کتاب ابن مشاغل حکایت یک زندگی سخت و پرفرازونشیب است، حکایت کودکی که از همان دوران کودکی‌اش در پی کسب درآمد و امرارمعاش است، کودکی که پدر و مادرش جدا می‌شوند و هر دو دوباره ازدواج می‌کنند و زیر سایه پدرخوانده‌ای مهربان بزرگ می‌شود. از مکانیک و کارگری گرفته تا کارهای هنری مثل نقاشی، همه و همه را انجام می‌دهد حتی در دانشکده حقوق درس می‌خواند و باز از آنجا به دانشکده ادبیات می‌رود اما هیچ‌یک شبیه به آن رویایی را که در سرش پرورانده نیست.

کتاب ابن مشغله را می‌توان گفت که به‌نوعی زندگی‌نامه نادر ابراهیمی است اما نه آنچنان‌که خاطرات روزمره‌اش را ثبت کند؛ بلکه حول محوری خاص که اشتغال است نوشته شده است. محور اصلی کتاب مشاغلی است که ابراهیمی از دوران کودکی تا بزرگسالی‌اش تجربه کرده و این تجربیات خود را به قلم تحریر درآورده است. در خاطرات ابراهیمی قهرمان داستان خودش است و این خاطرات را به‌گونه‌ای دراماتیک و جذاب بیان کرده است. ویژگی دیگری هم که دارد این است که ابراهیمی توانسته ابعاد شخصیتی که از خودش ساخته را نیز توصیف کند. زندگی‌نامه داستانی ابراهیمی نه آنقدر داستانی است که از واقعیت دور شود و نه آنقدر واقع‌گرایانه است که خواننده از آن خسته شود. هنر ابراهیمی در ایجاد تعادل بین این دو صفحه ترازوست.