کتاب اقتصاد سیاسی نظامی‌گری امریکا در جست‌وجوی علت تشدید تازش‌های نظامی امریکا در سال‌های اخیر نیروی تعیین‌کننده‌ای را معرفی می‌کند که سوق‌دهندهٔ مبارزه برای پیشبرد جنگ و نظامی‌گری است: یعنی بهره‌برداران پرنفوذ از توسعهٔ نظامی و منافع جنگ، یا همان مجتمع نظامی صنعتی. نویسنده ضمن استنتاج از نظریه‌ها و گزارش‌های تجربی ممتاز دربارهٔ امپریالیسم و نظامی‌گری، تمایز روشنی بین امپریالیسم کلاسیک و امپریالیسم ارتش‌سالارانه قائل می‌شود.

او روشن می‌سازد که چگونه امپریالیسم انگلی ارتش‌سالارانه به‌تدریج پویایی را به‌وجود می‌آورد که از بطن آن یک دستگاه عریض و طویل نظامی با تمایل به جاودانگی بیرون می‌آید و به یک امپراتوری نظامی دیوان‌سالاری تحول می‌یابد.

نویسندهٔ کتاب دکتر اسماعیل حسین‌زاده، استاد اقتصاد در دانشگاه دریک در ایالت آیوا در ایالات متحده است.

رویکرد اقتصاد سیاسی، تلاشی است برای دستیابی به نگاهی تا حد امکان همه جانبه در تبیین و توضیح خط‌مشی‌گذاری عمومی در یک کشور. این رویکرد می‌کوشد تا با درنظرگرفتن سه دسته از متغیرها (ساختار و کارکردهای حکومت، نیروهای اجتماعی و نظام و فن‌آوری اقتصادی) چرایی و چگونگی شکل‌گیری، اجرا و ارزیابی خط‌مشی‌های عمومی را توضیح دهد. دستیابی به هدف اقتصاد سیاسی از لحاظ نظری دشوار و در تطبیق با شرایط خاص یک کشور به‌ناگزیر با احتیاط بسیار همراه است. این کتاب گامی است در این مسیر.

هنر اخلاق و عدالت در سلب مالکیت از یکی و اعطای آن به دیگری نیست، زیرا چنین کاری ناگزیر به رفتار نابرابر و در نتیجه ناعادلانه با انسان‌ها تبدیل می‌شود. اخلاق حقیقتی در گرو گذشت از حق فردی و احساس مسئولیت در برابر همنوعان است و چنین کاری مستلزم آزادی اراده و استقلال رأی است.
در نظام بازار رقابتی، خیررسانی انسان‌ها به همنوعان به‌صورت ناشناس و ناخواسته صورت می‌گیرد و از این رو به‌رغم بیش‌ترین حد خیررسانی به دیگران، حس تکلیف اخلاقی به‌طور فردی ارضا نمی‌شود. اما در عین حال، راه برای نیکوکاری مستقیم برای همگان باز است، زیرا در یک جامعه‌ی آزاد، انسان‌ها مالک و صاحب دارایی‌های خود هستند. بنابراین، به یقین می‌توان ادعا کرد که در یک جامعه‌ی مبتنی بر حقوق و آزادی‌های فردی است که می‌توان از اخلاق به معنای حقیقی کلمه سخن گفت. حق مالکیت فردی و آزادی انتخاب که دو رکن اساسی نظام اقتصادی بازار رقابتی‌اند، درعین‌حال شرط لازم برای تحقق‌بخشیدن به ارزش‌های اخلاق فردی و فضیلت‌های اجتماعی است. آن‌ها که به بهانه‌ی اخلاق و عدالت، حقوق مالکیت و آزادی انسان‌ها را مورد تخطی قرار می‌دهند، در عمل تیشه به ریشه‌ی اخلاق و عدالت در جامعه می‌زنند.

“از این تكیه و تأكید هگلی بر این‌كه ‘ماهیت روح آدمی اساساً تاریخی است’ تا شعار اگزیستانسیالیستیِ’آدمی نهادی نداد، بلكه فقط تاریخی دارد’ بیش از یك گام فاصله نیست، و آن هم گامی نه‌چندان بلند. زیرا اگر بپذیریم كه روح آدمی فقط تا حدودی وجود دارد كه بتوان آن را در اشكال و صور اجتماعی از قبیل هنر، قانون، آداب و رسوم مجسم دید، در آن صورت محتوای انسانیت ما عبارت خواهد بود از ساخته‌ها و پرداخته‌هایی كه خودِ تاریخ بیرون داده و روی هم انباشته است. انسان از مجرای تاریخی كه خود می‌سازد به صورتی كه هست درمی‌آید.” (از پیش‌گفتار كتاب)

سیاست خارجی، راهنمای موضع‌گیری در جهان است. به عبارت دیگر دربرگیرنده مجموعه‌ای از اهداف بین‌المللی و راه‌های رسیدن به آن‌ها برای اعضای جامعه بین المللی یعنی كشورها می باشد. سیاست خارجی((Foreign Policy عبارت است از یك استراتژی یا یك رشته اعمال از پیش طرح‌ریزی شده توسط تصمیم‌گیرندگان حكومتی كه مقصود آن دستیابی به اهدافی معین، در چهارچوب منافع ملی و در محیط بین المللی است. بنابراین علاوه بر آن كه سیاست خارجی كشورهای مختلف، با هم متفاوت است، سیاست خارجی یك كشور نیز در طی زمان، تغییر می‌كند. معمولا اهداف را، تصمیم گیرندگان رسمی دولت ها انتخاب می‌كنند تا یا وضع بین المللی موجود را به نفع منافع ملی خود تغییر دهند و یا در حفظ آن بكوشند. اهداف سیاست خارجی حاصل تحلیل مقاصد و وسایل نیل به اهداف می باشد كه به صورت هدف های كوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای تصمیم گیران عرصه سیاست خارجی قابل پیگیری است.