تقریباً همه شکاکان و خداناباوران بزرگ دنیاى مدرن غرب، هم در زندگى خود و هم در تدریس، از نظر اخلاقى محافظه‏کار بوده‏اند و اغلب به‏شدت هم محافظه‏کار بوده‏اند. براى مثال فروید و مارکس بسیارى از فضیلت‏هاى سنتى را بدیهى مى‏انگاشتند و رفتار اخلاقى نامشروع و طرز فکر بسیارى از مارکسیست‏ها و فرویدى‏ها از نظر آن‏ها بسیار ناخوشایند بود. از آن طرف بسیارى از خداباوران مسیحى در جنایات بزرگ عصر خود دست داشته‏اند: در میان نگهبانان اردوگاه‏هاى کار اجبارى نازى‏ها، مؤمنان کاتولیک هم حضور داشتند، همچنین دست پروتستان‏هاى معتقد، به بمباران هیروشیما و درِسدن آلوده بوده است. با مشاهدهٔ چنین وقایعى، قبول این سخن داستایفسکى که اگر خدا وجود نداشته باشد، هر کار مُجاز است، ناگزیر دشوار است.