بسیاری از ما، افرادی که چندین کار را به صورت همزمان انجام می‌دهند، تحسین می‌کنیم. دوست داریم خودمان هم با انجام همزمان و یا سریع چندین کار، بازدهی‌مان را بیشتر، و در وقت‌مان صرفه‌جویی کنیم. اما مشکل بزرگی در این نگرش وجود دارد: هیچ نتیجه مهم و قابل افتخاری با این شیوه به دست نمی‌آید!
چرا بدون کار عمیق و متمرکز، نمی‌توان به نتایج آن‌چنانی رسید؟ کال نیوپورت در کتاب کار عمیق (که از زمان انتشار در لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و آمازون قرار گرفته است)، می‌گوید که «تمرکز» در دنیای پرآشوب امروز، حلقه مفقوده موفقیت است.
در اقتصاد فعلی، روز به روز به تمرکز و کار عمیق بیشتر نیاز پیدا می‌کنیم و همزمان، روز به روز داشتن تمرکز و کار عمیق سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود. اینگونه است که داشتن مهارت کار عمیق، شما را به یکی از معدود افراد بسیار ارزشمند در کسب و کار و زندگی شخصی‌تان تبدیل می‌کند.

آگاتا دختری است عاشق نویسندگی و داستان‌های هیجان‌انگیز. او در خانواده‌ای به دنیا آمده که همه‌شان کارآگاه هستند. دَش، پسرعموی آگاتا، دانش‌آموز مدرسه‌ی کارآگاهی است. دَش باید راز معماهای مختلفی را کشف کند تا بتواند در آینده کارآگاه شود. آگاتا همراه با پسرعمویش به کشورهای مختلف سفر می‌کنند تا پرده از اسرار بردارند.

آگاتا و دش برای گذراندن تعطیلات به خانه‌ی پدربزرگشان به اسکاتلندِ سرسبز رفته‌اند و قرار است با بالون پدربزرگ سفر کنند و حسابی خوش بگذرانند. اما… در جایی نه چندان دور، در نمایشگاه آثار تاریخی در قلعه‌ای باستانی، شمشیر یکی از پادشاهان اسکاتلند غیب شده‌است.

پرونده‌ی عجیبــی است. شاهـدی در کار نیست و کلی سرنخ عجیب‌و‌غریب وجود دارد؛ اما آگاتا به این راحتی‌ها جا نمی‌زند. دست‌به‌کار می‌شود و سوار بر بالون پدربزرگ به‌سمت قلعه می‌رود که پرونده را حل کند.

کتاب «كاربرد هنر در مسیر نوجوانی» که توسط آلن دو باتن، فیلسوف مشهور نوشته شده است، بحثی کاملاً جذاب درباره هنر ارائه می‌دهد. بسیاری از آنچه به جوانان و نوجوانان گفته می‌شود ضروری است مثل فرهنگ‌سازی، کتاب‌خوانی، مهربان‌بودن و هنر. در عین حال، همه بزرگسالان درک کاملی از موضوعی مانند هنر ندارند که بخواهند آن را به کودکان خود ارائه دهند.

در این کتاب با لحنی مهربان، آموزنده، به هنر برای کودکان پرداخته شده است. این کتاب توضیح می‌دهد که هنر چگونه می‌تواند در زندگی ما جای بگیرد. ما یاد می‌گیریم که انگیزه ایجاد هنر از کجا می‌آید، در حالات خاص به چه هنری نگاه کنیم، چگونه بدون خسته‌شدن از یک موزه دیدن کنیم و چرا بدون اینکه حتی متوجه شویم، با تزئین اتاق خواب خود به متخصص هنر تبدیل می‌شویم؟

هموراه این بحث در مجامع علمی و دانشگاهی و محافل روشنفکری مطرح بوده است که انقلاب 1357 ایران بر چه پایه‌هایی شکل گرفت و چه عواملی نقش موثری در آن داشتند و پس‌از وقوع انقلاب، این عوامل چه نقشی ایفا کردند و … بسیاری پرسش‌های دیگر که هنوز هم مطرحند و جامعه‌شناسان، فیلسوفان، اقتصاددانان و مورخان بسیاری درباره‌ی آن نوشته‌اند و این پژوهش‌ها همچنان نیز ادامه دارد. یکی از مهم‌ترین بحث‌ها پیرامون انقلاب 1357، بحث جنبش‌های کارگری، اعتصابات کارگری و به خاصه اعتصاب گسترده‌ی کارکنان صنعت نفت است که خیل عظیمی از تحلیلگران به نقش ویژه‌ی آن‌ها در تحقق انقلاب باور دارند. آصف بیات، جامعه‌شناس و نظریه‌پرداز بزرگ دوران ما که کتاب «سیاست‌های خیابانی»اش چراغ راهی‌‌ست برای درک و تحلیل همه‌ی آنچه بر طبقات فرودست در دوران پهلوی دوم می‌گذشت و منتهی به جنبش عظیمی شد که در انقلاب نقش اساسی ایفا کرد، کتاب «کارگران و انقلاب 57» را بر مبنای فعالیت‌ها و جنبش‌های کارگری در سال‌های پیش و پس‌از انقلاب نوشته است. این کتاب با به‌هم‌ریختن خیل تحلیل‌های دم‌دستی پیش از خودش، با تحلیل جامع و کامل بر مبنای پژوهش‌های میدانی گسترده، نقش کارگران در انقلاب ایران را بسیار کلیدی می‌داند. کارگران و انقلاب 57، نشان می‌دهد که چگونه کارگران در بخش بزرگی از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها در سال‌های ابتدایی انقلاب، با بینش و آگاهی دست به خودگردانی و خودمدیریتی زدند و توانستند آرمان‌های بزرگی را تحقق بخشند که در هیاهوهای بعدترش نادیده گرفته شده است.

رایج‌ترین تعریف كارما این است: «هرچه كه صادر مى‌شود، دریافت مى‌شود.» یا چیزى كه انجام مى‌دهید و مى‌گویید به شما بازمى‌گردد، خوب یا بد.

این درواقع یكى از دوازده قانون كارما و البته قانون اصلى است: «هرچه بكارى همان را درو مى‌كنى.»

در این كتاب با یازده قانون دیگر كارما و همچنین چگونگى كاركرد این قوانین آشنا مى‌شوید.

کتاب کارما اثری است از سادگورو به ترجمه ی شهرزاد لولاچی و چاپ انتشارات گویا.

کتاب پیش رو به توصیف و واکاوی عمیق مفهوم کارما که به طرز اعجاب آوری بر سر زبان همه ی جهانیان افتاده و ظاهری رمزآلود به خود گرفته است، می پردازد و قدمی محکم برای از بین بردن سوءتفاهم های شکل گرفته پیرامون این کلمه ی معنوی برمی دارد.

سادگورو، راهنمای معنوی معاصر هندی، ارتباط این کلمه ی معنوی را با زندگی مورد مطالعه قرار می دهد و چگونگی کنار آمدن با آن را آموزش می دهد.

این کتاب راهنمایی موثر و خواندنی است که کلید زندگی هوشمندانه و شادمان را در جهان پرچالش امروزی نشان می دهد.

«ما همه افسون سادگی رؤیای «تری» شده بودیم، رؤیای جوانی که از طرفی آنقدر معصوم بود که باور داشت می‌تواند دنیای بهتری بسازد و از طرف دیگر آنقدر عاقل بود که نهضت خودش را آرام‌آرام پیش ببرد. ما از تری قهرمان ساختیم؛ زیرا او آنچه را که لازمهٔ قهرمانی است انجام داد: او با حضورش دنیای ما را بهتر کرد. ما تری را قهرمان شمردیم زیرا او از میان مردم عادی برخاسته بود و ما تکه‌ای از وجود خودمان را در او می‌دیدیم.»

تری فاکس یک جوان معمولی کانادایی بود با زندگی معمولی هر جوانی در سن و سال او، سرگرم درس و ورزش و تفریح؛ اما اتفاقی زندگی‌اش را زیرورو کرد. در 19سالگی تشخیص دادند که سرطان پیشرفته استخوان دارد و در نتیجه بیماری یک پایش را از دست داد و این انتخاب‌های آدم ها در شرایط دشوار است که می‌تواند از یک آدم معمولی، قهرمانی بسازد.

تری فاکس بعد از اینکه بر افسردگی ناشی از شرایطش فائق آمد، تصمیم گرفت گامی فراتر بردارد. او که در دوران بستری‌شدنش از نزدیک شرایط دشوار بیماران سرطانی را دیده بود عزم کرد برای مبارزه با این بیماری کاری بکند و این‌گونه بود که ماراتون امید شکل گرفت.

او تصمیم گرفت از شرق تا غرب خاک کانادا را بدود و برای تحقیقات مربوط به مبارزه با سرطان پول جمع کند. تصمیمی که برای هر دوندهٔ حرفه‌ای اقدامی بسیار بلندپروازانه و دیوانه‌وار تلقی می‌شود چه رسد به دونده‌ای با یک پا. او شش ماه تمام هر روز حدود 40 کیلومتر یعنی مسافتی نزدیک به یک مسابقه دوی ماراتون را دوید و تا آخرین نفس تسلیم نشد.

«کاروان امید» داستان مبارزه تری است با ناامیدی و یأس و نمایشی است شگفت‌انگیز از پیروزی ارادهٔ انسان.

دراز کشیدم و از پنجره به درخت نخل زیر نور ماه نگاه کردم. خوابم نمی برد. زندگی ام در یک اتاق وحشتناک روی هوا بود. چرا این بدبختی ها سرمن می آمد؟ نمی توانستم دلیلی پیدا کنم که مستحق این همه بدبختی باشم. تنها چیزی که در زندگی می خواستم این بود که در فیلم بازی کنم و حالا لحظه به لحظه از این آرزویم دور و دورتر می شدم. اصلا انگار نه انگار که در هالیوود بودم. انگار در یک شهر دیگر راننده ماشین یونیفرم پوش بودم که هر صبح یک کار ثابت انجام می دهد و آن هم رانندگی. چرا به خاطر خوبی هایم به خطر می افتادم.