«نجواگر» رمانی پلیسی، مخوف و هیجان‌انگیز از نویسنده‌ای مرموز با نام مستعار الکس نورث است؛ نویسنده‌ای که با اولین کتابش مخاطبان را حسابی شگفت‌زده کرده است. این داستان روایتگر زندگی چند نسل است ــ داستان پدر و پسری که در شهری کوچک در گیرودار تحقیقات برای دستگیری قاتلی زنجیره‌ای گرفتار می‌شوند؛ سرشار از کابوس و دلهره اما درعین‌حال پر از عشق، غم، فقدان و شروع دوباره.

«نجواگر»، با ته‌مایه‌های روان‌شناختی، داستانی جذاب، هیجان‌انگیز و پر از تعلیق را برای شما به ارمغان می‌آورد؛ طوری‌که زمین‌گذاشتن کتاب سخت خواهد بود.

«نجواگر» کتابِ منتخب سردبیران نیویورک تایمز، نامزد بهترین کتاب جنایی ـ معمایی سایت گودریدز در سال 2019 و جزو جدایی‌ناپذیر فهرست پرفروش‌های نیویورک تایمز و ساندی تایمز برای هفته‌های متوالی بوده و به زبان‌های گوناگون ترجمه شده است.

خیل استیون کینگ کم‌نظیر است. او ذهنی بسیارقدرتمند دارد و ماجرایی ساده را به هزارتویی عجیب‌وغریب بدل می‌کند که نفس خواننده را بند می‌آورد. شاید به همین دلیل به او لقب «پادشاه وحشت» داده‌اند..

«دختری که تام گوردن را دوست داشت» رمانی جذاب است که احساسات ما را در بالاترین سطح درگیر می‌سازد و هراس عمیق ما از ناشناخته‌ها را واکاوی می‌کند، داستانی واهمه‌انگیز از روح تسلیم‌ناپذیر یک دختر.

تریشا مک‌فارلند نه‌ساله برای پیاده‌روی به جادۀ جنگلی آپاچالیا می‌رود و در جنگل گم می‌شود، اما طبیعت تنها دشمن او نیست، ممکن است چیزی خطرناک در جنگل‌های تاریک به‌دنبالش باشد.

تریشا برای مسیریابی تنها عقلش را دارد، در مقابله با آب‌وهوای بد تنها ذکاوت و ابتکارش را، و برای ایستادگی دربرابر ترس روبه‌فزونی‌اش تنها شجاعت و ایمانش را.

آدام سیلورا، نویسنده ی جوان اما باتجربه که این روزها در آمریکا ستاره‌ای در حال اوج شناخته می‌شود، در نیویورک متولد شد. قبل از اینکه به نویسندگی روی بیاورد، کتاب‌فروش بود و بعد به شرکت در حال توسعه‌ای پیوست که برای جوان‌ها و نوجوان‌ها به شیوه‌ای نوین و خلاقانه کتاب نقد می‌کرد. پس از آن، شروع به نوشتن کرد و کتاب‌هایش، یکی پس از دیگری، جزئی جدانشدنی از فهرست پرفروش‌های نیویورک تایمز شدند و ده‌ها جایزه ی ریز و درشت را از آنِ این نویسنده ی جوان کردند.
«هر دو درنهایت می‌میرند» داستانی است الهام‌بخش، احساسات‌برانگیز، دلربا و خیره‌کننده که به ما یادآوری می‌کند بدون مرگ، زندگی و بدون غم، عشق و دوستی معنایی ندارد و می‌شود حتی در یک روز هم که شده زندگی و دنیایمان را عوض کنیم.
پنجم سپتامبر، کمی بعد از نیمه‌شب، از قاصد مرگ با متیو تورز و روفوس امتریو تماس گرفته می‌شود تا خبر بدی به آن‌ها داده شود: آن‌ دو قرار است امروز بمیرند. متیو و روفوس با هم کاملاً غریبه‌اند اما به دلایل مختلف و متفاوتی هر دویشان در روز آخر زندگی‌شان به دنبال پیدا کردن دوست جدیدی هستند و این شروعی است برای یک پایان پر از ماجراجویی و هیجان.

رمان هیچ وقت خانواده ای داشته ای، رمانی به یاد ماندنی و جذاب اثر بیل کلگ است که به زیباترین شکل ممکن، امید، بخشش و انسانیت را به تصویر می کشد. وقتی که حادثه ای شوکه کننده، جان تمام اعضای خانواده ی جون راید را در آستانه ی ازدواج دخترش می گیرد، زندگی او در یک لحظه کاملاً دگرگون می شود. جون، تنها و بدون مقصد به دل جاده می زند و از شهر کوچک محل زندگی اش در کنتیکات دور می شود. با پیشروی داستان، جون به انجمنی می پیوندد که اعضایش به شکل های مختلف، حادثه ای تراژیک را در زندگی شان تجربه کرده اند. زندگی هر کدام از این شخصیت ها با آشکار شدن حقیقت درباره ی گذشته شان تغییر می کند و هر یک به شیوه ی خود با مشکلات زندگی مواجه خواهد شد.

صدای جوانانه ی موسی سحر داشت؛ ساحرانه می خواند، غریب و جادویی و دلنواز. ذهن مردان کار و کشت را به دوردست های جوانی می برد؛ به عاشقی ها و اشتیاق ها، کشتی گرفتن های سر خرمن جای، به کانال بندی های دسته جمعی، به روزگاری که دختران جوان به خوشه چینی می آمدند و مردان عزب دل در گروی زنی داشتند. موسی جوانی را دوباره در دل های مردان کار و کشت شعله ور می کرد؛ طراوت سال های پرباران را، حرارت جودرو، باران بارهای بهاری که شتررود را به طغیان وامی داشت، گاه رام کردن اسبان سرکش خان که دختران جوان را از کپرها به تماشا می کشاند در میدانگاهی ده. نوای نی انگار از میان استخوان های مردان پیر می آمد. میرزا می نواخت، موسی می خواند، دل ها گر می گرفت و خیالات در سرها بسط می یافت. «دم صبحی ز بندر بار کردم / چه بد کردم که پشت بر یار کردم. رسیدم بر لب نهر شتررود / نشستم گریه ی بسیار کردم. » پیرمردی از ته کنتوک نالید: «شیر مادرت حلال، موسی جان.»؛

همه‌ی ما داستان هایی داریم که هرگز تعریف نکرده‌ایم.. لونن مایکلز پیش از اینکه ناپدید شود یادداشتی را به همسرش هانا هال، که یکسال است با او ازدواج کرده می رساند: از او محافظت کن. هانا دقیقا می‌داند منظور او حفاظت از دختر شانزده ساله اش بیلی است، دیری نمی پاید که هانا در می یباد همسرش مردی که وانمود کرده نبوده و به همراه بیلی به جست و جوی حقیقت و هویت واقعی اونن و دلیل ناپدید شدنش می پردازد. این دو همان طور که تکه های گذشته‌ را کنار هم می چیند متوجه می‌شود در حال ساختن آینده هم هستند.

«سارا دسن» نویسنده‌ی پرفروش آمریکایی روای زندگی سرشار از دگرگونی جوانان است و زبان کسانی که ناتوان از ابراز احساس و گفتن حقیقتند. رمان «فقط گوش کن» داستان آنابل گرین است. مدل نوجوانی که سعی دارد تا از پیامد های تجربه‌ای ناخوشایند بهبود یابد. اتفاقی که منجر به دور شدن او از خانواده و دوستانش شده است، در این داستان به گذشته می رویم و با او آن رویداد را تجربه می کنیم و در لحظه‌ی حال همراه با دوست جدیدش، اوئن آرمسترانگ، پسری پر شور و عاشق موسیقی که هرگز نمی تواند دروغ بگوید آرامش و عشق را احساس می کنیم.

«فقط گوش کن» درباره‌ی پذیرفتن حقیقت و نیز شهامت گفتن آن است و ماجراهایش به موج هایی می ماند که در پی هم فرود می آیند و اوج می گیرند و احساسی که خواننده همگام خوانندش دارداحساس غریقی است که اندک اندک خود را از ژرفای آب به سطح می رساند و نفسی عمیق می کشد.

اجساد به مدت دو هزار سال، برخی به خواست خودشان و برخی نادانسته در جسورانه ترین گام‌ها و عجیب ترین ماجراجویی های علم مشارکت داشته اند. وقتی می خواستند اولین گیوتین های فرانسه را آزمایش کنند (جایگزینی بشردوستانه تر برای روش اعدام با طناب دار) اجساد در صف اول بودند. وقتی مسیولان تحنیط لنین در آزمایشگاهایشان مشغول آزمودن جدیدترین تکنیک ها بودن، اجساد هم آنجا حضور داشتند تا کمکشان کنند. اجساد در جلسات استماع کنگره حین تصویب طرح اجباری کردن کمربند ایمنی در رانندگی نیز بودند (البته به صورت اسامی روی کاغذ). مری روچ در کتاب «جسد» نگاهی به اعمال نیک اجساد در طی قرن های متمادی می اندازد و داستان کالبدمان را بعد از آنکه آن را ترک می کنیم بازگو می کند.