نویسنده معروف ویلیام جرالد گلدینگ، نویسنده انگلیسی و برنده جایزه ادبی نوبل سال ۱۹۸۳ بی آنکه چندان منزوی باشد، فقط اجازه ی نگاهی اجمالی به گذشته و زندگیش را داده است . از مصاحبه و گفتگو های معمول و مرسوم اجتناب ورزیده، و در سخنرانیهای که در انگلستان و آمریکا ایراد کرده تنها به ادبیات و اندیشه ی متجلی در آثارش پرداخته است. این خصوصیت ، در رمانهای او نیز کاملا مشهود است / شخصیتهای او هیچ توجهی به مسایل روزمره و حوادث پیش پا افتاده ای که زندگی مردم عادی را در بر می گیرد ، نشان نمی دهد . و هیچ یک از رمانهای گلدینگ ، انعکاس زندگی معمول و ماجراهای عام پسندی نیست که برای جلب نظر روشنفکران گریزی نیز به فلسفه و سیاست و مذهب زده باشد .

جوکلین مدیر کلیسا مدیر برنامه ساخت یک برج در کلیسای بزرگ است که هزینه اون توسط عمه اش خانم الیسون که یکی از میسترس های سابق دربار شاه بوده تامین میشود. برنامه علیرغم مخالفت بسیاری از جمله معمار بنای منار روجر ماسون ادامه داره. کلیسا منابع کافی برای بنای برج در اختیار ندارد اما جکلین که ظاهرا روانپریش می باشد فکر میکند که از جانب خدا داره به او وحی می شود و انتخاب شده است که این برج رو بسازد تا مردم را به خدا نزدیک تر کند. در میانه راه جوکلین به بیماری سل مبتلا و دچار عفونت در نخاعش می شود..اما درد نخاعش رو به ماواالطبیعه و مجازات الهی بخاطر تاخیرش در بنای بررج نسبت میدهد. در طول داستان جوکلین از میلی که به گودی پانگال زن یکی از خادمان کلیسا که مردی است مفلوج پیدا میکند و این امر باعث عذاب روحی جوکلین میشود.

پروست داستان کوتاه «بی احساس» را در بیست ودوسالگی نوشت و در سال ۱۸۹۶ در نشریه ای نه چندان معتبر به نام «وی کونتومپورن» چاپ کرد. آنچه این اثر را قابل توجه می کند، بسیاری از مضامینی است که پروست خیلی دیرتر در کتاب های مشهورش چون «عشق سوان» به کار می گیرد، از جمله کندوکاو احساسات، مفهوم دلدادگی، و به ویژه مطالعه اش دربارۀ تبلور عشق.