روان‌درمانی، هم نوعی هنر قلمداد شده‏ است و هم نوعی علم. یکی از درون‏مایه‏ه ای محوری کتاب اصول روان‏درمانی این است که روان‌درمانی نه، صرفاً، هنر است و نه، صرفاً، علم؛ بلکه، هر دو است: روان‏درمانی تأثیرگذار هنری است که بر علم تکیه دارد. این کتاب مجریان روان‏درمانی را مخاطب قرار می‏دهد و در اصل، راهنمای علمی اصول اجرای روان‏درمانی در طبابت بالینی است. دو اندیشۀ کلیدی خطوط معرفی اصول را در ویرایش سوم ترسیم می‏کند. اول، اینکه اجرای روان‏درمانی باید مبتنی بر مفاهیم باشد و دوم، اینکه اجرای روان‏درمانی باید مبتنی بر شواهد باشد. این درسنامه هم، به آنچه درمانگران باید در کار با بیماران انجام دهند (راهبردهای درمانی) می‏پردازد، هم، به اینکه چه‏وقت و چگونه باید این راهبردها را اجرا کنند (تاکتیک‏های درمانی). علاوه‏بر‏این، به اینکه چرا درمانگران باید روش خاصی را در زمان خاصی به کار بگیرند، یعنی اصول مفهومی‏ای که همیشه باید سرمشق تصمیمات درمانگران باشد، توجه دارد.