نویسنده: الهه محمدی
نشر: شقایق
توضیحات: فکر می‌کردم التهاب نگاهت، موج‌های قرار دریاست. آخه مردی چون تو عاشق دختری گریخته مثل من؟ اما انگار واقعیت داشت! می‌دیدم…احساس نگاهت رو می‌فهمیدم و درک می‌کردم اما نمی‌خواستم باور کنم. حضور تو آرومم می‌کرد، حرفات برام دلپذیر و شنیدنی بود و حس به وجودم هدیه می‌کرد که وصف نشدنی است… تمام آن لحظات را می‌دیدم اما نخواستم باور کنم. مثل حالا که نمی‌خوام برم اما مجبورم!

نویسنده: الهه محمدی
نشر: شقایق
توضیحات: دلش می‌خواست همان دم برخیزد و به عمارت، نزد او بارگردد خوب می‌دانست که طاقت دوری او را تا همین حد هم نداشته خوب دوام آورده بود، اما از این به بعدش دیگر محال بود. دلش برای آن چشم‌های روشن و آن وجود مهربان پر می‌کشد. حقش نبود که با او آن‌گونه رفتار کند. خواست از جا برخیزد که ناگهان صدایی آشنا او را بر جا میخکوب کرد.