کتاب حاضر دربرگیرندهٔ چند سفرنامه از مستشاران و سیاحان اروپایی است که از اوایل قرن نوزدهم تا میانهٔ قرن بیستم به بلوچستان سفر کرده‌اند. این سفرنامه‌ها با روایت‌های بدون تکلف و در‌عین‌حال با اهمیت‌دادن به جزئیات و روایت‌های خرد، زوایایی ناشناخته و گوشه‌هایی مغفول از ویژگی‌های جغرافیایی، فرهنگی و اجتماعی بلوچستان را روایت می‌کند.

سیاحت‌نامه‌های مندرج در این مجلد، شامل سه سفرنامه در حدفاصل ۱۲۵۱ تا ۱۲۶۴ خورشیدی به بلوچستان است. نخستین متن این مجموعه بر اساس بازنویسی یک نسخهٔ خطی متعلق به کتابخانهٔ مرحوم امیرتوکل کامبوزیا استنساخ شده که به‌نظر می‌رسد صورت دیگری از متن جغرافیای بلوچستان، نوشتهٔ احمد علی وزیری کرمانی باشد. دو متن دیگر دو سفرنامه از حکام ولایت کرمان و بلوچستان از خاندان فرمانفرماست؛ روزنامهٔ سفر فیروز میرزا نصرت‌الدوله به بلوچستان و سفرنامهٔ بلوچستان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله. این سه سفرنامه اطلاعات درخورِتوجهی از وضعیت اراضی و آبادی‌ها، منابع آبی و کشاورزی، پراکندگی طوایف، حکام محلی و قلاع بلوچستان را در عصر قاجار در بر دارد.