چه چیزی از ما انسان ساخت؟
کتاب حاضر پاسخی نو به این پرسش می دهد. از دید من وقوع دگرگونی های بزرگ در تاریخ زندگی انسانی، تغییرات بنیادینی را به سود پیدایش انسان خردمند پیش می آورد. زمینه ی تحقق دگرگونی های عظیم مزبور را چیرگی انسان بر اتش و پیدایش غذاهای پخته امکان پذیر کرد، پختن ارزش غذایی ما را افزایش داد.این امر به نوبه ی خود سبب شده که مغز، زمان بندی و زندگی اجتماعی ما تغییر کند.
چنین روند دوران سازی، ما را به مصرف کننده ی بیرونی تبدیل کرد و بدین سان موجود اندام واری وابسته به سوخت و در پیوندی تازه با طبیعت پدید آورد.
خوش شانسی است که زمین آتش دارد. مواد گیاهی داغ این کار شگفت انگیز را انجام می دهند: آن ها آتش می گیرند (می سوزند). در جهان پر سنگ ها، حیوانات، گیاهان زنده، چوب های خشک و قابل احتراق گرما و روشنایی می دهند. گونه ی انسانی ما، بدون گرما و روشنایی ناگریز می شد مانند حیوانات دیگر زندگی کند. فکر نکردن به اینکه زندگی بدون آتش چگونه بوده، آسان است.شب های سرد، تاریک و خطرناک بود، از سر درماندگی مجبور بودیم در انتظار طلوع خورشید باشیم. همه غذاهای ما خام بود. جای تعجب نیست که ما در کنار بخاری و آتشدان احساس آرامش کنیم.

در جوامع نوین امروزی، اعتقاد بر این است که به منظور دستیابی به یک نظام بهداشتی و پزشکی کارامد می باید تمام عناصر دخیل و موثر در این نظام را با دقت بررسی کرد و با شناخت عمیق از آنها در مسیر توسعة آن گام برداشت. این مهم طی تقریبا یک سدة اخیر به عهدة دانشی فراگیر و میان رشته ای به نام انسان شناسی گذارده شده است. در این حوزه به جهت وجود تنوع بسیار و تخصصی بودن موضوعات، علاوه بر همکاری سایر حوزه های علوم انسانی نظیر باستان شناسی، تاریخ، زبان شناسی، روان شناسی، جامعه شناسی، دین پژوهی و غیره، نقش علومی محض چون دانش پزشکی، ژنتیک، بیوشیمی و گیاه شناسی تعیین کننده است. به جهت عمق و در عین حال گستردگی تحقیقات در ابعاد گوناگون، شاخه ای جدید از این دانش پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت به نام انسان شناسی پزشکی. در واقع، حیطة فعالیت این دانش تمام مواردی است که در فوق به آن اشاره شد، آن هم در ارتباط با نظام بهداشت و سلامت جوامع. انسان شناسی پزشکی از شاخه های جدید دانش انسان شناسی است که نگرش فرهنگی اجتماعات انسانی و باورهای آنها دربارة سلامتی و رفتارهای بهداشتی مردمان و تنوع زیستی آنها را مورد بررسی قرار می دهد. این دانش به عنوان یک رشتة دانشگاهی هم در حوزة علوم محض و هم در حوزة علوم انسانی می بایست در برنامه ریزی های آموزشی در نظر گرفته شود. برای این منظور، تهیه و تدوین متون درسی معیار در قالب کتاب درسی دانشگاهی با استفاده از یافته های نوین علمی در کنار محتوای غنی بومی مثل کثرت گرایی فرهنگی، تنوع قومیتی و زبانی، گوناگونی اقلیمی و ذخایر عظیم طب سنتی و طبابت های عامیانه امری ضروری محسوب می شود.