یكی از ساده‌ترین راه‌های تجزیه و تحلیل دیگران، نگاه كردن به زبان بدن آن‌ها است. این كه چطور یك نفر خودش را نگه‌ می‌دارد، حركت می‌كند و حتی حرف می‌زند، می‌تواند چیزهای زیادی در موردش به شما بگوید. تفاوت‌ زیادی بین رفتار هر كس وجود دارد و هیچ راه دقیقی برای گفتن این كه چه چیزی یك نفر را می‌سازد، وجود ندارد.

کتاب حاضر درباره سرگذشت وارطانیان یکی از مهم‌ترین مأموران اطلاعاتی اتحاد جماهیر شوروی است. او به همراه پدرش در نوجوانی به ایران مهاجرت کرد. پدر وارطانیان یکی از مأموران اطلاعاتی شوروی بود که تحت پوشش کارگاه شیرینی‌پزی در تهران فعالیت می‌کرد و پسرش نیز در حالی که هنوز نوجوان بود به واسطه شغل پدر جذب سرویس اطلاعاتی شوروی شد و توانست با گردآوردن جوانانی همسو با خود که شاید در آن زمان از ماهیت واقعی وارطانیان اطلاع نداشتند مأموران اطلاعاتی آلمانی و همکاران ایرانی آن‌ها را شناسایی و حذف کند. وارطانیان به همراه همسرش که او نیز مأمور اطلاعاتی شوروی بود به مدت 10 سال در ایران فعالیت کردند. یکی از مهم‌ترین اقدامات وارطانیان و گروه او ناکام گذاشتن عملیات ترور سران متفقین در تهران بود که دستگاه اطلاعاتی آلمان آن را طراحی کرده بود.

جهان جدید مسائل دشواری را در پیش روی انسان معاصر قرار داده است. فجایعی که در صد سال گذشته اتفاق افتاده است نشان می‌دهد که ورود به جهان جدید مستلزم رویکردی جدید به اخلاق است، اخلاقی که باید بر مبنای منافع تمام انسان‌ها بنا شده باشد نه یک گروه خاص.

مؤلف کتاب یک جهان استدلال می‌کند که جهانی‌شدن ــ در تمامی ابعاد آن ــ سرنوشت همه‌ی انسان‌ها را به‌گونه‌ی بی‌سابقه‌ای به هم گره زده است. این درهم‌تنیدگی مستلزم اخلاقی جدید بر بزرگ‌کردن دایره‌ی خویش است؛ آن‌چنان‌که این دایره همه‌ی مرزهای قراردادی را درنوردد و شامل تمامی ساکنان این کره‌ی خاکی شود.

تبیین سیاست خارجی هم از منظر علمی و هم عملی اهمیت زیادی دارد. نگرش های مفهومی و نظری به ما کمک می کنند فهم جامعتر و شناخت عمیق تری از سیاست خارجی کشورها داشته باشیم.

در این کتاب از یک سو، نظریه های روابط بین الملل برای توضیح سیاست خارجی، و از سوی دیگر، رویکردهای مختلف به تحلیل سیاست خارجی بررسی شده است. این کتاب به دانش پژوهان، دانشجویان و علاقه مندان به سیاست خارجی کمک می کند تا بر دامنه معلوماتشان بیفزایند و روابط بین الملل را بهتر تحلیل کنند.

آیا شخصیت سیندرلا، دختری زیبا و مهربان که به خاطر نداشتن خانواده همیشه نامادری‌اش به او ظلم می‌کرد را به یاد دارید؟ در کودکی‌تان چند بار آرزو کردید با پسر خوش‌سیما‌ و خوش‌چهره‌ی پادشاه ازدواج کنید؟ چقدر در رویاهایتان تصویر شاهزاده‌ی سوار بر اسب سفید را تصور کردید؟ همه‌ی ما در کودکی بر این باور بوده‌ایم که روزی کسی خواهد آمد و ما را از تله‌ی بدبختی‌ها و بدشانسی‌هایمان نجات خواهد داد. کسی که ما را با تمام وجودش دوست دارد و برای دست آورد ما تمام شهر را می‌گردد تا شاید کفش طلا را پای ما کند. همه‌ی ما در غمگین‌ترین لحظاتمان به دنبال کسی بودیم که مانند فرشته‌ی مهربانی بیاید و ما را برای رسیدن به مرد زندگی‌مان آماده کند. کسی که دقیقا در غمگین‌ترین لحظات روز، زمانی که در ناامیدترین حال ممکن قرار داریم برایمان همه‌ی چیز را با یک چوب جادویی و با یک بی بی دی- با با دی- بوووو درست کند.

این کتاب داستان آسیب‌ها و ضربه‌هایی است که از کودکی و بر اساس تماشای کارتون‌های مختلف به ما منتقل‌شده است. باورهای اشتباهی که در روح ما حک‌شده. باورهایی مثل‌اینکه دختران برای خوشبخت شدن به یک مرد نیاز دارند، یا اینکه روزی می‌رسد که فرشته‌ای ما را از قعر دردها و رنج‌هایمان نجات می‌دهد و به ما تصویری زیبا از زندگی نشان می‌دهد.

«امید علیه امید» نوشته نادژدا ماندلشتام (۱۹۸۰-۱۸۹۹)، نویسنده روسی و تصویری از شرایط سخت زندگی روشنفکران منتقد حکومت در دورانش وروی سابق را به نمایش می‌گذارد. نادژدا ماندلشتام در این کتاب به شرح زندگی خود و همسر شاعرش، اوسیپ ماندلشتام در فاصله سال‌ های ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۸ می‌پردازد. همسر او از منتقدان نظام حاکم شوروی بود و سرانجام در اردوگاه‌های کار اجباری در سیبری جان باخت.

زمانی که ماندلشتایم، این کتاب را نوشت، امکان چاپش در شوروی فراهم نبود. پس آن دست‌نوشته‌ها پنهانی به خارج از شوروی منتقل، به انگلیسی ترجمه و منتشر شدند.

در بخشی از این کتاب که به نقل از «جوزف برودسکی» در سوگ نادژدا ماندلشتام است، می‌خوانیم:

« نادژدا ماندلشتام از ۸۱ سال عمرش، نوزده سال را به عنوان همسر اوسیپ ماندلشتام، بزرگ‌ترین شاعر روسی قرن بیستم، و ۴۲ سال را به عنوان بیوه او سپری کرد. مابقی، دوران کودکی و جوانی‌اش بود. در جمع افراد تحصیلکرده، به ویژه در بین اهالی ادبیات، صِرف بیوه یک مرد بزرگ بودن کفایت می‌کند که چنین فردی صاحب هویت بشود. این به ویژه در روسیه صدق می‌ کند؛ کشوری که رژیمش در دهه ‌های سی و چهل قرن بیستم با چنان بازدهی بالایی مشغول تولید بیوه‌های نویسندگان بود که در اواسط دهه شصت تعداد آن‌ها کفایت می‌ کرد تا یک اتحادیه صنفی تشکیل بدهند»

کتاب پنجاه متفکر کلیدی توسعه را می‌توان نوعی دانشنامۀ توسعه نامید. شاخص‌ترین و در عین حال متنوع‌ترین اندیشمندان حوزۀ توسعه در این کتاب معرفی شده‌اند. در میان آن‌ها اقتصاددانان و مدیران بلندپایه و بین‌المللی، سیاستمداران و دولتمردانی از کشورهای جهان اول تا جهان سوم، رهبران  بزرگ سیاسی و نظریه‌پردازان دانشگاهی به چشم می‌آیند. یکی سوسیالیست و مارکسیست و دیگری نئولیبرالیست و باورمند به سرمایه‌داری است؛ یکی از منظر منطقه‌ای و بومی می‌خواهد راه توسعه را هموار کند و دیگری از راه نهادها و مؤسسات اداری و مالی بین‌المللی؛ یکی توسعه را در ستیز  میان جهان اول و سوم و دیگری در آشتی و همکاری میان این دو جستجو می‌کند؛ یکی دغدغه‌اش در نظر گرفتن اصول فمینیستی در برنامه‌های توسعه است و دیگری گمان می‌کند توجه به اصول بوم‌شناختی و زیست‌محیطی اساس ایجاد یک برنامۀ توسعۀ پایدار است.

خواننده پس از مطالعۀ این کتاب از گستردگی دیدگاه‌ها و نظریه‌های توسعه به شگفت می‌آید، اما می‌تواند مطمئن باشد برای هر رویکرد قابل تصوری از توسعه‌گرایی، سرنخ‌هایی مهم  در  این کتاب یافت می‌شود. متفکرانی از چهار گوشۀ جهان و  از  نگرش‌های مختلف و  هر  یک با کوله‌باری از  تجربه‌های سیاسی و اداری در متنوع‌ترین کشورهای دنیا راه‌های توسعه را  ترسیم می‌کنند.  خوانندۀ ایرانی می‌تواند با این پرسش که به راستی چه راهی برای توسعۀ ایران، چه از جهت ملی و چه به لحاظ منطقه‌ای، مناسب است، با نگاهی تطبیقی به مباحث و نمونه‌های مطرح‌شده در کتاب، به گمانه‌زنی در بارۀ امروز  و  فردایمان بپردازد.

تجربۀ توسعۀ کشورهای آسیای شرقی از این جهت جذاب است که سیاست‌ها و نهادهای این کشورها غالباً از آنچه مردم، از جمله شهروندان همین کشورها «تجربة‌ برتر» می‌پندارند، فاصله گرفته است. اقتصادهای شرق آسیا (بجز هنگ‌کنگ) به جای پیروی از سیاست‌های اجماع واشنگتن (سیاست‌هایی چون اقتصاد کلان مبتنی بر تورم، سرمایه‌گذاری و تجارت خارجی آزاد، مقررات‌زدایی و خصوصی‌سازی) از سیاست‌های صنعتی و کسب‌وکار‌‌ ‌مداخله‌گرایانه بهره گرفتند.

با ارائۀ مقالات گردآمده در این کتاب بر آنیم تا با افشای حقایقی جدید، با ‌کاربست نظریه‌هایی نامعمول در تفسیر انبوهی از «حقایقی» که بسیار هم مورد پذیرش قرار گرفته‏اند و نیز با پیشنهاد سیاست‌های نامتعارف، دریچۀ جدیدی بر گفتمان حاضر بگشایم. به همین جهت، این مقالات گاهی مخاطب را شگفت‌زده می‏کند، نظم ذهنی‌اش را آشفته یا علاقه و توجهش را جلب می‌کند. اما امید داریم مخاطب پس از مطالعۀ این مقالات، از منظری جدید به تجربۀ آسیای شرقی و توسعۀ اقتصادی به طور کلی بنگرد.