جی. دی. سلینجر (2010-1919) نویسندة معاصر آمریکایی را پیش از هر چیز به عنوان خالق ناطور دشت ‌می‌شناسیم. نام سلینجر چنان با نام هولدن کالفیلد، قهرمان ناطور دشت،‌ گره خورده است که نمی‌توان از هم بازشان شناخت.
اما زندگی سلینجر بُعد دیگری نیز داشت و آن دوری گزیدن سرسختانه‌اش از منتقدان و هواداران بود که گاه به ایجاد شایعه‌ها و درگیـری‌هایی غریب می‌انجامید.
زندگی سلینجر تا واپسین دم در پیوند با آثارش بود و از آنچه نوشته بود و می‌نوشت جدایی نداشت.

چهار داستان عاشقانۀ کلیما، روایتگر زندگی جوانی در گذر از سال های دشوار بلوغ اوست؛ آن هم در سرزمینی که عشق، وطن و عواطف انسانی باید فدای سیاست شود. نخستین تاثر او از عشق در برخورد با دختر جوانی در آشپزخانۀ گتوی یهودیان است که در لیوان او شیر بیش تری می ریزد؛ پس از او زن متاهلی پرشر و شور، یک جاسوس و سرانجام زنی شکننده که یارای رهایی از بندهای گذشته را ندارد.

زیرکی، فرا رفتن از سطح، بی تکلیفی، نثر شاعرانه و خرده روایت های درخشان به این داستان ها اعتبار مضاعف می بخشند.

انتشار آثار کلیما سالیان سال در چکسلواکی ممنون بود و به صورت زیرزمینی منتشر می شد

کریستی براون نویسنده ، شاعر و نقاش ایرلندی است که سال 1932 در یک خانواده کاتولیک در دوبلین دیده به جهان گشود . او مبتلا به نوعی فلج مغزی بود که نمی توانست از اعضای بدنش استفاده کند و این اختلال موجب زمین گیر شدن و ناتوانی او شد و حتی امکان حرف زدن برایش فراهم نبود.

پزشکان معتقد بودند او از لحاظ ذهنی دچار معلولیت است ، اما مادرش نمی خواست این مسئله را باور کند و تمام تلاش خود را به کار بست تا به او آموزش دهد و همین یادگیری ، باعث ارتباط برقرار کردن با دیگران شد و در 7 سالگی با پای خود گچی را برداشت و روی تخته کلمه ای را نوشت که این موضوع نقطه عطفی در زندگی اش بود.

در 5 سالگی فقط پای چپش به اراده او تکان می خورد . کریستی براون برای اولین بار توانست با پایش با دیگران ارتباط برقرار کند . براون با چاپ زندگی نامه شخصی اش با عنوان پای چپ من به شهرت زیادی رسید . بعدها فیلمی به نام پای چپ من به کارگردانی جیم شریدان با اقتباس از این کتاب ساخته شد و جایزه اسکار هم برد.

نگویید چیزی نداریم، نامزد جایزهٔ بوکر 2016، راوی زندگى دو نسل متوالى از یک خانوادهٔ بزرگ چینی است: نسلى كه انقلاب فرهنگی سرشار از بی‌عدالتی و تحقیر در دههٔ ‌1960 را تجربه کرد و فرزندانش، دانشجویانی که خشونت و قتل‌عام از سوی حکومت را در رویدادهای 1989 میدان تیان‌آن‌من از سر گذراندند.
در مـركـز ایـن داسـتان حمـاسـى، دو زن حضـور دارنـد؛ مـارى و اى‌ـــ‌ میـنـگ.مارى می‌كوشد از خلال رابطه‌‌اش با اى‌ـــ‌مینگ، قصهٔ خانوادهٔ متلاشى‌اش در ونكــوورِ زمـان حـال را بازسـازى كنــد و پاسـخ پرسش‌هایی را بیـابد. او سـرانجام درمى‌یابد چطور كاى، پدر مرموزش كه پیانیستى بااستعداد بود، اسپارو، پدر ای‌ــــ ‌ مینگ كه آهنگسازى برجسته بود و جولى، ویولنیست نابغه، مجبور می‌شوند در دورهٔ كارزارهاى سیاسى چین، شخصیت هنرى خاص خود را تغییر دهند، كارى كه پیامدهایش تا پایان عمر رهایشان نمی‌كند.
مادلین تین با چیره‌دستى و پختگى، طنز و هنرمندى، رمانى می‌آفریند به شدت عمیق و درونى و در عین حال سیاسى كه گرچه از جزئیات زندگى چینى سرچشمه می‌گیرد، بى‌تردید جهانشمول و غیر قابل چشمپوشى است.

رمان «از گورب خبری نیست»، در سال ١٩٩٠ نوشته شد و بعد از آن نیز رمان‌های دیگری از مندوسا به چاپ رسید. آن‌طور که مترجم کتاب توضیح داده، این نویسنده اسپانیایی یک مجموعه رمان پلیسی هم با روایتی پاردویک و محوریت شخصیتی عجیب، کارآگاهی خل‌وضع، نوشته است. «از گورب خبری نیست» رمانی است در ژانر علمی-تخیلی اما در آن با رویکردی طنز به مسائل عینی و واقعی پرداخته شده است. «به‌تعبیری، مندوسا به مدد داستانی فانتزی مسائلی هستی‌شناسانه مطرح می‌کند و با خلق یک جهان احتمالی، امکان مقایسه آن با جهان واقعی ما را فراهم می‌کند.» رفتارها و مناسبات اجتماعی، زیست و ذهنیت بشری و تاریخ از جمله مضامینی هستند که در این رمان به آنها پرداخته شده است. در بخشی از این رمان می‌خوانیم: «دسته دسته کودکان که تازه از مدرسه‌هایشان فرار کرده‌اند، به میدان هجوم می‌آورند. آن‌ها طوقه‌هایی را روی زمین می‌غلتانند و یویوبازی و قایم‌باشک‌بازی می‌کنند. دیدن آنها مرا از قبل هم اندوهگین‌تر می‌کند. ما در سیاره‌مان از این چیزها که این‌جا به آن کودکی می‌گویند، نداریم. هنگامی که متولد می‌شویم، مقداری لازم و مجاز از دانش، هوش و تجربه را به اندام اندیشه‌ورز ما تزریق می‌کنند. البته با پرداخت مبلغی اضافه می‌توان از مزایای دانشنامه، اطلس جغرافیایی، تقویم ابدی، منبعی بی‌شمار از دستورالعمل‌های آشپزی دلیا اسمیت و نسخه‌های قرمز و سبز راهنمای سفر میشلین به سیاره عزیزمان بهره‌مند شوند. به محض رسیدن به بزرگسالی هم ابتدا یک امتحان از ما می‌گیرند و سپس کد بزگراه، آیین‌نامه شهرداری و گزیده‌ای از مهم‌‌ترین احکام دادگاه امور قانونی را به ما تزریق می‌کنند. اما ما دوره کودکی-دوره کودکی واقعی- مثل اینجا نداریم. در سیاره ما هرکسی باید مطابق با آنچه برایش در نظر گرفته‌اند زندگی کند نه بیشتر، بدون آن‌که در پی دردسرتراشیدن یا مداخله در کار دیگران باشد. از طرفی، موجودات بشری، مثل حشرات، زندگیشان سه دوره یا مرحله دارد؛ البته اگر به اندازه کافی عمر کنند.» مندوسا در این کتاب با خلق موجوداتی فضایی که از سیاره‌ای دیگر آمده‌‌اند، این امکان را فراهم کرده تا به زمین و وضعیت موجود در آن از منظری دیگر توجه شود

داستان های جوجه تیغی را وکیلی آلمانی بر اساس پرونده هایش نوشته و لحن سرد و بی طرفانۀ او در روایت خشونت و تبعیض و ظلم، نشان از این نکته دارد. ولی این بدان معنا نیست که نویسنده هیچ احساسی به شخصیت های داستانش نداشته است، که حتی با بعضی از آن ها تا سال ها بعد نیز ارتباط داشته و از حالشان باخبر بوده است.روایت جزئیات یک ماجرا و توصیف دقیق صحنۀ جرم، از خصوصیاتی است که داستان های این مجموعه را به داستان های جنایی و معمایی شبیه می کند. گاهی پیچیدگی معماها، داستان را شبیه به داستان های پلیسی می کند و گاه نیز فضاهای سرد و تاریک مخاطب را به یاد داستان های کافکا می اندازد.

پایان هیچ یک از داستان ها را حتی خوانندگان باهوش هم نمی توانند به راحتی پیش بینی کنند. نویسنده هیچ تعهدی نداده است که پایان داستان ها همیشه تلخ یا خوشایند باشد. گاهی مجرم واقعی پیدا نمی شود.گاهی بی گناه مجازات می شود و گاهی گناهکار تبرئه می شود. گاهی همه چیز ناشی از یک اشتباه ساده و سوء تفاهم است و گاهی جرم با خشونت و وحشیگری اتفاق افتاده و هیچ جای ترحمی برای مجرم باقی نگذاشته است.

کتاب زندگی در ایتالیای پس از جنگ را به تصویر می کشد. نگاه نویسنده به ایتالیای آن زمان، انتقادی و تلخ است. نکته جالب آن است که در این میان، کار و تلاش فردی ستوده می‌شود

براساس گزارش ها ، در اوایل قرن نوزدهم ،ملوانانی که درون رود تیمز می افتادند ، غرق نمی شدند بلکه با تنفس گاز سمی و بدبوی این رودخانه که در حکم فاضلاب لندن بود خفه می شدند . قدم زدن میان خیابان های باریک شهر های قرون وسطا حکم رد شدن از تونل وحشت بود .مدفوع همه جا انباشته بود . در خیابان ها ، شاهراه ها ، در کالسکه ها … ادرار در حال تجزیه کردن و از هم پاشاندن نمای بیرونی ساختمان ها بود … عدم وجود مجرای دفع زباله و فضولات که حاصل وضعیت اجتماعی بود ، همه پاریس را تهدید به فرایند گندیدگی و پوسیدگی می کرد . با وجود این ، آنچه به ذهن خطور می کند این است که در آن روزگار ، آن خطرات چشم و گوش را می آزردند و بنابر این قابل حس بودند ، در حالی که خطرات تمدن امروز نوعا از دایره درک می گریزند و در سیطره فرمول شیمیایی و فیزیکی جای گرفته اند.

در گذشته ، رد پای خطرات تنها به عرصه کم دامنه فناوری بهداشتی می رسید ، اما امروز ریشه در تولید بیش از حد فراورده های صنعتی دارد . بنابراین ، خطرات امروز ، به خاطر تهدید کردن عرصه طبیعت جهانی و به خاطر علل مدرنشان یا نمونه های به ظاهر مشابه در سده های میانی تفاوت اساسی دارند

این ها خطرات مدرن سازی اند.

لئوناردوی معمار ، افراطی به حساب می‌آمد و مردم از ته دل معتقد بودند لئوناردوی دانشمند یك دیوانه بیش نیست. اما رقبایش با وجود تمام حسادت‌هایی كه به او داشتند در موضوعی به توافق رسیده بودند. لئوناردو قصه‌گوی فوق‌العاده‌ای بود و با ظرافت كلام و اصالت نوشته‌هایش ، باعث جلب و جذب اطرافیانش می‌شد.

وقتی آتش جنگ جهانی دوم زبانه کشید و ارتش‌ها برای پیروزی بر دشمن به هر ابزاری چنگ می‌زدند، رقابتی میان قدرت‌ها برای جلب نظر مسلمانان و بسیج آن‌ها در جبهۀ خودی درگرفت. آلمان با پیشروی در شمال آفریقا و همچنین در اروپای شرقی و قفقاز وارد سرزمین‌های مسلمان‌نشین شد و برای این‌که جبهه و پشت‌جبهه را ایمن و استوار نگاه دارد باید به دو هدف دست می‌یافت: نخست باید رابطۀ خوبی با مسلمانان برقرار می‌کرد تا نارضایتی میانشان ایجاد نشود و دوم، با توجه به وخامت وضعیت جبهه‌ها، باید مسلمانان را برای خدمت در جبهۀ آلمان ترغیب می‌کرد.
رهبران نازی برای تحقق این دو هدف می‌کوشیدند وجهه‌ای نیک از خود نزد مسلمانان ترسیم کنند و پیوسته یادآوری می‌کردند آلمان آزادی دینی و سیاسی برای مسلمانان به ارمغان می‌آورد: آزادی سیاسی از سلطۀ بریتانیا و آزادی دینی و سیاسی از سلطۀ کمونیست‌های ملحد. آلمانی‌ها برای برقراری رابطۀ دوستانه با مسلمانان تمهیدات فراوانی اندیشیدند و حتی به سربازان خود آموزش دادند در مناطق مسلمان‌نشین چگونه رفتار کنند تا هیچ مسلمانی آزرده‌خاطر نشود.
دیوید معتدل ، تاریخ‌نگار جوان آلمانی‌ـ ‌ایرانی در کتاب دنیای اسلام و جنگ آلمان نازی با بررسی دقیق انبوهی از اسناد، روابط آلمان نازی با مسلمانان را در دوران جنگ جهانی دوم بررسی کرده است. این کتاب که در نوع خود بی‌همتاست نخست به زبان انگلیسی منتشر شد و سپس نسخه‌های آلمانی و فرانسوی آن نیز به چاپ رسید.

خالکوب آشوویتس سندی خارق العاده است که هفتاد سال پس از حوادثی که شرح اش رفته است به دستمان رسیده و نهیب مان می زند، چگونه بسیاری از داستان ها تا ابد ناگفته می مانند . به یادمان می آورد که هر یک از قربانیان بی شمار هولوکاست آدمی بوده با داستانی یگانه… و این قصه، قصه ای است یکتا ، حتی با معیار های قصه های هولوکاست – با داستانی موثر، جسور و روحیه بخش و البته ، پنجره ای گشوده به یکی از وحشتناک ترین حوادث تاریخ بشر. هدر موریس در خالکوب آشوویتس ، داستان لیل را با وقار و خودداری تعریف می کند، هرگز اجازه نمی دهد صدای خودش در آن رخنه کند، همچنین نمی گذارد داستان عشق بر بافت بزرگ تر آن ، یعنی دربه دری، آسیب روانی و بقا چیره شود. خالکوب آشوویتس داستانی است درباره هستی پهلو به پهلوی غایت رفتار بشر: خشونت حساب شده در کنار رفتارهای پیش بینی نشده و عاری از خودخواهی عشق.

دختر استالین از کتاب­های بسیار موفق زندگینامه­ای در سال 2016 بوده که جوایز بسیاری را نصیب خودش کرده است، از جمله آن­ها می­توان به جایزه پلوتارک، جایزه آر.بی.سی. تیلور، جایزه هیلاری و ستون اشاره کرد. علاوه بر این، کتاب فینالیست جایزه معتبر پن/بوگارد ولد، و فینالیست جایزه نشنال بوکر کریتیکس سیرکل هم بوده و در فهرست بهترین کتاب­های روزنامه دیلی میل مقام اول را به خودش اختصاص داده است.

داستان زندگی مردی که برای 41 سال با بیرحمی توام با افسونگری بر کشور کوچک آلبانی حکومت کرد. قصه‌ای دراماتیک درباره دیکتاتور، چگونگی به قدرت رسیدنش، پاکسازی‌های خونین پارانوئیدی‌اش، و کشور فقیری که پس از مرگ دیکتاتور بر جا ماند. کتاب بلندی فوزیو فوق‌العاده است. همچون رمانی جنایی مبتنی بر تازه‌ترین اسناد نوشته شده است. کتابی که خواندنش برای هرکسی که می‌خواهد اروپای کمونیستی را درک کند و سازو کار به قدرت رسیدن دیکتاتوری را بفهمد ضروری است. ترکیب استادانه‌ای از زندگینامه و تاریخ. یک پژوهش تاریخی عالی.

«نمسیس» در اسطوره‌های یونان الههٔ عدالت و انتقام است و افراد پر نخوت را به سزای عملشان می‌رساند. او مجری مجازات‌هایی است که انسان پرنخوت و مغرور شایستهٔ آن است. در همین بافتار الههٔ «هبریس» قرار دارد که نماد غرور و نخوت است. در واقع نمسیس الهه‌ای است که فرد هبریس‌زده را مجازات می‌کند. بریتانیایی‌ها ضرب‌المثلی دارند که می‌گوید: «غرور آغاز سقوط است.» به یک معنا، این ضرب‌المثل با آن فضای اسطوره‌ای یونانی همخوانی داشته، هر دو در یک آبشـخور فرهنگی ریشه دارند. تاریخ بشر چهره‌های شایسته، عالی‌رتبه و قدرتمند بسیاری به خود دیده است اما به نظر می‌رسد نمسیس بیش از آن‌که یک انتقام‌گیرندهٔ اخلاقی باشد، یک منتقم سیاسی است و از قرار معلوم بیش از اخلاق به سیاست اهمیت می‌دهد. اغلب از پی دوران درخشان حکمرانان، سیاستمداران و سلطه‌طلبان دوران سرمستی از بادهٔ قدرت فرا می‌رسد و قدرتمندان خیلی زود از بادهٔ قدرت مست شده، همین غرور و سرمستی دولتشان را مستعجل کرده، به ورطهٔ سقوط می‌کشاند. مستبدان و سلطه‌جویان اغلب اسیر خودکامگی خویشند. آن‌ها به یکباره چون ستاره‌ای درخشان می‌تابند، اما با همان سرعت در ورطهٔ پوچی و نسیان فرو می‌غلتند و شتابان از دایرهٔ گردون بیرون می‌جهند، چنان‌که هرگز نبوده‌اند. صفحات تاریخ بشر آکنده از چنین سیاستمدارانی است؛ تو گویی «چه بی‌مرگ است دقیانوس، وای! وای! افسوس!»

کتاب حاضر، داستانی کوتاه و مصور است که با زبانی ساده و روان و تصاویری واضح برای کودکان و نوجوانان نگاشته شده است. در داستان می‌خوانیم: «قطعه گم‌شده تنها نشسته بود، منتظر کسی که او را با خود به‌جایی ببرد. این قطعه به هر یک از قطعه‌های دیگر که می‌پیوست، مشکلی پیش می‌آمد. مثلاً با یکی نمی‌توانست تکان بخورد، با یکی شکل ناجوری پیدا می‌کرد. یکی جور شدن نمی‌دانست. یکی زیاد ظریف بود. برخی قطعه‌های زیاد گم‌کرده بودند. برخی زیاد قطعه داشتند. سرانجام یکی از راه رسید که با قطعه جور بود».

کتاب یک زرافه و نیم، اثری نوشته ی شل سیلوراستاین است که اولین بار در سال 1964 به چاپ رسید. این اثر، کتابی جذاب، به یاد ماندنی و تصویری درباره ی یک پسر و زرافه اش است که با متنی موزون و تصویرسازی هایی شگفت انگیز، همه ی مخاطبین خود، چه پیر و چه جوان، را به خنده وا خواهد داشت. این کتاب کلاسیک که برای بیش از پنج دهه کودکان را به وجد آورده، دربردارنده ی شوخ طبعی ها و سبک منحصر به فرد سیلوراستاین است. اگر یک زرافه داشتید که به اندازه ی نصف خود کشیده می شد، آن وقت یک زرافه و نیم داشتید. وقت را تلف نکنید و در این سفر فوق العاده هیجان انگیز و خنده دار که سراسر شادی و لذت است، با این زرافه ی دوست داشتنی همراه شوید.

مولانا شمس‌الدین یا کمال‌الدین محمد وحشی‌بافقی یکی از شاعران نام‌دارایران است که در سال ۹۳۹ هجری قمری در شهر بافق چشم به جهان گشود. دوران زندگی او با پادشاهی شاه تهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده هم‌زمان بود.
کلیات وحشی متجاوز از نه هزار بیت و شامل قصیده، ترکیب بند و ترجیع بند، غزل، قطعه، رباعی و مثنوی است.

در کتاب حاضر، مؤلف با زبانی قابل‌فهم برای کسانی که با نوشته‌های «مارکس» آشنایی کمی دارند، اندیشة محوری او را توضیح داده است. او بر آن است تا با اندیشه‌ای بنیادی یا بینشی از عالم وجود، به اجزای تفکر «مارکس» وحدت بخشد و جنبه‌های گیج‌کنندة آن را تبیین کند. «زندگی و تأثیر مارکس»، «هگلی جوان»، «از خدا به پول»، «نخستین مارکسیسم»، «هدف تاریخ»، «کمونیسم»، «اقتصاد»، «ورود پرولتاریا» و … عنوان‌های موضوعی داستان‌های این کتاب هستند.

بحران های اقتصادی هم بر دوران آغازین جمهوری وایمار سایه افکنده بودند و هم بر دوران واپسین آن…بیشتر اوقات،در شرایط پدید آمده در پی این بحران ها،اکثریتی از مردم به این باور می رسیدند که تنها مردی قدرتمند میتواند در قامت یک ناجی همه فن حریف حاضر شود.به همان اندازه که بحران اقتصادی تغییراتی بنیادی را در ساختار اجتماعی پدید می آورد-به عنوان مثال،تنزل اجتماعی بخش های وسیی از طبقه متوسطه در پی بحران جهانی اقتصاد به همان اندازه نیز تبلیغات سیاسی،با به کارگیری امکانات فن مدرن و صحنه گردانی ماهرانه و به خدمت گیری پروپاگاندای تاثیرگذار بر توده ها،باعث میشد روز به روز رای دهندگان بیشتری به رهبری کاریزماتیک تمایل یابند.

ین جانور چموش (شاه، بی بی، سرباز) از همه رمان هایم بی خیال تر است. ولادیمیر نابوکوف ولادیمیر نابوکوف آنگونه می نویسد که باید نوشت با شور و حال. جان آپدایک تنوع و قدرت و غنای دریافت های نابوکوف هیچ همتایی در ادبیات مدرن ندارد. مارتین ایمیس ولادیمیر نابوکوف نابغه ادبیات بود.

گالیچیان در این کتاب بیش از همه سعی دارد به اهمیت فرایند سازمان‌یافته‌ای که حکومت آذربایجان به منظور جعل هویت تاریخی انجام می‌دهد بپردازد. وی بر این باور است که جغرافی‌دانان و مورخان آذربایجان طی یک قرن گذشته سعی داشته‌اند تاریخ این منطقه را از نو خلق کرده و مرزها و حتی قومیت‌های ساکن قفقاز را دستکاری کنند.
وی به بررسی پیشینه تاریخی اقوام ایرانی آذری و سایر ایرانیان و ارمنی در منطقه جنوبی قفقاز پرداخته و این ناحیه را میراث مشتکر میان این اقوام می‌داند. همچنین به تحولات زمان اتحاد جماهیر شوروی اشاره می‌کند که، مسکو قصد داشت هویت تاریخی اقوام غیر روس قفقاز را تغییر داده و در فرهنگ غالب روسی-سوسیالیستی حل کند. با این وجود، دولت آذربایجان پس از استقلال، بسیار بدتر از شوروی عمل کرده و سعی دارد به نوعی این منطقه را کاملاً ترک‌نشین جلوه دهد.
وی ایجاد پان‌ترکسیم در منطقه را همزمان با تشکیل جمهوری خودمختار آذربایجان در شوری در سال 1918 دانسته و از تلاش‌های روس‌ها و پان ترکیست‌ها برای تحقق نوعی یکدستی ملی و افسانه سرائی درباره تقابل تاریخی با دیگر اقوام به ویژه ارامنه سخن می‌گوید.