کتاب درخت آرزو، اثری فانتزی نوشته ی کاترین اپلگیت است که نخستین بار در سال 2017 منتشر شد. کتاب ها نمی توانند جوک تعریف کنند، اما بدون تردید توانایی داستان سرایی را دارند. قرمز، یک درخت بلوط است که سال های زیادی از عمرش می گذرد. او یک درخت آرزو است و مردم محل، آرزوهایشان را بر روی تکه های لباس می نویسند و به شاخه های او می بندند. این درخت آرزو به همراه کلاغی به نام بانگو و سایر حیواناتی که در گوشه و کنار تنه اش پناه می گیرند، مراقب محله نیز هست. شاید بگویید که دیگر اتفاقی برای قرمز جدید نخواهد بود؛ خب، این حرف تا حدی درست بود تا این که خانواده ای جدید به محله می آیند. بسیاری از ساکنین محله از این اتفاق ناراضی هستند و حالا تجارب قرمز به عنوان یک درخت آرزو، از هر وقت دیگری مهمتر شده است. کتاب درخت آرزو، اثری خنده دار، ژرف، گرم و پرظرافت است که دوران اوج نویسندگی کاترین اپلگیت را نشان می دهد.

چرا سبک‌های استدلال، الگوهای تبیین اندیشه و روش‌های متقاعد ساختن مخاطب در ژاپن، آمریکا و فرانسه متفاوت است؟ ماساکو واتانابه در این اثرِ پژوهشیِ خود تلاش کرده است با اتخاذ رویکردی فرهنگی به فرایند آموزش و یادگیری، همراه با ترویج گفتمان انتقادی «آموختن برای زیستن»، به این پرسش پاسخ دهد. پژوهش‌های مقایسه‌ای او مبتنی بر روش‌های مردم‌نگارانه و درس‌پژوهی در متن اندیشه و عمل تربیتی، یعنی کلاس‌های درس است. مطالعه‌ی این کتاب به همه‌ی کسانی که دغدغه‌ی پرورشِ توانایی اندیشیدن، مهارت‌های بیان مقصود، نوشتن و زیستنِ خود و فرزندان ایران را دارند، توصیه می‌شود.

کتاب مقدمه‌ای بر مکانیک سیالات فاکس و مک‌دونالد، پس از هشت ویرایش، همچنان یکی از معتبرترین و پراستفاده‌ترین کتاب‌های درسی در زمینه مکانیک سیالات است. رویکرد کلی این کتاب پرمخاطب، همچنان بر مبنای یک نگرش جامع و متوازن برای ایجاد تسلط بر مفاهیم اصلی، آموزش یک روش حل مسئله‌ی منظم که خواننده را در برنامه‌ریزی مناسب برای یافتن پاسخ درست مجهولات یاری می‌کند و نیز ارتباط بین پاسخ‌ها و رفتار فیزیکی مورد انتظار قرار دارد.

در ویرایش نهم این کتاب، استفاده از مجموعه‌ی متنوعی از مثال‌ها و مسائل، در کنار ارائه‌ی نمونه‌های کاربردی جذاب و جدید که در ابتدای هر فصل با عنوان مطالعه‌ی موردی آورده شده و نیز فیلم‌های آموزشی متعدد، به خوبی نحوه‌ی ارتباط مطالب درسی با مسائل عملی و کاربردی را بیان کرده است. در واقع، این کتاب، به واسطه‌ی ویژگی‌های خاص از جمله:
• بیان ساده و روان و در عین حال، جامع و کامل از تمام مباحث اصلی مکانیک سیالات برای دانشجویان دوره کارشناسی
• ارائه‌ی یک روش حل مسئله‌ی نظام‌مند که برای حل تمامی مسائل پیش روی دانشجویان مفید و گره‌گشاست
• ارائه‌ی بیش از 100 مثال حل شده برای حل تمامی مسائل پیش روی دانشجویان مفید و گره‌گشاست
• ارائه‌ی بیش از 1700 مسئله با سطوحی مختلف
به عنوان یکی از برترین کتاب‌های درسی دوره کارشناسی در اکثر دانشگاه‌های جهان مطرح است.

مخاطب مثنوی در همان آشنایی های نخستین درمی یابد که با چیزی دیگر سروکار یافته است. توضیح این دیگر بودن و تمایز مثنوی از منظومه ها و کتاب های دیگر کار آسانی نیست؛ اما این قدر هست که شکل و شیوه ی متن با راز امتیاز آن پیوندی نزدیک و استوار دارد: شیوه ی عجیبی که روایت با آن پیش می رود و در نمودی فراتر شکل غریبی که در کلیت کتاب چشمگیر است بوطیقای روایی مولانا ویژگی ها و پیچیدگی های خاص خود را دارد و در پیوندی ژرف با جهان شناسی و شخصیت و تجربه های اوست. این کتاب شاید دریچه ای کوچک باشد به هنر روایت گری حضرت خاموش و در آن بر چشمگیرترین جنبه های روایت شناختی مثنوی انگشت نهاده می شود؛ مسائلی چون دگردیسی زاویه ی روایت اسالیب خطاب چندآوایی شدن روایت گریز و تداعی رها کردن قصه و باز آمدن بدان بداهه و حسّ لحظه جنبه ی شفاهی روایت زبان و روایت دو جانب شاعرانه و داستانی روایت پیوند دادن و درآمیختن قصه ها زمان و روایت روایت و تلقی موسیقایی راوی از هستی کوشش راوی برای قرار دادن مخاطب در موقعیت قصه و آغازگری و پایان بندی روایت.

کتاب رمان حافظه فراموشی : در این کتاب کوندرا به بحث و بررسی درباره رمان‌ های مورد علاقه‌ خود از جمله دن ‌کیشوت نوشته سروانتس، مادام بواری اثر فلوبر، ابله اثر داستایوفسکی و آنا کارنینا نوشته تولستوی و… و همچنین کتاب دیگری از فلوبر با نام «آموزش احساس» ‌که در فرانسه مورد توجه است می‌ پردازد. او از طرفی به معرفی نویسندگان لهستانی چون بروخ و یاروسلاو هاسک پرداخته است. این دو از نویسندگان بزرگ لهستان ‌اند که چندان برای ما شناخته شده نیستند . «رمان، ‌حافظه و فراموشی» دربرگیرنده عناوین ذیل است: آگاهی از تداوم، ادبیات جهانی، نفوذ به کنه چیزها، رمان‌ نویس کیست، زیبایی ‌شناسی هستی،‌ پرده پاره می ‌شود و رمان، حافظه، ‌فراموشی. این کتاب می ‌تواند پاسخگوی علاقه ‌مندان به تاریخ،‌ ادبیات و فلسفه باشد.

آن‌چه عکاسی را بیش از دیگر کتاب ها فرهنگ دیداری به تاریخ‌ نگاری نزدیک می کند، پیوند نمایه‌ ای عکس با واقعیت است؛ پیوندی که از همان دهه‌ های نخست پیدایش عکاسی مهم‌ترین امتیاز عکس بر دیگر دست‌ ساخت ‌های دیداری انسان تا آن هنگام نقاشی، گراوور و … به شمار می ‌آمد. از این قرار، عکس به ‌مثابه رونوشت و نسخه ‌ای اصیل و مکانیکی از هستی اجتماعی و تاریخی، می ‌توانست منبعی مستقیم و موثق برای دست یابی به بسیاری از واقعیت‌ ها و ازجمله واقعیت‌ های گذشـته باشد، واقعیت ‌هایی که از دستـرس و دایـره‌ ی امکانات و توانایی‌ های گفتمان نوشتاری و مشتقات آن به دور بود. این مسئله اکنون در تاریخ نظریه‌ ی عکاسی به مسئله ‌ای کلاسیک بدل شده است؛ به این معنا که به‌ رغم کهنگی، قدمت و فراوانی متونی که درباره‌ ی عکاسی نوشته شده، هنوز هم موضوع اصلی گمانه‌ زنی‌ های نظری در این زمینه است. مقاله‌ هایی که در این مجموعه گردآوری و ترجمه شده ‌اند می‌کوشند پرتوهایی بر این مسئله بیفکنند.

مجموعه‌ی تاریخ فلسفه‌ی راتلج به ترتیب زمانی به بررسی تاریخ فلسفه‌ی غربی از آغازگاه‌های آن در سده‌ی ششم پیش از میلاد تا دوران کنونی می‌پردازد. در این مجموعه تمامی تحولات عمده‌ی فلسفی عمیقا بحث می‌شود.قسمت بیش‌تر این مجلدات به افرادی اختصاص داده شده که عموما از فیلسوفان بزرگ تلقی می‌شوند. اما چهره‌های کم اهمیت‌تر نیز فراموش نشده‌اند و همراه با آن‌ها ده جلد تاریخ حاضر شامل اطلاعات پایه‌ای و انتقادی درباره‌ی فیلسوفن مهم گذشته و حال است. این فیلسوفان آشکارا درون بستر فرهنگی و به ویژه علمی زمانه‌ی خود قرار داشته‌اند. مخاطب تاریخ کنونی فقط متخصصان فلسفه نیستند. بلکه دانشجویان و خواننده‌ی عام نیز در نظر گرفته شده. هرفصل توسط مرجع معتبر آن حوزه نوشته شده. فصل‌ها به سبکی خواندنی نگاشت شده‌اند و واژه‌امه‌ای از اصطلاحات وقتی در هر مجلد تهیه شده است… .

«بالاخره یه‌ روزی قشنگ حرف می‌زنم» شامل ۲۶ یادداشت طنز از سداریس است. سداریس پرمخاطب‌ترین طنزنویس پانزده سال اخیر امریکاست. تمام کتاب‌هایش با مقیاس‌های نجومی پرفروش‌اند. تاکنون تنها در امریکا هشت میلیون نسخه ازآثارش به فروش رسیده است و «بالاخره یه‌ روزی قشنگ حرف می‌زنم» به بیشتر زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه شده است.

پیمان خاکسار می‌گوید: «سداریس می‌خنداند. به مفهوم واقعی کلمه. از او نباید انتظاری را داشته باشید که از کافکا و فاکنر و بورخس دارید. اتفاقاً در بیشتر طنزهایش، به‌خصوص در این کتاب، فضاهای روشنفکری و روشنفکران را دست می‌اندازد و باعث خنده می‌شود.»

«بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم» یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های سال ۲۰۰۰ امریکا شد. سداریس به خاطر این کتاب جایزه‌ی «ثربر» برای طنز امریکایی را برد و مجله‌ی «تایمز» او را طنزنویس سال نامید. سداریس در دسامبر سال ۲۰۰۸ از دانشگاه بیرمنگام دکترای افتخاری دریافت کرد. او تاکنون بیش از چهل مقاله در مجله‌ی «نیویورکر» چاپ کرده است.

مستور بعد از انتشار آخرین اثر داستانی اش با نام «سه گزارش کوتاه درباره ی نوید و نگار» که در سال ۱۳۹۰ منتشر شده بود، رمان کوتاه «رساله درباره ی نادر فارابی» را تحویل نشرچشمه داده است. آدم های مصطفی مستور در یک مرزبندی قاطع و مطلق تقسیم میشوند به: آدمهای “کاملا تاریک” و آدمهای “کاملا روشن”. تاریک های او در جایگاهی سمبلیک – ناظم مدرسه- بر مسند قدرت اند، و روشن های او در کنشی جالب، در دو سوی بردار آگاهی قرار دارند؛ یا از فرط ناآگاهی معصوم اند – مستور آنها را ساده، خوب، بی پرسش از هستی- قلمداد میکند یا از فرط آگاهی و تفکر درباره جهان در مرز پوچی اند. جهان داستانی او جدال این دو نیرو است. نادر فارابی شخصیت کتاب جدید مصطفی مستور یک از نفس افتاده دیگر است، یک به پایان خط رسیده که در یاس های فلسفی درباره چیستی اتفاقات هستی، با آدم های کتاب های قبلی نویسنده اشتراک دارد، نادر فارابی با مجموعه ای از برداشتهای کمابیش اگزیستانسیالیستی که از شرایط موجود به نفع یک آرمان و ایده آل گم شده گلایه مند است، از دست خود نیز خسته است و نمیداند تکلیفش چیست و با وجود خود در هستی چه باید بکند؟ رمان بر پایه سه تم اصلی بنا شده است؛ “تبعیض”، “غیبت”، “عدالت”. راس این مثلث یعنی “عدالت” بغض فروخورده مستور است که زمانی در یک بیمارستان روانی ظهور میکند و اینجا در مدرسه درختی. این که همه کامیابی و ناکامی بشر وابسته است به چند گرم فسفر و مغز بیشتر یا کمتر داشتن که یکی را کودن میکند و رفوزه و روزمره و دیگری را نابغه و رفاهمند و موفق. شواهد این تبعیض و پرسش جدی درباره عدالت جهان در جای جای آثار مستور باقیست. با خشم هم باقیست. نوک پیکان این خشم سوی انسان است حتی وقتی مکررا دنبال “صاحاب این دنیا” میگردد و میگوید هر جا یک صاحابی دارد، رستوران، پمپ بنزین… هر یک صاحابی دارند، صاحاب این دنیا کیست؟ در واقع انسان را متولی بی لیاقتی برای آنچه در جهان به او سپرده شده، میداند. به این دلیل او بهترین متن ادبی سال را انشای ساده یک دانش آموز میداند نه جوایز ادبی که خود نیز در چرخه آن قرار دارد.

یک رمانِ شگفت­انگیز از نویسنده­ای آنگولایی­الاصل. نویسنده سالِ 1960 در آنگولا به دنیا آمده و به زبانِ پرتغالی می­نویسد. کشورش انواعِ کودتاها و درگیری‏های نظامی و خونین را در نیمه­ی دوم قرنِ بیستم گذرانده و سابقه­ی استعمار شدنش نیز در ادبیات روایت شده. این رمان برآمده از روحِ جهانِ مسخِ کافکا و روایت­های بورخس است. راوی رمان یک آفتاب­پرست است که در خانه­ای کهنه زندگی می­کند. او شاهدِ تاریخ بوده و هست. کسانی به این خانه می‏آیند که خواستار ابداع گذشته هستند. همخانه‏ی این آفتاب­پرست زالی است با ذهنی عجیب و همین امر باعث دیالوگی می­شود بینِ این دو درباره­ی ماجراهایی که در خانه می­گذرد. آگوآلوسا با درهم آمیختن بیانِ استعاری و رئالیسمِ تاریخی ترکیبی بدیع می­سازد درباره­ی فسادِ قدرت و جهانِ متصلبِ انسان­­های پیرامون. آفتاب­پرست­ها در لایه‏هایش رمانی سیاسی است در فضایی که شخصیت­ها ناچارند از خود بگویند و از آن­چه رقم زده‏اند. رمانی درباره­ی زوالِ روحِ بشری به روایت یک آفتاب­پرستِ کهنسال.

چشم پاینده مجموعه‌ای از جستارهای بارنز درباب نقاشی‌های مورد علاقه‌ی وی است. بارنز از چشم یک رمان‌نویس به این نقاشی‌ها نگریسته است. از دیرباز نسبت ادبیات و نقاشی را به رابطه‌ی میان دو خواهر تشبیه کرده‌اند. بسیاری از نویسندگان برجسته در آثارشان به توصیف آثار تجسمی در قالب کلمات پرداخته‌اند. نویسنده در این کتاب به جای توصیف نقاشی‌ها در یک اثر داستانی ،از فرم جستار استفاده کرده است. او در این جستارها به چهره‌های نقاشی شده در آثار نقاشان برجسته‌ای نظیر کوربه، مانه، دُگا و دیگران می‌پردازد و شخصیت‌های ادبی را در پس این چهره‌ها می‌یابد.

رمان بر استخوان‌های مردگان، اثری است خارق العاده از اولگا توکارچوک که پس از بازگردانی به زبان انگلیسی توجه منتقدین و مخاطبان را به خود جلب ساخته و برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات شد. طنز داستان قوی بوده و در عین حال اثری شفاف، خطرناک و تکان دهنده است. داستانی تحسین برانگیز که سوالات تند و تیزی را درباره ی رفتار بشر مطرح می سازد.
ماجرا از این قرار است که در یک دهکده ی دور افتاده در کشور لهستان، انینا دوشیکو روزهای تاریک و سرد زمستان را به مطالعه ی اخترشناسی، ترجمه ی اشعار ویلیام بلیک و مراقبت از خانه های تابستانی ساکنان ثروتمند ورشو اختصاص داده است. با ترجیح دادن حیوانات به همنشینی با انسان ها که دیگر بر کسی پوشیده نیست، شهرت او به گوشه گیر بودن تشدید شده است. اما ناگهان مشخص می شود که یکی از همسایگان مرده است. خیلی زود جسد او در شرایط عجیب و غریبی پیدا می شود. با افزایش سوظن ها، انینا خود را وارد تحقیقات می کند چرا که مطمئن است چیزهای به درد بخوری می داند؛ فقط اگر به او گوش کنند و کسی به حرف هایش توجه نشان بدهد…
رمان بر استخوان‌های مردگان یک اثر هیجانی و خیال انگیز و کاوشی برانگیزاننده در مرزهای کدر و مبهم بین عقل و جنون، عدالت و سنت، اختیار و تقدیر بوده و این سوالات را مطرح می کند که ما چه کسی را سالم و عاقل می دانیم و چه کسی حقیقتا شایسته ی داشتن صدا و مورد توجه قرار گرفتن است.