محمد اقبال لاهوری(1256_ 1317خورشیدی) شاعر فیلسوف و متفکر اهل شبه قاره که اشعار زیادی به زبان پارسی سروده است.کتاب سیر فلسفه در ایران(یا سیر حکمت در ایران) در اصل پایان نامه ی دکترای اقبال لاهوری است.

در این کتاب کوتاه که به زبان نو رایج در محافل باخترزمین و در نتیجه روان تر و قابل درک تر نوشته شده است به صورت اجمالی با فلسفه ی ایران و آراء و اندیشه های برخی از فیلسوفان ایرانی آشنا می شوید.در این کتاب خواهید دید بسیاری از اندیشه های فیلسوفان عصر جدید در اروپا نظیر دیوید هیوم , جرج برکلی , دکارت و… سال ها پیش به گونه ای در لابه لای نوشتجات و مجادلات فلسفی فیلسوفان ایرانی و عرب یافت می شوند.
اقبال در این رساله با روش تشریحی زمینه های تاریخی ظهور و تحولات فلسفه در ایران را بررسی کرده است .اقبال، علاوه بر آن مفاهیم فلسفی قدیم را به زبان فلسفی امروزی بیان کرده و مضافا این که ریشه های تصوف ایرانی و اسلامی را مرور نموده است .این رساله در دو بخش سامان یافته است .

بخش نخست با عنوان فلسفه در ایران باستان به شرح دو گرایی ایرانی (زردشت، مانی و مزدک) و بخش دوم با عنوان “دو گرایی یونانی ” با این موضوعات به طبع رسیده است :ارسطوییان نوافلاطونی”، “ظهور و سقوط خردگرایی در اسلام”، “مجادله واقع گرایی و انگارگرایی”، “تصوف”، و “فلسفه در عصر جدید .در انتهای کتاب نمایه نام ها و واژه نامه انگلیسی به فارسی به چاپ رسیده است.