آنچه در سراسر کتاب می‌خوانید جز همان که خود شعبان جعفری به من گفته، نیست. هرچند این‌جا و آن‌جا او را چالش کرده‌ام، ضبط و ثبت پاسخ‌ها و گفته‌های جعفری نشان موافقت یا مخالفت منِ مصاحبه‌کننده نیست، که در روایتْ حفظ امانت کرده‌ام. در مقابل، او نیز با من پیمان بست که هر آنچه پاسخ می‌دهد عین واقعیت باشد و آن پرسشی را که نخواهد، پاسخ ندهد. آیا او نیز به این پیمان وفادار مانده است؟ دوست دارم چنین فکر کنم ولی شمای خواننده آزادید که برداشت خود را داشته باشید.