کتاب شدنی نشدنی شامل دو نمایشنامه است که هرکدام سعی دارند چگونه اندیشیدن را به کودکان بیاموزند. برای فرشید قلی پور، به عنوان نویسنده، این مهم است که بچه‌ها یاد بگیرند از چه زاویه‌ای به خواسته‌های خود بنگرند و چه مسیرهایی را برگزینند تا آن‌ها را به هدفشان برساند. در حقیقت او معتقد است داشتن هدف و آرزو برای همهٔ انسان‌ها امری ذاتی و طبیعی است که هر فرد، با توجه به شرایط زیستی خود، می‌کوشد تا در مسیر موفقیت و دستیابی به خواسته‌هایش باشد، پس چه بهتر که این سیاق اندیشه‌ورزی را از کودکی بیاموزد. بر این اساس، تلاش نگارنده مبتنی بر تقویت خودباوری توسط خودِ بچه‌هاست و اینکه بیاموزند برای موفق بودن و پیشرفت در کارهایشان، همواره باید به دنبال راه‌های درست و شیوه‌های مبتنی بر اندیشه باشند. بنابراین، می‌توان کتاب شدنی نشدنی او را تماماً ذیل همین هدف قرار داد.

در نمایشنامهٔ اول، افسانه‌ی شهر عددها، مسیر قصه به سویی می‌رود تا بچه‌ها آگاهی بیشتری نسبت به پیرامون خود بیابند و با چشمانی باز و تمرکزی بالا با رویدادهایی که در مسیر زندگی‌شان رخ می‌دهد روبه‌رو شوند. همچنین در نمایشنامهٔ دوم، آرزوهای مورچگانه، قصه به دنبال برآورده‌شدن آرزویی است که شاید در برخورد ابتدایی جنبهٔ بروز و اجرایی نداشته باشد. اما با کمی درنگ و اندیشه و نیز قرارگرفتن در مسیر و موقعیتی به‌هنگام، می‌شود به تحققش امیدوار بود.