کاربرد عرفان در التیام رنجهای روانی از دیرباز مورد توجه روان شناسان و روان پزشکان قرار گرفته است.اولین کسی که به این نکته اشاره کرد«یونگ»روان شناس و روان پزشک برجسته سوییسی بود که اعلام داشت انسان قرن بیستم زیاده از حد عقلایی شده و تکیه افراطی به ضمیر آگاه نموده و نیروهای دیگر انسان از جمله ضمیر ناآگاه دست کم گرفته شده اند.