سام سلوُن در سال 1923 در سن‌فرناندوی ترینیداد و توباگو و در خانواده‌ای هندی‌تبار به دنیا آمد. در سال 1950 به بریتانیا مهاجرت کرد و هم‌زمان با کار در سفارت هندوستان، داستان‌ها و نوشته‌های کوتاهی برای مطبوعات انگلیسی نوشت. در همین دوران بود که شاهکارش، رمان لندنی‌های تنها را منتشر کرد (1956) ـــ کتابی که سبب شد بعدها او را «پدر نویسندگان سیاه بریتانیا» بخوانند. لندنی‌های تنها توصیف دقیقی بود از وضعیت زیستی مهاجرانی که در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم از جای‌جای جهان راهی شهرهای اروپایی شده بودند؛ تصویری بی‌بدیل از حال‌وهوای زندگی آنان و از زبان و افکارشان. سلوُن که در ابتدا کتابش را با زبان انگلیسی معیار نوشته بود، پس از تلاشی چندماهه دریافته بود که برای رساندن چندوچون تجربه‌ی مهاجران به زبان دیگری نیاز است، و از این رو اثرش را، هم در گفت‌وگوها و هم در متن روایت، به زبانی ورای انگلیسی معیار بازگرداند: زبانی با نحو شکسته، افعال بی‌زمان و پر از لغات و اصطلاحات عامیانه؛ انگلیسیِ پرنیش‌ونوشِ مهاجران لاتینی و آفریقایی و هندی. حاصل این تلاش، رمانی بود که از تأثیرگذارترین آثار ادبیات مهاجرت شد.
سلوُن در نهایت در راه بازگشت به کشورش در سال 1994، در اثر نارسایی تنفسی در فرودگاه بین‌المللی پیارکو درگذشت. اما کتاب او نه اثری معطوف و محدود به لندن دهه‌ی 1950، که هجویه‌ی ماندگاری بود که شاید امروز، با فراگیری هرچه بیش‌تر بحران مهاجرت، خواندنی‌تر از هر زمانی باشد.

آن‌چه در شامگاه عهد ساسانى بر ایران گذشت، تا حد زیادى از بحران سیاسى در ساختار قدرت این نظام از بدو تأسیس نشئت مى‏گرفت و بازتاب و نتیجه‌ی عملكرد شاهان ساسانى در طول حكومت، به‌ویژه دوران اوج اقتدار آنان، یعنى عصر اصلاحات انوشیروان، بود. نظام مبتنى بر تمركز در دین و سیاست، كه ویژگى اصلى و نمایان دولت ساسانى در قیاس با اسلاف خود محسوب مى‏شد، اگرچه در حفظ مرزها و در نتیجه استقلال سیاسى ایران در میان دشمنان شرقى (هیاطله و تركان) و غربى (رومیان) نقش مهمى داشت، در سقوط و اضمحلال ایشان نیز مهم‏ترین عامل بود. … تشكیل دولت ساسانى، كه خود پاسخى به بحران‏هاى ایجادشده در اواخر عهد اشكانى بود، به‌واسطه‌ی سیاست‌گذارى‏هاى خاص، به ظهور بحران‏هاى جدید در زمینه‏هاى سیاست، اجتماع و مذهب انجامید كه دوره‌ی پادشاهى “قباد” نقطه‌ی اوج آن بود.

کتاب کاغذ زر مجموعه چهارده مقاله ادبی و تاریخی تحقیقی است از غلامحسین‌ یوسفی استاد سرشناس ادب فارسی که بصورت کتابی مستند و خواندنی و خوش‌چاپ در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.«تعدادی از این مقالات قبلا در نشریات و کتابها و مجموعه‌های مختلف بچاپ رسیده بود و اینک بعضی تغییرات و تجدیدنظرها در آنها صورت گرفته،برخی نیز نخستین بارست که طبع و نشر می‌شود.»

کتاب کنونی ویرایش تازه‌ای است از کتاب فرهنگ سیاسی. در این ویرایش تمامی مقاله‌های آن کتاب بازنگری شده و اطلاعات کهنه‌ی آن‌ها، تا آن‌جا که به منابع تازه دسترسی بوده، نوشده و نیز برخی از مقاله‌های آن برداشته یا کوتاه شده و بجای آن‌ها مقاله‌های تازه‌ی بسیار افزوده شده است

جوان کبود رنگی که ترکان به ساحل کشیدند مثل جسدی سه روزه، بدنی خشک و یخ داشت؛ موهای کف آلودش بر شقیقه های فرورفته چسبیده بودند؛ چشم هایش بی حرکت بودند و نشانی از بازتاب شکوه شب ها و آسمان در آن ها نبود؛ لب هایش، که نمک دریا بر آن ها ماسیده بود، بر آرواره های منقبض خشکیده بودند؛ بازوانش بی اراده آویزان بودند؛ و ضخامت سینه اش نمی گذاشت صدای تپش قلب شنیده شود. بزرگان روستا، که ریش های بلندشان صورت مارکو را قلقلک می داند، بر کالبد او خم شدند؛ بعد سر بلند کردند و یک صدا گفتند:

-پناه بر خدا! مردک مثل موش های کثیف و سگ ها سقط شده؛ مرده است. بیایید دوباره به دریا بیاندازیمش که نجاست ها را می شوید، مبادا خاک ما از جسدش لوث شود؛ اما بیوه ی نابکار زیر گریه زد و بعد خندید و گفت:

-نه یک طوفان می تواند مارکو را غرق کند، نه یک گره می تواند او را خفه کند. به ظاهر این طور است اما نمرده، اگر به دریا بیاندازیدش، همان طور که من، زن بیچاره، را گول زد، موج ها را هم شیفته ی خودش می کند تا او را به زادگاهش بازگردانند. بهتر است، چکش و میخ هایی بردارید و او را همان طور که خدایش را به صلیب کشیدند، مصلوب کنید. آن خدا هم این جا به دادش نخواهد رسید. آن وقت می بینید چطور زانوهایش از درد خم شوند و فریاد های عذاب از دهانش بیرون بریزند.

ویروس کرونا عالمگیر شد و عالمی را وادار به تحمل قرنطینه کرد. اسلاوی ژیژک معروفترین فیلسوف زنده دنیا از همین شرایط استفاده کرد و در مورد کرونا و تاثیر آن بر دنیا نوشت. این‌ که چگونه این ویروس ما را به ظاهر از هم دور می‌کند ولی شاید باعث نزدیکی و همدلی مردم دنیا شود. کتاب عالمگیر نه پیچیده است نه فلسفه محض. این کتابچه نشان می‌دهد که چگونه کرونا ویروس دنیا را تکان می‌دهد. به نظر ژیژک دیگر دنیا مثل سابق نخواهد بود.
پشت جلد:
“خطرناک‌ترین فیلسوف در غرب”
آدام‌ کیرش، هفته‌نامۀ نیو ریپابلیک

در دورانی که یک بیماری همه‌‌گیر جهانی، کرۀ خاکی را فرا می‌گیرد، چه کسی بهتر از اسلاوی ژیژک، فیلسوف پر حرارتِ اهل اسلوونی، می‌تواند به شیوه‌ای نفسگیر از مفاهیم عمیق این رخداد پرده بر ‌دارد، از پارادوکس‌های سرگیجه‌آورش حیرت کند، و در ژرفنای پیامدهایش خردورزی نماید؟
در زمانی زندگی می‌کنیم که محبت‌آمیزترین کار ما، دور ماندن از شخص مورد علاقه‌مان است. زمانی که حکومت‌هایی که به کاهش بی‌رحمانۀ هزینه‌های خدماتی و رفاهیِ دولتی معروفند به یکباره می‌توانند میلیارد‌ها دلار را از غیب، حاضر کنند. زمانی که دستمال توالت، حکم کیمیا می‌یابد. و سرانجام زمانی که به قول ژیژک، تنها مانع سقوط به ورطۀ بربریّت جهانی، شکل تازه‌ای از کمونیسم است.
ژیژک با شور و شوق همیشگی‌اش به استفاده از تمثیل‌های موجود در فرهنگ عامّه، صفحات کتابش را با گفتارهایی از کوئنتین تارانتینو، هربرت جورج ولز، هگل و مارکس می‌آراید و تصویری موجز و جذّاب از بحرانی را به دست می‌دهد که همچنان در حال پیشروی است و همۀ ما را فرامی‌گیرد.

تازه‌ترین کتاب اسلاوی ژیژک، جولانگاه افکار متفاوت او در مورد اپیدمی کووید 19 است. کتاب او یک مقدمه، ده فصل و یک ضمیمه دارد:

سرآغاز: مرا لمس مکن! فاصله‌گذاری بدنی.

فصل اول : اکنون همگی در یک قایق نشسته‌ایم نیاز جهان به هم‌پیوستۀ کنونی به نسخه‌ای جدید.

فصل دوم: چرا همیشه خسته‌ایم؟ تفاوت میان دورکاریِ کارگران قراردادیِ خوداستثمارگر و دورکاری مدیران بالارده.

فصل سوم : به سوی طوفانی تمام عیار در اروپا مسئله پناهجویان و پیامدهای منفی کرونا برای اروپا.

فصل چهارم: به برهوت ویروسی خوش آمدید! لزوم بازسازماندهی اقصادی جهان.

فصل پنجم: پنج مرحلۀ تمام اپیدمی‌ها عبور هر بحران، فردی یا اجتماعی، از پنج مرحلۀ انکار، خشم، چانه‌زنی، افسردگی و پذیرش.

فصل ششم: ویروس ایدئولوژی فرصتی برای اندیشیدن در مورد معنا(یا بی‌معنایی) زندگی‌… و سیاست‌های یک بام و دو هوای دولتمردان جهان.

فصل هفتم: آرام باشید و بترسید! آنجا که نباید می‌ترسیم و آنجا که باید نمی-ترسیم.

فصل هشتم: نظارت و مجازات؟ بله لطفاً! کروناویروس، دستاویز خوبی است برای کنترل افراد.

فصل نهم: آیا تقدیر ما، رجعت به بربریّت با چهره‌ای انسانی است؟ اصل بقای سالم‌ترین‌ها، تقاضای داروی انحصاری، بقای برهنه.

فصل دهم: کمونیسم یا بربریّت، به همین سادگی! بر سر یک دوراهی سرنوشت‌ساز: بربریت یا کمونیسم در شکلی نوین.

ضمیمه: دو نامۀ مفید از دوستان

«فلسفه ی پول» در میان آثار زیمل، که جستارنویسی زبردست بود، اثری منحصر به فرد است. با آن که تودرتو و چندرگه و ترکیبی پیچیده و درهم تنیده از رشته هایی چون فلسفه و جامعه شناسی و تاریخ و روانشناسی به نظر می رسد، باید گفت کتاب زیمل در اصل متنی مشخصاً فلسفی است که، به مدد یک روش فلسفی منسجم و مشخص، پیوندی دیالکتیکی میان انبوهی از جزئیات تاریخی و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی برقرار می سازد. او در فلسفه ی پول تحلیل های جامعه شناختی و روانشناختی را برای تبیین و تفسیر فلسفی بحران سوژه ی مدرن به کار می گیرد، بحرانی که در همه ی اجزای زندگی اجتماعی رخنه کرده است. این بحران چیزی نیست جز تلاش فرد برای دستیابی به آزادی و خودآیینی در مواجهه با نیروهای عظیمی چون جامعه و سنت و فرهنگ و تکنولوژی. وقتی عملکرد پول را در وجه تاریخی و فرهنگی اش در نظر بگیریم عملیات های ارزشگذاری و دلالتگری و معنابخشی آن را به عیان می بینیم.
قابلیت پول در تشدید نیروهای متضاد بدان قدرتی ظاهراً نامحدود می دهد تا همزمان تجزیه کند و وحدت بخشد، تا چیزهای کاملا ناهمسان و نامشابه را هم‌ارز گرداند، تا کیفیت را به کمیت تبدیل کند، و از مادی ترین جنبه های حیات مادیت زدایی کند.
زیمل بصیرت های شوپنهاوری و نیچه ای را در تفسیر فلسفی خویش از تطور فرهنگی مسایل مربوط به معنا و ارزش ادغام می کند و بدین سان استراتژی فلسفی ویژه ای طراحی می کند تا پروژه ی هگلی تاریخ فکری و فرهنگی را از نو صورت بندی کند.

مرا آگاهی ده که از چه بندم کنند؟ من آیم به سویش به‎سان تو سواره و آزاد. با سری پر از پوزش که نرم کنم دل سخت را. من آیم خشم شهریار برهانم و کین بزدایم. تو بر چه این فرمان خواهی که دانی بیداد است؟ من آیم نه به بند که با رخش. نه پیاده که بر کجاوه