در این اثر میخائیل بولگاکف نویسنده مشهور نیمه اول قرن بیستم روسیه یکی از دردناک ترین حوادث در تاریخ ادبیات این کشور را به تصویر کشیده است. میخائیل بولگاکف از زاویه خاصی به افرادی می نگرد که در مرگ الکساندر پوشکین، خورشید درخشان ادبیات روسیه، نقش داشتند. حضور ژوکوفسکی، یکی دیگر از چهره های ادبی قرن نوزدهم روسیه در این نمایشنامه از اهمیت زیادی برخوردار است. حال آنکه خود پوشکین در سایه است و حضور فعال ندارد.
در دل تاریکی، خورشیدسرخ رنگ زمستانی در حال غروب است. نهر آبی در تپه برفی جاری است. پل قوسی دیده می شود. سکوت و خلوت حکمفرماست…
… دانتس به روی پل می آید. شنلش روی یک شانه انداخته شده و روی زمین کشیده می شود. پالتوی بلندش غرق در خون وبرف است. آستین پالتو بریده شده، دست با پارچه خونین بسته شده است.
…
دانتس: او خوب نشانه گیری کرد… ولی بدشانسی آورد…
…
دانتس: او دیگر هیچ چیزی نخواهد نوشت.
تاریک است.
در تاریکی، روز زمستانی روبه پایان است.

حتی خورشید هم تاریکی دارد. اگر بگوییم که هیچ چیز معنی ندارد،باید نتیجه بگیریم که جهان بیهوده و مهمل است.اما آیا واقعا هیچ چیز معنایی ندارد؟من هیچ گاه معتقد به چنین چیزی نبوده ام. انسان تنها آفریده ای است که نمیخواهد همان باشد که هست. به دست آوردن خوشبختی بزرگ ترین پیروزی در زندگی است. بدون کار،هر نوع زندگی فاسد میشود. ترجیح میدهم طوری زندگی کنم که گویی خدا هست و وقتی مردم بفهمم که نیست.تا این که طوری زندگی کنم که انگار خدا نیست و وقتی مردم بفهمم که هست. ما میخواهیم در برابر سرنیزه هرگز سر تسلیم فرود نیاوریم تا قدرتی که در خدمت اندیشه نیست چیره نگردد…انسان برای ادامه ی «این تلاش»آفریده شده است.باید بدانیم که چه میخواهیم!به اندیشه معتقد باشیم،حتی اگر قدرت،برای فریفتن ما نقاب عقیده یا رفاه به چهره ی خود بزند… در جهانی که ناگهان از هر خیالی واهی و از هر نوری محروم شده است. انسان احساس میکند که بیگانه است. محبوب کسی نبودن فقط یک بدشانسی است،در حالی که عاشق نبودن،یک بدبختی است.

احمد شاملو شاعر و نویسنده‌ای همه‌فن‌حریف بود که در عرصه‌های گوناگونی قلم زد. کارنامه کاری او، به جز شعر که کارِ اصلی‌اش بود، از قصه تا روزنامه‌نگاری و نقد و ترجمه و پژوهش در فرهنگ عامه و فیلمنامه‌نویسی را در بر می‌گیرد. قصه کودکان نیز از دیگر حوزه‌هایی است که شاملو در آن قلم زده است. او در این عرصه هم دست به ترجمه زده و هم خودش آثاری را برای کودکان نوشته و سروده و بازنویسی کرده است.
نشر چشمه مجموعه‌ای از نوشته‌ها و سروده‌های شاملو در حوزه ادبیات کودکان را در کتابهایی با عنوان «کودکانه‌های بامداد» منتشر کرده است. «ملکه‌ی سایه‌ها» از جمله این کتابهاست. اصلِ افسانه «ملکه‌ی سایه‌ها» ارمنی است و داستان آن درباره خواهر و برادری است که با هم روزگار را به خوشی می‌گذرانند تا اینکه یک روز خواهر آرزو می‌کند کبوتر سفیدی بشود و به آرزویش می‌رسد. با برآورده شدن آرزوی خواهر، برادرش که او را گم کرده همه جا را پی او می‌گردد و حین این جستجو سر از کاخ خورشید شاه درمی‌آورد. خورشید شاه به برادر می‌گوید که خواهرش و دخترانی دیگر به دست ملکه سایه‌ها اسیر شده‌‌اند. برادر به نجات این زندانیان راهی کاخ ملکه سایه‌ها می‌شود. بین سی و نه دختری که از اسارت ملکه سایه‌ها آزاد می‌شوند نشانی از خواهر او نیست. برادر به جستجوی خواهر ادامه می‌دهد و در این مسیر ماجراهایی دیگر را از سر می‌گذراند.
«ملکه‌ی سایه‌ها» با تصویرگری ضیاء‌الدین جاوید در نشر چشمه منتشر شده است.

نورمن، دایناسور کوچولوی قصه‌ی ما، نامرئی نیست؛ فقط کمی خجالتی است و خیلی خوب بلد است قایم شود.

روز اول مدرسه از راه رسیده و او خجالت می‌کشد با بقیه‌ی دایناسورها دوست باشد و با آن‌ها بازی کند.

نورمن دلش می‌خواهد شجاعتی را که درونش پنهان شده است پیدا کند و دست از قایم شدن و خجالت کشیدن بردارد.

به‌نظرت نورمن موفق می‌شود؟

شون جولیان (Sean Julian) در این کتاب نشان می‌دهد که اصلا نباید از خجالتی‌بودن، خجالت بکشیم.

می‌خوای بدونی کپی‌رایت چیه؟

کتاب «نورمن، دایناسور خجالتی» را که خواندیم، مِهرش خیلی به دلمان نشست. ما یعنی نشر مهرسا با اجازه‌ی ناشر کتاب با آقای شون جولیان صحبت کردیم. شاهنامه آخرش خوش است: قرارداد امضا کردیم و حق نویسنده را هم پرداخت کردیم. الآن امتیاز ترجمه‌ی فارسی این کتاب در سرتاسر دنیا متعلق به نشر مهرسا است. اگر ناشری به‌جز مهرسا این کتاب را به زبان فارسی ترجمه و چاپ کند، هم حق نویسنده را رعایت نکرده و هم کارش اصلا اخلاقی و قانونی نیست.

ماهی سفید کوچولو مامانش را گم کرده و گریه می‌کند. او وقتی دنبال مامانش می‌گردد، خیلی‌ها را می‌بیند: خرچنگ قرمز، ستاره دریایی نارنجی، حلزون زرد، لاک‌پشت سبز، نهنگ آبی و هشت‌پای بنفش.

اما هیچ‌کدام مامانِ او نیستند.

آیا ماهی سفید کوچولو مامانش را پیدا می‌کند؟

کتابی خلاقانه درباره‌ی مفاهیم پایه‌ی ریاضی-شناخت رنگ‌ها

امروز ماهی سفید کوچولو دوساله می‌شود.

همه‌ی موجودات دریایی به جشن تولدش می‌آیند:

یک تُپُل و یک لاغر. یک دراز و یک کوتاه و…

کتابی خلاقانه درباره‌ی مفاهیم پایه‌ی ریاضی؛ مفهوم تضاد

ماهی سفید کوچولو و دوست‌هایش قایم‌موشک بازی می‌کنند.

ماهی سفید کوچولو اول یکی از دوست‌هایش را پیدا می‌کند.

بعد دو تا. بعد سه تا. بعد یکی دیگر که می‌شود چهار تا.

همه پیدا شده‌اند.

حالا آن‌ها چند تا هستند؟

کتابی خلاقانه درباره‌ی مفاهیم پایه‌ی ریاضی؛ آموزش اعداد

ماهی سفید کوچولو خیلی بازیگوش است.

او با دوست‌هایش بازی می‌کند.

آن‌ها بازی‌های زیادی بلدند:

قایم‌موشک، حباب‌سازی و…

بله! ماهی سفید کوچولو و دوست‌هایش

حسابی با هم خوش می‌گذرانند.

کتابی خلاقانه درباره‌ی مهارت‌های اجتماعی؛ مهارت همدلی

مستور بعد از انتشار آخرین اثر داستانی اش با نام «سه گزارش کوتاه درباره ی نوید و نگار» که در سال ۱۳۹۰ منتشر شده بود، رمان کوتاه «رساله درباره ی نادر فارابی» را تحویل نشرچشمه داده است. آدم های مصطفی مستور در یک مرزبندی قاطع و مطلق تقسیم میشوند به: آدمهای “کاملا تاریک” و آدمهای “کاملا روشن”. تاریک های او در جایگاهی سمبلیک – ناظم مدرسه- بر مسند قدرت اند، و روشن های او در کنشی جالب، در دو سوی بردار آگاهی قرار دارند؛ یا از فرط ناآگاهی معصوم اند – مستور آنها را ساده، خوب، بی پرسش از هستی- قلمداد میکند یا از فرط آگاهی و تفکر درباره جهان در مرز پوچی اند. جهان داستانی او جدال این دو نیرو است. نادر فارابی شخصیت کتاب جدید مصطفی مستور یک از نفس افتاده دیگر است، یک به پایان خط رسیده که در یاس های فلسفی درباره چیستی اتفاقات هستی، با آدم های کتاب های قبلی نویسنده اشتراک دارد، نادر فارابی با مجموعه ای از برداشتهای کمابیش اگزیستانسیالیستی که از شرایط موجود به نفع یک آرمان و ایده آل گم شده گلایه مند است، از دست خود نیز خسته است و نمیداند تکلیفش چیست و با وجود خود در هستی چه باید بکند؟ رمان بر پایه سه تم اصلی بنا شده است؛ “تبعیض”، “غیبت”، “عدالت”. راس این مثلث یعنی “عدالت” بغض فروخورده مستور است که زمانی در یک بیمارستان روانی ظهور میکند و اینجا در مدرسه درختی. این که همه کامیابی و ناکامی بشر وابسته است به چند گرم فسفر و مغز بیشتر یا کمتر داشتن که یکی را کودن میکند و رفوزه و روزمره و دیگری را نابغه و رفاهمند و موفق. شواهد این تبعیض و پرسش جدی درباره عدالت جهان در جای جای آثار مستور باقیست. با خشم هم باقیست. نوک پیکان این خشم سوی انسان است حتی وقتی مکررا دنبال “صاحاب این دنیا” میگردد و میگوید هر جا یک صاحابی دارد، رستوران، پمپ بنزین… هر یک صاحابی دارند، صاحاب این دنیا کیست؟ در واقع انسان را متولی بی لیاقتی برای آنچه در جهان به او سپرده شده، میداند. به این دلیل او بهترین متن ادبی سال را انشای ساده یک دانش آموز میداند نه جوایز ادبی که خود نیز در چرخه آن قرار دارد.