«… تعدیل خشونت علیه زنان کار پیگیر و خاصی می‌طلبد و چنانچه از زوایای گوناگون به بحث و بررسی گذاشته شود، خشونت‌زدایی در زندگی خانگی زنان جهان میسر می‌شود، اما هیچ الگویی وجود ندارد که موجب از بین رفتن خشونت بر زنان در همه جوامع گردد. هرچند در تدابیر و راهکارهای اتخاذشده عناصر مشترکی وجود دارند اما این الگوها لزوماً باید با جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی کشورهای مختلف منطبق شود.» کتاب فوق تحت تأثیر همین نیاز به رشته تحریر درآمدهاست.

پایان قرن نوزدهم، فردیناند فون ریشتهوفن، جغرافی دان آلمانی، اصطلاحی ساخت برای توصیف شبکه ی دادوستد چین در عصر خاندان هان با بقیه ی جهان. نامش را گذاشت «راه های ابریشم» و این اصطلاح به مذاق همه، از اهل علم گرفته تا مردم عادی، خوش آمد.
هنگامی که استقبال خوانندگان از «راه های ابریشم» را دیدم شگفت زده شدم. بیش از یک میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفت، هشت ماه در صدر فهرست ده اثر برتر ساندی تایمز بود، و در بریتانیا و چین و هند و کشورهای خلیج فارس پرفروش ترین کتاب شد. نشان داد خیلی ها مایل اند جهان را بهتر بشناسند و از مردمان و فرهنگ ها و مناطقی که گذشته ی پررونقی داشته اند بیشتر بدانند. معلوم شد خیلی ها علاقه مندند تاریخی را بخوانند که کانون توجه را از قصه ی آشنای همیشگی، که روایت برتری اروپا و غرب است، به آسیا و شرق منتقل می کند و به شناخت روابط درهم تنیده ی مردمان و فرهنگ ها و قاره ها؛ چگونگی گسترش دین ها و زبان ها در گذشته، چگونگی انتقال سلیقه های خوراکی و پوشاکی و هنری و رقابت و وام گیری آنها از هم کمک کند. «راه های ابریشم» اهمیت محوری تسلط بر منابع و تجارت خارجی را نشان می دهد و از این رو بسترها و انگیزه های لشکر کشی ها در خشکی و دریا را، که امپراتوری ها از آن برخاستند، توضیح می دهد و اجازه می دهد که ما گذشته را نه مجموعه ای از دوره ها و منطقه های مجزا و متمایز بلکه زنجیره ای ببینیم که جهان را هزاران سال همچون بخشی از تاریخ بزرگتر و فراگیرتری همبسته کرده است.

نویسنده‌ی این کتاب مفهوم «بینافرهنگی بودن» مترجم را مطرح و پیشنهاد می‌کند که اصول اخلاقی به جای این‌که مبتنی بر نقد ترجمه‌ها باشد، همان‌طور که شایسته است، بر شخص مترجم متمرکز شود. مترجم که ارتباط دهنده‌ی فرهنگ‌هاست، می‌تواند همکاری بینافرهنگی را تسهیل کند. پس باید فقط در برخی موقعیت‌ها دست به ترجمه زد و هنگامی که بدانیم به چه علت و برای چه کسی باید ترجمه کنیم، آن‌وقت قطعا می‌دانیم که چطور باید ترجمه کنیم. بنابراین ارزیابی زبان‌شناختی در درجه‌ی دوم اهمیت قرار می‌گیرد. آنتونی پیم، با این اهمیت، به بازخوانی نقادانه‌ی شلایر ماخر، واکاوی اسطوره‌ای-فلسفی قاصد در تاریخ‌نگاری‌های هرودوت و همچنین تفکر در زمینه‌ی مسئولیت مترجم و علیت عمل ترجمه پرداخته است. آنتونی پیم همچنین بسیاری از مفاهیم برگرفته از نظریه‌های دوره‌ی معاصر را به کار می‌برد: رویکردهای توصیفی، نظریه‌ی هدف، دیدگاه‌های ل.ونوتی… تعریف دوباره‌ی اندیشه‌ی اخلاقی بر پایه‌ی مبانی نو، که ترجمه‌شناسان مدرن غالبا از زیر بار آن شانه خالی کرده‌اند یا با صراحت به آن بی‌توجه مانده‌اند، موضوع این مطالعه‌ی بدیع است.

کتاب «راههای توسعه کارآفرینی زنان در ایران: راهکارهای تواناسازی زنان در راستای برابری اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در ایران»، نوشته‌ی «فیروزه صابر»، توسط انتشارات «روشنگران و مطالعات زنان» در «176» صفحه منتشر شده است.

کارآفرینی مقوله ای است که با بهره‌گیری از نوآوری و منابع، می تواند عامل پیشرفت و توسعه ی پایدار گردد. در این مسیر، شناخت استعدادها و فراهم سازی بسترهای فرهنگی لازم، از مهم ترین عواملی هستند که باید از طرف جامعه و دستگاه قدرت مورد توجه قرار گیرد.

در این میان به ظرفیت های زنان توجه لازم نشده‌ است. ایشان برغم آن که سهم قابل تاملی از تحصیل کردگان دانشگاهی را به خود اختصاص داده اند، تا کنون نتوانسته اند جایگاه درخور توجهی در صحنه اقتصادی و اجتماعی در کشورمان به دست آورند.

«فلسفه ی پول» در میان آثار زیمل، که جستارنویسی زبردست بود، اثری منحصر به فرد است. با آن که تودرتو و چندرگه و ترکیبی پیچیده و درهم تنیده از رشته هایی چون فلسفه و جامعه شناسی و تاریخ و روانشناسی به نظر می رسد، باید گفت کتاب زیمل در اصل متنی مشخصاً فلسفی است که، به مدد یک روش فلسفی منسجم و مشخص، پیوندی دیالکتیکی میان انبوهی از جزئیات تاریخی و اقتصادی و اجتماعی و سیاسی برقرار می سازد. او در فلسفه ی پول تحلیل های جامعه شناختی و روانشناختی را برای تبیین و تفسیر فلسفی بحران سوژه ی مدرن به کار می گیرد، بحرانی که در همه ی اجزای زندگی اجتماعی رخنه کرده است. این بحران چیزی نیست جز تلاش فرد برای دستیابی به آزادی و خودآیینی در مواجهه با نیروهای عظیمی چون جامعه و سنت و فرهنگ و تکنولوژی. وقتی عملکرد پول را در وجه تاریخی و فرهنگی اش در نظر بگیریم عملیات های ارزشگذاری و دلالتگری و معنابخشی آن را به عیان می بینیم.
قابلیت پول در تشدید نیروهای متضاد بدان قدرتی ظاهراً نامحدود می دهد تا همزمان تجزیه کند و وحدت بخشد، تا چیزهای کاملا ناهمسان و نامشابه را هم‌ارز گرداند، تا کیفیت را به کمیت تبدیل کند، و از مادی ترین جنبه های حیات مادیت زدایی کند.
زیمل بصیرت های شوپنهاوری و نیچه ای را در تفسیر فلسفی خویش از تطور فرهنگی مسایل مربوط به معنا و ارزش ادغام می کند و بدین سان استراتژی فلسفی ویژه ای طراحی می کند تا پروژه ی هگلی تاریخ فکری و فرهنگی را از نو صورت بندی کند.

کتاب حاضر، داستان خارق العاده ای است در این باره که ما چگونه گذشته را از 2500 سال پیش تا امروز فهمیده و تفسیر کرده ایم. این اثر بی همتا با گزارش از پدر تاریخ، « هرودوت »، تا رخدادنامه های سده های میانه و از نقل حماسی گیبون از امپراتوری روم تا مجموعه های تلویزیونی کنونی، به کندو کاو در روایت های معرف وقایع مهم تاریخی می پردازد و به ما نشان می دهد که آن ها از روزگاران خود و از روزگار ما چه می گویند و…

در این کتاب متن هایی ساده را به شیوۀ تحلیلی ترجمه می کنیم و ضمن کار بر مسائلی تأکید می ورزیم که معمولاً در فرایند ترجمه پیش می آیند. گاه توضیح و تحلیل یک متن مفصل تر از ترجمۀ خود متن می شود. به عبارت دیگر، منظور نکته سنجی همه جانبه است نه اینکه بکوشیم هرچه زودتر به اصطلاح سروته ترجمه را هم بیاوریم. تنوع موضوعی متن ها سبب می شود مسائل احتمالی آنها گوناگون باشند. به مسائل ویرایشی و نکته های مربوط به پسند نگارشی رایج نیز توجه شده است.
مخاطبان این کتاب کسانی اند که می خواهند وارد دنیای ترجمه شوند یا کسانی که احتمالاً اثری را هم ترجمه کرده اند، اما دربارۀ حدود رعایت دقت و امانت در ترجمه تردید دارند. البته علاقه مندان به مباحث ترجمه نیز از خواندن این کتاب بهره خواهند برد.

دورۀ جو (1122-256 ق. م) نزد مورخان به دورۀ باستانی معروف است. این دوره را می‌توان به عصر طلایی یونان مانند کرد؛ چه در این دوره، هم‌چون همتای غربی آن، هنجارهای فرهنگی جامعه بنیاد نهاده شد و همۀ فلسفۀ آیندۀ چین بر بنیاد آموزه‌های فیلسوفان بزرگ دورۀ جو نهاده شده است. در حدود 900 ق. م اولین نشانه‌های زوال امپراتوری فئودال جو نمایان شد و دولت‌های ناتوان برافتادند. در 771 ق. م سلسلۀ جو پایتخت خود را به غرب، به شهر لویی در هونان برد و از این جا بود که این سلسله به جوی غربی معروف شد. آن‌گاه عصر “چون چیو” رسید به دنبال آن “جن گوئو” یا دورۀ دولت‌های جنگنده (480 تا 222 ق . م) آمد. در سراسر این دوران، فعالیت سیاسی، اجتماعی و عقلی سخت رواج داشت و طی آن همۀ آیین‌ها و نهادهای بنیادگرفته را به انتقادی بنیان‌کن گرفتند. زمانه چنان آشکارا ناخشنودکننده بود که همان انتقاد و اعتراض‌ها چنان درجه‌ای از پیچیدگی رسید که بدل به مکاتب اندیشه شد. تولد این حس انتقاد نتیجۀ بیدار شدن چیزی در مردم چین بود که آن را در اروپای قرن 18، روح نو و روح آزادی‌خواهی خواندند. این روح نو در چین تنوعی از اندیشه‌های اصیل را گسترش داد. چنین پیداست که جان چین که دیری پای‌بند سنت بود، ناگهان بندها را درید و خود را به این آزادی نو سپرد. چینی‌ها آزاد بودند از زاویۀ دلخواهشان نگاه کنند و به نتیجۀ مورد پسندشان برسند. همین آزادی بود که به بزرگ‌ترین جنبش فکری تاکنون شناخته شدۀ چین انجامید. از قرن 6 تا قرن 3 ق. م دورۀ شکوفایی فلسفۀ باستانی چین و پیدا شدن مکاتب معروف به “صد مکتب اندیشه” بود که از میان آن‌ها مکتب‌های کنفوسیوس و دائو بسیار مهم هستند. در این کتاب تاریخ فلسفۀ چین از آغاز بیان شده است و فیلسوفانی چون کنفوسیوس، مسنیوس، یانگ جو، موزه، هن فی‌زه و… معرفی شده‌اند.

آیا جوامع اسلامی ذاتا نسبت به زنان ظالم اند؟ آیا گرایش مجدد زنان اسلامی به حجاب و لباس های سنتی دیگر نمادی از تلاش برای بازگشت به اسلام “خالص” است که برای هر دو جنس مناسب و عادلانه بود؟ در این کتاب ، لیلا احمد با کاوش در ریشه های تاریخی و با ردیابی تحولات گفتمان های اسلامی در مورد زنان و جنسیت از دنیای باستان تا به امروز ، چشم انداز جدیدی را به بحث های فعلی درباره زنان و اسلام افزوده است. احمد برای مشخص کردن آنچه که در مورد نخستین آموزه های اسلامی درباره زنان متمایز بود ، ابتدا سیستم های جنسیتی موجود در خاورمیانه را قبل از ظهور اسلام توصیف می کند. وی سپس به آن دسته از جوامع عرب که نقش اساسی در تدوین گفتمانهای غالب اسلامی درباره زنان و جنسیت داشتند، می پردازد: عربستان در دوره ای که اسلام بنیان نهاده است، عراق در عصر کلاسیک هنگامی که هسته اصلی نسخه های گفتمان حقوقی و دینی درباره زنان تدوین شد و مصر در قرن نوزدهم و بیستم ، هنگامی که قرار گرفتن در معرض جوامع غربی منجر به تحولات چشمگیر اجتماعی و ظهور گفتمانهای جدید در مورد زنان شد. در کل ، احمد نه تنها متون اسلامی را که ایدئولوژی های اصلی در مورد زنان و جنسیت را توسعه داده است در نظر می گیرد بلکه این گفتمان را در متن اجتماعی و تاریخی خود قرار می دهد. از این رو ، کتاب او یک بررسی جذاب از مباحث و ایدئولوژی های اسلامی درباره زنان و شرایط تاریخی موقعیت آنها در جامعه است. این اثر را می توان نخستین نمونه در حوزه ی خود دانست که از ابزارهای تحلیلی مطالعات جنسیتی معاصر استفاده کرده است.

اثر حاضر که توسط فاطمه کسایی زاده نوشته شده، به دنبال این است تا نقش حزب الدعوة در بحران امنیتی عراق جدید را مورد واکاوی قرار دهد و به نقش بارز این حزب در تحولات سیاسی عراق پس از صدام تا دوره نخست وزیری حیدر العبادی بپردازد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی، حزب الدعوة را به عنوان متغیر مستقل، و سامان سیاسی عراق را به عنوان متغیر وابسته مورد بررسی قرار می دهد. تبیین نگاه حزب به دیگر جریان های موجود در عراق، اشاره به وضعیت فکری-سیاسی جریان ها واقلیت های دیگر این کشور، بررسی ساختار سیاسی عراق صدام و پسا صدام و چگونگی ظهور و نفوذ داعش در خاک عراق از جمله مسائلی است که نگارنده به آن توجه داشته است.