تاریخ جهانگشای جوینی، تالیف «علاء الدین عطا ملک بن محمد»، از رجال و مورخان ایرانی در قرن 7 هجری قمری است. عطاملک در 623 هجری متولد شد. از جوانی، قبل از آن که به سن بیست سالگی برسد، وارد کارهای دیوانی شد و به خدمت امیر ارغون خان (حکمران خراسان) پیوست و دوبار همراه وی به مغولستان سفر کرد. عطاملک در سال 654 هجری که هولاگر خان به خراسان آمد، به خدمت او درآمد و در جنگ های او با اسماعیلیان الموت و خلیفه عباسی در بغداد شرکت کرد. در سال 657 هجری به حکومت عراق عرب و خوزستان منصوب شد و بیش از 20 سال در آن سمت باقی ماند اما عاقبت در عهد اباقاخان خود و بردارش شمس الدین به سعایت مجدالملک یزدی دستگیر و زندانی شدند. چون تگودار به سلطنت رسید، عطاملک از زندان رهایی یافت (681 ه.ق)، ولی اندکی بعد در اران درگذشت و در تبریز به خاک سپرده شد. «تسلیه الاخوان» (رساله ای به فارسی در شرح آن چه در ایام اباقاخان بر او گذشته بود) و «تاریخ جهانگشای» از آثار اوست. تاریخ جهانگشای، نثری منشیانه دارد و از مراجع معتبر تاریخ مغول است و مطالبی در آن آمده که در منابع دیگر به دست نمی آید. مورخانی چون وصاف الحضره، خواجه رشیدالدین فضل الله، ابن العبری، ابن الطقطقی، شهاب الدین احمدبن یحیی کاتب دمشقی، حمدالله مستوفی و خواندمیر و میرخواند

این کتاب، شرحی است از احوال، عقاید و آثار 45 فیلسوف ایرانی از شکل گیری اسلام تا پایان قرن سیزدهم هجری قمری. نخستین فیلسوفی که از زندگی و افکارش سخن رفته است، «ابوالعباس سرخسی»، فیلسوف قرن سوم هجری و آخرین آنها، «حاج ملاهادی سبزواری»، برجسته ترین فیلسوف سده سیزدهم هجری قمری است. کتاب تاریخ فلاسفه ایرانی به شرح زندگی و فعالیت‌های فیلسوفان ایرانی پرداخته است. ابوالعباس سرخسی،‌ ابوزید بلخی، علی‌بن‌ربن‌طبری،‌ زکریای رازی، فارابی، عامری، ابن‌مسکویه، ابن‌سینا، ابوسهل مسیحی جرجانی،‌ ابوریحان بیرونی، بهمنیار آذربایجانی،‌ امام محمد غزالی، خیام نیشابوری، سهروردی، فخر رازی، خواجه نصیرالدین طوسی، اثیرالدین ابهری، عبدالحمید خسروشاهی، قطب‌الدین رازی، باباافضل کاشانی، شیخ بهایی، میرفندرسکی، میرداماد، عبدالرزاق لاهیجی، حاجی سبزواری و… از مهمترین فیلسوفان ایرانی هستند که در این کتاب مهم از آن‌ها یاد شده است.

گفت و گو نیاز دیرین انسانی است که در طول تاریخ اندیشیده و «گفت و گوی تمدن‌ها» ضرورت نوین جهانی است که در عمیق‌ترین لایه‌های خویش به خردورزی روی آورده است. پس این موضوع چنان ظرفیتی دارد که مبنای نظریه‌پردازی‌ها و تجربه‌اندوزی‌های گوناگون باشد. هرکس گام در راه «گفت و گو» می‌گذارد نقطۀ عظیمت خویش را «ندانستن» قرار می‌دهد و چون می‌داند که گفت و گو از «شنیدن» آغاز می‌شود جسارت ورود به عرصه‌های ناشناخته را دارد.

معیارهای زیبایی در جامعه سرمایه‌داری چگونه تعیین می‌گردد؛ چرا کارفرمایان، رسانه‌های گروهی، و…از رده‌ی پایین تا بالا، از «راز و رمز زنانه» هواداری می‌کنند و نقش زنان را در مسئولیت‌های خانوادگی محدود میسازند؟ چگونه پیوستن زنان به نیروی کار، دید آنان را دوباره خود و توان خود، دگرگونه ساخته است؟ و چگونه این پدیده را در نگرش مردان درباره زنان تاثیرگذار بوده است؟ و همه اینها در رابطه با مناسبات میان سیستم سرمایه‌داری و ستم بر زنان چه میگویند؟ اینها برخی از پرسشهای به میان آمده در گفتگویی زنده و پرشور درباره‌ی رابطه‌ی بازار لوازم آرایش و مد با بهره‌کشی از زنان است.

در رمان هزار خورشید تابان كمابیش همان مقطع زمانی بادبادك‌باز مطرح شده‌است،با این تفاوت كه در اینجا داستان دو زن در میان است و از ستم مضاعفی می گوید كه در افغانستان جنگ‌زده بر زنان روا داشته‌اند. به نظر خالد حسینی در این رمان گام چشمگیری به پیش برداشته و هیچ چیز را سیاه سیاه یا سفید سفید ندیده است.

آیا جوامع اسلامی ذاتا نسبت به زنان ظالم اند؟ آیا گرایش مجدد زنان اسلامی به حجاب و لباس های سنتی دیگر نمادی از تلاش برای بازگشت به اسلام “خالص” است که برای هر دو جنس مناسب و عادلانه بود؟ در این کتاب ، لیلا احمد با کاوش در ریشه های تاریخی و با ردیابی تحولات گفتمان های اسلامی در مورد زنان و جنسیت از دنیای باستان تا به امروز ، چشم انداز جدیدی را به بحث های فعلی درباره زنان و اسلام افزوده است. احمد برای مشخص کردن آنچه که در مورد نخستین آموزه های اسلامی درباره زنان متمایز بود ، ابتدا سیستم های جنسیتی موجود در خاورمیانه را قبل از ظهور اسلام توصیف می کند. وی سپس به آن دسته از جوامع عرب که نقش اساسی در تدوین گفتمانهای غالب اسلامی درباره زنان و جنسیت داشتند، می پردازد: عربستان در دوره ای که اسلام بنیان نهاده است، عراق در عصر کلاسیک هنگامی که هسته اصلی نسخه های گفتمان حقوقی و دینی درباره زنان تدوین شد و مصر در قرن نوزدهم و بیستم ، هنگامی که قرار گرفتن در معرض جوامع غربی منجر به تحولات چشمگیر اجتماعی و ظهور گفتمانهای جدید در مورد زنان شد. در کل ، احمد نه تنها متون اسلامی را که ایدئولوژی های اصلی در مورد زنان و جنسیت را توسعه داده است در نظر می گیرد بلکه این گفتمان را در متن اجتماعی و تاریخی خود قرار می دهد. از این رو ، کتاب او یک بررسی جذاب از مباحث و ایدئولوژی های اسلامی درباره زنان و شرایط تاریخی موقعیت آنها در جامعه است. این اثر را می توان نخستین نمونه در حوزه ی خود دانست که از ابزارهای تحلیلی مطالعات جنسیتی معاصر استفاده کرده است.

«کریستوفر جی آرتور» در کتاب خود مجموعه مقالاتی را دربارة گرایش جدید هگلی دیالکتیکی نوشته است که در دهه‌های اخیر در مارکسیسم سر برآورده است. این گرایش به نام‌های گوناگونی همچون «دیالکتیک جدید»، «مارکسیسم هگلی جدید» و یا «دیالکتیک نظام‌مند» شناخته می‌شود. این گرایش شامل نویسندگان بسیاری می‌شود که همگی بر سبک و سیاق مشابهی فعالیت نمی‌کنند و با این حال می‌توان گفت همه در این حوزه جای دارند. آرتور با درک اهمیت و خاص بودن اقتصاد پولی در کتاب خود نشان می‌دهد که بین ایدة هگل و روابط ساختاری کالاها، پول و سرمایه همبستگی وجود دارد، اما این همبستگی فقط به دلیل خصوصیت‌های بسیار ویژة اقتصاد پولی ایجاد می‌شود. وی در این کتاب، دیالکتیک مارکس را هم هنگامی ایجابی و انتقادی می‌داند که نشان می‌دهد پول موجب گسترش عظیم فعالیت اقتصادی فراسوی معاملات پایاپای شده است و در همان حال، نشان می‌دهد که نظام پولی، ما را تابع سلطة نیروهای بیگانه می‌کند.

وال استریت با بحرانی بزرگ مواجه است و این فرصتی است برای نظریه‌پردازی که از مین استریت سخن می گوید. دیوید کورتن در کتاب ” سرمایه‏ دارى فردا” براین باور است که اگر به عمق بحران اقتصادى‏ كه زندگى‏ بسیاری از ما را تحت تأثیر قرار داده نگاهی بیندازیم با توهمى روبه‌رو خواهیم شد، باور به اینكه پول ثروت محسوب می‌شود – حال آنکه در نظام سرمایه‌داری مدرن پول صرفاً عددی است که با فن حسابداری ایجاد می‌شود و خارج از ذهن انسان موجودیتی ندارد. وقتى این باور كه پول همان ثروت است كاملاً در ذهن جا افتاد، خیلی راحت این دیدگاه پذیرفته می‌شود که «ایجاد پول» معادل با «ایجاد ثروت» ‏است و پول «اندوخته‌‌ای از ارزش» محسوب می‌شود و نه صرفاً «اندوخته‌ای از توقعات نابجا». از آن‌جا که وال‌استریت بی‌وقفه پول تولید می‌کند و ما نیز پول را معادل ثروت می‌دانیم، به وال‌استریت اجازه‏ داده‌ایم تا كنترل کل نظام اقتصادی را در دست بگیرد ــ و ریشه‌ی ‏مشكلات ما در همین‌‌جاست.

دیوید کورتن تصریح می‌کند: ما نباید چشم امید به ماشینی داشته باشیم که ثروت خیالی ایجاد می‌کند ‏بلكه باید بر مِین‌استریت متمرکز شویم. منظور از مِین‌استریت آن بخشی از نظام‌ اقتصادی‌ است که ضمن توجه به محیط زیست، از مشارکت مردم بهره‌ گرفته و دست به تولید و مبادله‌ی كالاها و خدمات اساسی زندگی می‌زند. برای گذار به یک اقتصاد نوین که مبتنی بر ثروت واقعی و ‏مِین‌استریت باشد، به چیزى بیش از تنظیم ‏سود سهام‌ها نیاز داریم. چنین ‏نظامی مستلزم یک بازنگری کلی در نظریه‌ها، ارزش‏ها و نهادهای اقتصادى کنونی است…

امروزه در اطراف ما شواهد بسیار زیادی از مصرف و فراوانی بـه چشم می‌خـورد: از انـواع و اقسام اشیا، خدمات و کالاهای مادی که پدیدآورندة نوعی جهش بنیادی در اکولوژی نوع بشرند. سخن دقیق‌تر آن‌که امروزه، افراد مرفه مانند گذشته، بیش از آن‌که در محیط اطراف خود با دیگر انسان‌ها سروکار داشته باشند، با اشیا در ارتباطند. مراودات روزمرة آنان دیگر چندان با همنوعانشان صورت نمی‌گیرد و بر اساس آمارها، با سیر صعودی، صرف دریافت کالاها و پیام‌ها و دستکـاری در آن‌ها می‌شود: از امور پیچیدة منـزل همراه با ده‌ها خدمتکار تکنولوژیک آن گرفته تا اموال «منقـول شهری» و کلیـة وسایل ارتباطی و فعالیت‌های حرفـه‌ای، و نیـز از نمایش ستایش دائمی از اشیا در آگهی‌های تجاری و صدها پیامی که به‌ طور روزمره‌ از رسانه‌های گروهی به ما می‌رسد؛ و همچنین از فراوانی ابـزارآلاتی که به گـونه‌ای مبهم وسـوسه‌انگیزنـد تا پیسکـودرام‌های نمـادین کـه خـوراک سرگـرمی‌های شبانه‌ای هستند که حتی انسان‌ها را در رؤیاهایشان نیز راحت نمی‌گذارند.

کتاب حاضر مشتمل بر مقالات چهارمین سمینار انجمن زنان پژوهشگر، «زن در تاریخ اسلام از قرن 7 تا 13 هجری» است که در آذرماه سال 1388 در کتابخانه ملی ایران برگزار شد. «نجات فرزند انگیزه‌ای برای وقف»، «نقش زنان در تحولات سیاسی عصر صفویه»، «زنان، هویت و جهان سنت»، «بررسی سهم زنان عهد تیموری در آفرینش‌های هنری» و «زن ایرانی در نگاه سفرنامه‌های خارجی دورة صفوی»، «تصویر زن جاودانه در غزلیات سعدی» عنوان‌های برخی از مقاله‌های این کتاب هستند. در این مقالات حکایت‌های زنان، اتفاقاتی با محوریت زنان، القاب و عناوین آنها، هویت زنان، جهان شعری و نقش زنان در تحولات اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است.

کتاب بلم سنگی، رمانی نوشته ی ژوزه ساراماگو است که نخستین بار در سال 1986 به انتشار رسید. داستان این رمان، جهانی را به تصویر می کشد که در آن، شبه جزیره ی ایبِری از قاره ی اروپا جدا شده و آزادانه بر روی اقیانوس اطلس شناور است. سازمان های دولتی مختلف در سراسر جهان مجبور شده اند که در برابر عواقب شوکه کننده ی این رویداد از خود واکنش نشان دهند؛ اما برای پنج شخصیت اوضاع به شکل دیگری رقم می خورد و آن ها بیش از هر زمان دیگری به هم نزدیک می شوند. شخصیت های اصلی کتاب بلم سنگی، همزمان با جا به جایی زمین زیر پایشان، سفری را آغاز می کنند که مسیر زندگی شان را برای همیشه تغییر خواهد داد.

کتاب «ذهن روسی در نظام شوروی» اثر «آیزایا برلین» است. این کتاب را «رضا رضایی» به فارسی برگردانده است. در توضیحات کتاب آمده است: «ذهن روسی در نظام شوروی مجموعه مقالات، گزارش و گفت‌وگوهایی را شامل می‌شود که آیزایا برلین درباره‌ی فرهنگ روسیه در دوره‌ی کمونیسم و پس از آن تهیه کرده است. برلین در نوشته‌های مختلف خود اوضاع هنر و ادبیات در دوران استبداد استالین را به روشنی تشریح می‌کند و دیدگاه‌های مارکسیستی در هنر و ادبیات را به نقد می‌کشد. ذهن روسی در نظام شوروی در جوامع ادبی یکی از مهم‌ترین و درعین حال مستندترین آثار در شناخت ادبیات و هنر معاصر روسیه به‌شمار می‌رود.» کتاب حاضر را انتشارات «ماهی» به چاپ رسانده است.

سپاس خدای را که توفیقم عنایت فرمود و چراغ هفتم را بدرقه راه هدایت نمود تا به تهیه و تالیف این فرهنگ فارسی-عربی بپردازم . کار آن را ظرف ده سال به سامان سازم و باز مشقت آن به مقصد منتهی اندازم..

کتاب حاضر دربردارنده مطالبی پیرامون مشکلات و مصائب مردم و جامعه و عکس‌العمل مسئولین و کارگزاران نظام در رویارویی با آن‌ها در دو دهه اخیر (1370 تا 1385) است. نگارنده بر اساس مطالب نشریات و سخنان کارگزاران، به تجزیه‌وتحلیل و بررسی مشکلات مختلف در حوزه‌های فقر، گرانی، بیکاری، مسکن، فساد، رشوه‌خواری، اختلاس، بزهکاری، سرقت، فرار دختران و … پرداخته است. مؤلّف تلاش کرده تا مسائل را به‌صورت مستند و همراه با تجزیه‌وتحلیل و نقد بی‌طرفانه مطرح کند.

این روزها کمتر کسی از قشر کتابخوان و دانشجو را میشناسی که حداقل یک بار کتاب جامعه شناسی خودمانی را حتی به صورت اجمالی نخوانده باشد. حسن نراقی با این کتاب بیشتر معرفی شد شاید حتی سفرهای پی درپی او به شهر ها و کشورهای دیگر و یا قلم زنی هایش در روزنامه ” میزان” به این خوبی نمی توانست نراقی را معرفی کند….. از دیگر کتابهای نراقی می توان از چکیده تاریخ ایران و پی نکته هایی بر جامعه شناسی خودمانی نام برد. در ناگفته ها میرابراهیمی سعی دارد تا با کالبد شکافی گام به گام جامعه شناسی خودمانی خواننده را در فضای پرسش و پاسخ با خود همراه کرده و نکات جدیدی را برایش روشن کند. این مصصاحبه از جنس روزنامه نیست تا فقط مصاحبه شونده را به چالش بکشاند، بلکه به جرات می توان گفت سوال هایی است که ذهن بیشترخوانندگان کتاب را به خود مشغول کرده است. پرسش و پاسخ ها حول محور کتاب می چرخد، اما این بار ریز بینانه تر از چرایی نگارش کتاب پرسیده می شود. گفتگوها در پنج بخش خلاصه شده‌ست: گفتگوی اول: چرا جامعه شناسی خودمانی ایده نگارش «جامعه شناسی خودمانی» آن جا به ذهن نویسنده رسیده که به دنبال دلایل عقب ماندگی ها و ناکامی ها ذره بین برداشته و بین افراد جامعه می رود و رفتارهایش را مورد بررسی و واکاوی قرار میدهد، یک گام به عقب بر میگردد و تاریخ را بازنگری می کند، دستگاه های دولتی را بررسی کرده و حتی دامنه مطالعاتش را گسترش داده و از آثارجمال زاده و مهندس بازرگان هم بهره برده است. نراقی از این دو نویسنده به عنوان پیشکسوت و بنیان گذار ایده هایی مانند مکتب «انتقاد از خود» و یا «خود باز نگری» یاد می کند. کتاب های «خلقیات ما ایرانیان» و «سازگاری ایرانی»، «نجات من» و «چرا عقب مانده ایم» اثر دکتر علی محمد یزدی را الهام بخش دانسته و به صراحت می گوید این دو کتاب مایه علمی قوی تری در مقایسه با کتاب «جامعه شناسی خودمانی» دارند. در نهایت به این جا می رسد که ریشه همه این ناکامیها در خود ما است. در بخشی از کتاب می گوید بی فرهنگی وجود ندارد، بلکه باید با در نظر گرفتن معیارهای متداول و پیشرفته روز فاصله ها را از بین برد. نراقی، نقش ابزارهای ارتباطی را در اصلاح فرهنگی موثر دانسته و متاسف از این است که دست اندرکاران به برخی مسئولیت ها با وسواس نگاه کرده و بعضی دیگر را بی تفاوت از کنارش می گذرند. برای رسانه های مکتوب نقش واسطه ای قائل است و معتقد است باید عادت کنیم قضاوت های مان را به صورت سیاه و سفید درنیاوریم. او درباره تاثیر فرهنگ کشورهای مدرن می گوید: فقط این ما نیستیم که از فرهنگ کشورهای دیگر خصوصا غرب تاثیرمی پذیریم بلکه این تاثیر دوسویه است، و اندازه آن با دستور و بخشنامه تعیین نمی شود و جذابیت فرهنگ مدرن است که خودش را به ما تحمیل می کند و با زور نمی توان جلوی ورود و یا صدورش را گرفت. او ادامه می دهد با هجمه فرهنگی غربی باید آگاهانه و علمی برخورد کرد، اگر مقاومتی هم قرار است انجام بگیرد باید عاقلانه باشد، حتی در بعضی موارد نباید مبارزه ای در بین باشد. گفت و گوی دوم: سیری در زمینه های اجتماعی روابط عادی و کم اهمیت اجتماعی افراد یکی از سوژه هایی است که نویسنده به آن پرداخته است. زیرا اعتقاد دارد آدم ها خصوصیات مختلفی دارند، اما در مجموع از کل اجزا تشکیل شده اند. یعنی شخصیت اجتماعی یک ملتی ترکیبی است. نقش خانواده و آموزش و پرورش را پررنگ و فعال می داند. وقتی حرف از انتقاد می شود اعتقاد دارد: صحبت از انتقاد را نباید متوقف کرد، زیرا خراب کردن و ویران کردن موضوع مورد انتقاد به امید آن که چیزی کاراتر و بهتر جایش ساخته شود، خیلی هم خوب است، اصلا جوهر نوشته هایش انتقاد است، منتهی انتقاد از خود که برای بعضی ها سنگین است. بحران های امروزی جامعه را به دو دسته تقسیم می کند: یکی بحران هایی که دست خود ما نیست مانند بلایای طبیعی و بیماری ها و…که تا حدی شاید بتوان پیش بینی و جلوگیری کرد. اما دومی که درصد بزرگتری را شامل می شود، به خود شخص و جامعه باز می گردد. گفت و گوی سوم: مباحث سیاسی و اقتصادی حسن نراقی مباحث سیاسی و اقتصادی را دسته بندی کرده و نقش حکومت را در طول تاریخ موثر می داند. اما این تاثیر هم شدت و ضعف داشته و هم خوب و بد. ولی درهر شرایط نسبتا ماندگار تبلور معدل همان مردم تحت حکومتشان بوده است و لا غیر. وی نقش سیاستمداران در رویکردهای منفی را اینگونه توضیح می دهد: آنها مثل خود ما هستند، بعضا هیجان زده می شوند. بیشتر از فردای ما به فکر امروز خودشان هستند. روایت او از نقش اقتصاد در پیدایش خصایص ناپسند اینگونه است: پایه های اقتصاد ایران بیشتر بر مبنای کشاورزی بوده است، آن هم کشاورزی نه چندان کارآمد، کشاورزی شانسی که کنترلی روی آن نیست. اقتصاد نه اگر پایۀ همه چیز، ولی پایه بسیاری از مولفه هاست و می تواند خوب یا بد باشد. گفتگوی چهارم : حواشی نراقی درباره دلیل کم حجمی کتابهایش می گوید: عمدا کم حجم هستند. از کتاب سازی بدم می آید. خواننده حوصله خواندن کتاب با صفحه زیاد را ندارد. به در خواست خوانندگان جامعه شناسی خودمانی برای ادامه کار و ارائه راه حل توضیح می دهد: من خودم را در حدی نمی بینم که ادعای درمان داشته باشم، درد را دیدن با معالجه کردن فرق دارد. در نهایت به خوانندگان کتابش «پی نکته ها» را توصیه می کند که بعضی خصلت‌های‌مان را ریشه یابی کرده است. مثلا اگر زیادتر از حد معمول دروغ می گوییم ریشه در عدم « شجاعت اخلاقی» ما دارد و… . از نگرشش درباره نگاه مطلق سیاه و سفید سخن می گوید و به این نکته اشاره می کند: ریشه ی بسیاری مشکلات در همین سفید و سیاه دیدن است. باور دارم بیش از حمله مغول و عرب، خودمان به خودمان ضربه زده ایم. گفت و گوی پنجم: عدالت و آزادی همه تلاش بشر از بکارگیری روشهای مختلفی مانند دموکراسی، سوسیالیسم، کمونیسم و… برای پیشبرد عدالت و آزادی بوده است. وی مدیریت داخلی کشور را مورد ارزیابی قرار داده و معتقد است: اکثریت مدیران داخلی ما از طریق ارتباطات برای مشاغل مختلف انتخاب می شوند و صلاحیت کافی برای مشاغل شان را ندارند. نراقی دلیل شاد نبودن ایرانی ها را سطح توقع بالا و کارکرد کم بیان می کند و در نهایت چون نمی توانند همه نیازهای‌شان را برآورده کنند، نارضایتی و بعد هم افسردگی به دنبال دارد. در این بخش از اهمیت شادی برای جوانان سخن می گوید، اما فکر می کند جوانان امروز ما با مشکلات زیادی دست به گریبان هستند؛ از جمله بیکاری حتی در صورت داشتن تحصیلات بالا. در جایی که حرف از تساوی حقوق زن و مرد است راه حلی که برای آن پیشنهاد می کند راه حل ریشه ای است، نه به شکلی که امروز شاهدش هستیم. در آخر هم مرگ را تنها پدیده مشترک بین تمام ابنای بشر می‌داند؛ سرنوشت قطعی و محتومی که معمولا اکثر مردم از آن می ترسند و عده بسیار معدودی هم به انحای مختلف به استقبالش می روند.

ای آزادی چه زندان ها برایت کشیده ام؛و چه زندانها خواهم کشید و چه شکنجه ها تحمل خواهم کرد.اما خود را به استبداد نخواهم فروخت.من پرورده آزادیم.استادم علی است.مرد بی بیم و بی ضعف و پر صبر،و پیشوایم مصدق،مرد آزاد.مرد.که هفتاد سال برای آزادی نالید.من هر چه کنند،جز در هوای نو دم نخواهم زد.اما،من به دانستن از تو نیازمندم،دریغ مکن،بگو هر لحظه کجایی،چه میکنی؟تا بدانم آن لحظه کجا باشم،چه کنم؟…

موضوع این كتاب عقلانیت دانش علمی است. بنیان فلسفی این نوشتار بر افق معرفتی عقلانیت انتقادی استوار است. با این حال، در پرتو استدلال نقادانه، این دستگاه معرفتی اصلاح و در ادامه با حفظ بنیان‌های معرفتی عقلانیت انتقادی، دستگاه معرفتی فازی فرموله شده است. متن حاضر از حیث روش داوری، بر استدلال عقلانی استوار است و واحدهای تحلیل آن، دستگاه‌های معرفتی است.

“پسا مدرنیته “در بردارنده مباحثی درباره تحولات اجتماعی قرن جدید است كه در قالب 5فصل فراهم آمده است .این كتاب سومین نوشتار از مجموعه”مفاهیم علوم اجتماعی “است .نگارنده اذعان می‌دارد” :پسا مدرنیته مفهومی چند لایه است كه ما را نسبت به انوع گوناگون دگرگونی‌های اجتماعی و فرهنگی بزرگی كه در بسیاری از جوامع پیشرفته در پایان قرن بیستم در حال رخ دادن است مطلع می‌سازد .دگرگونی سریع تكنولوژی، كه متضمن گسترش ارتباط از راه دور و قدرت كامپیوتر است، تغییر جهت علایق سیاسی، برآمد جنبش‌های اجتماعی (به ویژه جنبش‌هایی كه بر جنسیت، محیط زیست، و مسائل قومی و نژادی تكیه می‌كنند) همه در این مفهوم دخیل‌اند .”وی خاطر نشان می‌كند “اما مسئله از این هم مهم‌تر است، و آن این كه آیا خود مدرنیته به عنوان یك موجودیت اجتماعی ـ فرهنگی، از جمله كل بنای عظیم جهان‌بینی‌های جنبش روشنگری، در حال از هم پاشیدن است؟ و آیا نوعی جامعه نوین در حال پیدایش است، جامعه‌یی كه به جای كارگردان و تولید، چه بسا حول مصرف كنندگان و مصرف سازمان می‌یابد؟ .” نگارنده در فصل نخست كتاب ریشه‌های تاریخی و اجتماعی پسا مدرنیته را بررسی می‌كند و معتقدات پسا مدرنیته به مثابه یك ایده یا شكلی از نقد، در ذهن روشنفكران و در رسانه‌ها وجود داشته و از دهه 1980به بعد این ایده پا به عرصه وجود گذاشته است .وی در فصل دوم نارضایتی‌ها و پیامدهای منفی مدرنیته از قبیل :شهرنشینی، عقلانیت، سكولاریته، قفس آهنین بودن و از خود بیگانگی را تحلیل می‌نماید .فصل سوم به فرآیند تغییرات جوامع پیشرفته از پسا صنعتی به پسا مدرنیته اختصاص دارد . نگارنده در فصل چهارم، ایده مصرف و مصرف‌گرایی در دنیای جدید را به بحث می‌كشد و در فصل پایانی چشم‌اندازها و پیامدهای پسا مدرنیته را تجزیه و تحلیل می‌نماید.

ین کتاب شامل مکالمات و اصطلاحات روزمره تایلندی،همراه با مهم ترین نکات دستوری زبان تایلندیمی باشد.ضمناً تمامی واژه ها و مکالمات استفاده شده در کتاب دارای تلفظ فارسی می باشد.

این کتاب مجموعه‌ای است از افسانه، متل و همچنین تعداد زیادی تمثیل، باور و اصطلاح رایج در زبان‌های لری و لکی
«افسانه‌ها و باورداشت‌های غرب کشور» به عنوان شانزدهمین اثر”علی‌مردان عسکری‌عالم” نویسنده و پژوهشگر لرستانی، مجموعه‌ای است از افسانه‌ها، تمثیل‌ها، روایت‌ها و باورهای عامه مردم.

ناصر خسرو در ذیقعده‌ی سال ۳۹۴ هجری در پنجمین سال سلطنت یمین الدوله محمود غزنوی در شهر کوچک قبادیان از توابع بلخ (واقع در تاجیکستان کنونی) در خاندان محتشمی صاحب عنوان و ضیاع و عقار بزاد و به احتمالی در سال ۴۸۱ در سن ۸۷ سالگی در دژ یمگان از توابع بدخشان درگذشت.

این کتاب پیش درآمدی است بر تحقیقی مفصل تر با عنوان تبارهای دولت استبدادی كه جستارمایه اش بی درنگ ادامه ی اثر حاضر خواهد بود.
این دو كتاب مستقیما در یكدیگر تنیده شده اند و در نهایت یك بحث را مطرح می كنند.
رابطه ی بین این دوعصر باستان و فئودالیسم از سویی و استبداد از سوی دیگر در چشم انداز متعارف بیشتر تحلیل هایی كه از آن ها می شود، بی درنگ اشكار نیست.

کتابی‌است از اصل هندی که در دوران ساسانی به فارسی میانه ترجمه شد. کلیله و دمنه کتابی پندآمیز است که در آن حکایت‌های گوناگون (بیشتر از زبان حیوانات) نقل شده‌است. نام آن از نام دو شغال با نام‌های کلیله و دمنه گرفته شده‌است. بخش بزرگی از کتاب اختصاص به داستان این دو شغال دارد. اصل داستان‌های آن در هند و در حدود سال‌های ۱۰۰ تا ۵۰۰ پیش از میلاد به‌وقوع می‌پیوندند.

طبیعتا مقدمه مفصل و توضیح دهنده مترجمین انگلیسی باید کار مرا راحت کرده باشد؛اما به هر حال لازم میدانم برداشت خودم از کتابی این چنین جذاب را با خواننده فارسی زبان در میان نهم. جلد دوم الاهیات سیاسی-یعنی همین کتاب حاضر،دفاعیه ای است از استدلال اصلی کارل اشمیت(1985-1888)در الاهیات سیاسی سال 1922 که با تاخیری 47 ساله و تحریر و منتشر شده است.

نظریه‌ای درباره مدرنیته یكی از بهترین‌ كتاب‌هایی است كه درباره مدرنیته نوشته شده‌ است. هلر فیلسوف سیاسی امروز و شاگرد و دوست دیروز گئورگ لوكاچ فیلسوف فقید مجاری است. او بسیاری از تحولات بلوك شرق را در این كتاب مورد بررسی قرار داده است.

«کشف حجاب در ایران دورة پهلوی اوّل اقدامی بود که نه تنها وضعیت زنان را تغییر داد، بلکه جامعه را نیز عمیقا دگرگون کرد. اجرای این سیاست هفت سال طول کشید و هدف از آن بیرون آوردن زنان ایرانی از پس پرده و غربی کردن آن‌ها بود.» پژوهش حاضر، به بازخوانی و نقد و تحلیل این واقعه از زوایای جدید اختصاص دارد. نگارنده تلاش کرده تا ابهامات، اشتباهات، پیش فرض‌ها و داوری‌های موجود در مورد کشف حجاب را مورد مطالعه قرار دهد. آنچه در این پژوهش مورد اهمیت است، نخست سیاست‌های عملی دربارة کشف حجاب است، دوم بازتاب‌ها و تأثیرات آن در داخل و خارج و در نهایت، روایت‌ها و بازنمایی‌هایی است که با دید منفی و مثبت از این واقعه به ثبت رسیده است.

کتاب حیدربابای شهریار در آیینه زبان فارسی توسط انتشارات نگاه منتشر شده است. یادداشت ناشر: شاعر و مترجم سخت کوش « حیدر بابا »، کریم مشروطه چی، متن ترکی منظومه را با طرز نگارش مبتنی بر قاعده و با علامت گذاری مصوتهای ویژه زبان ترکی آذری، حروفچینی نموده، و در ذیل متن فارسی آورده است که برای خوانندگان ترکی دان که با کتابت زبان مادری خود آشنا نیستند، خواندن آن سهل و آسان باشد. ویژگی های دیگریکه این متن دارا می باشد، دادن آگاهی های فشرده برگرفته از بخش « راهنمای حیدر بابا » در پاورقی است. بدیهی است که اینکار ابتکاری، خواننده را از مراجعه مکرر به بخش راهنمای حیدر بابا بی نیاز می سازد… با ملاحظه امتیازات یاد شده، به ویژه « ترجمه شعر به شعر»، چنین احساسی به ما دست می دهد که گویی نه تنها خواننده یک متن دو زبانه زیبا « حیدر بابا » و یک برگردان وفادار به اصل از این شاهکار استاد شهریار هستیم، بلکه احساس می کنیم که یک رساله فشرده علمی-تحقیقی در زمینه شرایط و موانع ترجمه دقیق شعر به شعر و مشکلات برگردان آثار فولکلوریک آذربایجان را در دست مطالعه داریم…

مكتب‌هاى فلسفى براى استفاده خوانندگانى فراهم شده است كه به‌تازگى وارد حوزه‌ى فلسفه شده یا مى‌خواهند بشوند. این كتاب با وجود جامعیت خود از شرح تفصیلى، فنى و پر تعقید دورى جسته و به‌جز در مورد چند فیلسوف مهم، به خلاصه‌ى نظریه‌ى فیلسوفان و مكتب‌ها اكتفا كرده است. با این همه امیدوارم فصل‌هایى، به‌ویژه چند فصل پایانى، توجه دانشوران و اهل فلسفه را نیز جلب كند.

این كتاب ضمن بزرگداشت و تشریح نظریه‌هاى فیلسوفانى همچون افلاطون، ارسطو، دكارت، لایب‌نیتس، كانت، اسپینوزا و دیگران به خاستگاه اجتماعى و طبقاتى و شأن نزول اندیشه‌هاى آنان توجه نموده، از منشأ مناقشه‌هاى‌شان با صاحبان عقاید مخالف پرده برمى‌دارد. براى اجتناب از داورى یك‌سویه، از فرهنگ‌هاى فلسفى، به‌ویژه از فرهنگ فلسفه‌ى پروگرس سود جسته‌ایم و در مورد هر فیلسوف و هر مكتب فلسفى به این فرهنگ استناد كرده‌ایم.

اوتوز آلتى ایل بوندان اول، 1332- نجى ایلین اسفند آییندا، نوروز قاباغى آذربایجان خلقى ئوز شاعریندن اونودولماز بیرهدیه آلدى. بو، استاد شهریارین «حیدر بابایا سلام» اثرى ایدى. حجمجه كیچیك، مضمونجا دولغون اولان بو اثرین نشرى ایچون او وقتكى تبریزین بوتون فرهنگى و پولیقرافیگ گوجوندن و امكانلاریندان استفاده اولونموشدى- خطینى میرزا طاهر خوشنویس یاز میشدى، شكللرین رسام مرتضى نخجوانى چكمیشدى، گراورلرینى میرزا عبدالوهاب شعارى حاضرلامیشدى، حسین آقا زفیرینین چاپخاناسیندا چاپ اولونموشدى، حسن تقویمى چاپین بوتون وسایلینى حاضرلامیشدى، مهدى روشن ضمیر، عبدالعلى كارنگ هربیرى آیریلیقدا مقدمه یازمیش، شهریارین ئوزوده خلاصه شكلده اثرین یارانماسى حقینده ایضاحات وئریب اونو آذربایجانلیلارا تقدیم ائتمیشدى.

شهریا بو گوزل منظومه‌نى یازماقدان هله چوخ- چوخ اول ئوزونون زنگین یارادیجیلیغى ایله ایراندا شهرت قازانمیش، حقلى اولاراق معاصر دورین حافظى لقبى كیمى عالى بیر مقام صاحبى اولموشدى. بوندان سونرا شاعر بیر سیرا عامللرین تأثیرى

آلتیندا و هامیدان اول آنا سنین آرزو وایستگى ایله «حیدر بابا سلام» منظومه سینى قلمه آلمیشدى.

«حیدر بابا سلام» شمس قیس رازى‌نین افاده‌سیله دئسه‌ك «خوش طالع ایله دوغولموشدى». اثرین نشرى ایله دیللر ازبرى اولماسى، عموم خلق محبتى قازانماسى، سر حد لرى آشیب تورك دیللى خلقلر آراسیندا یاییلماسى، یوزلرله نظیر لرله قارشیلانماسى، ماهینلار قوشولماسى، عاشیقلارین سازیندا، مغنى لرین آوازیندا اوخونماسى بیر اولدى. بو ادبى حادثه دن ایللر ئوتوب كچندن سونرا شهریار آنا دیلینده اونلارلاینى اثر یازدى، فقط باخیب گوردو كه، هیچ بیریسى «حیدر بابا سلام» بویونا گلیب چاتمادى. چوخ احتمال كه، شاعر آشاغیداكى مصر اعلارى یازماقلا بو حقیقتى اعتراف ائتمه‌لى اولدى :

باخ كه (حیدر بابا) افسانه تك الموش بیرقاف

من كیچیك بیر داغى سرمنزل عنقا ائله دیم.

بازسازى روزگاران گذشته كارى بسیار سخت است و مورخ اگر مى‌توانست بى‌كم و كاست آن را بازسازى كند و یا خود در آن روزگار جاى بگیرد، تاریخنگارى چقدر دگرگون مى‌شد. در روزگارى نه چندان دور كه رفت‌وآمد میان روستاها، شهرها، و كشورها، با پاى پیاده و گاهى در روى آب‌ها با كشتى انجام مى‌گرفت، گروهى به نام راهزن همواره در كمین بودند تا مسافران را تاراج كنند و دار و ندار آن‌ها را بگیرند. مورخ امروزى دیگر چنین چیزى را به چشم نمى‌بیند و شاید هم نمى‌داند كه آن‌ها بهتر دیده‌اند، به جاى سرگردانى در كوه‌ها و بیابان‌ها و در پهنه آب‌ها و آزار دیدن از سرما و گرما، در خانه خود، در دفتر خود در شهرها بنشینند و به شیوه قانونى، داروندار دیگران را به یغما ببرند و از ارج و ارزش هم برخوردار باشند و اگر راهزن دیروزى گاهى به چنگ قانون مى‌افتاد و پاسخگوى كار ناپسند خود مى‌شد، راهزن امروزى با هزاران نیرنگ، جان بدر مى‌برد و گاهى «ادعاى شرف» هم مى‌كند! اگر روزگار گذشته را مورخ با روزگار كنونى بسنجد خواهد دید كه حتى «ضرب‌المثل‌ها» نیز در روزگار كنونى دگرگون شده‌اند. در گذشته مى‌گفتند، «نابُرده رنج گنج میسر نمى‌شود»، اما امروزه، گنج، بى‌رنج به دست مى‌آید؛ مى‌گفتند «مزد آن گرفت جان برادر كه كار كرد»، در روزگار كنونى كسى كه كار مى‌كند، مزد نمى‌گیرد بلكه همواره بدهكار و نیازمند است و مزد را آن كسى مى‌گیرد كه كار نمى‌كند. در روزگار گذشته مى‌گفتند

دانش طلب و بزرگى آموز         تا به نگرند روزت از روز

آنچه در دفتر سوم از مجموعه آثار احمد شاملو آمده،  عبارت است از قطعات پراکنده ایی که در طول سالیان دراز و در فرصت های مختلف ایشان به فارسی برگردانده شده است. داستان های کوتاه، قصه ها و…

از دیگر کارهای او در این زمینه می‌توان به ترجمه «درها و دیوار بزرگ چین»، رمان «پابرهنه‌ها» اثر زاخاریا استانکو، رمان «دن آرام» و شازده کوچولو اشاره کرد

نظریه‌های جامعه‌شناسی همواره راه‌های تازه‌ای برای اندیشیدن به خود و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم پیش پای ما گذاشته‌اند. آرمان علم جدید اجتماعی ساختن جهانی انسانی‌تر بود، اما جامعه‌شناسی هر روز بیش از پیش از این آرمان فاصله می‌گیرد. نظریه‌های جامعه‌شناسی، حیات عمومی و مخاطبان خود را فراموش کرده‌اند.
دغدغه‌های نظری نظریه‌پردازان اجتماعی جایگزین مسائل واقعی و روزمره‌ی زندگی انسان‌ها شده‌اند. بحث بر سر منطق کنش، برتری پارادایم نظم یا تضاد و رابطه‌ی سطوح خرد و کلان جایگزین دفاع از آزادی‌های فردی و نهادهای اجتماعی شده‌اند. درعین‌حال، زبان نظریه‌پردازان اجتماعی امروزی چنان پیچیده شده است که تنها متخصصان این رشته‌ها قادر به مطالعه‌ی آثار آن‌ها هستند و بدین‌ترتیب دانش اجتماعی به‌تدریج مخاطبان عمومی خود را از دست می‌دهد.
این اثر دعوتی است به بازگشت به آرمان اخلاقی کم‌رنگ‌شده‌ی کنت، مارکس، دورکیم، وبر، پارسونز، برگر، سی. رایت میلز، هابرماس و بسیاری دیگر: «تلاش برای ساختن جهانی بهتر».