خانواده در قانون مدنی و دیگر قوانین ایران تعریف نشده است؛ ولی با توجه به‌مقررات مختلف می‌توان برای آن یك معنی عام (گسترده) و یك معنی خاص (محدود) قائل شد.

خانواده به‌معنی عام، یا خانواده گسترده، عبارت از گروهی است مركب از شخص و خویشان نسبی و همسر او، گروهی كه از یكدیگر ارث می‌برند. مواد 862 و 1032 قانون مدنی كه طبقات اقرباء نسبی را بیان می‌كند ناظر به‌اعضای خانواده بدین معنی است. ضابطه این خانواده همان ارث بردن از یكدیگر است.

گاهی خانواده را به‌معنی گسترده‌تری به‌كار برده و كلیه خویشان سببی را هم داخل در آن دانسته‌اند.

اقرباء سببی، چنانكه ضمن سخن از قرابت خواهیم گفت، كسانی هستند كه از طریق نكاح با شخص رابطه خویشاوندی پیدا می‌كنند. بدین‌سان خویشان نسبی هریك از زن و شوهر خویشان سببی دیگری به‌شمار می‌آیند.