اغلب اعتقاد بر این است که در شکل گیری هنر اسلامی نوع بسیار خاصی از شعور و آگاهی به کار رفته است، به‌طوری که هنر اسلامی از هنرهای دیگر تفاوت بسیاری دارد، و مسلمانان در هنر به تجسم و ترسیم انسان مجاز نیستند، و خوشنویسی برترین فرم هنر اسلامی است. اولیور لیمن این اندیشه‌ها را به چالش می‌کشد و معتقد است که آنها نادرستند. در‌عوض، او می‌گوید معیارهایی که در هنر اسلامی به کار گرفته می‌شوند باید با معیارهای به کار رفته در هنر به مفهوم کلی یکسان باشند و تلاش در جهت اینکه هنر اسلامی در مقوله‌ای خاص قرار گیرد ناشی از شرق‌شناسی است. لیمن درباره مسایلی بحث می‌کند که در نقاشی، خوشنویسی، معماری، باغها، ادبیات، فیلمها و موسیقی مطرح شده است. او به آموزه‌های قرآن توجه ویژه‌ای دارد. به ویژه، از معنا و مفهوم آفرینش ادبی و معجزه‌وار قرآن بحث می‌کند و دو بخش از آن را مورد تامل قرار می‌دهد، یعنی یوسف و زلیخا، و حضرت سلیمان و ملکه سبا. مباحث او از مثالهای تاریخی، هنری، فلسفی، کلامی و آثار هنری جهان اسلام کمک می‌گیرد و الگوی موجود و مقبول در تحلیل هنر اسلامی را با دشواریها و موانع زیادی روبه رو می‌سازد.

اسپینوزا صادقانه فلسفه‌اش را در زندگی پیاده کرد همان‌گونه که دین‌داران راستین مطابق با دین‌شان زندگی می‌کنند. او هیچ نشانی از دورنگی و تقیه از خود برجای نگذاشت بلکه عامل به موعظه‌های خویش بود؛ یعنی به آموزه‌ای که خود با متقن‌ترین براهین بدان اعتقاد داشت، عمل می‌کرد. فلسفه برای او به‌راستی که شیوه‌ای برای زندگی بود و بر ماست که نوشته‌های او را از این منظر بخوانیم نه این‌که آن‌ها را به‌مثابه نظریه‌پردازی محض یا صرفاً فعالیتی منطقی ببینیم. اسپینوزا بی‌گمان دقیق‌ترین شکل بیانی را که می‌توانست به اندیشه درآورد، [برای نظام فکری‌اش] برگزید اما این، جز ابزاری برای دستیابی به آنچه آن را حقیقت مسلمش می‌دانست، به‌شمار نمی‌رفت و روش به‌خودی‌خود غایت نبود.
این کتاب که در آن، آراء اصلی اسپینوزا و شیوه‌ی برهان‌پردازی که او اتخاذ کرده و شرح‌وبسط داده، به زبانی ساده و به‌اجمال طرح می‌شود، برای استفاده‌ی دانشجویانی در نظر گرفته شده است که در آغاز راه مطالعه برای فهم فلسفه اسپینوزا قرار دارند.

نظریه پردازی در باب گذار به دموکراسی و یا جامعه شناسی سیاسی گذارهای دموکراتیک که در طی بیست سال اخیر به ویژه در کشورهای انگلیسی زبان گسترش چشمگیری پیدا کرده و ادبیات وسیعی به وجود آورده است موضوع مقالات این مجموعه است که عبارت اند از: “موج جدید نظریه های گذار به دموکراسی/ حسین بشریه”، “زمینه های سیاسی و اجتماعی فروپاشی رژیم های غیر دموکراتیک و گذار آن ها به دموکراسی/ حسین بشریه”، “موانع گذار به دموکراسی در ایران/ حسین بشریه”، “آیا همه ی دنیا می تواند دموکراتیک شود/ لاری دیاموند، ترجمه ی الناز علیزاده اشرفی”، “مردم دموکراسی را چگونه می بینند/ لاری دیاموند، ترجمه ی منصور انصاری”، “مشکلات گذارهای همزمان/ لسلی الیوت آرمیجو، توماس جی. بی یراستکر، و ابراهام ف. لاونتال، ترجمه ی ابوالفضل دلاوری”، “سازمان های بین المللی و ظهور دموکراسی/ مری کمرفورد کوپر، ترجمه ی علی رضا نامور حقیقی” و “چالش ها و فرصت های فرا روی گذار به دموکراسی/ منصور انصاری”.

به دلیل بحران اقتصادی ، سازمانها در حال شتاب بخشیدن به تغییرات چشمگیر در ایجاد مشاغل خود هستند. کارمندان ، با این تغییرات سریع و اغلب نامطلوب ، به کمک نیاز دارند – و سازمانهایی که در آنها کار می کنند نیز همین کار را می کنند. اگر تغییر در زندگی مردم ثابت باشد و تعداد و نوع تغییرات سریعتر اتفاق بیفتد ، ضروری است که افراد توانایی زندگی در این جهان را که دائما در حال تغییر است ، بدون احساس قربانی شدن ، بلکه مانند شریک زندگیبدست آورند. تغییراتی که با آن روبرو هستند کاملا درک و هضم نمایند.
«برای بهتر شدن تغییر کنید» در مورد چگونگی پرورش مهارت ها و ابزارهای حیاتی لازم برای کنار آمدن با تغییر در محل کار و زندگی شخصی است.
این مهارت ها و ابزاری که با آنها همراه است به افراد کمک می کند تا بر تغییرات زندگی خود کنترل داشته باشند. ژانین لامارش نشان می دهد که چگونه خوانندگان می توانند به خود کمک کنند تا تغییر کند و راه هایی که قادر به پذیرش ، مقابله و حداکثر تغییر هستند با بیشترین سرعت پیدا کنند.
بنابراین باز به اختصار باید گفت که این کتاب به شما کمک می کند تا نسبت به شتاب زندگی مدرن درک بهتری پیدا کنید و بدور از هر شکلی از سردرگمی و آشفتگی، شهروند بهتری برای جامعه، کارمند بهتری برای کارفرما و دوستی خوب برای اطرافیانتان باشید.

پرورش توانایی های استدلال اخلاقی بسیار مهم است- هم برای اخلاقی زیستن و هم برای ساختن جهانی اخلاق مدار. در این کتاب راهنمای مختصر میخواهیم به مبانی استدلال اخلاقی بپردازیم. قصدمان آشنا کردن خواننده با تمهیدات فکری لازم است برای استدلال در مورد قضایا و مسائل اخلاقی به روشی روشن بینانه. علاوه بر قدرت تمیز دادن اصلاحات مطلقا اخلاقی از تعابیر دینی یا عرفی، استدلال ماهرانه در حوزه ی احخلاق مستلزم همان مهارت ها و فضیلت های فکری است که برای استدلال در سایر حوزه ها لازم داریم… این راهنمای مختصر قرار نیست به خودی خود کسی را به فردی اخلاق مند بدل کند. اما شالوده ای پیش میگذارد که بدون آن گفت و گو در زمینه ی اخلاق اغلب به جدل های بی پایان یا ناسازگاری های دلسرد کننده و کج فهمی می انجامد. رسیدن به جایگاه استدلالگر اخلاقی صاحب بینش و انسان اخلاق مدار وقت و تمرین بسیار میخواهد. برای رسیدن به چنین جایگاهی خود باید همت کنیم.