نویسنده: هنریک ایبسن
مترجم: میرمجید عمرانی
نشر: مهراندیش
توضیحات: کتاب حاضر، نهمین نمایش از نمایشنامه های مدرن ایبسن، داستان آدم بلندپرواز بختیاری است که می سازد، بالا می برد، بالا می رود، بر بالای ساخته های خویش می ایستد، باز آرزوی بالاتر رفتن او را به اوج های تازه ای فرامی خواند و او این فراخوان ها را به جان می پذیرد.

نویسنده:هنریک ایبسن
مترجم: میرمجید عمرانی
نشر: مهر اندیش
توضیحات: تک فرزند خانواده جوانی از روی میز به زمین افتاد و برای همیشه از یک پا آسیب می‌بیند. آسیبِ فرزند چون دانه هرزه‌گیاهی است که بر زمینی آماده فرو‌می‌افتد. در خاموشی و هراسِ درونی پدر و مادر دانه جوانه می‌زند و به گیاه زهرناکی فرامی‌روید که از هر سو راه بر شادی و خوشی و سپس زندگی روزانه می‌بندد. کار آن جایی بالا می‌گیرد که کودکِ شَل در آب دریا جان می‌دهد. اینک هرزه‌گیاه زهرناک نه تنها پیرامون، که درون را هم گرفته و زهر و بوی بیماری‌آور خود را به هر سو پراکنده است. احساسِ گزنده و آزاردهنده گناه همه جا را پرکرده است. ولب کیست که پپذیرایش شود و شانه به زیرش دهد؟ هرکس آن را از خود می‌راند و دوش آن یکی را نشان می‌دهد. اگر شانه‌ها پس می‌نشینند، گناه ولی پس نمی‌شنیند، دامن می‌گسترد و چون دود به همه پستوهای جان آدم‌ها راه می‌گشاید و همه چیز را جان‌و‌زبان می‌بخشد و به‌میان می‌کشد. رازها چون درختی خزان‌زده در سرِ راهِ بادی تند و سرد’ برهنه و آشکار می‌شود و آدم‌ها چهاره تازه‌ای از خود و پیرامونیان خویش به چشم می‌بینند و در سوگ و شگفتی، با پرسش پایانی روبه‌رو می‌شوند: چه باید کرد؟ به کجا، به کدام سو باید نگاه گرداند؟ ایبسن پاسخ خود را دارد.