مؤلف کتاب، پیش گفتار خویش را با این عبارت معروف آشیل (نمایشنامه نویس نامدار یونانی) شروع می کند: «هیچ انسانی را شادکام نخوانید، مگر در آن هنگام که مرگ او فرا رسیده است».

این جمله آشیل در سایر بخش های کتاب نیز تکرار شده است (صفحه های 80 ، 252 و 288) آن گاه نظر اپیکور را می آورد که «مرگ هیچ است» و سپس به نقل از ویتگنشتاین می نویسد: «مرگ هیچ رویدادی در زندگی نیست و دوام نمی آورد». آنگاه از «وودی آلِن» این عبارت را می آورد که «از مرگ نمی ترسم و تنها نمی خواهم هنگامی که مرگ رخ می دهد، آن جا باشم»

در ادامه پیش گفتار، مرگ راهی به سوی شادی ترسیم می شود: «مرگ ممکن است موضوعی خوفناک باشد، اما مجاورت و اندیشه های متقابل درباره مرگ، راهی است به سوی ایجاد شادی و خوش خلقی به جای غم و زندگی متعالی و دوستی های پایدار».

بخش عمده فلسفه فرانسه در قرن بیستم را میتوان تلاش برای کسب آزادی دانست. محرک این تلاش جایگاه انسان در جهان به عنوان یک فرد و یک موجود اجتماعی است. این تلاشی منحصر به فرد بود زیرا در بستری آشفته و در شرایطی شکل گرفت که تحولات علمی و فنی هم به سعادت بشر کمک و هم آن را تهدید می کردند. مطالعه حاضر بر خلاف اکثر بررسی ها در عصر ما پیوستگی میان لایه های گوناگون اندیشه فلسفی فرانسه در قرن بیستم را که تاکنون نادیده گرفته شده است برجسته میکند و نیز ناپیوستگی میان آنها را به یاد ما می آورد. امید است که با شرح منسجم تر وضعیت این دوره پرنشاط فکری، درک بهتری از فلاسفه مدرن فرانسه به دست داده شود. اغلب چنین است که در نگارش تاریخ مفصل اندیشه های فلسفی، تحلیل گسترده استدلالها فدای کلی گویی میشود به گونه ای که خواننده از فهم تفاوت های موجود در استدلالهای مطرح شده در نظریه های فلسفی عاجز میماند با توجه به این سابقه در این کتاب اندیشه های فلسفی فرانسه در قرن بیستم با دیدی انتقادی و به صح منسجم با هدف دستیابی به نوعی توازن به شیوه ای متفاوت ارائه میشود.

چه چیزی به زندگی شما معنا می‌دهد؟ فرهنگ امروزی ما را به‌دنبال ثروت، قدرت یا حتی منزلت می‌فرستد. اما اگر این باورهای نادرست نیاز واقعی ما را به داشتن هدف برآورده نكردند، به كدام سمت‌و‌سو می‌رویم؟ نظر جیمز هالیس این است كه داستان‌ها و باورهای قدیمی كه زمانی ما را تعریف می‌كردند از دور خارج شده‌ و رنگ باخته‌اند، حالا باید به جهت‌یاب درونی‌مان متوسل شویم، به همان رهنمون‌های روانی كه كمك می‌كنند مسیرمان را از میان شاهراه پیچیده‌ی انتخاب‌ها پیدا كنیم. «زندگی معنا» كاوشی عمیق درباره‌ی ماهیت معناست و اینكه چگونه می‌توانیم با انتخاب‌هایمان به‌سمت آن حركت كنیم یا از آن دور شویم. هالیس با بررسی اسطوره‌ها، آثار ادبی، شخصیت‌های تاریخی و خرد نهفته در لایه‌های زیرین روانشناسی، بینش‌هایی نافذ را برای یافتن هدف در اختیارمان می‌گذارد. در این كتاب می‌خوانیم كه چطور ذهن داستان‌جوی ما از تجربه‌های اولیه‌ی خود معنای زندگی را شكل می‌دهد؛ چرا داستان‌های اولیه شكست می‌خورند وقتی قدم در مسیر رشد خود می‌گذاریم؛ چطور می‌توانیم به پیشگویی درونی رؤیاهایمان نزدیك شویم؛ چطور اشباحی را از میان برداریم كه خاطرات ما را شكار و روانمان را تسخیر می‌كنند و چطور در این قالب فانی زندگیِ كاملی داشته باشیم. در «زندگی معنا» بنا داریم راه‌های ورود به معنا را بررسی كنیم. هالیس در این كتاب باارزش‌ترین پرسش‌ها را مطرح كرده و از تاملات خود می‌گوید تا شجاعت، پشتكار و الهامی را بیابیم كه برای سفر اودیسه‌وار خود نیاز داریم.

شان کارول که قبلا به خاطر نوشته‌های ظریف و شفاف خود در مورد چالش‌برانگیزترین مفاهیم فیزیک مدرن در سطح بین‌المللی مورد تحسین قرار گرفته است، به عنوان یکی از بزرگترین متفکران انسان‌گرای نسل خود ظاهر می‌شود زیرا او عقل خارق‌العاده خود را نه تنها در مورد بوزون‌ها و ابعاد اضافی هیگز، بلکه اکنون نیز به کار می‌گیرد. همچنین در مورد عمیق ترین سوالات شخصی ما: ما کجا هستیم؟ ما که هستیم؟ آیا عواطف، باورها، و امیدها و رویاهای ما در نهایت بی معنی هستند؟ آیا هدف و معنای انسان در یک جهان بینی علمی می گنجد؟
در فصل‌های کوتاه پر از حکایت‌های تاریخی جذاب، حاشیه‌های شخصی، و توضیح دقیق، خوانندگان تفاوت بین نحوه عملکرد جهان در سطح کوانتومی، سطح کیهانی و سطح انسانی – و سپس نحوه اتصال هر یک به دیگری را می‌آموزند. ارائه کارول از اصولی که انقلاب علمی را از داروین و انیشتین به منشأ حیات، آگاهی و جهان هدایت کرده است، به طرز خیره کننده ای منحصر به فرد است.
کارول نشان می دهد که چگونه بهمنی از اکتشافات در چند صد سال گذشته جهان ما را تغییر داده است و آنچه واقعا برای ما اهمیت دارد. زندگی‌های ما بی‌کران مکان و زمان مانند هرگز کوتوله شده است، اما آنها با ظرفیت ما در درک آن و معنا بخشیدن به آن رستگار شده‌اند.
«تصویر بزرگ» یک جهان بینی علمی بی سابقه است، یک تور دو نیرو که در قفسه ها در کنار آثار استیون هاوکینگ، کارل سیگان، دنیل دنت و ای. او. ویلسون برای سال های آینده خواهد نشست.

اسلاو نام یکی از بزرگترین جمعیت های زبانی است که امروزه در منطقه وسیعی از آسیای میانه تا سیبری و اروپای مرکزی پراکنده هستند اما امروزه مراکز تجمع این اقوام را میتوان عمدتا در اروپای شرقی و منطقه بالکان دانست. اقوام اسلاو بیش از آن که به واسطه نژاد و یا خون به عنوان یک مجموعه در نظر گرفته شوند به واسطه اشتراکات فرهنگی و زبانی مجموعه ای را شکل میدهند که در عین تفاوت های آشکار اشتراکاتی بس روشن و محکم دارند کتاب اساطیر و افسانه های اسلاوی، تلاشی برای آشنایی خوانندگان با جهان شناسی و مفاهیم مشترک بین اقوام اسلاو است؛ اعم از اسلاوهای شرقی غربی شمالی و جنوبی سپس آشنایی با افسانه ها، قهرمانان و موجودات ماورالطبیعه در افکار و اعتقادات آنان که ریشه در باورهای کهن دارند با توجه به ماهیت این اساطیر که فاقد مجموعه ای منظم و منسجم از اعتقادات و باورها هستند با استفاده از منابع اصلی و کهن و همچنین پژوهش های جدید و استفاده از روایات موجود در فرهنگ عامه اثر حاضر تدوین شده است.

از زمان ظهور کتاب Animal Liberation ، کتابها و ایده های « پیتر سینگر » باعث ایجاد اختلال در رضایت خاطر ما شده است. اکنون او توجه ما را به جنبش جدیدی به چالش می کشد که در آن ایده های شخصی وی نقشی اساسی ایفا کرده است: کتاب « دیگر دوستی موثر» بر این ایده ساده اما عمیقا ناراحت کننده بنا شده است که داشتن یک زندگی کاملا اخلاقی شامل انجام “بهترین کارهایی که می توانید انجام دهید” است.
چنین زندگی مستلزم داشتن یک دیدگاه کاملا غیر عاطفی در مورد خیرخواهانه است: برای اینکه یک دریافت کننده شایسته حمایت ما باشد ، یک سازمان باید بتواند نشان دهد که با پول یا زمان ما بیشتر از سایر گزینه هایی که پیش روی ماست ، سود خوبی خواهد برد. سینگر ما را با مجموعه ای از افراد قابل توجه آشنا می کند که زندگی خود را مطابق با این ایده ها تغییر ساختار می دهند و نشان می دهد که چگونه ، به طور متناقضی ، زندگی نوع دوستانه زندگی اغلب منجر به تحقق فردی بیشتر از زندگی برای خود می شود.
انجام بهترین کارها ، چالش هایی را ایجاد می کند که سینگر در نیویورک تایمز و واشنگتن پست برای کسانی که به هنر کمک می کنند و همچنین موسسات خیریه متمرکز بر کمک به همشهریانمان ، به جای کسانی که ما می توانیم بیشترین کارها را انجام دهیم ، در این زمینه انجام داده است. نوع دوستی ها در حال گسترش دانش ما درمورد امکانات زندگی کمتر خودخواهانه و اجازه دادن به عقل ، به جای احساسات ، برای تعیین نحوه زندگی ما هستند. انجام بهترین کارها امید جدیدی برای توانایی ما در مقابله با فوری ترین مشکلات جهان است. کتاب « دیگر دوستی موثر » توسط انتشارات « نشر نی » به چاپ رسیده است.

«تفسیر معاصرانه‌ قرآن» که پیش‌از‌این جلد اول و دوم آن با تفسیر سوره‌های فاتحه‌الکتاب، بقره، آل‌عمران، نساء، مائده و انعام انتشار یافته بود، در جلد سوم تفسیر سوره‌های اعراف، انفال، توبه و یونس را در بر گرفته ‌است و درمجموع این کتاب با انتشار پنج جلد دیگر، شامل هشت جلد تفسیر و یک جلد نیز به نام جستارهای پیوست منتشر خواهد شد. تفسیر معاصرانه‌ قرآن حاصل پژوهش سترگ جمعی از اسلام‌شناسان و قرآن‌پژوهان است که زیر نظر پروفسور سیدحسین نصر مجموعه‌ای را فراهم کرده‌اند که علاوه بر ترجمه‌ تازه‌ای از آیات قرآن، تفسیر آیه به آیه‌ را براساس جمیع سنن تفسیری ازجمله حکمی، معنوی، کلامی و فقهی به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند که بدون شک پیش‌ازاین نمونه‌ای در تاریخ تفاسیر قرآنی، آن هم به این جامعیت، نداشته است. در ابتدای جلد سوم، مترجم فارسی کتاب پیشگفتاری مفصل را در بحث پیرامون سنت، معرفت‌شناسی، انسان‌شناسی، جهان‌شناسی، مابعدالطبیعه، خیانت خواسته یا ناخواسته، جهان‌شمولی وحی و تفسیر معاصرانه مرقوم کرده که خواندن آن پیش از ورود به مباحث کتاب بسیار کمک‌کننده خواهد بود.

تفسیر معاصرانه‌ قرآن کتابی‌ است که نویسندگانش با جدیت تمام قدسیت این کتاب مقدس را با ایمان به معصومیت آن پذیرفته و درنظر داشته‌اند و سپس تفسیری را نوشته‌اند که وضعیت انسان امروز در جهان مدرن و مسائل و پرسش‌های او، با فهم اهمیت این موضوع در این تفاسیر دیده شده است.

رویکرد قابلیت‌های نوآورانه و ایده‌پردازانه با به‌کارگیری توانایی‌های ناشی از شاخص‌های فناوری با ایجاد اتاق فکر و استفاده از مفاهیم جدید، می‌تواند فرایند تولید کتاب ها و خدمات را با توجه به ظرفیت‌ها و مزیت‌های موجود در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی کشور با هدف خلق بازار در استراتژی اقیانوس آبی رونق بخشد. این رویکرد قادر است بهره‌گیری از عوامل تأثیرگذار را در عصر تلفیق برای توسعه فناوری، رقابت در نوآوری، سرمایه‌گذاری، تولید، صادرات و ایجاد بازار جدید به‌کار بندد تا نتایج آنها نقشه راه موفقیت سازمان‌های مناطق و بنگاه‌های اقتصادی شود.

در این کتاب سعی شده با بررسی سیر تحولات این مناطق در جهان و ایران حلقه مفقوده میان مناطق آزاد ویژه اقتصادی و دانشگاه‌ها را ازطریق طرح مسائل مربوط به راهبردها و مدل‌های کارآفرینی و کسب‌وکار، نوآوری، پنجره واحد، مدیریت هولوگرافیک، مدیریت استعداد، مدیریت دانش، خوشه‌های صنعتی، بازار سرمایه و غیره مطرح کند تا با استفاده‌کردن از همه این عوامل منابع موردنیاز برای توسعه مناطق آزاد و ویژه اقتصادی فراهم شود.

کتاب حاضر حاوی بحثی در باب موانع تاریخی و ساختاری توسعه سیاسی در ایران است. ساختار قدرت سیاسی، شکاف‌ها و چندپارگی‌های اجتماعی و فرهنگی در ایران به‌عنوان موانع اصلی توسعه معرفی و تحلیل شده‌اند. به بیان دیگر، استدلال اصلی این است که تکوین ساخت دولت مطلقه همراه با گسترش چندپارگی‌های اجتماعی و فرهنگی و تداوم و تقویت فرهنگ پدرسالارانه موانع اصلی توسعه سیاسی در ایران بوده‌اند.

امپریالیسم عبارت است از سیاست، رویه یا حمایت دولتی از گسترش قدرت و سلطه، به‌ویژه ازطریق تصاحب مستقیم سرزمینی یا ازطریق به دست‌آوردن کنترل سیاسی و اقتصادی بر مناطق دیگر، اغلب ازطریق به‌کارگیری قدرت سخت (قدرت اقتصادی و نظامی)؛ بلکه قدرت نرم (قدرت فرهنگی و دیپلماتیک). درحالی‌که امپریالیسم با مفاهیم استعمار و امپراتوری مرتبط است، مفهومی متمایز نیز هست که می‌تواند برای سایر اشکال گسترش و بسیاری از اشکال حکومت اعمال شود. اصطلاح «امپریالیسم» اغلب با «استعمار» ترکیب می‌شود. با این حال، بسیاری از محققان استدلال کرده‌اند که هریک تعریف متمایز خود را دارند. امپریالیسم و استعمار به‌منظور توصیف برتری، تسلط و نفوذ درک‌شده بر یک فرد یا گروهی از مردم استفاده شده است. رابرت یانگ می‌نویسد درحالی‌که امپریالیسم از مرکز عمل می‌کند، یک سیاست دولتی است و به دلایل ایدئولوژیک و همچنین مالی توسعه می‌یابد، اما صرفاً توسعه برای شهرک‌سازی یا مقاصد تجاری است. بااین‌حال، استعمار همچنان شامل تهاجم است. استعمار در استفاده مدرن همچنین متضمن درجه‌ای از جدایی جغرافیایی بین مستعمره و قدرت امپراتوری است؛ به‌ویژه، ادوارد سعید بین امپریالیسم و استعمار با بیان این جمله تمایز قائل می‌شود: امپریالیسم شامل عمل، تئوری و نگرش‌های یک مرکز شهری مسلط حاکم بر سرزمینی دوردست» است، درحالی‌که استعمار به استقرار شهرک‌ها در قلمروی دوردست اشاره دارد.

ناپلئون، بیل گیت، جورج دابلیو بوش، اسامه بن‌لادن. رهبران و مفهوم رهبری موضوعی کهن اما همچنان داغ است. رهبری چیست؟ چگونه کسی رهبر می‌شود. آیا به‌واقع به رهبر نیاز داریم؟ کیث گرینت در این کتاب پاسخ‌هایی جذاب به این پرسش‌ها می‌دهد و خوانندگان را وامی‌دارد در مفروضاتشان از رهبری تجدیدنظر کنند. گرینت استدلال می‌کند که رهبری مفهومی لغزنده است و به همین دلیل است که انبوه کتاب‌های مربوط به رهبری علی‌رغم جنجالی که به‌پا می‌کنند پاسخی درخور به پرسش‌های فوق نداده‌اند. اما پرسش‌های مهمی در اینجا مطرحند که آشکار می‌کنند چرا مفهوم رهبری دربرابر تعریف‌شدن مقاومت می‌کند. کیث گرینت به چگونگی تحول مفهوم رهبری در جوامع کهن پرداخته، نگاهی به تعریف افلاطون، سون سو، ماکیاولی و دیگران می‌اندازد و نشان می‌دهد چگونه نیروهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی باعث تضعیف برخی شیوه‌های رهبری می‌شوند.

نامه‌های مارکس و انگلس درمجموع منبع پرباری هستند برای آشنایی با فعالیت‌های تئوریک و عملی آن‌ها. مکاتبات این دو اندیشمند، از یک طرف منعکس‌کننده روند تکامل نظریاتشان در سه زمینه دیالکتیک و ماتریالیسم تاریخی، اقتصاد سیاسی و تئوری کمونیسم علمی می‌باشد و از دیگر سو اطلاعاتی مهم و ارزشمند از فعالیت عملی آن‌ها در زمینه‌های مختلف به‌دست می‌دهد؛ ازجمله نقششان در پایه‌گذاری، سازماندهی و رهبری اتحادیه کمونیست‌ها، بین‌الملل اول کارگران و سایر سازمان‌های پرولتری و جنبش‌های کارگری اروپا.

این مکاتبات نه‌تنها نشان می‌دهند که آثار این دو اندیشمند چگونه شکل گرفته‌اند؛ بلکه در عین حال منعکس‌کننده روابط شخصی آنها با افراد خانواده، دوستان و دشمنانشان نیز می‌باشند. محتوای این نامه‌ها از یک طرف بیانگر آزار و اذیت‌های پلیسی و از طرف دیگر حاوی نکاتی تکان‌دهنده از محرومیت‌های مادی و تنگدستی آزاردهنده خانواده مارکس در لندن است.

فقر مستمر معیشت، فشارهای بی‌وقفه طلبکاران، مرگ فرزندان و مهم‌تر از همه بیماری‌ای که گریبانگیر مارکس شده بود، همه و همه زندگی را برای این خانواده مهاجر در لندن دشوار و حتی تحمل‌ناپذیر کرده بود. در چنین شرایط دشواری کمک‌ها و ازخودگذشتگی‌های انگلس بی‌اندازه در تسهیل معیشت و زندگی مارکس و خانواده‌اش مؤثر بوده است. با جرئت می‌توان گفت که بدون کمک‌های انگلس، هرگز مارکس قادر نبود به مطالعات و خلق آثار ارزشمندش ادامه دهد.

«در اعماق سرزمین چین، ماندارینی زندگی می‌کند که بسی ثروتمندتر و توانگرتر از هر پادشاهی است که در افسانه یا در واقعیت تاریخی از آن صحبت شده. تو هیچ‌چیز درباره این مرد بسی توانگر نمی‌دانی، نه اسمش را می‌دانی و نه کنیه‌اش را؛ نه چهره‌اش را دیده‌ای و نه آگاهی از جامه ابریشمی زربفتی که به تن دارد. برای آنکه تو وارث ثروت بیکران و نامحدود او شوی، کافی است زنگی را که کنارت روی کتاب است به صدا درآوری…»

داستان ماندارین درواقع مانیفست فلسفی اسا د کی‌روش است. این داستان از نقد جامعه پرتغال فراتر می‌رود؛ اسا د کی‌روش درواقع با ماندارین انسان را دربرابر پارادوکس همیشگی قرار می‌دهد؛ قدرت و ثروت و شهوت.

کتاب 1984 که در سال 1948 به رشته تحریر درآمد، پیشگویی دلهره‌آور جورج اورول درباره آینده است. درحالی‌که اکنون مدت‌ها از سال 1984 می‌گذرد، تصویر پادآرمان شهری او از حکومتی که برای کنترل شهروندانش دست به هر کاری می‌زند، بیشتر از هر زمان دیگری زنده و پویاست. وینستون اسمیت، مجبور به اطاعت از قوانین حزب می‌شود و به‌منظور برآورده‌ساختن دستورات وزارت حقیقت، تاریخ را بازنویسی می‌کند. وینستون با هر دروغی که می‌نویسد، بیشتر و بیشتر از حزب متنفر می‌شود؛ حزبی که تنها هدفش کسب قدرت بیشتر است و آن‌هایی که جرئت ارتکاب جرائم فکری را به خود داده‌اند، تحت تعقیب قرار می‌دهد؛ اما زمانی که وینستون شروع به فکرکردن درباره محیط پیرامونش می‌کند، درمی‌یابد که «برادر بزرگ» همیشه درحال نظاره است… رمان 1984، تصویری خیره‌کننده و به یاد ماندنی از دنیا ارائه می‌دهد و رمانی آنچنان قدرتمند است که مخاطب را وادار به پذیرش و باورکردن تمامی اتفاقات داستان می‌کند. هیچ‌کس نمی‌تواند تأثیرگذاری این رمان بر تخیل نسل‌های متمادی کتاب دوستان را انکار کند. این اثر، میراثی است که با گذشت زمان، فقط بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود.

از دوره قبل از دودمان که در آن گروهی از فرمانروایان تثبیت‌شده برای دفاع از موقعیت خود، فضایل را نابود می‌کنند تا سلسله پنجم؛ جایی که فرعون از مرخصی طولانی‌مدت بازمی‌گردد و متوجه می‌شود که فقط سگش وفادار مانده است و تا قرن بیستم، جایی که یک مومیایی از سلسله هجدهم با خشم از خواب بیدار می‌شود تا یک نجیب‌زاده مدرن مصری را به‌خاطر غرورش سرزنش کند، حقایق بی‌انتهایی درطول هزاران سال هدایت شده‌اند. این حقایق با احضار قدرت و رمز و راز یک تمدن افسانه‌ای، هنر نمایشی را به نمایش می‌گذارند که «نجیب محفوظ» را در زمره معتبرترین نویسندگان ادبیات جهان قرار داده است.

پیرمرد و دریا را شاهکار همینگ وی می‌دانند. یک رمان کوتاه. کمی بلندتر از داستان کوتاه.

داستان ماهیگیر پیری که چند وقت است هیچ صیدی نکرده است. والدین پسرکی که کمک‌دستش است پسرک را از همراهی او نهی می‌کنند و پیرمرد یک‌تنه به دریا می‌زند. پس از چند روز سرگردانی ناگاه یک نیزه ماهی بزرگ، خیلی هم بزرگ قلاب را می‌گیرد…

نکته‌ جالب پیرمرد و دریا این است که با آنکه داستان ساده‌ای دارد سال‌هاست محمل مناقشه منتقدان بوده است و هرکدام تفسیر خود از این داستان را دارند.

خود همینگ وی درباره این کتاب می‌گوید: «شما هیچ کتاب خوبی پیدا نمی‌کنید که نویسنده‌اش پیشاپیش و با تصمیم قبلی نماد یا نمادهایی در آن وارد کرده باشد… من کوشش کردم در داستانم یک پیرمرد واقعی، یک پسربچه‌ واقعی، یک دریای واقعی، یک ماهی واقعی و یک کوسه‌ماهی واقعی خلق نمایم؛ و تمام این‌ها آنقدر خوب و حقیقی از کار درآمدند که حالا هریک می‌توانند به معنی چیزهای مختلفی باشند.»

قصد این کتاب فقط بررسی جنبه یی از کارهای آل احمد است؛ یعنی داستان‌نویسی‌اش و آن هم فقط دادن تصویری از آل احمدِ داستان کوتاه‌نویس ازطریق ارائه گزیده‌ای از داستان‌های کوتاهش و نقد آنها و مروری هم بر بعضی رمان‌هاش و داستان‌های کوتاهی که ارج این چند داستان گزیده را – به زعم من . ندارند. پس جز اشاره‌ای گذرا در مقدمه کار چندانی ندارم به جنبههای دیگرِ زندگی فرهنگی آل احمد به درگیرهای ذهنی – عینی او با مسائل سیاسی و اجتماعی زمانه‌اش و همه آنچه او را روشنفکری تراز اول کرده بود از نوعی که سارتر بود و دیگرانی چون او قضاوت‌های تند درباره‌اش هم از همان جنس بود و هست.

اما همین جنبه‌ها را هم نمی‌شود دست‌کم بی‌اشاره‌ای گذشت نگفت و هیچ در بخش داستان‌ها خواهیم دید که همین‌ها چطور در داستان‌هایش هم پرورانده شده‌اند. جز اینها مروری هم خواهم کرد ابتدا بر مهم‌ترین مفاهیم کلیدی داستان‌هاش و در فصل بعد از آن مروری بر زمان‌هایش تا تصویری کلی از داستان‌هایش به دست داده باشم و درنهایت داستان‌های کوتاه گزیده‌اش طبعاً از نگاه من خواهد آمد که نشان می‌دهند او نه‌فقط در آغاز کارش هم داستان‌نویسی بااستعداد و با قدرت بسیار در توصیف – بوده که پیش از مرگ و در همان میانه چهل‌سالگی به چه پختگی درخوری رسیده بوده هم در سنگی بر گوری و هم مدیر مدرسه و هم در پنج داستان.

مانس اشپربر در پایان زندگی‌اش گفت: سال‌های بسیار است که دیگر سعی نکرده‌ام بگویم: یقین دارم، مگر یقین‌های منفی. همان‌گونه که یک‌بار نوشته بودم: همواره وقتی علیه چیزی، علیه ظلم و ناحق مبارزه کرده‌ام، حق با من بود. در انتخاب بدی‌هایی که علیه‌شان مبارزه می‌کردم و مبارزه می‌کنم، درواقع اشتباه نکرده‌ام؛ ولی بسیاری از اوقات، وقتی باور داشتم که برای چیز درستی مبارزه می‌کنم، در اشتباه بودم. این داستان زندگی من است. این درست چون «قطره‌ اشکی در اقیانوس» است.

مانس اشپربر در نوشته‌هایش قطعیتی به ‌ما ارائه نمی‌کند، نوشته‌هایش فراخوانی است به اینکه یقین‌های خود را زیر سؤال ببریم و بیاموزیم با دیدی شکاک و انتقادگر بنگریم.

او می‌گوید: تفکر انقلابی با این امر شروع می‌شود که وضعیت موجود را قطعی و نهایی نپندارد، به‌جای «بودن»، «شدن» را قرار دهد.

اقدام‌کردن فرایندی است در چهارچوب شدن.‌ِ پیران و محافظه‌کاران می‌گویند: چنین بوده و تا هست چنین خواهد بود. انقلابیون در پاسخ می‌گویند: اصلاً درست نمی‌دانیم چگونه بوده است، اما به هر حال ایدئولوژی‌ها همواره آن‌ را نادرست ترسیم کرده‌اند. از سوی دیگر اصلاً مهم نیست که از نیاکان خود چه به ارث برده‌ایم، مهم آن است که از آنچه می‌سازیم، نهایی نیست. ردّ قطعیت اصولاً پیش‌شرط تفکر انقلابی واقعی است و همه آنهایی که خود را انقلابی می‌خوانند و همواره قطعی و نهایی سخن می‌گویند، بدین‌ترتیب ثابت می‌کنند که اصلاً انقلابی نیستند؛ درحالی‌که برای من هیچ‌چیز قطعی و نهایی وجود ندارد. پایان تاریخ، یک یاوه است، وجود ندارد.

داستان‌های مندرج در کتاب پیش‌رو، منتخبی از کتاب گلچین داستان‌های سیاه و پلیسی فرانسوی (بخش دوم این ‌کتاب که مربوط به بازه زمانی ۱۹۰۰ تا ۱۹۵۰ می‌شود) است. این ‌کتاب سال ۱۹۹۵ توسط انتشارات لاتالانت منتشر شد و در مقدمه این ‌بخش از آن که ترجمه فارسی‌اش در «دام جهنمی» چاپ شده، دو گردآورنده اثر یعنی میشل لوبرن و کلود مسپلد، نویسندگان و ویژگی داستان‌هایشان را معرفی کرده‌اند. منتخب بخش اول کتاب داستان‌های سیاه و پلیسی فرانسوی، سال ۱۳۹۹ در قالب کتاب «ملوان آمستردام» منتشر شد.

این کتاب مجموعه‌ای است از ۶۸ داستان اپرای مشهور جهان که در اپرای «متروپولیتن» نیویورک بر روی صحنه رفته ‌است؛ اپراهایی همچون: عروسی فیگارو، فلوت سحرآمیز، کارمن، آرایشگر شهر سویل، اپرای سه پولی، آنتونی و کلئوپاترا، مکبث، هانسل و گرتل، حلقه نیبلونگ، الکترا و لابوهم، موسی و هارون، فیدلو و تریستان و ایزولد.این اپراها با آهنگ‌سازان برجسته چون واگنر، بتهوون، موتسارت، سونبرگ، پوچینی، روسینی، کورساکوف، و استراوس اجرا شده است. نویسنده در داستان «هانسل و گرتل» آورده است که در روزگاران گذشته، در کوهستان «هارز» دو کودک در کارگاه جاروسازی مشغول به‌کار بوده‌اند. گرتل گرسنه است و آرزو می‌کند که مادرش به خانه برگردد.سرانجام این آرزو تحقق می‌یابد، اما هانسل و گرتل به‌خاطر بازیگوشی تنبیه می‌شوند. مادر، این دو را برای جمع‌آوری توت‌فرنگی به جنگل می‌فرستد. آن‌ها در جنگل گرفتار جادوگر می‌شوند؛ اما با کمک یکدیگر جادوگر را به داخل اجاقی هل داده او را می‌سوزانند. در پایان صحنه، تمام بچه‌های که به دست جادوگر اسیر شده بودند آزاد می‌شوند.

کتاب اداره پست، رمانی نوشته چارلز بوکفسکی است که اولین بار در سال 1971 وارد بازار نشر شد. «همه‌چیز، با یک اشتباه شروع شد.» هنری چیناسکی که اکنون به میانسالی رسیده، دوازده سال از عمر خود را صرف خدمت در اداره پست ایالات متحده کرده است. در جهانی که سه لذت واقعی، و تلخ و شیرین او، زنان، الکل و شرط بندی است، هنری هر روز صبح با منگی و سرگیجه خود را از رختخواب بیرون می کشد و با پشت‌سر گذاشتن سختی و مشکلات ریز و درشت، کار خود را انجام می‌دهد و تلاش می‌کند از مواجهه هرروزه با بالادستی‌های بی‌رحم و همکاران دیوانه‌اش جان سالم به‌در ببرد. این رمان کلاسیک که شهرت را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد، بدون تردید جزء بهترین آثار نویسنده و شاعر بی‌همتای آمریکایی، چارلز بوکفسکی است.

دکتر کریم مجتهدی تا کلاس دوم ابتدایی در زادگاه خود تبریز تحصیل کرده سپس در تهران بقیه دروس ابتدایی را در دبستان فردوسی و تحصیلات دبیرستانی را در «فیروز بهرام» و در کالج «البرز» به پایان رسانده است.او در هجده‌سالگی برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و در دانشگاه «سوربن» پاریس که مهم‌ترین دانشگاه فرانسه است، به تحصیل فلسفه پرداخته است. در آن زمان تنها ایرانی بوده است که از عهده امتحان عمومی ورودی «پروپتودیک» برآمده و در سال‌های بعد به‌جای چهار «سرتیفیکا» لازم برای اخذ درجه کارشناسی، هفت «سرتیفیکا» گرفته است. دوره کارشناسی ارشد را نیز در همان دانشگاه به پایان رسانده است. عنوان رساله ایشان «بررسی تحلیل استعلایی کانت» تحت راهنمایی استاد معروف پاریس «ژان وال» بوده است. کریم مجتهدی، فیلسوف ایرانی و استاد بازنشسته گروه فلسفه در دانشگاه تهران است. او سهم به‌سزایی در رشد پژوهش‌های فلسفی در ایران داشته است. او عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. او در همایش چهره‌های ماندگار ایران به‌عنوان چهره ماندگار فلسفه انتخاب شده است.

پیر پرنیان‌ اندیش کتابی است که هوشنگ ابتهاج در دهه نهم از عمر خود خاطراتش را در گفت‌وگو با میلاد عظیمی و عاطفه طیه در آن عنوان کرد. این کتاب در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رسید. در این کتاب هوشنگ ابتهاج به بیان عقاید و نظرات خود درباره بسیاری از چهره‌های به نام موسیقی، شعر و سیاست در زمان خود می‌پردازد. او در این کتاب تأیید می‌کند که آزادی‌اش از زندان بعد از نامه محمدحسین شهریار به آیت‌الله خامنه‌ای و بیان این نکته که «وقتی سایه را زندانی کردند، فرشته‌ها بر عرش الهی گریه می‌کنند» صورت گرفته است. ابتهاج یک سال بعد از زندان آزاد می‌شود.

یوزف ك، كارمند فروتن بانك، یك روز بامداد پی می‌برد كه بدون ارتكاب گناهی مشخص، متهم شده است. به گمانش، اثبات بی‌گناهیش ساده است؛ ولی به‌زودی خود را در دنده‌ها و چرخ‌های ماشین تو در توی محاكمه‌ای گرفتار می‌یابد كه راه برنده‌اش عدالتی رنجناك است و نمایندگانش كارمندانی دون‌پایه و مستقر در دفترهایی پلیدند. یوزف ك. كه از این دیوستان و جهان پوچ می‌هراسد ولی همچنین به سویش كشیده می‌شود، دیگر خودش نمی‌داند كه آیا بی‌گناه است یا گناهكار. با این همه دلش می‌خواهد زندگی كند، اما توان بایسته پایداری با دو دژخیمی را ندارد كه به‌سان دو آدمكش، و به نام عدالتی كه وجود ندارد، به آهنگ داد گستردن به سراغش می‌آیند.

یک طرف زیبایی است و طرف دیگر در هم شکستگان و پیمال‌شدگان. هرقدر هم این کار دشوار باشد من می‌خواهم به هر دو طرف وفادار بمانم. آلبر کامو در یکی از میکده‌های آمستردام، مردی از خود و زندگی خود سخن می‌گوید و سقوط تدریجی خود را مرحله به مرحله شرح می‌دهد. ژان باتیست کلمانس که روزگاری در پاریس وکیلی موفق و نمونه انسانی درستکار و گشاده‌دست و پاکباز بوده است، اینک بر این گذشته نگاهی هولناک می‌افکند و در پرتو ذهنی هوشیار، دروغ و دورویی خود و دیگران را فاش می‌سازد: در این جهان و در این زمان هیچ‌کس نمی‌تواند خود را بی‌گناه بداند. تصویری که کلمانس از خود عرضه می‌کند ناگهان تصویر خود ما می‌شود. این کتاب کوچک آینه تمام‌نمای روزگار ما و انسان امروز است.

در تابستان پس از فارغ‌التحصیلی از کالج، سلیمان جواد، همان‌طور که در سخنرانی‌های ابتدایی خود می‌گویند، برای ورود به «دنیای واقعی» آماده می‌شد. او عاشق شده بود و به پاریس نقل‌مکان کرد تا رؤیای خود را برای تبدیل‌شدن به یک خبرنگار جنگ دنبال کند. با این حال، دنیای واقعی که او پیدا کرد، او را به نوع بسیار متفاوتی از منطقه درگیری می‌برد.

با خارش شروع شد، اول روی پاهایش، سپس بالای پاهایش، مثل هزار نیش پشه نامرئی. بعد از آن خستگی و چرت‌های شش‌ساعته آمد که فقط خستگی او را عمیق‌تر کرد. سپس یک سفر به دکتر و چند هفته قبل از تولد 23سالگی او، تشخیص: سرطان خون، با 35 درصد احتمال زنده‌ماندن. درست مثل همین، زندگی‌ای که برای خودش تصور کرده بود، شعله‌ور شده بود. زمانی که جواد به نیویورک پرواز کرد، شغل، آپارتمان و استقلال خود را از دست داده بود. او بیشتر چهار سال آینده را روی تخت بیمارستان می‌گذراند، برای زندگی‌اش می‌جنگید و این حماسه را در ستونی برای نیویورک تایمز شرح می‌داد.

هنگامی که جواد سرانجام از بخش سرطان خارج شد – پس از دوره‌های بی‌شماری شیمی‌درمانی، آزمایش بالینی و پیوند مغز استخوان – به گفته پزشکان، او درمان شد. اما همان‌طور که او به‌زودی یاد می‌گیرد، درمان جایی نیست که کار شفا پایان یابد. از آنجا شروع می‌شود او 1500 روز گذشته را در تعقیب ناامیدانه یک هدف سپری کرده بود – زنده‌ماندن و حالا که این کار را کرده بود، متوجه شد که نمی‌داند چگونه زندگی کند.

صدای قلبت زودتر از خودت به سر قرارعاشقانه‌ات می‌رسد.

آنقدر درطول چند سال گذشته از آن اتاقک زرد به دفتر روزنامه زنگ زده‌ای که به دیدنش، انگار خود داریوش را می‌بینی و صدای شعرخواندنش را می‌شنوی. محل قرارت بی‌حضور یار و در انتظار شنیدن صدای دلدار سرد و دلگیراست.

دیروز که بهتون گفتم خانوم، به این زودی نگاتیو نمی‌فرسته. تلفن قطع شده، اما هنوز گوشی دستت است. اتاقک نجواهایت ساکت است. همه صداهای دنیا خفه شده‌اند، انگار فقط صدای شیرین داریوش است که بلند می‌شود مرغ باغ ملکوتم…

گوشی را محکم‌تر به گوش می‌چسبانی. صدا از گوشی نیست، از اتاقک نیست. صدای داریوش انگار در کل کوچه و محله پیچیده است. مشتی به تلفن می‌زنی و صدای افتادن سکه‌ای چون صدای انفجاردر مغزت می‌پیچد. تا به خودت بیایی، به صدای سکه دیگر که پیاپی به شیشه زده می‌شود، از جا می‌پری. دو نفر به انتظار ایستاده‌اند. اتاقک وعده‌گاهت دیگر جای ماندن نیست.

گل‌های چادرت را به پای قاب عکس مردت می‌ریزی و گردوخاک شیشه‌اش را می‌گیری. داریوش بوی گل می‌گیرد و چادرت بوی داریوش.

«لطفاً، روزینیا، لطفاً نگو که حرف می‌زنی. نگو که من زبانت را می‌فهمم.»

روزینیا ادامه می‌داد:

«اما زه اوروکو تو خیلی دیر کرده‌ای. بالاخره قایق درختی بیش نیست و اندوه درخت‌ها هم به اندازۀ صبرشان بزرگ است.»

زه اوروکو دیگر بلد نبود با روزینیا صحبت کند. مدت‌ها و مدت‌ها می‌گذشت و او در شهر مطمئن شده بود که دیگر هرگز این اتفاق روی نخواهد داد.

«در این صورت من هنوز دیوانه‌ام. دیوانه، مثل مردی که روزنامه زیر بغل راه می‌رفت…»

دیوانه؟ تو؟ به‌علت اینکه زبان درخت‌ها را می‌فهمی، به‌علت اینکه با اشیاء حرف می‌زنی؟ چه حرف‌های احمقانه‌ای! دیوانه‌ها آدم‌های دیگری هستند که شعور خدایی را از دست داده‌اند، کسانی که قلبشان سنگ شده است و حتی قادر نیستند زبان آدم‌ها را بفهمند. دیوانه آن‌ها هستند.» (از متن کتاب)