سفرهای نوروزم
از ظرف بیرون ریخته، غریبانه می بلعد.
من که در زمستان افسردگی
جز سردی جدایی، احساس دیگری نداشتم
گرمی آمدن بهار را
با دیدن لانه ی پرنده ی مهاجر در شاخه های وجودم، بوییدم
کاش تو آن پرنده باشی

در میان عناصر شعری “قافیه” بیش از همه شناخته شده است. بسیارند کسانی که ممکن است وزن شعر را نشناسند، تخیل و تصویر و زبان شعر را چندان نشناسند اما وقتی جملات قافیه دار را می‌بینند خیال می‌کنند آن جملات شعر هستند و از آن جالب‌تر این که برخی تصور می‌کنند هرکسی که بتواند جملات قافیه دار بسازد، شاعر است و این کلمات آهنگین از فراسوی جهان به او الهام می‌شود! خیلی‌ها هم با همین خوش خیالی‌ها، همین که چند جملۀ موزون و آهنگین می‌نویسند از این که ناگهان شاعر شده‌اند هیجان زده و خوشحال می‌شوند و خوش به حال‌شان می‌شود! در این کتاب می‌خواهیم قافیه را بیاموزیم، نه این که بخواهیم مباحث تخصصی و اصطلاحات قدیم و جدید قافیه را پشت سر هم ردیف کنیم و حفظ کنیم . می‌خواهیم به زبان ساده و با چند تمرین ساده، قافیه ساختن را یاد بگیریم و در ساختن قافیه مهارت پیدا کنیم. هم چنین بتوانیم خطاهای رایج در ساختن قافیه را تشخیص بدهیم. این کتاب مناسب دوست‌داران شعر و کسانی است که دوست دارند شعر بنویسند و در شعرشان از زیبایی‌های قافیه استفاده کنند. بنابراین مباحث این کتاب برای دانشجویان و متخصصان ادبیات، چندان مناسب نیست.