“همایون کاتوزیان” فردی است که در طول شش دهه ی گذشته با شخصیت های متعدد فرهنگی و سیاسی در ایران ارتباط داشته است و نظریه ها و دیدگاه های جدیدی را در نوشته های خود ارائه کرده است که اغلب به زبان انگلیسی به رشته ی تحریر درآمده و به فارسی بازگردانی شده است. او در کتاب های قبلی خود هم به جامعه شناسی تاریخی ایران و هم به ادبیات پرداخته است و نوشته های وی در ایران با استقبال گرمی روبرو شده است؛ اما “برگ هایی از خاطرات من” خودزندگی نامه ی است به قلم “همایون کاتوزیان” که در آن خاطرات او در رویدادهای مختلف و با برخی شخصیت ها و نهادهای ایرانی بازگو شده است.
این کتاب مجموعه ای از یادداشت های مستقل است که برخی از آن ها قبلا در مدیاهای مختلف چاپ شده است و برخی دیگر برای اولین بار در “برگ هایی از خاطرات من” به چاپ رسیده است. او در این کتاب از جلال آل احمد، حمید عنایت، احمد شاملو، داریوش آشوری، ایرج افشار، خلیل ملکی و حسن شهیدی و همچنین مدرسه ی البرز و اعتراضات بهمن ماه 1339 و سایر دغدغه های سیاسی و اجتماعی حرف می زند.
عکس هایی از ادوار مختلف زندگی “همایون کاتوزیان” در انتهای کتاب آمده است اما متن انتهایی کتاب “برگ هایی از خاطرات من”، یکی از جامع ترین بخش های کتاب است که “همایون کاتوزیان” در آن تعدادی از افراد را نام می برد و مروری بسیار کامل از تحصیل و حرفه ی خود ارائه می دهد. به عبارت دیگر ، این کتاب هم یک گزارش حرفه ای است و هم قطعه ای خواندنی از “همایون کاتوزیان”.