نویسنده: یوهان ولفگانگ فون کوته
مترجم:م.ا..به آذین
نشر:نیلوفر
نمایش نامۀ حاضر در پنج میان پرده قابل اجراست و تمامی آن نبرد بین ذکاوت و زندگی است. نبردی که در آن سرانجام هوش انسانی بازندۀ همیشه است. فاوست نمایندۀ هوش آدمی است و زندگی در اشکال مختلف، بسته به موقعیت، در این درام آمده است. اولین میان پرده، تکرار شاعرانۀ دستاوردهای قهرمان داستان است و هوش به نبرد برمی خیزد و در پی آن است که زندگی را هدایت کند و این اقدام به شکست منجر می شود. شکل اصلی در چگونگی معرفی زندگی ست که هوش می کوشد تا بر آن غلبه کند. در جایی دیگر چکیدۀ مشکلات انسانی به نمایش گذاشته می شود و نبرد هوش برای تطبیق دادن خود با زندگی، که طبعا به عشق منتهی می گردد؛ اما باز هم هوش شکست می خورد. و قهرمان داستان، فاوست، به تک گویی تلخی دچار می شود. وی به دام عادت می افتد و لذات زودگذر؛ و سرانجام مرگ و ورشکستگی نهایی هوش در برابر زندگی روی می نمایند؛ آن هم در روز جشن که مردم شوخی می کنند و می رقصند . فاوست که همه به او بی اعتنااند، دوران احتضار خود را می گذراند.