تونی وبستر عادی‌بودن زندگی‌اش را پذیرفته: کار و بازنشستگی، ازدواج و طلاقی دوستانه. اما او هم مثل ما جوانی‌اش را درون خود نگه داشته و به سالمندی رسیده است. مهم‌ترین واقعه عمرش دوستی با ایدریئن تیزهوش و مستعد فاجعه است؛ مرید آلبر کامو. چهل سال بعد دفتر خاطرات همین دوست که طبق وصیت‌نامه به او واگذار شده، او را برمی‌انگیزد تا زندگی خود را بازخوانی کند. درک یک پایان برنده مهم‌ترین جایزه ادبی بریتانیا در 2011 شد. رئیس هیئت داوران (بوکر) در توصیف آن گفت: (کتاب مایه‌های یک اثر کلاسیک انگلیسی را دارد. این داستانی است که با انسان قرن بیست‌ویکم سخن می‌گوید.)

عروسک برای بچه‌ها بازیچه بی‌جانی نیست.

عروسک در خیال بچه‌ها جان می‌گیرد و با آنها زندگی می‌کند؛ اما یک عروسک چگونه جهان را می‌بیند؟

فرانتس کافکا روزی در پارکی دختربچه گریانی را می‌بیند که عروسکش را گم کرده است. او تصمیم می‌گیرد به دخترک کمک کند. نویسنده مسخ، حکم، آمریکا و بسیاری دیگر از آثار مطرح قرن بیستم، قلم به دست می‌گیرد و از چشم یک عروسک به جهان می‌نگرد؛ عروسکی که به سفری دور و دراز رفته است.

گرت اشنایدر، نویسنده آلمانی، در این رمان پرطرفدار و تحسین‌شده، هم ما را با زندگی و زمانه و آثار کافکا آشنا و هم با پایانی حیرت‌انگیز غافلگیرمان می‌کند.

این کتاب پرفروش در سطح جهانی، آسیب‌های دوران کودکی و تأثیرات پایدار آن را در مدیریت خشم و درد سرکوب شده فرد بررسی می‌کند.

چرا بسیاری از موفق‌ترین افراد دچار احساس پوچی و بیگانگی می‌شوند؟ این کتاب به‌صورتی خردمندانه و عمیق پاسخی را برای میلیون‌ها خواننده فراهم کرده – و به آنها کمک کرده است تا آن را در زندگی خود به‌کار ببرند.

خیلی از ما مجبور بودیم از بچگی یاد بگیریم که احساسات، نیازها و خاطرات خود را ماهرانه پنهان کنیم تا بتوانیم انتظارات والدین خود را برآورده کنیم و در ازای این کار بتوانیم «عشق» آنها را به‌دست آوریم. برای خیلی از افراد اینکه والدینشان از آنها ناامید شوند وحشتناک بوده است. آنها هرچه در توان داشتند انجام می‌دادند تا والدینشان را خشنود نگاه دارند. آلیس میلر می‌نویسد: «هنگامی که من از کلمه «باهوش» در عنوان استفاده کردم، در ذهن من نه بچه‌هایی بود که در مدرسه نمره بالا می‌گیرند و نه بچه‌های بااستعداد در راه و روشی خاص. منظور من فقط همه ما بوده‌ایم که به لطف توانایی انطباق‌دادن خود توانسته‌ایم حتی با بی‌رحمی‌های غیرقابل توصیف دست‌وپنجه نرم کنیم… بدون این «هدیه»، قطعاً ما زنده نمی‌ماندیم.» اما صرف زنده‌ماندن کافی نیست. این کتاب کتاب با کشف نیازهای حیاتی و حقیقت خود به ما کمک می‌کند تا زندگی خود را پس بگیریم.

این رمان داستانِ حرکت است؛ حرکت انسان و شهر. داستان فرازوفرود زندگیِ یک شهر و یک کشور که زلزلهٔ طبیعی همان‌قدر خانه‌هایش را ویران می‌کند که زلزله عاطفی یا سیاسی زندگی شهروندانش را.

راوی همچون رهگذری خستگی‌ناپذیر نوری به روان شخصیت‌ها می‌اندازد، زندگی هر شخصیت را نیمه‌کاره رها می‌کند و می‌رود سراغ شخصیت بعدی و بعدی. شهر او را با خود می‌برد و مواجهه با شخصیت‌های جدید آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که خواه‌ناخواه این پرسش سر برمی‌آورد که آیا سرگذشت این آدم‌ها به هم گره خواهد خورد؟

کامل‌ترین و سرشارترین زندگی واقعاً انسانی «زندگی عمل‌ورزانه» است. پیش‌فرض «عمل» تکثر و تنوع انسانی است و مستلزم همراهی دیگر انسان‌هاست… حوزهٔ عمومی در عین اینکه قلمرو مناسب عمل انسانی است، خود زاده عمل انسانی هم هست.

حکومت ساقط شده است، مردان از رأس قدرت به زیر کشیده شده‌اند و زنان حکومت را تماماً در ید قدرت خود دارند. سال‌هاست مرزهای کشور به روی بیگانگان بسته شده و جهان فقط با اطلاعاتی از وقایع امپراتوری زنان خبر دارد که سران صلاح می‌بینند منتشر شود. ژودیت، «شبانِ» زنان، که پس از مرگ مادرش جانشین او شده آن سرزمین را با مُشت آهنین اداره می‌کند؛ مضحکه‌ای سیاسی در دل رژیمی هذیان‌زده که تمام شعارهای پیش از انقلابش را کنار گذاشته و در کار خلق ارزش‌ها و شعارهای جدید است. به‌موازات روایت اصلی، خاطرات پرستاری معمولی پیش کشیده می‌شود که به حریم شبان راه می‌یابد و واقعیتِ پارانویایی قدرت و مواهب کارگزاران حکومت و بلهوسی‌های جنون‌آمیز آنها را به تصویر می‌کشد. زنان تشنهٔ قدرت تأملی است در باب دلایل و تأثیرات تعصب و فساد در ساختار حکومت‌های تمامیت‌خواه از هر سنخ.

فلسفهٔ سیاسی دربارهٔ جوامع سیاسی است؛ دربارهٔ اینکه جوامع سیاسی چه هستند و چگونه باید باشند و کدام صورت‌هایشان توجیه‌پذیرند. این کتاب سیر تفکرات و تأملات انسان درمورد چگونگی ادارهٔ جامعه‌اش را از آغاز تا به امروز بازمی‌گوید و درنهایت زمینه را آماده می‌کند تا بیندیشیم که در آینده چه امکاناتی برای بهبود ساماندهی امور جامعه وجود دارد. جین همپتن اهمیت و تأثیر مفاهیمِ به‌ظاهر انتزاعی فلسفهٔ سیاسی را بر چگونه زیستن ما و بر رفاه و سعادت تک‌تک افراد بشر نشان می‌دهد، ضمن اینکه بیشتر مسائل را گشوده می‌گذارد تا خواننده با تکیه بر تجربیات خویش در یک جامعهٔ سیاسی خاص به داوری بنشیند و مسائل خاص جامعه‌اش را با این مفاهیم بسنجد و اگر توانست راه‌حلی بجوید.

جین همپتن یکی از فیسوفان سیاسی مطرح معاصر است. او که استاد فلسفهٔ دانشگاه آریزونا بود، در سال 1996 به‌طور ناگهانی در 41سالگی درگذشت. از او کتاب‌ها و مقالات ارزشمندی در زمینهٔ فلسفهٔ سیاسی به‌خصوص مسئلهٔ «قرارداد اجتماعی» و «رضایت» برجای مانده است، ازجمله کتاب هابز و قرارداد اجتماعی و نیز مقالاتی دربارهٔ تاریخ اندیشه‌های سیاسی، اخلاق، فلسفهٔ حقوق، نظریهٔ انتخاب عقلانی و نظریات فمینیستی.

پنیر و کرم‌ها مطالعه‌ای است در مورد فرهنگ عامه در قرن شانزدهم که از چشم یک مرد دیده می‌شود، آسیابانی که در جریان تفتیش عقاید محاکمه شد. کارلو گینزبورگ از سوابق محاکمه دومنیکو اسکاندلا، آسیابانی که با نام منوکیو نیز شناخته می‌شود، استفاده می‌کند تا نشان دهد که چگونه یک نفر به شرایط گیج‌کننده سیاسی و مذهبی زمان خود واکنش نشان داده است.

برای یک آسیابان معمولی، منوکیو به‌طرز شگفت‌انگیزی باسواد بود. او در شهادت محاکمه‌اش به بیش از دوازده کتاب از جمله کتاب مقدس، دکامرون بوکاچیو، سفرهای ماندویل، و کتابی «اسرارآمیز» که احتمالاً قرآن بوده است، اشاره کرد و آنچه را که خواند، با عباراتی که برای او آشنا بود، مانند نسخه خود از آفرینش، بازنویسی کرد: «همه‌چیز هرج‌ومرج بود، یعنی خاک، هوا، آب و آتش با هم مخلوط شدند؛ و از آن انبوه توده‌ای تشکیل شد ـ درست همان‌طور که پنیر از شیر درست می‌شود و کرم‌هایی در آن ظاهر می‌شوند و اینان فرشتگان بودند.»

در جست‌وجوی طبیعت مقدمه‌ای خواندنی و مفهوم برای آشنایی با یکی از بااستعدادترین دانشمندان جهان است.

ادوارد ویلسون، شاید بیش از هر دانشمند دیگری در قرن ما، جانوران را در زیستگاه طبیعی‌شان زیر نظر گرفته و قوانین حاکم بر رفتار، سازمان اجتماعی، و روابط‌شان را با محیط دریافته است.

او نه‌فقط در پی آنچه این یافته‌ها دربارۀ خودِ این جانوران به ما می‌گویند، بلکه در پی چیزی است که می‌توانند دربارۀ طبیعت انسان و رفتارِ گونۀ ما به ما بگویند. او نتایج جذاب و گاه شگفت‌انگیز بررسی‌هایش را به‌واسطۀ کتاب‌هایی فوق‌العاده همچون تنوع حیات، طبیعت انسان و زیست‌شناسی اجتماعی، با خوانندۀ عام در میان گذاشته است. نثر جذاب و دقیق او دربارۀ موضوعات پیچیده دو جایزۀ پولیتزر برایش به ارمغان آورده و ستایش دانشمندان و خوانندگان سرتاسر جهان را برانگیخته است.

آیا پزشکان واقعاً می‌دانند چه می‌گویند وقتی به ما می‌گویند که واکسن‌زدن خطری ندارد؟ آیا باید حرف متخصصان اقلیم‌شناسی را باور کنیم که دربارهٔ خطرات گرمایش جهانی هشدار می‌دهند؟ چرا باید به علم اعتماد کنیم؛ آن هم وقتی سیاستمداران ما چنین اعتمادی ندارند؟ چگونه معرفت علمی (و خودمان) را از شرّ کسانی حفظ کنیم که علم منافعشان را تهدید می‌کند؟ در عصر اخبار جعلی و حقایق شبه‌علمی و در دوره‌ای که ایدئولوژی و نظرات شخصی غیرعلمی روی دست شواهد تجربی و روش علمی بلند شده است، علم چه جوابی دارد؟ چرا، چگونه و در چه زمانی می‌توان یا نمی‌توان به علم اعتماد کرد؟ چرا معرفت علمی را خصوصیت اجتماعی‌اش اعتمادپذیر می‌کند؟ چگونه به حقیقت دست می‌یابیم؟

نیومی اورسکیز در این کتاب بسیار مهم دفاعی جسورانه و قاطع از علم می‌کند و روشن می‌سازد که چرا ماهیت اجتماعی معرفت علمی بزرگ‌ترین نقطهٔ قوت آن است و نیز مهم‌ترین دلیلی که می‌توانیم به علم اعتماد کنیم.

اورسکیز با دنبال‌کردن تاریخ و فلسفهٔ علم از اواخر قرن نوزدهم تا به امروز، توضیح می‌دهد که برخلاف باور رایج، هیچ روش علمی واحدی وجود ندارد؛ بلکه مطمئن‌بودن مدعاهای علمی ناشی از فرایندهایی اجتماعی‌ است که از طریق آنها مدعاها با دقت فراوان بررسی و ارزیابی می‌شوند. این فرایندها بی‌نقص نیستند ـــ‌ وقتی پای انسان در میان است هیچ‌ چیزی بی‌نقص نیست اما نویسنده از موارد به خطا رفتن دانشمندان درس‌های بسیاری اقتباس می‌کند. اورسکیز بیان می‌کند که چطور اجماعْ شاخصی اساسی است که نشان می‌دهد چه‌وقت تکلیف مسئله‌ای علمی روشن شده و چه هنگام معرفت تولیدشده به احتمال فراوان قابل‌اعتماد است.

کتاب عدالت، اثری نوشته مایکل سندل است که اولین بار در سال 2008 به انتشار رسید. سندل در این کتاب تحسین‌شده، آموزه‌هایی کمیاب را در رابطه با تفکر درباره مسائل و چالش‌های پیچیده پیش‌روی ما در جوامع امروزی به مخاطبین ارائه می‌کند. کتاب عدالت، نام خود را به‌عنوان راهنمایی روشن و جذاب برای آن دسته از افرادی مطرح کرده که به‌دنبال گفتمان اجتماعی مستحکم‌تر و عاقلانه‌تری هستند؛ تبعیض مثبت، اتانازی، سقط جنین، خدمات عمومی، محدوده‌های اخلاقی بازارها. سندل در این اثر، ارتباطی میان سؤالات اساسی فلسفه سیاسی و چالشی‌ترین مسائل روز برقرار می‌کند و نشان می‌دهد چگونه داشتن درکی قابل‌اطمینان‌تر از فلسفه می‌تواند به ما در فهم سیاست، اخلاقیات و حتی اعتقادات خودمان کمک کند.

آنه گست‌هویزن آینده و گذشته را درهم می‌تند و آتش داستان‌هایی را شعله‌ور می‌کند که دامنه‌شان تمام قرن بیستم را در بر می‌گیرد. از کتی می‌گوید که شخصیت دلپذیر پشت‌پردۀ ماجراهاست؛ از نامزدی سرنوشت‌ساز گرترود و جاسوسی تعریف می‌کند که او در خانه‌اش پناه داده است؛ داستان پائولا را بازگو می‌کند که شوهرش تمایلات خاصی دارد و با این حال، پائولا هرگز از دوست‌داشتن زندگی دست نمی‌کشد.

کتاب هنر انسان‌شدن، اثری نوشته کارل راجرز است که اولین بار در سال 1954 انتشار یافت. کارل راجرز، بنیان‌گذار جنبش روان‌شناسی انسان‌گرایانه، روان‌درمانگری را با خلق مفهوم «درمان مخاطب‌محور» متحول ساخت. یافته‌های جدید در حوزه «روان داروشناسی»، به‌خصوص در ارتباط با داروی ضدافسردگی پروزاک، درمان‌هایی مبتنی بر دارو را به‌وجود آورده‌اند که هدف خود را تسریع فرایند بهبودی در نظر می‌گیرند؛ اما این شیوه‌های درمانی همچنین، باعث شده‌اند تا رابطه انسانی میان مراجعه‌کننده و درمانگر به حاشیه رانده شود. امروزه که اهمیت و تأثیر برقراری ارتباط انسانی در نتیجه روند درمان، دوباره درحال بازگشت به مرکز توجهات است، «درمان مخاطب‌محور» دکتر راجرز و اطلاعات ارزشمند او در کتاب هنر انسان‌شدن، بیش از هر زمان دیگری کمک‌کننده خواهد بود.