اینکه فلسفه‌ی پراکسیس به خود به شیوه‌ای تاریخی گرا می نگرد یعنی به عنوان مرحله‌ای گذرا از اندیشه‌ی فلسفی، نه تنها به طور ضمنی در تمام نظام آن مندرج است. بلکه در این تز مشهور مارکس نیز صراحت کامل دارد که پیشرفت تاریخی در یک نقطه‌ی مشخص با گذار از قلمروی ضرورت به قلمروی آزادی شناخته خواهد شد. تمام فلسفه های تا کنون موجود (نظام های فلسفی) نمودهایی از تضادهایی درونی بوده اند که جامعه را دچار شکاف می کنند. اما هر نظام فلسفه‌ای به خوری خود بیان آگاهانه‌ی این تضادها نبوده است. زیرا این بیان را تنها مجموعه‌ی نظام ها ی فلسفی در تعارض با یکدیگر می توانند فراهم آورند.

«جغرافیای جدال» از شش مقاله تشکیل شده که در یک نگاه کلی موضوع همه ی آنها کشمکش میان دولت ها و ملت در برهه های مختلف تاریخ معاصر ایران است. مقاله ها بر اساس توالی زمانی از جنگ جهانی دوم تا امروز چیده شده اند. بنابراین در یک الگوی کلی آن چه مقالات این کتاب نشان می دهند، تداوم الگو های کشمکش بین دولت و ملت در یک قرن گذشته در ایران است.
علی رغم این که کلیت مقالات، روایت یک سده کشمکش است اما دو تفاوت اصلی با بیش تر پژوهش های انجام شده در این رابطه دارد. نخست آن که روش همه ی این مقالات، باستان شناسی معاصر و ذیل آن باستان شناسی کشمکش و جنگ است؛ و دوم آن که، بیش از آن که به موضع دولت بپردازد بر تاثیر کشمکش روی مردم عادی و زندگی روزمره ی آن ها تمرکز کرده است.