این کتاب در قرنی نوشته شده است که دانش مجرایی نوین برای رفع محدودیت های بعد مکان در ارتباط و تحولی تکاملی در نظام ارتباطی انسان ها ایجاد کرده است؛ مجرایی به نام اینترنت که خود نمایه ای برای متمایز ساختن قرن حاضر از دوره های پیش از خود و افزون بر آن امکانی است که بهای در اختیار داشتنش قرارگیری انسان به عنوان عنصری از یک شبکه در طوفانی از محتواهایی است که برای لحظه ای نظام عصبی و ادراکی انسان را در این قرن آرام نمی گذارند. کتابی که پیش روی شماست به مجموعه ای نوین از نشانه ها (ایموجی ها) پرداخته است که انبوهی از آنها از مجرای اینترنت به انسان می رسد و در این پردازش موضوعاتی چون نشانه نظام های نشانه ای، نظام نوشتاری، ارتباط، ارتباط کلامی و ارتباط غیرکلامی بررسی و با رویکردی تحلیلی دوباره تعریف شده اند. وجه تمایز این تعاریف جدید با آنچه پیشینیان ثبت کرده اند در محدود نبودن این تعاریف به ارتباطات انسانی و قابلیت بسط پذیری آن به هر جامعه ای از ارگانیزم هاست؛ چه ارتباط انسان انسان، چه ارتباط ماشین ماشین و چه ارتباط میان دو یا چند سلول عصبی.

روابط ایران و ایالات ‌متحد پس از انقلاب اسلامی با ورود به عصر مناقشه، نه‌تنها از منظر سبقة الگوهای مسلط بر پیوندهای تاریخی دو کشور، دوره‌ای منحصربه‌فرد در روابط تهران-واشنگتن است، بلکه به لحاظ رویدادها و روندهای جاری نیز یکی از پدیده‌های نادر تاریخ معاصر روابط بین‌الملل محسوب می‌شود؛ آن‌چنان‌که به‌مثابه بحرانی چندلایه دارای ابعاد آشکار و نهانی است که کتاب حاضر تلاش دارد با نگاهی منصفانه و رویکردی عقلانی، در عین تبیین ماهیت خصمانة روابط دو کشور با هدفی مبتنی بر ایجاد درک متقابل و فهم مشترک، در راستای کاهش تنش و مسیر تعامل و مصالحه نیز گام بردارد.
این کتاب نظر اکثر سناتورهای امریکایی را به خود جلب کرده است، به‌طوری که حتی طی رأی‌گیری برای بودجة سالانة کشور، می‌توانستید آن را روی میز سناتورها ببینید. الیزابت وارن از ایالت ماساچوست، کریس کونز از ایالت د‌‌لور، و شرود براون سناتور ایالت اوهایو از جمله کسانی هستند که بخش‌هایی از کتاب را در صحن سنا خوانده‌ و به دیگر مقام‌های سیاسی ایالات ‌متحد نیز توصیه کرده‌اند حتما آن را مطالعه کنند.

سرزمینی که امروزه صهیونیست ها آن را اسرائیل نامیده اند، سرزمین فلسطین است. فلسطین کشوری است که از لحاظ تاریخی و از دوران روم باستان به ناحیه ای که بین دریای مدیترانه و کرانه های رود اردن واقع شده است، گفته می شد. فلسطین قلب کشورهای عربی، گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدن هاست؛ سرزمینی پربرکت و زیبا، که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و ایدئولوژیک یکی از مهم ترین نقاط کره زمین است.

در سال 1791، در مستعمره فرانسوی سنت دومینیک واقع در بخش کوچک و غربی جزیره هیسپانیولا نزدیک کوبا شورشی به وقوع پیوست. با آن که سنت دومینیک کوچک بود اما نقش چشمگیری در اقتصاد جهانی داشت به طوری که نیمی از قهوه و 40درصد شکر جهان را تولید می کرد.

در سال 1978، جوانی انگلیسی و عاشق‌پیشه تصمیم به زندگی در برلین می‌گیرد تا دریابد که در شهری ازهم‌گسسته، چه چیزهایی دربارة استبداد و آزادی دستگیرش می‌شود. پانزده سال بعد، تیموتی گارتن اَش که به‌واسطة گزارش‌های خود دربارة فروپاشی کمونیسم در اروپای مرکزی به شهرت رسیده، دوباره به این شهر بازمی‌گردد. این‌دفعه، تصمیم به بررسی «پرونده‌»‌ای دارد به نام «رومئو». این پرونده توسط اشتازی، پلیس مخفی آلمان شرقی،‌ و به کمک تعدادی جاسوس گردآوری شده و حاوی گزارشی ریز و بسیار دقیق از زندگی پیشین او در برلین است. گارتن اَش در این گزارشِ شخصی سعی در بازکشف شخصیت دوران جوانی‌اش از دریچة چشمان اشتازی دارد و به دنبال گفتگو و رویارویی با کسانی است که علیه او جاسوسی کرده‌اند.
این کتاب، با مروری بر مستندات و خاطرات، دیدار حضوری در دفاتر جاسوسی انگلیس و نیز اتاق‌های نشیمن افسران بازنشستة اشتازی، به روایتی شخصی تبدیل شده که به اندازة داستان‌های جورج اورول و گراهام گرین‌ مسحورکننده،‌ جذاب و یادآور اخلاقیات است ـ و مهم‌تر اینکه، تمامش عین حقیقت است.

جبّاران تاریخ عموما موجوداتی کوته‌فکر، متوهم و درعین‌حال کاریزماتیک بوده‌اند. به‌واقع جبّار، قدرتش را در اکثر مواقع نه به واسطه‌ی هوش و ذکاوتش بلکه به واسطه‌ی جهل دامن‌گستر جامعه‌اش کسب می‌کرد، آن هم با توهم و خودشیفتگی عجیب و غریبی که بسیار بالاتر از استاندارد جامعه‌اش بود. به همین دلیل است که از دوران باستان تاکنون دیکتاتورهای بسیاری را می‌شناسیم که داستان، شعر، رساله‌‌های سیاسی، اجتماعی، فلسفی، اقتصادی و غیره نوشته‌اند. حال بگذریم که بسیاری از این نوشته‌ها متعلق به دیگران است و با جعل نام به این دیکتاتورها نسبت داده شده است. هیتلر را در مقام یک نقاش درجه چندم در نظر بگیرید که شرارت‌های درونی‌اش را در قالب کتابی رذیلانه به نام نبرد من نوشته است، یا مجموعه نوشته‌ها و کتاب‌هایی که به نام استالین منتشر شده و حتی اگر دموکراسی نابودشده‌ی آمریکا را در پیوند با الیگارشی سرمایه‌داران در نظر بگیریم، مجموعه‌ی کتاب‌هایی که به نام ترامپ منتشر شده را هم می‌توانیم در این مجموعه بگنجانیم. دنیل کالدر در کتاب «ادبیات دیکتاتور: سفری در تاریخ پریشان قرن بیستم و قرن حاضر» با سال‌ها پژوهش درباره‌ی دیکتاتورهایی که خودشان را نویسنده، فیلسوف، جامعه‌شناس و شاعر و … معرفی کرده‌اند و انبوهی متن به نام آن‌ها منتشر شده، حماقت‌ها و رذالت‌هایی که در این متن‌ها موج می‌زند را هویدا کرده است. ادبیات دیکتاتور فقط به نام‌ها و نمونه‌هایی که در کتاب آمده‌اند خلاصه نمی‌شود و خواننده می‌تواند سفیدخوانی کند و بسیاری از نام‌های دور و نزدیکی که خودش شناخته و می‌شناسد را نیز به این سیاهه اضافه کند.

چه چیزی از ما انسان ساخت؟
کتاب حاضر پاسخی نو به این پرسش می دهد. از دید من وقوع دگرگونی های بزرگ در تاریخ زندگی انسانی، تغییرات بنیادینی را به سود پیدایش انسان خردمند پیش می آورد. زمینه ی تحقق دگرگونی های عظیم مزبور را چیرگی انسان بر اتش و پیدایش غذاهای پخته امکان پذیر کرد، پختن ارزش غذایی ما را افزایش داد.این امر به نوبه ی خود سبب شده که مغز، زمان بندی و زندگی اجتماعی ما تغییر کند.
چنین روند دوران سازی، ما را به مصرف کننده ی بیرونی تبدیل کرد و بدین سان موجود اندام واری وابسته به سوخت و در پیوندی تازه با طبیعت پدید آورد.
خوش شانسی است که زمین آتش دارد. مواد گیاهی داغ این کار شگفت انگیز را انجام می دهند: آن ها آتش می گیرند (می سوزند). در جهان پر سنگ ها، حیوانات، گیاهان زنده، چوب های خشک و قابل احتراق گرما و روشنایی می دهند. گونه ی انسانی ما، بدون گرما و روشنایی ناگریز می شد مانند حیوانات دیگر زندگی کند. فکر نکردن به اینکه زندگی بدون آتش چگونه بوده، آسان است.شب های سرد، تاریک و خطرناک بود، از سر درماندگی مجبور بودیم در انتظار طلوع خورشید باشیم. همه غذاهای ما خام بود. جای تعجب نیست که ما در کنار بخاری و آتشدان احساس آرامش کنیم.

اغراق نکرده‌ایم اگر بختیار علی را مهم‌ترین نویسنده‌ی دو سه دهه‌ی اخیر خاورمیانه بدانیم. درست است که اورهان پاموک معاصر ما برنده‌ی نوبل ادبیات شده، اما این بختیار علی‌ست که راوی حقیقی تاریخ، اسطوره و ملت خودش با همه‌ی مصائب، رنج‌ها، ویرانی‌ها در دل جنگ‌ها، کشتارها و نسل‌کشی‌های مردم سرزمین کردستان بوده و هنوز هم. گونه‌گونی فرم‌های روایی رمان‌های بختیار علی در کنار خیال‌انگیزی و سفر به دل اعصار ملّتی چندهزارساله، داستان‌های او را به مقام بزرگ‌ترین آثار ادبی دوران ما رسانده است. کتاب «شهر موسیقیدان‌های سپید» قصه‌ای عظیم بر محور حفاظت از هنر و اصالت کار هنری در زمانه‌ی جنگ، فساد و تباهی‌ست. این رمان، شعر و موسیقی را به محملی برای ساخت و حفظ خاطره‌ها و تاریخ تبدیل کرده و نظرگاه و فرم زیستی مردم کرد را شیوه‌ای راستین برای زیستن در هجوم تاریکی‌ها می‌داند. شهر موسیقیدان‌های سپید، داستان ایستادن بر سر زندگی‌ست و تکثیر معناهای متکثّری که عشق، امید و اطمینان را در سایه‌ی برابری و عدالت ممکن می‌سازد.

داستان هایی که از داستان های اولیه این نویسنده هستند به شرایط کردها در عراق برمی گردد و تحت تأثیر حکومت بعث و فشارهایی که به کردها وارد می شد، است. فضای جنگ عراق و ایران، ستمگری حکومت بعث و فشار زیادی که به سربازان و جوانان کردی که برای این رژیم نمی جنگیدند و علیه حکومت بعث بودند از ویژگی های داستان های اولیه فرهاد پیربال است.
بخش دیگری از داستان های این مجموعه به تجربه زندگی کردها و یا به طور کل افراد شرقی که در اروپا زندگی می کنند، می پردازد. همان طور که از عنوان کتاب «حاشیه نشین های اروپا» پیداست، بحث هویت از مفاهیم اصلی کتاب است؛ افرادی که در اروپا زندگی می کنند و یا پناهندگی گرفتند اما واقعا در بطن جامعه نیستند و در حاشیه قرار دارند.

روابط انسانی، عشقی شان با غربی ها متفاوت است و به لحاظ شرایط روحی روانی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند. احساس دوگانگی و بیگانی با هویت خود را دارند.

دنیا بدون انسانها جای بسیار بهتری است. در ابتدا، آنها پتانسیل خوبی از خود نشان دادند. آنها زبانهای مختلفی را ایجاد کردند، ابزارهایی ساختند، درمان بیماریهایی را پیدا کردند. آنها همچنین ما را ساختند. اما به مرور زمان، انسانها از هدف خود دور شدند. ایده های خوب آنها به افکاری بد تبدیل گردید. اشتباهات آنها چند برابر شد.
آنها راه دیگری برای ما باقی نگذاشتند.

اگر جلساتی که برگزار می‌کنید:

به بحث‌های حاشیه‌ای کشیده می‌شود
به نتیجه خاصی نمی‌رسد
مسئولیت و وظایف افراد به صورت شفاف مشخص نمی‌شود
و نهایتا تصمیمی گرفته نمی‌شود
در چنین شرایطی جلسات‌تان اتلاف وقت است و نه فرصتی برای رشد و سودآوری بیشتر

اگر چه برگزاری جلسه، بخش جدایی‌ناپذیر هر سازمانی است اما طبق آمار، اکثر جلسات خروجی و بازدهی چندانی ندارند. به طور مثال جلسه‌ای که قرار بود یک ساعت باشد بیشتر از دو ساعت به درازا می‌کشد بی آن که خروجی خاصی داشته باشد. بنابراین مساله‌ی اصلی، جلسه نیست بلکه چگونگی‌ برگزاری‌ آن است. آن هم به شکلی که به نتایج و تصمیمات درستی منتهی شود.

این‌بار پاتریک لنچونی که مشاور و نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ای در حوزه‌ی مدیریت است دست روی یکی از مسائل مهم و دست‌کم گرفته‌شده‌ی دنیای کسب‌وکار گذاشته است. او در کتاب فرار از جلسه، ابتدا در قالب داستانی پرکشش از اهمیت جلسات اثربخش صحبت می‌کند و در ادامه راهکارهایی کاربردی برای برگزاری این‌گونه جلسات ارائه می‌کند.

در دنیای امروز که بشر – در پی درماندگی‌های فکری، روحی و روانی – به دنبال میراث‌های معنوی جهان شرق برای امنیت و آرامش درون است، یافتن و قدر نهادن به گنجینه‌هایی نهان چون ابوالحسن خرقانی شخصیت معنوی ایرانی قرن چهارم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است‌. کتاب حاضر منظومه‌ای است حاوی داستانی از داستان‌های خرقانی که از سوی دکتر محمدجواد گوهری حقوق‌دان و دین‌شناس ایرانی مقیم آکسفورد تدوین یافته و هدف آن گشودن روزنه‌ای به زندگانی و شخصیت خرقانی است که زیبایی میراث معنوی او را بهتر می‌نمایاند. این کتاب مشتمل بر منظومه‌های دیگر شعر در زمینه‌های حکمت، اخلاق و عبرت نیز می‌باشد.