تاکنون شده به این نکته توجه کنید که از منظر جهان سرمایه‌داری، تمام بازوهای رسانه‌ای صنعت فرهنگ و نئولیبرال‌های سرتاسر جهان، تنها چیزی که ناممکن است، بدیلی برای سرمایه‌داری‌ است؟! انبوهی کتاب زرد با جلدهای قرمز، شبانه‌روز درحال انتشارند؛ کتاب‌هایی که ماجراهایی مخوف و عموماً کذب درباره حکومت‌های منسوب به کمونیستی روایت می‌کنند. به‌طور مداوم، ژورنالیست‌های کذاب خارجی و ایرانی درحال نوشتن پیرامون دهشت حکومت چین امروز با پسوند کمونیستی هستند، بدون اینکه حتی یک بار راستش را بگویند و صداقت به خرج بدهند که این چین یکی از دو غول بزرگ جهان سرمایه‌داری ا‌ست. البته روشنفکری واقعی در جهان، همان فیلسوفان، جامعه‌شناسان و اقتصاددانان چپ، کاری به این مهمل‌بافی‌های سربازان ارتش سرمایه‌داری ندارند و کار خودشان که اندیشیدن و ارائه‌‎ پیشنهاد برای ساختن جهانی انسانی ا‌ست را پیش می‌برند. کتاب «بدیل‌های سرمایه‌داری: طرح‌هایی برای یک اقتصاد دموکراتیک» نوشته‌ دو متفکر مهم دوران ما، رابین هانل و اریک الین رایت، بر ثنویت اقتصاد بازارو برنامه‌ریزی متمرکز دولتی خط بطلان می‌کشد و پیشنهادهای پویا و فکرشده‌ای با انبوهی تحلیل و تفسیر ارائه می‌دهد که می‌توان در مقام راه‌حل‌هایی دموکراتیک برای اداره اقتصادی جامعه به آن‌ها تکیه کرد. نویسندگان این کتاب، ایده‌هایی همچون اقتصاد مشارکتی و ایستادن بر سر مواضعی مثل مدیریت شورایی بنگاه‌های اقتصاد را با بینشی چندسویه و عمیق مطرح کرده و با پیش‌کشیدن ایده‌هایشان دست به دیالوگی راهگشا برای برون‌رفت از فضاحت کنونی سرمایه‌داری می‌زنند. بدیل‌های سرمایه‌داری تأکید بر وفاق جمعی بر بستر همین ایده‌های نوآورانه است که به‌جای منظر تقدیم دودستی قدرت به صاحبان ثروت، به امکان‌های واقعی قدرت اجتماعی در وضعیت اکنون جهان می‌اندیشد.

کشورهای دنیا به‌وسیله شبکه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی پیچیده‌ای به یکدیگر مرتبطند. اقتصاد بین‌الملل روابط اقتصاد کشورهای مختلف جهان را بررسی می‌کند و چگونگی ایجاد این روابط و کاربردهای سیاسی آن‌ها را مورد بحث قرار می‌دهد. روابط اقتصادی هم ازطریق تجارت کالا و هم از راه جریان سرمایه ایجاد می‌شود که هرکدام پیامدهای مربوط به خود را دارد. آن دسته از مسائل اقتصادی که به تجارت کالا و خدمات مربوط می‌شود و از دیدگاه اقتصاد خرد، تحت عنوان نظریه‌های خالص تجارت و سیاست‌های بازرگانی مورد بررسی قرار می‌گیرد، «تجارت بین الملل» نامیده می‌شود. مباحث جریان بین‌المللی دارایی‌های پولی مانند مکانیسم تعدیل تراز پرداخت‌ها، حرکت سرمایه، ماهیت پرداخت‌های بین‌المللی و نظام‌های پولی که از دیدگاه اقتصاد کلان مطالعه می‌شود «مالیه بین‌الملل» می‌نامند…

احتمالاً در جهان جدید مهم‏ترین تحولى كه در قلمرو عشق‏شناسى رخ داده غلبه عشق مجازى بر عشق حقیقى است. عشق‏شناسى قدما عموماً «عشق حقیقى» یا «عشق الهى» را بر صدر مى‏نشاند، و عشق مجازى را به دیده تحقیر مى‏نگریست یا صرفاً آن را وسیله‏اى (ولو ارزشمند و حتى جایگزین‏ناپذیر) مى‏دانست. براى نیل به عشق حقیقى. اما در عشق‏شناسى جهان مدرن، عشق حقیقى همان است كه در چشم پیشینیان مجازى تلقى مى‏شد. این كتاب مشتمل بر ترجمه پاره‏اى مقالات فلسفى مهم درخصوص عشق یا به بیان دقیق‏تر، «عشق مجازى»، یعنى عشق رمانتیك یا اروتیك میان انسان‏هاست. نویسندگان این مقالات ازجمله فیلسوفان صاحب‏نام در سنت فلسفه معاصر هستند، و هریک مى‏كوشد تجربه عشق انسانى را از زاویه‏اى خاص مورد تحلیل و بررسى فلسفى قرار دهد.

چرا سبک‌های استدلال، الگوهای تبیین اندیشه و روش‌های متقاعد ساختن مخاطب در ژاپن، آمریکا و فرانسه متفاوت است؟ ماساکو واتانابه در این اثرِ پژوهشیِ خود تلاش کرده است با اتخاذ رویکردی فرهنگی به فرایند آموزش و یادگیری، همراه با ترویج گفتمان انتقادی «آموختن برای زیستن»، به این پرسش پاسخ دهد. پژوهش‌های مقایسه‌ای او مبتنی بر روش‌های مردم‌نگارانه و درس‌پژوهی در متن اندیشه و عمل تربیتی، یعنی کلاس‌های درس است. مطالعه‌ی این کتاب به همه‌ی کسانی که دغدغه‌ی پرورشِ توانایی اندیشیدن، مهارت‌های بیان مقصود، نوشتن و زیستنِ خود و فرزندان ایران را دارند، توصیه می‌شود.

مدیریت عمومی برای آشنایی با نظریه‌های عمومی مدیریت نوشته شده است به‌گونه‌ای که خوانندگان در سطوح مختلف بتوانند از آن بهره گیرند. بخش‌های عمده‌ی آن عبارت‌اند از فرایند مدیریت، سازماندهی، کنترل و نظارت در سازمان، هدایت و انگیزش، ارتباطات سازمانی، تصمیم‌گیری، و نظام‌های اداری تطبیقی. مروری بر تحولات نظریه‌های سازمان و مدیریت که سیری تاریخی و موضوعی را دنبال می‌کند. همچنین موضوعاتی در زمینه‌ی سیستم‌های متخصص که کوس برابری با متخصصان و کارشناسان را می‌زنند، سازمان‌های یادگیرنده که همچون انسان‌ها عشق‌آموختن و توان تجربه‌اندوزی دارند در ضمائم کتاب آمده است.

دریدا در گفت‌وگویی با الیزابت وِبِر خاطرنشان می‌کند که «من فقط یک پروژه دارم. … اشتیاق من در وهله‌ی اول این نیست که اثری فلسفی یا هنری بیافرینم، بلکه این است که خاطره را حفظ کنم». او اظهار می‌کند که سنتِ فلسفی همواره برحسب نوعی غایت‌شناسیِ حافظه درباره‌ی هویت می‌اندیشد. غایت‌شناسی حافظه از نظر دریدا بدین معناست که می‌توان گذشته را در کلی سازوار بازیابی و یادآوری کرد. اما او این یادآوری را ممکن نمی‌داند، ازاین‌رو از «ویرانیِ حافظه» یاد می‌کند و کارِ خود را متوجه ردهای شبح‌وارِ گذشته و خاطرات می‌کند: حفظِ گذشته و گشودنِ آن به مخاطراتِ آینده. در کار دریدا این حفظِ خاطره با مفهوم سوگواری گره خورده است. برای دریدا سوگواریِ ما فقط به دوران ازدست‌دادن عزیزمان ختم نمی‌شود، بلکه او در حالی که عملِ سوگواری را نه به حفظ دیگری و نه به رهاکردنش تقلیل می‌دهد، می‌خواهد هم دیگری را حفظ و هم او را رها کند: «سوگواری یعنی درونی کردنِ دیگریِ مرده، اما سوگواری برخلافِ این نیز هست. … من چون می‌خواهم آنچه را از دست می‌دهم حفظ کنم، نمی‌توانم سوگواری‌ام را کامل کنم. درعین‌حال، شایسته‌ترین کاری که می‌توانم انجام دهم سوگواری و بدین‌ترتیب ازدست‌دادنِ آن است. چون من به یاری سوگواری آن را درون خودم حفظ می‌کنم. و این است منطقِ مهیبِ سوگواری که من همیشه از آن سخن می‌گویم و همیشه دغدغه‌ام بوده است.» متونِ دریدا، به‌عنوان اَعمالِ سوگواری، مملو از بقایای سوخته و خاکسترها، اشباح و ویرانه‌ها هستند. او می‌خواهد خاکسترها و ردهای خاطرات را گرد هم آورد و تفسیر کند. افزون‌براین از نظر دریدا ما سوگواریم، چون هرگز نمی‌توانیم گذشته را احیا کنیم: «اگر ویرانیِ حافظه گواهی است بر این‌که احیای روزگارِ رفته امری ناممکن است، پس عملِ سوگواری نیز اشتیاقی برای حفظ و نگه‌داشتِ روزگارِ رفته است تا به آن حیاتی دوباره ببخشیم.» عمل سوگواری، مانند باقی‌مانده‌ای نیم‌سوخته از یک عکس، شاهدی است از روزگارِ ازدست‌رفته‌ای که دیگر نمی‌توانیم آن را از بقایای سوخته‌ی تاریخ احیا کنیم، اما باوجوداین از ما می‌طلبد که راوی داستان و حکایتش باشیم و آن را به آینده بگشاییم. در کتاب حاضر نویسندگان خوانشی نو از فلسفه‌ی دریدا براساس مفاهیمی همچون خاطره، سوگواری، تجربه‌ی امر ناممکن و مرگ ارائه می‌کنند.