براساس گزارش ها ، در اوایل قرن نوزدهم ،ملوانانی که درون رود تیمز می افتادند ، غرق نمی شدند بلکه با تنفس گاز سمی و بدبوی این رودخانه که در حکم فاضلاب لندن بود خفه می شدند . قدم زدن میان خیابان های باریک شهر های قرون وسطا حکم رد شدن از تونل وحشت بود .مدفوع همه جا انباشته بود . در خیابان ها ، شاهراه ها ، در کالسکه ها … ادرار در حال تجزیه کردن و از هم پاشاندن نمای بیرونی ساختمان ها بود … عدم وجود مجرای دفع زباله و فضولات که حاصل وضعیت اجتماعی بود ، همه پاریس را تهدید به فرایند گندیدگی و پوسیدگی می کرد . با وجود این ، آنچه به ذهن خطور می کند این است که در آن روزگار ، آن خطرات چشم و گوش را می آزردند و بنابر این قابل حس بودند ، در حالی که خطرات تمدن امروز نوعا از دایره درک می گریزند و در سیطره فرمول شیمیایی و فیزیکی جای گرفته اند.

در گذشته ، رد پای خطرات تنها به عرصه کم دامنه فناوری بهداشتی می رسید ، اما امروز ریشه در تولید بیش از حد فراورده های صنعتی دارد . بنابراین ، خطرات امروز ، به خاطر تهدید کردن عرصه طبیعت جهانی و به خاطر علل مدرنشان یا نمونه های به ظاهر مشابه در سده های میانی تفاوت اساسی دارند

این ها خطرات مدرن سازی اند.

اولریش بک – 1944 – 2015 – جامعه شناس و استاد دانشگاه مونیخ ، یکی از مشهور ترین جامعه شناسان آلمانی در روزگار ما بود که آثارش به بیش از 35 زبان دنیا ترجمه شده است .

اولریش بک در این کتاب ، دگرگونی هایی را که مدرنیته در امر اجتماعی و سیاسی ایجاد میکند ، با استدلال و ارائه مصادیق عینی به تصویر می کشد . حوزه مطالعاتی بک طیف وسیعی از پیامدها و مسائل مبتلا به دنیای مدرن را شامل می شود که از آن جمله می توان به مدرنیزاسین ، مسائل بوم شناختی ، فردگرایی و جهانی سازی اشاره کرد . ضمن آن که ، در ایجاد چند واژه جدید در حوزه جامعه شناسی آلمانی مانند جامعه خطر مدرنیته ثانویه مدرنیزاسیون بازاندیشانه و برزیلی سازی هم مشارکت داشته است