موضوع این کتاب تبین باورهائی است که از دیرباز یعنی از آغاز شکل گیری باورهای ذهنی سیاسی, اجتماعی ام مرا بخود مشغول کرده بود در روند زندگی و کسب دانش و تجربه به همراه تفکر و تعقل در امور مبتلا به جامعه انسانی, موضوع فرودستی زنان نه تنها از بین نرفت و یا کاهش نیافت بلکه بطور روزافزونی شدت گرفت و دل مشغولی مرا نسبت به آن شدیدتر کرد این موضوع دستیابی به یک اصل کلی در تعدیل روابط اجتماعی در جنسیت مرد و زن می باشد.

نگارنده در کتاب ابتدا آرا و اندیشه های چهره های شاخص و اثرگذار رابطه ی دین و سیاست را مطرح می کند و سپس نقاط ضعف و قوت آن ها را برمی شمارد. کتاب بر اساس بررسی چهار برداشت در خصوص رابطه ی دین و سیاست شکل گرفته است: “برداشت اول معتقد به غلبه دین بر سیاست است و چهره های شاخص آن عبارت اند از: لوتر، کالون، بدن، بوسوئه، و دومستر”. “برداشت دوم به غلبه سیاست بر دین باور دارد و شخصیت های مطرح آن عبارت اند از: ماکیاول، هابز، اسپینوزا، منتسکیو و روسو”، “برداشت سوم اعتقاد به تفکیک این دو قلمرو دارد و نظریه پردازان بارز آن عبارت اند از: لاک، کنستان، لامنه و توکویل”. برداشت چهارم اساسا به این رابطه انتقاد، دارد و اندیشه وران برجسته آن عبارت اند از: سن سیمون، کنت، پرودن، مارکس، رنگلیس و گرامشی”.

نویسنده بر ترجمه فارسی این کتاب مقدمه‌ای نوشته است: این کتاب از سال انتشار آن، یعنی 2018 با استقبال بسیاری روبرو شده است. بخشی از این استقبال به علت علاقه و اشتیاق مردم به موضوعاتی حول محور جنس فیزیکی و جنسیت ساخته و پرداخته جامعه است. کیستی ما و چگونگی ارتباط کسانی که در اطراف ما هستند در مرکز زندگی ما قرار دارد. نزدیک‌ترین روابط ما عمیقاً با جنسیت گره‌خورده است: چگونه رفتار می‌کنیم، چگونه درک می‌کنیم و چگونه با دیگران به توافق می‌رسیم.

محمد سعید عشماوی نویسنده و روشنفکر مصری در این کتاب که سومین اثر از مجموعه اسلام و اومانیسم است چنین می گوید: خداوند می خواست که اسلام دین باشد اما آدم ها از آن سیاست ساختند.

در بررسی و تحلیلی که بر روی شخصیت های اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی بدون پا فشاری و اصرار بر اثبات حقیقی بودن وجود آن ها با خیالی و وهمی بودنشان انجام داده ام، سعی کرده ام از روی کلماتی که زندگی آن ها را توصیف کرده است و دوباره نگری نقش ها و گرته هایی که به جای مانده است بر واقعیات و نحوه ی زیست زن در جامعه ی آن زمان دست یابم و به نوعی زمینه ی شکل گیری افکار امروزی راجع به زن را روشن نمایم.

اگر در آغاز بر مسئله‌ای که این کتاب را پدید آورده است، به روشنی تصریح نشود، صفحاتی که در پی می‌آیند بی‌معنی و خارج از بحث خواهند بود. فکر کردم که بهترین شیوه ورود به این مسئله این است که از تحلیلهای مشهور ابن خلدون آغاز کنم. می‌دانیم که ابن خلدون به مسئله پیدایش طبیعی اقتدار سیاسی بسیار علاقه‌مند بوده است؛ وی اقتدار سیاسی را موتور تحول تاریخ می‌دانست و برای توصیف جنبه‌های متعدد فعالیت انسان، از آن به عنوان رشته هادی استفاده می‌کرد. اغلب از خود پرسیده‌ایم آیا او یک مورخ نابغه، یک پیشگام جامعه‌شناسی مدرن یا یک وارث مکتب فلاسفه اندلس بوده است. در حقیقت، این سه جنبه از کار او جدایی‌ناپذیرند. اصالت کار او این بود که ضمن توضیح اصل سازمانده، که از فلسفه سیاسی وام گرفته بود، از تاریخ سنّتی فراتر رفت، سپس همین فلسفه را از ویژگی مابعدالطبیعی‌اش جدا ساخت و در واقعیت اجتماعی قرار داد. در اندیشه ابن خلدون مسئله اقتدار کاملا محوری است، لیکن او آن را از سه منظر تاریخی، جامعه‌شناختی و فلسفی به تناوب و گاه همزمان بررسی کرده است. در وهله نخست به نظر نمی‌رسد اندیشه‌هایی که این گونه به دست آمده‌اند، با هم سازگار باشند، ولی با دقت و تأمل اندکی روشن می‌شود که آنها مکمل یکدیگرند و همپوشانی دارند. از منظر فلسفی آغاز می‌کنیم. ابن خلدون نمی‌پذیرد که تفکر درباره مدینه فاضله دقیقا مربوط به اندیشه سیاسی است چرا که این اندیشه بر شرایطی تأکید می‌کند که در تحلیل نهایی زندگی اجتماعی را کاملا زائد و بیهوده می‌سازند. فرد کامل که خود سعادتش را تضمین می‌کند به هیچ وجه نیاز ندارد که در نظامی سیاسی هرچه باشد زندگی کند. با وجود این، آثار مکتوب در مورد مدینه فاضله، که ابن‌خلدون در قلمرو دیگری مفید و مناسب ارزیابی می‌کند، در کوششی که برای درک زندگی سیاسی واقعی می‌کنیم، نمی‌تواند ما را هدایت کند.

کتاب حاضر، داستانی فرانسوی از «آندره ژید» است. داستان کتاب در قالب دفترچه خاطرات شخصی به نگارش در آمده است که نویسنده احساسات یک زن به نام «اولین»، شوهرش «روبرت» و دخترشان را در سه بخش مجزا به تصویر می‌کشد. «اولین» زن جوانی است که عاشق «روبرت» می‌شود. این عشق باعث می‌شود که «اولین»، «روبرت» را سر تا پا حسن ببیند. به حدّی که واژه‌ای جز «متشخّص» برای توصیف او نمی‌یابد. این مرد چشم های او را دربارة‌ نقش زن در زندگی مردان بزرگ باز می‌کند. به مرور زمان، عشق «اولین» نسبت به «روبرت» رفته رفته کاهش می‌یابد و «اولین» از زنی عاشق‌پیشه تبدیل به زنی تیزهوش امّا سرخورده می‌شود و درمی‌یابد که همسرش متشخّص نیست و فقط نقش یک آدم متشخّص را به خوبی بازی کرده و دیگران و وی و در مواردی خود «کرانیز» را فریب می‌دهد. «اولین» برای اینکه از او متنفر نشود، چاره را در ندیدن وی می‌بیند و این تصمیم به احساسات و زندگی «روبرت» و دخترشان تأثیر مخربی می‌گذارد.