نویسنده: اروین شرودینگر
مترجم: احمد آرام
نشر: سهامی انتشار
توضیحات: هر ملتی فرهنگی خاص با ماهیتی‏ خاص و رنگ و طعم و بو و خاصیت های مخصوص به خود دارد که مقوم شخصیت آن‏ ملت است و دفاع از آن فرهنگ دفاع از هویت آن ملت است ، و همان‏طور که هویت و شخصیت یک فرد به شخص خود او تعلق دارد و رها کردن آن و پذیرفتن هویت و شخصیت دیگری به معنی سلب خود از خود است و به معنی‏ مسخ شدن و بیگانه شدن با خود است.

هر فرهنگ دیگر جز فرهنگی که در طول‏ تاریخ ، این ملت با آن قوام یافته ، برای این ملت یک امر بیگانه است‏ ، اینکه هر ملتی یک نوع احساس ، بینش ، ذوق ، پسند ، ادبیات ، موسیقی‏ ، حساسیت ، آداب و رسوم دارد و یک نوع امور را می ‏پسندد که قوم دیگر خلاف آن را می ‏پسندد ، از آن است که این ملت در طول تاریخ به علل مختلف‏ از موفقیت ها ، ناکامی ها ، برخورداری ها ، محرومیت ها ، آب و هواها ، مهاجرت ها ، ارتباط ها ، داشتن شخصیت ها و نابغه ‏ها دارای فرهنگی ویژه شده‏ است و این فرهنگ ویژه روح ملی و جمعی او را به شکل خاص و با ابعاد خاص ساخته است .

اروین شرودینگر فرزند یگانه یک خانواده قدیمی دانش‎دوست اطریشی است که در جنگ جهانی اول دنباله تحقیقات او را قطع کرد و با درجه افسری در جبهه جنوب خدمت کرد. پس از آن استاد غیر رسمی دانشگاه شوتگارت و سپس استاد رسمی دانشگاه برسلاو شد. در سال ۱۹۲۱ وی را به استادی کرسی فیزیک نظری دانشگاه زوریخ برگزیدند و مدت شش سال در این دانشگاه تدریس می‎کرد. نزدیک صد اثر در فیزیک و علوم طبیعی و مسائل فلسفی از وی بر جای مانده است.

در انسان، همچنان که در دیگر انواع، هدف نخستین اندیشه و عمل برآوردن نیازمندی‎ها و حفظ حیات است. تا زمانی که اوضاع زندگی بسیار نا‎مساعد نباشد، همیشه یک نیروی اضافی باقی می‎ماند و این حتی در مورد حیوانات نیز صادق است. بازی و هنر و علم، میدان‎هایی از فعالیت بشری هستند.

که در آنها عمل و هدف بنابر قاعده معینی از روی ضروررت‎های زندگی تعیین و تحمیل نشده‎اند، و حتی در حالت استثنایی که چنین بوده باشد، هنرمند خلاق یا دانشمند پژوهنده به زودی این واقعیت را از یاد می‎برد. حق این است که اگر بخواهند کارشان رونقی داشته باشد باید آن را فراموش کنند.

گاه گفته می‎شود که فیزیک، امروز در مرحله تحول و انقلاب است؛ و این مرحله را بعضی زیر عنوان بحران بیان می‎کنند. چنین مرحله‎ای یکی از مراحل فعالیت خارج از متعارف و افزایش نیروی حیاتی است. در علوم تجربی، واقعیت‎های دارای اهمیت فراوان به ندرت بنا بر تصادف اکتشاف می‎شوند. بیشتر چنان است که اندیشه‎های تازه راه رسیدن به آن‎ها را نشان می‎دهند. اندیشه‎هایی که زمینه علوم فردی را م‎ سازند، ارتباط درونی طرفینی با یکدیگر دارند، ولی در عین حال به صورتی بسیار ابتدایی‎تر ، با یکدیگر و با اندیشه‎های قرن ارتباط مستحکم دارند.

این ارتباط طرفینی نتیجه این واقعیت ساده است که چند درصد نسبتا مهم و در حال افزایشی از مردمان که زندگی خود را وقف مطالعات علمی کرده‎اند، خود موجوداتی بشری هستند که در جهان کلی افکار عصر شرکت دارند.