در کتاب ابن خلدون و علوم اجتماعى و همچنین مقاله ماوراى تجدد مى تازد که از سوى دیگر کسانى چون سروش و داورى را نیز به باد نقد مى گیرد و اندیشه آنان را فاقد اصالت مى داند و معتقد است که سروش با بازپرداختى از اخلاق زاهدانه و صوفیانه در واقع با شمشیرى چوبین به پیکار تکنولوژى رفت و بدیهى است که شکست محتومى در انتظار احیاگرى اوست.