نویسنده: جان کین
مترجم: نازنین شاه رکنی
نشر: طرح نو
توضیحات:یان وریش، طنز نویس چک، گفته بود مبارزه علیه حماقت صاحبان قدرت تنها مبارزه بشر است که همواره بی‌ثمر می‌ماند و در عین حال هرگز نباید از آن دست شست. در مدل جدید رسانه‌های عمومی نیز از این بصیرت بهره گرفته شده است. در مجموع حق این مدل هنگامی ادا می‌شود که ان را شرط ضروری وجود جامعه باز، مداراجو و خلاق و پرتحرک تلقی کنیم؛ جامعه‌ای که در آن جزمیتهای بزرگ و سنتهای کوچک نامطبوع از هر قماشی که باشند، تحت نظارتند و به برکت وجود مجموعه اصیل و متکثری از رسانه‌های ارتباطی، افراد و گروه‌های گوناگون می‌توانند آشکارا موافقت موافقت (یا مخالفت) خود را با خوشایند‌ها و بد آیند‌های، پیشنهاد‌ها، سلیقه‌ها و آرمانهای دیگر شهروندان علنا بیان کنند. پرسش‌های اساسی مرتبط با دموکراسی در همین جا شکل می‌گیرد: آیا مدل احیا شده و بسط یافته رسانه‌های عمومی به تقویت فهم مرسوم درباره دموکراسی کمک می‌کند؟ آیا ممکن است این مدل فهم ما را از اصول رویه‌های دموکراسی دست‌خوش تغییرات اساسی کند؟ آیا این مدل می‌تواند درک ما را از مزایا – و همچنین محدودیت‌های – دموکراسی عمیق‌تر کند؟