هویت از زمان فروپاشی شوروی و جنگ‌های بالکان و بعدها ظهور گروه‌های افراطی در خاورمیانه دوباره در کانون توجه علوم سیاسی و متخصصان سیاست و حتی سیاستمداران قرارگرفته است. هویت در همان حال که می‌تواند زمینه‌ساز همکاری باشد، می‌تواند به گسترش جنگ و درگیری هم کمک کند. کتاب حاضر که نتیجه تحقیقات و مطالعات یک دهه گذشته نویسنده در زمینه هویت و سیاست خارجی است، می‌کوشد تا نشان دهد که نحوه تعریف یک دولت از هویت خود، تأثیر مستقیمی بر عملکرد آن در سیاست خارجی دارد. نویسنده ابتدا به این موضوع مهم می‌پردازد که چگونه یک هویت خاص با به‌کارگیری انواع چهره‌های قدرت تبدیل به قدرت مسلط می‌شود و می‌کوشد آن را تولید کند. اما چالش‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی، بازتولید هویت مسلط را دشوار می‌کنند. لذا هویت دولت به‌مرورزمان تغییر می‌کند و این امر، خود را در سیاست خارجی نشان می‌دهد.

آمبروس بیرس جنک را در دایره المعارف شیطان این گونه توصیف میکند:«محصول فرعی ترفندهای صلح آمیز…»و اضافه میکند:«خاک صلح را با دانه های جنگ تا به اعماق باور کرده اند.» او هیچ چیز دیگر را همچون جنگ نشناخته و با گوشت و پوست خود لمس نکرده بود.پنج سال حضور او در بزرگترین جنگ امریکا به اثر داستانهایی از سربازان وی بینشی عمیق و اعتباری بیشتر از نوشته های دیگرش بخشیده است. بیرس در تک تک داستانهای خود دشمن پیشگی سرنوشت بدخواهی هدفمند رویداها بیهودگی و پوچی افتخار بی ثمری امید ترس حاکم بر شجاعت اندوه و عشق و برادری شکست فلسفه گمراه کنندگی آرمان های انسانی تحریف نام نیک و بی رحمی اطاعت کوکورانه را(همه به عنوان قوانین ذاتی و ابعاد زیانبار دنیای جنگ)با احساس کامل بیان میکند. زبان شیوای بیرس توصیف های درخشان او لز صحنه کارزار و تحلیل روان شناسانه وی از قهرمان داستان خویش در باز آفرینی صحنه هولناک جنگ و همذات پنداری پنین ویژگی های منحصر به فردی برخورددار هستند اما شاید اوج هنر نمایی و توانمدی روان شناسنه اش را بتوان دستیابی به لایه های پنهان ذهن انسان در رویدادی بر پل اول کریک یکی از گمشدگان و چیکامائوگا یافت. اینجا و آنجا در زیر باران سربازی مرده که لباسش به گل آغشته شده و صورتش را با پتویی پوشانده بودند و یا لکه های زرد و گل رس مانند بر آن دیده میشوند.تاثیر نا امید کننده بر چهره های ناامید دیگر حاضر در صحنه می افزود و احساس نگرانی عمومی را به همراه نوعی احساس افسردگی خاص تشدید میکرد این بقایای در هم شکسته بسیار نفرت انگیز بودند و به هیچ وجه قهرمانانه به نظر نمیرسیدند در هیچ کس اثری از احساس وطن پرستانه به چشم نمیخورد کشته شده بر میدان افتخار آری اما میدان افتخار بسیار خیس و نمناک بود این فرق میکرد

اشتباه جز رمان‌های جاسوسی و پلیسی محسوب می‌شود. در این رمان شخصیت‌ها و کنش‌ها، ایجاد رابطه و پیشبرد داستان بسیار خوب مطرح شده است.
این رمان اثری عالی است و با عمق پیامش با تکنیک زیرکانه و استادانه‌اش خواننده را به هیجان می‌کشاند.
داستان در مکزیک اتفاق می‌افتد و لمی کوشن کارآگاه پلیس به‌دنبال همکارش پپر وارد مکزیک می‌شود و از دسیه و علت قتل همکارش و توطئه به منظور سرقت اسنادی که متعلق به دولت امریکا و انگلستان است آگاه می‌شود.
لمی کوشن در موقع بیکاری طبع شاعرپیشه‌ای دارد و دوست دارد از هر کاری سر در بیاورد و…

«در میان گل و لای این باتلاق ها وجود گرسنگی بر من فاش شد… گل و لایی که خچنگ ها در آن می جوشند و انسان هایی که با گوشت خرچنگ ها پرورش یافته اند در آن می لولند… موجوداتی که دوزیستی هستند: آبی و خاکی، نیم انسان و نیم حیوان و از دوران کودکی با آبگوشت خرچنگ، با این شیرپستان گل تغذیه شده اند و برادران شیری خرچنگ ها هستند…» «… آنها از گوشت خرچنگ زندگی می کنند و از این گلی که گوشت شده است گوشت بدن خود و گوشت بدن فرزندانشان را می سازند… آنچه از بدن آنها دفع می شود به گل باز می گردد و این فضولات دوباره خرچنگ می شوند…» چنین است دور تسلسل زندگی و مرگ در حلبی آباد رسیف واقع در ناحیه نوردست برزیل، آنجا که زادگاه ژوزوئه در کاسترو است. آشنایی او با گرسنگی از همین جا آغاز شد و انگیزه یکی از عظیم ترین مبارزات انسانی گردید، مبارزه جهانی علیه گرسنگی، ژوزوئه دوکاسترو در این کتاب داستان ناکامی ها و تلخی ها و رنج ها و سیه روزی های یک قوم گرسنه را بازگو کرده است… قومی که نوبه به نوبه اسیر خشکسالی، استعمار، طغیان رودخانه ها و قربانی انقلاب های نافرجام است.

«من سفر کردم تا این تغییرات بعد از انقلاب را از نزدیک خصوصاً در زندگی زنان کشورهای مختلف ببینم. من با زنان در آشپزخانه‌هایشان نشستم و آنها از زندگی‌شان، از بچه‌هایشان و از مردانشان برایم حرف زدند و من دیدم طرح کلی زندگی‌هامان تقریباً عین هم است. ما زن‌ها چشم‌انداز مشترکی در زندگی داشتیم که با چشم‌انداز مردها متفاوت بود. ما از پایین به مسائل نگاه می‌کردیم و چشم‌اندازمان ساده و پیش‌پا‌افتاده بود، اما امر سیاسی یعنی امر پیش‌پا افتاده…»
«کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم» مجموعه مقالاتی است از اسلاونکا دراکولیچ، روزنامه نگار و نویسندهٔ کروات؛ این روایت‌های گیرا و خواندنی، حاصل تجربه‌های شخصی او و مشاهداتش از زندگی دوستان و آشنایانش در دیگر کشورهای اروپای شرقی تحت حکومت‌های کمونیستی است.
جذابیت اصلی کتاب در این است که دراکولیچ ماهرانه، تحلیل‌هایی تامل برانگیز و انتقادی را با جزئیات زندگی روزمره درهم می‌آمیزد: شگفتی دختربچه‌ای که برای اولین بار یک عروسک خارجی می‌بیند؛ نحوهٔ شستن رخت‌ها در خانه؛ زندگی یک استاد دانشگاه در آپارتمانی تنگ و شلوغ بی‌هیچ حریم خصوصی؛ دیوارهای رنگ و رو رفته و …
دراکولیچ کمونیسم را چیزی فراتر از یک ایدئولوژی یا شکل حکومت می‌بیند، از دید او کمونیسم یک وضعیت ذهنی است که به این راحتی‌ها از ناخودآگاه جمعی کسانی که تحت این حکومت زندگی کرده‌اند زدوده نمی‌شود.
برای مردم دنیای کمونیسم شعار «امر شخصی، سیاسی است» به معنای واقعی کلمه صدق می‌کرد. دراکولیچ که خود در یوگسلاوی بزرگ شده، می‌نویسد: «اینجا از همان اوایل جوانی می‌فهمید که سیاست مفهومی انتزاعی نیست، بلکه نیرویی است عظیم که بر زندگی روزمرهٔ مردم تاثیری تعیین کننده می‌گذارد…. ما برای اینکه بتوانیم ادامه بدهیم، می‌بایست قلمروهایمان را تقسیم می‌کردیم و مرزی بین زندگی خصوصی و حوزهٔ عمومی می کشیدیم. حکومت می‌خواست همه چیز عمومی باشد… اما هرچیز عمومی متعلق به دشمن بود.»
این روایت‌های گاه تراژیک و گاه طنزآمیز بهتر از تحلیل‌های تئوریک، می‌تواند وضعیت سیاسی و ذهنیت‌ افراد در حکومت‌های استبدادی را برای ما به تصویر بکشد.

« در 6 سالی که از ویرایش نخست این کتاب می‌گذرد، برخی دیدگاه‌هایم درباره نظریه شعر و شعر معاصر ایران تغییر کرده است. برهمین اساس به رغم آن‌چه در گذشته می‌پنداشتم، اکنون بر این باورم که مجموعه فرهنگ و ادب معاصر ایران نتوانسته یا نخواسته از مرزهای سنت به‌طور کامل خارج و به قلمرو فرهنگی مدرنیسم وارد شود. »

بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم اثر ماندگار دیگری از نادر ابراهیمی است که در سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد و در ۷۲ سالگی بر اثر بیماری درگذشت. از این داستان‌نویس معاصر ایرانی بیش از نود کتاب به یادگار مانده است که از معروف‌ترین آنها می‌توان به یک عاشقانهٔ آرام، خانه‌ای برای شب، چهل نامهٔ کوتاه به همسرم اشاره کرد.

وی علاوه بر داستان‌نویسی، در زمینه‌های فیلم‌سازی، ترانه‌سرایی، ترجمه و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت کرده‌ و نویسندهٔ یک مجموعهٔ هفت‌جلدی به نام «آتش بدون دود» است که فیلم آن نیز ساخته شده است.

این کتاب با بهره گیری از تجارب سی سالۀ نگارنده که از کارشناسان حوزۀ سیاسی سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است تدوین شده و متن آن پیش از این در چندین دورۀ آموزشی خبر تدریس و با گرفتن بازخورد، نقد و تکمیل شده است. برخلاف دیگر کتاب های تحلیل سیاسی که این بحث را با مفاهیم کلی و نظری مطرح می کنند، یا فقط به معرفی راه های تحلیل اکتفا می کنند، این کتاب به اصلی ترین نیاز مخاطب عام و حتی تخصصی پرداخته است: چگونه می توان از کوتاه ترین و ساده ترین راه با تحلیل سیاسی آشنا شد و اخبار، پدیده ها و تحولات سیاسی روز را عملاً تحلیل کرد؟ با آموختن این روش ها می توان پدیده هایی را که در نگاه اول به راحتی درک نمی شوند، فهم پذیر کرد. مثال های متعدد و سؤالات و تمرین ها بر ارزش آموزشی کتاب افزوده است.

کتاب حاضر مروری است بر ارتباط فرهنگ و سیاست. فرهنگ به صورت برجسته‌ای در تئوری‌های نظریه‌پردازان بزرگی چون مارکس، دورکیم و وبر بروز می‌یابد. اخیراً فرهنگ به سرعت به سیاست نزدیک شده است و مفهوم فرهنگ سیاسی در این توسعه نقش عمده‌ای بازی می‌کند. مخصوصاً با پیدایش مقیاس بزرگی از تحقیقات پیمایشی در زمینه ارزش‌های سیاسی. به منظور بررسی اجمالی این توسعه سریع، این اثر در چهار بخش سامان‌دهی شده که بخش نخست به ارتباط میان دیدگاه‌های فرهنگی و تحلیل‌های سیاسی شامل بحث پیرامون مفاهیم و روش‌های مهم می‌پردازد. در بخش دوم عناصر مرکزی فرهنگ سیاسی مورد بررسی قرار گرفته و در بخش سوم مقاله‌هایی انتقادی از مهم‌ترین موضوعات ارائه شده است. بخش چهارم امکان انجام تحقیقات نوظهور با موضوعاتی از قبیل شادی، محیط زیست‌گرایی، جهانی‌شدن و درگیری‌های فرهنگی را می‌سنجد.