کتاب عادت های اتمی، اثری نوشته ی جیمز کلیر است که اولین بار در سال 2018 به انتشار رسید. اگر در تغییر عادت هایتان به مانع برخورده اید، مشکل، شما نیستید بلکه «سیستم» شماست. جیمز کلیر، استاد خلاصه کردن موضوعاتی پیچیده در رفتارهایی ساده است؛ رفتارهایی که می توانند به راحتی در زندگی روزانه و کار انجام شوند. او در کتاب عادت های اتمی، از موثق ترین ایده ها در زیست شناسی، روانشناسی و علوم مغز و اعصاب استفاده می کند و راهنمایی ساده و همه فهم برای پایدار ساختن عادت های خوب و از میان برداشتن عادت های بد می سازد. مخاطبین در طول این مسیر، با داستان های الهام بخش و سرگرم کننده ای مواجه می شوند: از قهرمانان المپیک و هنرمندان برجسته گرفته تا رهبران تجاری و پزشکانی که زندگی انسان ها را نجات می دهند.

“من به روایت من” اثری است به قلم “نیما قربانی” که در آن خودشناسی را در ارتباط میان مفاهیم فلسفی، روانکاوی و روان درمانی و همچنین زندگی روزمره مورد بررسی دقیق و عمیق قرار می دهد. خودشناسی به عنوان مفهومی که در جوامع و فرهنگ های گوناگون، از کلیدهای اصلی شکوفایی و خوشبختی نوع بشر به حساب آمده، همواره جای خود را در متون مذهبی، فلسفی و علمی پیدا کرده است. قدیمی ترین کتب دینی و نوشته های معنوی، به طور برجسته ای بر اهمیت شناخت خویشتن تاکید ورزیده اند. حتی به این مساله به عنوان یک دانش مهم، که پاک کننده ی روح و نفس بوده، نگاه شده است.
“نیما قربانی” در این کتاب، معنا و ارزش خودشناسی، خودمختاری، ماهیت ناهشیاری، بهوشیاری، خودشناسی انسجامی، انواع وجدان و عمل را مورد واکاوی قرار داده است. از دیدگاه نویسنده “من به روایت من”، نوعی رویارویی شخصی با خود می باشد. این رویارویی در زمینه های مختلفی که گاه لذت بخش و گاه دردناک است اتفاق می افتد و آدمی با تجربه، آزمون و خطا و ارزیابی های متعدد، در خویشتن خویش تامل ورزیده و به درونیاتش پی می برد. در فرایند رویارویی با خود، چراها، چگونگی ها و آیاهای زندگی نیز جلوه گر می شوند و گاهی پاسخی برای برخی از آن ها نیز پیدا می شود.
حاصل خودشناسی، معمولا قابل درک و شناخته شده است اما فرآیند آن اکثرا مورد نادیده انگاری واقع می شود؛ “من به روایت من”، به قلم “نیما قربانی”، بیشتر از اینکه حاصل خودشناسی را زیر ذره بین ببرد، فرآیند آن را مورد بررسی قرار می دهد و آن را به شیوه ای باریک بینانه تجزیه و تحلیل می کند.

کتاب هذیان های ذهن یک قربانی اثر سال بلو، داستان مردی است که در حال کنار آمدن با خود گذشته، حال و آینده اش است. در واقع این داستان یک جور خود حسابگری است. قدرت داستان در توانایی ثبت آشفتگی های درونی این مرد است. او اعتماد به نفس ندارد اما در این فقدان اعتماد به نفس او، شاهد انسانی هستیم که بسیار برای مخاطب زنده است.
او در شهر نیویورک تنهاست چرا که همسرش برای کمک به اسباب کشی مادرش، نزد او رفته. تابستان است و هوا داغ و شهر از گرما به جلز و ولز افتاده. مرد که به شدت به همسرش وابسته است، اکنون دلش برای او تنگ شده. همسر برادرش به او زنگ زده ونیاز به کمک دارد. برادر او برای کار به تگزاس رفته و کوچکترین برادرزاده اش به شدت مریض شده است. در این بین به طور تصادفی با شخصی رو به رو می شود که سال های دور با او آشنا بوده و اکنون ادعا می کند که بخاطر او کارش را از دست داده و بنابراین بسیار از او طلبکار است. حالا برایش سوال پیش می آید که چقدر در برابر برادرش مسئول است؟ چگونه یک شخص باید نیازهای خود، خانواده ای که به او احتیاج دارند و نیاز های دوستانش را اولویت بندی کند. این سوال ها علاوه بر ذهن او، ذهن خواننده را نیز درگیر کرده و تنها تفاوت این است که خواننده از بیرون به ماجرا نگاه می کند. این داستان آنچه در سر این مرد می گذرد را نشان می دهد و حقا که بسیار خوب این کار را انجام می دهد.
حالا قربانی اصلی قصه کیست؟ این سوالی است که خواننده باید خوب به آن بیاندیشد.
کتاب، تابستان داغ نیویورک، زندگی یک مرد یهودی معمولی در شهری پس از جنگ و هر آنچه گفت و شنود می شود را به خوبی وصف کرده و اوضاع این افراد در آن سال ها را بسیار واضح نشان می دهد

کاوشی برانگیزاننده و جذاب از سرگردانی ، گم شدن و استفاده ازناشناخته ها. کتابی دیگر از نویسنده کتاب “خاطرات عدم وجود من”
کتاب نقشه هایی برای گم شدن نوشته ی ربکا سولنیت که به عنوان مجموعه ای از یادداشت و مقاله های زندگی نامه ای نوشته شده است ، از لحظات و روابط آرمانی زندگی ربکا سلنیت برای کشف مسائلی چون عدم اطمینان ، اعتماد ، از دست دادن ، حافظه ، میل و مکان استفاده می کند. سولنیت به داستانهایی که ما در آنها در دنیا می گردیم و مکان ها را می پیماییم، از بیابان گرفته تا شهرها ، تا خود را بیابیم و یا خود را گم کنیم بسیار علاقه مند است. یادداشت های سولنیتدر حالی که عمیقا شخصی است ، به داستان های بزرگتری پیوند زده می شود، از روایت های اسارت در اوایل تاریخ آمریکا گرفته تا استفاده از رنگ آبی در نقاشی رنسانس و همین طور اشاره به برخورد با لاک پشت ها ، راهبان ، پانک راکرها ، کوه ها ، صحراها و حتی فیلم سرگیجه . نتیجه ی همه ی این ها یک سفر متمایز ، جذاب و کشف کننده است. کشف مدرن و کلاسیک سولینت در فلسفه ، تاریخ ، هنر و متافیزیک. در این کتاب که کاوشی در مورد از دست دادن ، گم شدن و گم کردن است ، ربکا سولنیت چالش های زندگی همراه با عدم اطمینان را بررسی می کند.کتاب نقشه هایی برای گم شدن ، موضوعاتی مانند انتخاب، حافظه ، نقشه برداری ، فیلم های هیچکاک و نقاشی رنسانس را در بر می گیرد. این کتاب که به زیبایی نوشته شده است ترکیبی از خاطرات ، تاریخ و فلسفه است و نور جدیدی بر روش زندگی ما می اندازد.

بی‌جهت نیست که هگل در پی‌ریزی فلسفه‌ی تاریخ‌اش مدام به نمایشنامه‌های شاعران و تراژدی‌نویسان یونان باستان رجوع می‌کرد. نمایشنامه‌های سوفوکل، اوریپید، آیسخلوس و … علاوه بر عظمت هنری و سبک‌پردازی‌های بی‌نظیرشان، همواره به مثال نظریه‌هایی سترگ در باب فلسفه، الهیات، سیاست، جامعه‌شناسی و … بحث و نظر فراوانی برمی‌انگیزند. کتاب «زنان فریادخواه» اثر تراژدی‌نویس بزرگ یونانی، اوریپید، روایت زنانی‌ست که به خونخواهی و دادخواهی آمده‌اند تا صدای‌شان را به گوش مردم بی‌خبر و حیران و حاکمان جبار برسانند. فرزندان این زنان که همگی از فرماندهان و سربازان سپاه آرگوس بوده‌اند، در حمله به شهر تبای کشته شده‌ و مردمان تبای اجساد آن‌ها را روی زمین رها کرده و به خاک نسپرده‌اند، عملی که خلاف سنت‌های الهی و اخلاقی‌ست. زنان فریادخواه از همین رو به آتن رو کرده‌اند تا قانون‌مداری و مردم‌سالاری آتن و آتنیان به دادشان برسد. اوریپید در این نمایشنامه به شکل عجیب و یگانه‌ای در نیمه‌ی هزاره‌ی پیش از میلاد، 25 سده پیش ازآن‌که چنین صدایی در اذهان مردم جهان وجود داشته باشد، با در صدر قرار دادن زنان در یک جنبش اعتراضی، ایده‌هایی را در جامعه‌شناسی و فلسفه‌ی سیاسی مطرح می‌کند که به طور شگفت‌انگیزی با مسائل مدرنیته هم‌خوانی دارند. نمایشنامه‌ی زنان فریادخواه در منتهای یک اثر هنری درجه یک، می‌تواند منبعی پیرامون مسائل حقوقی زنان، دموکراسی، حق اعتراض و الزامات قانونی مربوط به عقاید و ادیان و … باشد و همین‌ها الزام خواندنش را برای ما بیشر و بیشتر می‌کند.