حزب دموکرات ایران با توجه به شخصیت، قدرت و نفوذ بنیانگذار آن احمد قوام، یگانه حزبی بود که توانست در فضای کثرت  گرایی و پویایی سیاسی دهه بیست، کوتاه زمانی همه احزاب و تشکلهای سیاسی را تحت الشعاع خود قرار دهد و به عنوان حزبی مقتدر و تاثیر گذار برتحولات سیاسی- اجتماعی  ایران مطرح شود. این حزب توانست با تمهیدات و برنامه سازمان یافته خود، از یک سو به مقابله با شاه و دربار بپردازد و از سوی دیگر در برابر حزب توده ایران صف آرایی کند وهمچین در مجلس پانزدهم فراکسیونی با هشتاد نماینده تشکیل دهد. فقدان پژوهشی مستقل و جامع در باب حزب درموکرات ایران به رغم جایگاه محوری این حزب در تحولات دوره ای پر فراز و نشیب از تاریخ معاصر، از اهداف نگارش این اثر است.