این اثر در سه بخش و 11 فصل تدوین شده است. کلیاتی درباره زبان، ‌زبان‌شناسی و دستور زبان، ‌کلیاتی درباره دستور زبان فارسی، ‌اشاره‌‌ای به نحو فارسی،‌ جمله و تحول آن در زبان فارسی، ‌اسم و گروه اسمی، صفت و گروه وصفی، ‌فعل و گروه فعلی،‌ حرف و تحول آن در زبان فارسی، ‌حرف ربط و گروه‌های ربطی، ‌قید و گروه قیدی،‌ صوت و گروه صوتی،‌ سرفصل‌های این کتاب هستند. این کتاب خلاصه‌ای است از کتاب‌های چاپ نشده یا چاپ شده نگارنده درباره دستور تاریخی زبان فارسی که عمر پاره‌ای از آنها به چهل و پنج سال می رسد که اکنون به صورت کتابی مستقل درآمده است تا به‌ نظر دوستداران زبان‌شناسی ایرانی و زبان و ادب فارسی برسد. به اعتقاد نگارنده، دستور قدیم و دستور تاریخی برای فهم و تفسیر متون کهن بسیار سودمند است، به طوری‌که بدون یادگیری قواعد ابدال و تخفیف و صرف و نحو قدیم، بسیاری از آثار گذشته برای ما غیر قابل فهم باقی میماند، ولی متاسفانه اکثر استادان این‌گونه آثار، ‌به این امر چندان توجهی ندارند و از دستور و زبان‌شناسی و معنی شناسی و فرهنگ قدیم و اطلاعات لازم دیگر برای تعلیم نوشته‌های قدیم بهره‌ای نمی جویند.

در مجموعه شعر”من پسر تمام مادران زمینم”نگاه فیلسوفانه نویسنده قوی تر می شود. او جهانی را ترسیم می کند که زائیده غربت خود خواسته ما و یا غربت ازلی انسان است،حتی از واقعه برج بابل به بعد که خدا انسان ها را در زبان های مختلف پراکنده کرد:ما همه از یک قبیله بی چتریم فقط لهجه هایمان ما را به غربت جاده ها برده است،…ما همه از یک آواز ،کلمات را به دهان و کتابخانه آوردیم ،شاید آوازهایمان ،ما را به غربت لهجه ها برده است،…کسی باید امشب ،با غربت جاده ها و لهجه ها ،به قبیله بی چتر برگردد ،کسی باید امشب ،نخستین ترانه را به یاد آورد.و در پایان کتاب ،او از جهانی که بشریت در آن زندگی می کند ،خسته می شود و چون مسافری در این جهان ،به جای اتوبوس ،می خواهد از دنیا پیاده شود.این فیلسوف کوچک که حالا آشنای همه چیز جهان آفریده شده است،به یکتائی و یگانگی با آنها می رسد و گوئی دیگر این دنیا جای او نیست.

بخش آغازین کتاب، نوشته‌ای از “بهرام بیضایی” در باب چند و چون نمایش در سرزمین چین است؛ از جمله وی خاطر نشان می‌کند: “نمایش چینی درست همان ترکیب مذهبی و فکری را منعکس می‌کند که در زندگی معمول چین وجود دارد، طرح جامعه کونگ فوتسه‌ئی را عرضه می‌کند، از مذهب دائویی ستایش طبیعت و برخی خدایان و ارواح را می‌گیرد، و به زندگی پس از مرگ بودایی جای کمی می‌دهد. راهب بودایی، جز با طعنه، کمتر به صحنه می‌آید، و نمایش چینی کمتر به مجردات ماورای طبیعی می‌پردازد… نمایش‌های چینی را خود چینی‌ها معمولا به نمایش نظامی و نمایش معمولی تقسیم می‌کنند. اولی به داستان‌های جنگ‌ها، قهرمانی‌ها، و افسانه‌ها و ماجراهای تاریخی مربوط می‌شود، و دومی بیشتر به جنبه‌های ملموس جاری زندگی می‌پردازد. ولی در هر دو، زمان ماجرا به قرن‌های قبل مربوط است…”. در بخش دیگر کتاب نیز سه نمایش‌نامه چینی با ترجمه “داریوش آشوری” فراهم آمده که عبارت‌اند از: “لی کویی، گرد باد سیاه”، “مهر تقلبی” و “دایره گچی”. در بخشی از کتاب نیز چند تصویر مربوط به نمایش‌های چینی به چاپ رسیده است.

کتاب حاضر جلد بیستم از مجموعة «مفاهیم علوم اجتماعی»، برگردان فارسی کتاب «on Toleration Michael Walzer rale university press New Haven & London 1997» است. «مایکل والزر» در این کتاب نشان می‌دهد، که بحث دربارة «مدارا» را نمی‌توان به بحث دربارة «سامان‌های سیاسی» فروکاست. او بر این نظر است که مطالعه الگوهای مداراجویی در سامان‌های سیاسی متفاوت به دانش ما در این‌باره می‌افزاید. بدین منظور والزر در کتاب به کند و کاو رژیم‌های اهل مدارا می‌پردازد. وی رژیم امپراتوری چندملیتی از روم باستان گرفته تا شوروی سابق؛ جامعة بین‌المللی؛ رژیم پیوندشی (که از پیوند دو یا سه ملیت یا اجتماع دینی و قومی پدید می‌آید»؛ دولت ملت‌ها؛ و جوامع مهاجر پذیر را بررسی می‌کند. همچنین والزر چند نمونة مختلف یعنی فرانسه (ترکیب مهاجرپذیر و دولت ملت)؛ اسرائیل (ترکیب سه یا چهار رژیم محلی ممکن)؛ و… را مورد مطالعه قرار داده است.

شاید تاکنون توجه زیادی به حضور زنان و تاثیرشان در ماندگاری و بقای ترانه و استمرار آنها در مراسم گوناگون فردی و اجتماعی نشده است. این کتاب حاصل تلاش زنانی است که با تلاش شگرف خود بند بند زندگی مردم این دیار را زنده دلانه و جسورانه به ترانه پیوند زدهاند و هیچ مظهری از مظاهر حیات را از شعر بی‌بهره نگذاشته‌اند تا جایی که می‌توان آنان را شاعرترین زنان جهان دانست

در سده‌های شانزدهم و هفدهم که به دنبال انقلاب تجاری و صنعتی، قدرت و بازرگانی اروپا به دورترین نقاط جهان گسترش یافت، شماری از مسافران و پژوهشگران غربی، به کشف اندیشه‌ای نائل شدند که با اکتشاف‌های جغرافیایی بزرگ این دوره قابل مقایسه است. آن‌ها با تأمل در تمدن‌های خاور نزدیک و هندوچین، در همة آن‌ها ترکیبی از ویژگی‌های نهادی مهم یافتند که نه در یونان و رم باستان پیدا می‌شد و نه در اروپای سده‌های میانه و نوین. اقتصاددانان کلاسیک با سخن گفتن از نوعی جامعة «شرقی» یا «آسیایی» سرانجام مفهومی برای این کشف پیدا کردند.
آشکارترین جوهرة مشترک این جوامع شرقی، قدرت استبدادی اقتدار سیاسی آن‌ها بود. بی‌گمان، حکومت‌های بیدادگر در اروپا نیز پیدا شدند؛ در واقع پیدایش سامان سرمایه‌دارانه در اروپا با ظهور دولت‌های مطلقه همراه بود، اما ناظران انتقادی، حکومت مطلقة شرقی را فراگیرتر و سرکوبگرتر از نمونه‌های غربی‌شان یافتند. به نظر آن‌ها، استبداد «آسیایی» شدیدترین صورت قدرت تام را باز می‌نمود.

کوروش بزرگ بنیانگذار و نخستین شاه هخامنشی به مدت سی سال بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت کرد. اما نبوغ نظامی و پادشاهی، یگانه وجوه شخصیت او نبودند. آنچه سیمای کوروش را از پسِ هزاره‌ها همچنان تابناک می‌دارد، ملایمت و حسن سیاست اوست. در بامدادِ پیروزی‌های بزرگ که هر فاتحی مرعوب درخشندگی و جلال فتوحاتش می‌شود، کوروش با چنان فروتنی و شفقتی در برابر دشمن ظاهر می‌شد که وی را ناگزیر از احترام می‌ساخت.
«منم کوروش، شاهِ‌ شاهان، شاهِ بزرگ،‌ شاه بابل، شاهِ سومر و اَکَد، شاه چهار گوشهٔ زمین…»

پدید آمدن جنبش توده ای بزرگ،که خود طی چندین ده سال اخیر شاهد و قربانی آنها بوده ایم.توده ای شدن فزاینده زندگی اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی باعث شده اند که ما امروزه از پرسش زیر به مراتب شدیدتر از انسان های اوایل قرن حاضر به تکان آییم.پرسش این است که هر فرد چگونه جزیی از یک توده ی از لحاظ تشکیلاتی و روانی کم وبیش متحد الشکل می شود و چه عاملی باعث می گردد تا وی به کاری دست بزند و یا از انجام عملی خود داری ورزد؟

پست مدرنیسم، این مفهوم معماگونه که مدعی توصیف وضعیت فرهنگی ما در آغاز قرن بیست و یکم می باشد، چیست؟
پست مدرنیسم مدعی است مدرنیته که با روشنگری آغاز شد و در عصر صنعتی شدن و انقلاب های اجتماعی و مارکسیسم رشد یافت، به پایان رسیده است.
و ما امروز در فضای فرهنگی “روزمره”ای به سر می بریم که از مفاهیم متناقض، میان-فرهنگی و تقلبی مملو است. جهانی “فراواقعی” و صوری که روزی شاهد کشتار و قتل عام های جنگ دوم جهانی بوده و روز دیگر خود را با دیسنی لند و رسانه های چند منظوره سرگرم می کند: همان جهانی که فوکویاما از آن با عنوان “پایان تاریخ” نام می برد.
کتاب حاضر پیگیری رد پای پست مدرنیسم است در حوزه های هنر، نظریه پردازی و تاریخ. به این اعتبار قدم اولی است در وادی نشانه شناسی، شالوده شکنی و ساختارگرایی و آشنایی با اسطوره های پست مدرنیسم یعنی فوکو، لوی ستروس، بارت، دریدا، لکان و لیوتار

دائره المعارف تشیع دربردارنده حدود بیست هزار مقاله تالیفی است. این مجموعه, فرهنگ اسلام و تشیع را به مرکزیت ایران به عنوان مهم ترین و کهن ترین مهد تشیع در بر می گیرد. معارف و موضوعات عمده دائره المعارف تشیع عبارتند از:
1. شرح مفاهیم کلیدی و اعلام قرآن کریم همراه با معرفی خود قرآن, یکصد و چهارده سوره قرآن و آیه های معروف آن
2. شرح و توضیح احادیث معروف و اصطلاحات علم الحدیث و تاریخ حدیث, و معرفی بیش از ده هزار تن از راویان حدیث
3. اصطلاحات فقهی بر مبنای مدارک قدیم و جدید شیعی و گاه با تطبیق با فقه دیگر مذاهب اسلامی
4. اصطلاحات اصول فقه و تاریخچه آن و اجتهاد و نظایر آنها
5. اصطلاحات کلامی بر مبنای مدارک قدیم و جدید شیعه و گاه تطبیقی, همچنین معرفی فرقه های شیعی
6. ادعیه, شامل معرفی اکثر دعاهای مروی از ائمه اظهار و اصحاب ائمه
7. اصطلاحات منطقی
8. اصطلاحات فلسفی
9. اصطلاحات عرفانی
10. زندگی نامه اعلام اسلام و تشیع و در درجه نخست سیره نبوی و سیره ائمه اطهار و صحابه و رجال علوم اسلامی از فلاسفه, فقها , عرفا, علما, مفسران , محدثان, متکلمان و هنرمندان
11. معرفی رجال تاریخی و حوادث تاریخی مهم اسلام و شیعه نظیر غزوات , جنگ ها , صلح ها, و پیمان ها
12. معرفی اماکن جغرافیایی , از جمله معرفی شهرها و بخش های شیعه نشین
13. ادبیات فارسی با تاکید بر شعرا و ادبای شیعه و آثار منظوم و منثوری که ربط شیعی بیشتر دارند
14. ادبیات عربی شامل شرح احوال شعر و ادبای بزرگ عرب زبان شیعه اعم از ایرانی , عرب, هندی, پاکستانی , و جز آنها
15. هنر و باستان شناسی شامل معرفی هنرمندان بزرگ از جمله خطاطان, نقاشان , معماران , بنایان و ابنیه ای که از نظر تاریخی و فرهنگ شیعه اهمیت دارد , نظیر مسجدها , آستانه ها , امام زاده ها, آؤامگاه ها , بقعه ها , تکیه ها, حسینیه ها, و خانقاه ها و بعضی از آّ انبارها , برج ها, باغ ها و سقاخانه ها
16. معرفی کتاب های مهم نویسندگان

اثر مصوّر حاضر، پنجاه و سومین دفتر از مجموعة تاریخ معاصر ایران و دربردارندة خاطرات «سرتیپ ستاد ناصر مجلّلی» است که به کوشش «زنده‌یاد استاد مرتضی ذبیحی» سامان یافته است. این اثر، براساس خاطرات و خدمات سرتیپ ستاد ناصر مجلّلی، اولین رئیس شهربانی انقلاب اسلامی ایران نگارش یافته است. در این مجموعه، همراه با شرح محیط خانوادگی و اجتماعی «سرتیپ مجلّلی» در اراک و در زمان اواخر قاجار و اوایل پهلوی، بخش‌هایی از تاریخ ارتش نیز به تصویر کشیده شده است. در پایان اثر نیز، سال‌شمار زندگی «ناصر مجلّلی»، اسناد و مدارک و تصاویری از دوران زندگی او درج شده است.

موضوع اثر حاضر، شرح و تبیین چگونگی به پادشاهی رسیدن شاه اسماعیل دوم و شاه محمّد صفوی است. در این اثر، تلاش شده تا همه رویدادها و وقایع مهمّ دوران پادشاهی این دو، به صورت مفصّل توضیح داده شود. شاه اسماعیل دوم، که در جوانی رشادت‌های فراوانی در جنگ‌های ایران و عثمانی از خود نشان داده بود، به دلیل خشم پدرش، شاه طهماسب اوّل، به مدّت بیست سال زندانی شده و پس از مرگ پدر، به تخت نشست. شاه محمّد، برادر بزرگتر شاه اسماعیل دوم نیز، پس از او بر تخت سلطنت نشست و به دلیل بی کفایتی او، ایران دچار آشفتگی‌های فراوانی شد. در این اثر، وقایع مربوط به دوران حکمرانی این دو پادشاه، با توجه به اسناد و منابع موجود بیان شده و نگارنده، تلاش کرده تا با تحقیق در منابع، صحیح‌ترین و نزدیک‌ترین روایت‌ها به واقع را شرح دهد.

موضوع اثر حاضر، بررسی و تحلیل تاریخ اقتصادی قوم یهود است. نگارندة اثر، تلاش کرده تا راز ماندگاری قوم یهود را از لابه‌لای حوادثی که از آغاز شکل‌گیری بر قوم یهود گذشته است را بررسی کند. مطالب اثر در پنج فصل تدوین شده است. فصل نخست به تاریخ پیدایش یهود از سال 2000 قبل از میلاد تا 70 میلادی اختصاص دارد. فصل دوم، سال‌های مهاجرت یهودیان تا 1096 میلادی را در بردارد. بدین ترتیب، طی هر فصل دوره‌ای از ادوار زندگی و حیات قوم یهود بررسی شده است. نگارنده در پایان اثر، شرایط کنونی اسرائیل و همسایگانش را بررسی می‌کند و دربارة آیندة این رژیم گمانه‌زنی می‌کند. تلاش نگارنده بر رعایت بی‌طرفی و دوری از برداشت‌های مذهبی، سیاسی یا تاریخی بوده است.