جی. دی. سلینجر (2010-1919) نویسندة معاصر آمریکایی را پیش از هر چیز به عنوان خالق ناطور دشت ‌می‌شناسیم. نام سلینجر چنان با نام هولدن کالفیلد، قهرمان ناطور دشت،‌ گره خورده است که نمی‌توان از هم بازشان شناخت.
اما زندگی سلینجر بُعد دیگری نیز داشت و آن دوری گزیدن سرسختانه‌اش از منتقدان و هواداران بود که گاه به ایجاد شایعه‌ها و درگیـری‌هایی غریب می‌انجامید.
زندگی سلینجر تا واپسین دم در پیوند با آثارش بود و از آنچه نوشته بود و می‌نوشت جدایی نداشت.

درسرزمین قدکوتاهان معیارهای سنجش همیشه بر مدار صفر سفر کرده اندچرا توقف کنم ؟من از عناصر چهارگانه اطاعت می کنم و  کار تدوین نظام نامه ی قلبمکار حکومت محلی کوران نیست…

اگر می خواهید تغییری مثبت در زندگی تان ایجاد کنید، اگر دوست دارید در جمع با آرامش و تسلط صحبت کنید، اگر تمایل دارید جرأت «نه گفتن تان» را بیشتر کنید و اگر می خواهید در مقابل تحقیر، تمسخر یا انتقادهای بی جای دیگران خود را نبازید، بهتر است بدانید که به خودباوری و پرورش اعتماد به نفس نیاز دارید.

می دانم که در این کتاب آنجا که از محامد و مکارم دکتر مصدق سخن خواهم گفت خصمانش را بر خواهد آشفت و آنجا که بر کم آمدها و ضعف های او اشاره خواهد کرد بر محبانش گران خواهد آمد.اما چاره نیست حکایت یکی از حساس ترین مقاطع تاریخ ایران است که حق آن را باید ادا کرد…شیوه ای که مصدق در روزهای آخر دولت خود به کار بست شاهکار سیاسی او بود.شگرد توسل به رفراندوم برای انحلال مجلس تا آن تاریخ سابقه نداشت و سران متنفذ نهضت با آن مخالفت می نمود.دادن رسید با قید تاریخ و ساعت به فرمان عزل و در اعصاب خود دارد.در آن شب 25 مرداد او هوشیارانه و با اعتماد به نفس کامل تحرکات دشمن را زیر نظر داشت.دنبال کردن ریاحی و فرستادن فوری او به ستاد ارتش بود که نقشه کودتای آن شب را به شکست کشانید.در فاصله 25 تا 28 مرداد با آن موج احساسات که بالا گرفته بود و فشاری که یاران نزدیکش بر او وارد می آورند شرط احتیاط را فرو نگذاشت و به تغییر رژیم تن در نداد.گویی مسیر حوادث را از پیش می دانست و نمی خواست گزک به دست کسی بدهد.در ملاقات 27 مرداد با هندرسن ضعف و زبونی از خود نشان نداد و هندرسن را از روحیه خوب و متعادل خویش شگفت زده ساخت…

گل گلدون من – مجموعه ای از ترانه ها ، مصاحبه ها ی پراکنده، گفت و گو ها و… با سیمین غانم در کتاب گل گلدون من جمع آوری شده است.

لیبرالیسم همیشه قماری بوده است بر سر آزادی و بحث علنی، محصول اشتیاقی برای پرواندن تردید در بارة همه چیز به طور خاص، اعتقادی به انتقاد و رقابت شدید، و اعتمادی کلی به نتیجة آن. تاریخ اخیر قطعاً آن اعتماد را آزموده است، اما لیبرالیسم از زمان‌هایی تیره‌تر از این‌ها نیز جان به در برده است، و به نظر من، باز هم بخت با قماری است که لیبرالیسم ما را به آن فرامی‌خواند. تضارب آزادانة افکار متعارض، روش‌های شکاکیت سازمان‌یافته و سامانة رقابت سیاسی دموکراتیک و اقتصادی منابع غنیِ آگاهی، فراوانی و توانمندی بشر است. این‌ها اجزای داستان قدرت آزادی هستند.
لیبرالیسم فقط در طلب حقوقی نیست که محدودیت‌هایی برای دولت وضع کند. حقوق قطعاً بر انطباق مسئولیت‌های فردی و اجتماعی دلالت دارد، و به ‌طوری که در این متن می‌کوشم نشان دهم، لیبرالیسم به همان اندازه که روشی برای آفرینش قدرت است، همان اندازه روشی است برای محدود کردن آن. این درسی است که بلافاصله از انقلاب‌های بزرگ و کلاسیک لیبرال (1688 در انگلستان، 1776 در آمریکا) و همچنین از انقلاب‌های لیبرال متأخر (1989 در اروپای شرقی)‌گرفته شده است.

نخستین درس آن است که اسلامگرایان باید با سایرین کار کنند. آنان باید از این تفکر که می تواندد به تنهایی حکومت کنند، دست بردارند. به علاوه اسلامگرایان باید جاه طلبی های خود را برای به انحصار درآوردن اسلام و این که آنها تنها صدای اسلام هستند را کنار بگذارند. حتی در الجزایر نیز، اسلامگرایان بیش از گذشته در حال رسیدن به این نتیجه هستند که خشونت پاسخ مناسبی نیست.
خشونت باعق تشدید وضعیت امنیتی می شود و چشم انداز اصلاحات مدنظر اسلامگرایان را کمرنگتر خواهد کرد.
تونس: ظهور اسلام لیبرال، مصاحبه راشد الغنوشی با رئیجس اسکوپ، ژانویه 2011 میلادی

کاربرد عرفان در التیام رنجهای روانی از دیرباز مورد توجه روان شناسان و روان پزشکان قرار گرفته است.اولین کسی که به این نکته اشاره کرد«یونگ»روان شناس و روان پزشک برجسته سوییسی بود که اعلام داشت انسان قرن بیستم زیاده از حد عقلایی شده و تکیه افراطی به ضمیر آگاه نموده و نیروهای دیگر انسان از جمله ضمیر ناآگاه دست کم گرفته شده اند.

کتاب حاضر، اثری است که به درک و توجه مخاطب از تاریخ ایران عصر صفوی کمک شایانی می‌کند؛ عصری که منجر به دو قرن انحطاط و فروپاشی متوالی در ایران شد. محققان معاصر در کل، سقوط صفویه را نتیجه طبیعی زوال سیاسی اجتناب‌ناپذیر و فساد گسترده اخلاقی ایران در اواخر دوره صفوی می‌دانند. مؤلف با نگاهی تازه و نو این دیدگاه‌های سنتی را زیر سؤال می‌برد و منابع قدیمی و سنتی را مورد ارزیابی مجدد قرار می‌دهد و با خلق این اثر دریچه تازه‌ای به‌سوی ما برای شناخت سال‌های پایانی عصر صفویه باز می‌کند

توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی نخستین کتاب کامل است که بر پایه زبان شناسی عمومی نوشته شده است و اساس آن تجزیه و تحلیل 11هزار جمله فارسی امروزی است که از کتاب ها، مجلات، رونامه ها و نوشته های مختلف استخراج شده است. این کتاب 9 فصل دارد و در فصل نخست از تعریف زبان، کارکرد زبان، ساختمان و دستور زبان فارسی، توصیف و معایب دستور زبان های موجود و رابطه صورت و معنی گفتگو می کند. در فصل دوم از نظریه زبانی مقوله و میزان بحث می رود، واج شناسی توضیح داده می شود و در برابر اصطلاح های انگلیسی معادل های فارسی گذاشته می شود. در فعل سوم از مفاهیم محوری زنجیری، محور انتخابی، واحد، ساختمان، طبقه، دستگاه، میزان نمود و میزان تحلیل و روابط صوری در واژگان گفتگو می شود. فصل چهارم به ساختمان جمله اختصاص دارد و جمله های زبان فارسی به جمله هسته ای و جمله خوشه ای تقسیم می شود. در فصل پنجم به ساختمان بندی پرداخته می شود، در فصل ششم از ساختمان گروه فعلی گفتگو می شود و از گروه و گروه فعلی تعریفی به دست داده می شود و از طبقه ها و انشعاب های آن بحث می شود. در فصل هفتم از ساختمان گروه اسمی، از عنصرهای ساختمانی، وابسته های پیشرو، طبقه ها و دستگاه های گروه اسمی گفتگو می شود و تعریف هایی به دست داده می شود. فصل هشتم به گروه قیدی اختصاص دارد و به تعریف ساختمانی گروه قیدی و طبقه بندی گروه های آن پرداخته شده است. فصل نهم ویژه ساختمان کلمه است که تعریف ساختمانی کلمه را بیان می کند و عناصر ساختمانی آن را می شناساند.

مردم همواره در حال مذاکره اند. دوستان در مورد این که کجا نهار بخورند، بچه ها در مورد این که کدام برنامه تلویزیونی را تماشا کنند؛ شرکت ها برای خرید مواد و فروش کالاها، وکلا قبل از رفتن به دادگاه برای تنظیم دادخواست؛ پلیس برای آزادی گروگان ها از دست تروریست ها و ملت ها برای باز کردن مرزهایشان به روی تجارت آزاد، با یکدیگر مذاکره می کنند. مذاکره فرایندی نیست که فقط مخصوص دیپلمات های زبردست، فروشندگان ارشد یا وکلای برجسته باشد. مذاکره کاری است که همه مردم، همیشه و در همه جا انجام می دهند؛ اگرچه مذاکره همیشه مثل قراردادهای صلح، پرشور و یا مثل ادغام شرکت های بزرگ نیست. افراد گاهی برای چیزهای مهم مثل یک شغل جدید و گاهی برای کارهای پیش پا افتاده مانند این که چه کسی باید ظرف ها را بشوید مذاکره می کنند. اساسا ساختار و فرایند مذاکره در سطح اشخاص و در سطوح دیپلماتیک و شرکت ها شبیه هم است.
این کتاب حاوی مطالبی درباره ی راهبردها، انواع و فرایند مذاکره آن است و ضمنا به نقش ادراکات و ارتباطات در این فرایند می پردازد. اگرچه تأكید کتاب بر شناخت و اداره ی مذاکرات تجاری است، در سایر انواع مذاکره نیز کاربردی وسیع دارد. از این رو، مطالعه ی آن را نه تنها به دانشجویان و محققان رشته های مدیریت، بازرگانی، علوم سیاسی، حقوق و علوم اجتماعی، بلکه به کلیه ی علاقمندان علوم انسانی و ارتباطات نیز توصیه می کنیم.

این كتاب مجموعه‌ای است از شانزده مقاله كه جنبه‌های گوناگون علم زبان‌شناسی را به زبانی ساده توضیح داده‌اند، به‌طوری كه كتاب می‌تواند دریچه‌ی مناسبی برای آشنایی خوانندگان غیرمتخصص با برخی از جنبه‌های زبان‌شناسی باشد. “رابطه‌ی زبان و خط”، “زبان به عنوان دستگاهی از علائم”، “روان‌شناسی زبان”، “رابطة زبان و تفكر”، “یادگیری و رشد زبان در كودك”، “نسبیت در زبان”، “هم‌معنایی و چندمعنایی در واژه‌های فارسی” و “مقایسه‌ی بعضی از خصوصیات ساختاریِ زبان فارسی و انگلیسی” از جمله مقاله‌های این كتاب هستند.

كشیش پروتستان اهل برلین، یوهان فریدریش زولنر، در مقاله‏ى كه در سال 1783 در مخالفت با “نكاح عرفى” نوشت به سرگشتگى‏هایى اشاره كرد كه “به نام روشن‏نگرى در دل و ذهن مردم به وجود آمده است…”. وى در جایى از نوشته‏اش مفهوم روشن‏نگرى را به چالش كشید و پرسید “به‏راستى روشن‏نگرى چیست”. این پرسش پنهان كه در پانوشت آن مقاله آمده بود، نتایج ثمربخش و ژرفى در تاریخ فلسفه بر جاى نهاد. چراكه بسیارى را بر آن داشت كه پاسخى به این پرسش بدهند. بخش عمده‏اى از مقالات این كتاب همین پاسخ‏ها و بحث‏هایى هستند كه در همان سده‏ى هجدهم، در پى آن‏ها درگرفتند. مقاله‏ى معروف كانت با عنوان “روشن‏نگرى چیست” نیز در پاسخ به همین پرسش نوشته شد: “روشن‏نگرى خروج آدمى‏ست از نابالغىِ به تقصیرِ خویشتنِ خود. و نابالغى، ناتوانى در به كار گرفتن فهم خویش است بدون هدایت دیگرى”. روشنى‏یابى جنبشى است كه به زبان تمثیل مى‏توان آن را به “گناه دومین” آدمى تشبیه كرد. “گناه نخستین” خوردن از میوه‏ى درخت معرفت است و “گناه دومین” آغاز معرفت‏یابىِ آدمى است با در كار آوردنِ عقلِ سنجش‏گرِ خود و دلیرى كردنش در كاربست فهمِ خویشتن، فهم انسان و جهان، آن‏چنان كه در واقع هست و نه آن‏چنان كه سنت انتقادى قرن‏ها به او فراداده است و پیشینیان او پنداشته‏اند. مقاله‏هاى این كتاب در واقع دنباله‏ى منطقىِ مقاله‏هایى است كه در كتاب روشن‏نگرى چیست؟ تعریف‏ها و نظریه‏ها آمده است. در این كتاب نیز بحثى پى گرفته مى‏شود كه دویست و اندى سال پیش آغاز شد و هنوز هم در چارگوشه‏ى جهان ادامه دارد.

کتاب حاضر، یکی از کتاب‌های مجموعه «نظریه‌های مدرن جامعه‌شناسی» است که به تفکرات و دیدگاه‌های «تئودور آدورنو» پرداخته است. این مجموعه می‌کوشد با زبان ساده و بحث‌های جالب برای خواننده ایرانی علاقه‌مندان به علوم انسانی را با جامعه‌شناسی امروز آشنا کند و البته تفکر انتقادی را نیز بیاموزد. مؤلف بیان می‌دارد که از نگاه «آدورنو» گسترش، نفوذ، دخالت سرمایه و تکنولوژی، شرکت‌های بزرگ اقتصادی مانند نفت، پتروشیمی، مؤسسات انرژی و مقاصدی که دنبال کرده‌اند، در حوزه فرهنگی است. شکل‌دهی باورها، بایدونبایدها علائق، استاندارد کردن ذهن انسان‌ها، نفوذ تجارت به داده و ستانده‌های فرهنگی است، به همین دلیل شاهد نفوذ بانک‌ها در سینما، یا صنعت برق در تلویزیون هستیم. مجلات نیز، با وابستگی به سرمایه، در ضرباهنگ فرهنگی خود بر مخاطبان، نقش مهمی به عهده دارند. با صنعت فرهنگ احساسات انسان‌ها را شکل می‌دهند و برمی‌انگیزند. بی‌مایگی و لودگی و فقر فرهنگی چیزی است که نشر می‌دهند. توده‌ها از انسان‌های سرکوب‌شده و تسلیم‌شده، افرادی خنثی و آماده پذیرش هر رویداد، طراحی شده‌اند، جز آنچه باید باشند.

كتاب حاضر، مرور جامعی از مدل‌های نظری، مسائل و پیچیدگی‌های فعالیت‌های فرهنگی و معاصر به‌دست می‌دهد. بنت ابتدا مدل‌های نظری اصلی را مطالعه كرد و كاوهای فرهنگی كنونی را جمع‌بندی می‌كند و این مدل‌ها را در متن محیط‌های زندگی روزمره جای می‌دهد. برای این كار مطالعه منظمی درباره چگونگی تغییر تفكر آكادمیك در زمینه فرهنگ توده‌ای، از تعابیر انتقادی نظریه‌پردازان قدیمی‌تر فرهنگ توده‌ای تا منتقدان رادیكال و پست‌مدرنیست تعابیر فرهنگ توده‌ای و سپس مفهوم چرخش فرهنگی، انجام می‌دهد كه نشان دهد هویت‌های اجتماعی گوناگون چگونه به‌صورت فرهنگی برهنه برساخته می‌شوند. سپس فصل‌هایی با مضامین مشخص در پی می‌آیند كه جنبه‌های خاص فرهنگ مدرن اخیر را در بر می‌گیرند، جنبه‌هایی همچون رسانه‌ها، موسیقی، مد، گردشگری و جنبش‌ها و ایدئولوژی ضد فرهنگی.

بعید است کسی بتواند متفکر انتقادی خوبی باشد بی‌آنکه اهل پرسشگری عمیق باشد. و در میان اهل پرسشگری، کامل‌عیارتر از سقراط بعید است بتوان کسی را تصور کرد. کسی که به‌واقع دلبسته‌ی تفکر انتقادی باشد به پرسشگری نیز علاقه‌مند خواهد بود؛ و طبیعی است که آموختن شیوه‌ی سقراطی آغازگر چنین راهی باشد. برای آموختن از سقراط طبعاً باید مؤلفه‌های شیوه‌ی او را بشناسیم و کاربست آنها را تمرین کنیم. بدون شناخت این مؤلفه‌ها نمی‌توان راهبردهایی را که شالوده‌ی پرسشگری به‌شیوه‌ی سقراطی است عمیقاً درک کرد .شیوه‌ی سقراطی را باید در زمینه‌ی مقتضی ‌قرار داد؛ و در این زمینه‌مندسازی روحیه‌ی پرسشگری به‌شیوه‌ی سقراط مهم‌تر از نحوه‌ی بیان آن است. در این کتاب راهنما مؤلفه‌های پرسشگری سقراطی واکاوی شده و در کنار آن نمونه‌هایی از کاربست این شیوه در مقاطع مختلف آموزشی (از ابتدایی تا متوسطه ) به دست داده شده است